Klimatyzatory przenośne

Zasada działania klimatyzatora przenośnego jest podobna do pracy lodówki. Zamontowane są w nim dwa wymienniki ciepła. Urządzenie pobiera ciepłe powietrze z pokoju przez parownik i przekazuje je za pomocą skraplacza i rury wylotowej na zewnątrz budynku. Czynnik roboczy przepływa w hermetycznym układzie, między parownikiem, a skraplaczem. W klimatyzatorach przenośnych nie ma potrzeby uzupełniania czynnika chłodniczego.

Dzięki filtrom wbudowanym w klimatyzatory przenośne, mają one możliwość oczyszczania powietrza z alergenów. Podczas pracy urządzenia następuje proces osuszania pomieszczenia. Chłodniejsze powietrze gromadzi mniej wody. Jednak można także korzystać z funkcji osuszacza powietrza, bez konieczności obniżania temperatury w pomieszczeniu. Na zimnym parowniku skrapla się woda. W kolejnym etapie ciecz magazynowana jest w zewnętrznym zbiorniku na skropliny, który należy opróżniać. Korzystając z trybu osuszania, nie montuje się do klimatyzatora przenośnego rury wyrzutowej. Funkcja ogrzewania klimatyzatorem oparta jest na zasadzie odwrócenia układu chłodzącego.

Przy wyborze klimatyzatora przenośnego dobrze jest zwrócić uwagę na liczbę wbudowanych funkcji. Urządzenia tego typu mogą łączyć w sobie kilka trybów tj.: chłodzenie, ogrzewanie, cyrkulacja, wentylacja czy osuszanie. Porównując klimatyzatory przenośne, warto zwrócić uwagę na głośność pracy i opcję włączenia cichego trybu w nocy. Istotną kwestią jest też pobór prądu w poszczególnych trybach urządzenia oraz rodzaj czynnika chłodniczego.

Wybór klimatyzatora przenośnego należy także uzależnić od wielkości pomieszczenia, w którym ma być użytkowany. Istotną kwestią jest obecność okien lub konieczność wykonania otworu w ścianie, za pomocą którego odprowadza się rurę. Producent powinien określić maksymalny metraż, w którym konkretny model klimatyzatora może funkcjonować.

Warto również przyjrzeć się wydajności pracy urządzenia. Między modelami można porównać przepływ powietrza czy ilość odprowadzanej wody w określonym czasie. Klimatyzatory przenośne różnić się także prędkościami pracy wentylatora. Niektóre modele same sygnalizują potrzebę odświeżenia filtra, co pomaga zadbać o wydajność sprzętu.

Jeżeli istnieje potrzeba zdalnego obsługiwania klimatyzatora, należy wybrać model, który może być obsługiwany przez Wi-Fi i łączy się z aplikacją w telefonie. Warto zwrócić uwagę, czy model klimatyzatora będzie miał możliwość zaprogramowania momentu rozpoczęcia lub zakończenia pracy. Planując wykorzystanie urządzenia w kilku pomieszczeniach, przed zakupem można sprawdzić jego wagę oraz wyposażenie w kółka.

Istnieje kilka sposobów montażu klimatyzatorów przenośnych. Jeden z nich polega na wstawieniu ramy okiennej z otworem. Następnie przyłącza się rurę do wskazanego miejsca w klimatyzatorze przenośnym, a jej drugi koniec przepuszcza się przez otwór w ramie. Najczęściej rura montowana jest w urządzeniu z użyciem specjalnego adaptera. Instalacja tego typu jest prosta i nie wymaga ingerowania w pierwotną konstrukcję. Pomieszczenie jest izolowane, mimo iż jedno skrzydło okna pozostaje otwarte.

Inny sposób montażu polega na użyciu uszczelki okiennej, która możne znajdować się na wyposażeniu klimatyzatora przenośnego lub też trzeba ją dokupić osobno. Pasuje ona do wszystkich okien o obwodzie do 400 cm. Uszczelka okienna wyprodukowana jest z wodoodpornego i wytrzymałego materiału. Stanowi ona barierę dla owadów oraz różnego typu zanieczyszczeń. Blokuje również napływ gorącego powietrza do pomieszczenia.

Przed montażem trzeba oczyścić okno z kurzu i zanieczyszczeń. Kolejnym krokiem jest przyklejenie taśmy samoprzylepnej w ramie okiennej. Uszczelkę przyczepia się za pomocą rzepu do słupka, nadproża i progu oraz do wyznaczonych miejsc na ramie skrzydła okiennego. Należy dopasować rękaw uszczelki do szczeliny, a następnie za pomocą otworu z zamka błyskawicznego wypuścić węża doczepionego do klimatyzatora.

Istnieją także bardziej skomplikowane sposoby montażu rury wyrzutowej ciepłego powietrza z klimatyzatora przenośnego. Można wykonać otwór w ścianie na zewnątrz budynku lub też wylot prowadzący do kanału wentylacyjnego. Rurę montuje się na wprost, bez załamań i zgięć jej powierzchni.