Smartbandy

Smartband to proste urządzenie przeznaczone głównie do pomiaru aktywności fizycznej. Smartwatch z kolei to zaawansowany technologicznie zegarek, służący do poszerzenia lub nawet zastąpienia funkcji telefonu.

Do najważniejszych różnic pomiędzy urządzeniami zalicza się wygląd, wielkość, funkcje, cenę i żywotność baterii.

Można powiedzieć, że smartband jest niewielką silikonową opaską z małym, nie zawsze dotykowym wyświetlaczem, ważącą od kilku do kilkunastu gramów. Głównymi funkcjami opasek sportowych są pomiary aktywności fizycznej, takie jak przebyty dystans, spalone kalorie, rytm pracy serca czy liczba kroków wykonanych w ciągu dnia. Niektóre modele monitorują także fazy i jakość snu, przybliżone ciśnienie krwi czy stopień nasycenia krwi tlenem.

Smartwatche pozwalają sprawdzać kalendarz, odczytywać wiadomości, czy prowadzić rozmowy przez wmontowany zestaw głośnomówiący. Ponadto pomogą  monitorować aktywność fizyczną, posiadają też pamięć wewnętrzna i pamięć RAM, dzięki czemu można instalować aplikacje. W odróżnieniu od smartbandów zawsze posiadają ekran dotykowy, ważą ponad 20 gramów, a z wyglądu bardziej przypominają zegarek niż opaskę.

Smartwatche są droższe od smartbandów, ale żywotność ich baterii jest o wiele krótsza. W większości modeli ładowanie jest konieczne codziennie lub co dwa dni, podczas gdy bateria w opaskach sportowych spokojnie wytrzymuje ponad tydzień przy całodobowym korzystaniu.

Podczas wyboru smartbanda dla dziecka warto zwrócić uwagę na jakość jej wykonania i dodatkowe zabezpieczenia, takie jak wodoodporność czy wytrzymałe szkło chroniące ekran. Kolejnym aspektem jest regulacja długości opaski, by była odpowiednio dopasowana do ręki dziecka.

Warto też zwrócić uwagę na funkcje oferowane przez dany model. Wiele smartbandów oprócz licznika kroków, ilości spalonych kalorii, stopera i monitorowania tętna, posiada także GPS, dzięki któremu można zlokalizować użytkownika. Coraz więcej urządzeń posiada też możliwość odczytywania powiadomień z telefonu, wiadomości tekstowych i informacji o przychodzących połączeniach, dzięki czemu dziecko zauważy, że rodzic próbuje się z nim skontaktować.

Smartbandy dla dzieci charakteryzują się niewielką wagą sięgającą kilku gramów. Ich obsługa jest bardziej intuicyjna niż obsługa opasek sportowych dla dorosłych. Nie wpływa to jednak na jakość pomiarów i ilość oferowanych funkcji. Podobnie jak smartbandy dla dorosłych posiadają różnorodne wersje kolorystyczne i funkcje personalizacji urządzenia z poziomu dedykowanej aplikacji.

Na rynku pojawia się coraz więcej wodoodpornych smartbandów, jednak nie wszystkie modele mogą poszczycić się tym zabezpieczeniem. Przed zakupem smartbanda trzeba dokładnie przeczytać informacje o produkcie, w których zawarta jest informacja o tym czy produkt jest wodoszczelny, czy też nie, a także jakie są warunki gwarancji wodoodporności. Wraz z głębokością zanurzenia urządzenia wzrasta ciśnienie napierającej na nie wody, co może prowadzić do uszkodzeń. Z tego powodu konieczne jest sprawdzenie dopuszczalnej głębokości zanurzenia urządzenia.

Smartbandy łączą się z telefonem za pomocą technologii Bluetooth, która dostępna jest w praktycznie każdym telefonie. Dostęp do usług takich jak plan treningowy czy zapisy aktywności, realizowany jest za pośrednictwem proponowanej przez producenta aplikacji. Warto przed zakupem sprawdzić czy urządzenie, z którym ma zostać połączony smartband, ma dostęp do funkcji Bluetooth i odpowiednią ilość miejsca dla aplikacji do obsługi systemu opaski sportowej. Nie warto jednak przejmować się “na zapas”, gdyż w dzisiejszych czasach praktycznie każdy smartfon ma potrzebne funkcje do połączenia ze smartbandem.

Tak, smartband może działać bez telefonu. Opaska sportowa ma wbudowane niezależne czujniki, które działają bez połączenia z telefonem, takie jak żyroskop, pulsometr i akcelerometr. Smartband, jako osobne urządzenie, z powodzeniem będzie obsługiwał takie funkcje jak monitorowanie snu, krokomierz, budzik, data i godzina, przebyty dystans, ilość spalonych kalorii, pomiar tętna i powiadomienia o braku aktywności fizycznej. Jednak ze względu na brak lub zbyt małą ilość pamięci wewnętrznej i/lub podręcznej, może nie zapisywać zebranych danych i tworzyć historii aktywności. Nie będzie obsługiwał także funkcji sterowania muzyką, odczytywania powiadomień czy zdalnego wykonywania zdjęć.

Smartbandy są wyposażone w liczne czujniki, które na bieżąco odczytują informacje z nadgarstka właściciela.  Smartband zyskuje dzięki temu dostęp do jednej z głównych tętnic, dzięki czemu może dokonywać pomiarów pulsu, ciśnienia, a także poziomu natlenienia krwi. Uzyskane informacje są przetwarzane i na tej podstawie zostają wygenerowane wyniki danego treningu. Poza tym, że mogą być wyświetlone na ekranie samej opaski, są też na bieżąco wysyłane do powiązanej aplikacji mobilnej, możliwej do zainstalowania na smartfonie lub tablecie.

Typowe sensory dostępne w smartbandach to między innymi licznik kroków, pulsoksymetr, ciśnieniomierz, akcelerometr, żyroskop oraz stoper. Najbardziej rozbudowane modele mają także wbudowany GPS oraz slot karty microSIM, dzięki czemu możliwe jest również wykonywanie połączeń z poziomu opaski bądź lokalizowanie noszącej ją osoby.

Lista dostępnych funkcji różni się zależnie od konkretnego modelu smartbanda, część z nich można jednak nazwać podstawowymi – to te, które są dostępne najprawdopodobniej w każdym urządzeniu. Należy do nich zegar, monitor jakości snu, licznik kroków i spalanych kalorii, a także pomiar ciśnienia, natlenienia krwi oraz pulsu.

Z kolei opcje dodatkowe, które również bywają bardzo popularne, to przede wszystkim lokalizator GPS, który pozwala namierzyć osobę noszącą opaskę, dostęp do przycisku SOS wysyłającego alert do opiekuna posiadacza smartbanda, a także możliwość wykonywania połączeń i odbierania SMS-ów. Opaska może też wyświetlać powiadomienia przychodzące na telefon, a także zarządzać włączaną na nim muzyką.

Specjalne smartbandy dla seniorów mogą mieć też czujnik upadku informujący opiekuna o tym, że podopieczny się przewrócił (oraz w jakim miejscu), a modele dziecięce – określać bezpieczną strefę, w której maluch powinien się w danym czasie znajdować. Gdy ją przekroczy, jego opiekun zostanie o tym poinformowany i zyska możliwość sprawdzenia, czy dziecko nie jest w niebezpieczeństwie.