Julia Hartwig była znakomitą polską poetką, eseistką, autorką powieści, w tym literatury skierowanej do dzieci i młodzieży. Znana jest również jako tłumaczka literatury autorów angielskich (m.in. Marianne Moore czy Allen Ginsberg) oraz francuskich (m.in. Guillaume Apollinaire i Blaise Cendrars).
Podstawowe dane:
Dzieciństwo i młodość
Julia Hartwig urodziła się 14 sierpnia 1921 roku w Lublinie. Jej ojcem był Ludwik Hartwig, a matką Maria z domu Biriukow. Do 1918 roku rodzice Julii przebywali w Rosji. Od 1909 roku ojciec dziewczyny prowadził w Moskwie własny zakład fotograficzny. Tam też przyszło na świat starsze rodzeństwo Julii: Edward, Walenty, Zofia i Helena. Niestety, rewolucja bolszewicka zmusiła rodzinę Hartwigów do przeprowadzki do Polski. Julia urodziła się i dorastała już w Polsce. W Lublinie Ludwik Hartwig nadal prowadził zakład fotograficzny, który był głównym źródłem utrzymania dla całej rodziny.
Do szkoły podstawowej Julia Hartwig uczęszczała już w Lublinie. Była to szkoła przy tamtejszej archikatedrze. Od dzieciństwa dziewczynka była wychowywana w duchu tolerancji dla innych. Chodziła na nabożeństwa do kościoła i do cerkwi.
Po ukończeniu szkoły podstawowej kontynuowała naukę w Gimnazjum im. Unii Lubelskiej. W 1939 roku zdała maturę.
W czasie II wojny światowej Julia Hartwig była łączniczką Armii Krajowej. Jeszcze za czasów wojennych, w latach 1942–1944, studiowała polonistykę i romanistykę na tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Tam też poznała wielkich poetów swojego pokolenia: Tadeusza Gajcego i Zdzisława Stroińskiego.
W okupowanej Warszawie, za sprawą Anny Kamieńskiej, Julia Hartwig spotkała się z Czesławem Miłoszem. Kiedy w 1945 roku została wznowiona działalność Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Julia Hartwig zdecydowała się kontynuować swoje studia polonistyczne i romanistyczne.
W 1947 roku wyjechała do Francji na stypendium rządu francuskiego. Do 1950 roku studiowała literaturę francuską, pracując również w dziale kulturalnym Ambasady Polskiej w Paryżu. W tym czasie związana była z Zygmuntem Kałużyńskim. Bliski jej sercu był również Ksawery Pruszyński. Za Kałużyńskiego wyszła nawet za mąż, ale małżeństwo nie przetrwało długo. Kiedy w tragicznych okolicznościach zmarł Ksawery Pruszyński, Julia Hartwig nawiązała kontakt z redaktorem naczelnym „Tygodnika Powszechnego” – Jerzym Turowiczem, prosząc go o złożenie kwiatów na jego grobie na Cmentarzu Rakowickim.
Po opuszczeniu Paryża poetka zamieszkała w Warszawie. Wyszła za mąż za Artura Międzyrzeckiego i wraz z nim, w 1970 roku, przeprowadziła się do Stanów Zjednoczonych. Mieszkali tam 4 lata. W tym czasie Julia Hartwig była uczestnikiem programu International Writing Program, a następnie pracowała jako wykładowca na Uniwersytecie Drake`a. Prowadziła ponadto wykłady na Uniwersytecie Ottawskim (1971 rok) oraz Uniwersytecie Carleton w Kanadzie (1973 rok). W 1979 roku, na zaproszenie Departamentu Stanu, Julia Hartwig ponownie przyjechała do USA.
Za pierwszy, debiutancki utwór Julii Hartwig uznaje się wiersz zgłoszony do międzyszkolnego pisma literackiego „W Słońce” w 1936 roku. Poetka pisała wiersze w czasie studiów i nawet pokazała je Czesławowi Miłoszowi. Po zakończeniu II wojny Julia opublikowała kilka utworów w „Wyborze wierszy poetów lubelskich”. Drukowała je także na łamach „Twórczości” oraz „Kuźnicy”.
Debiutancki tomik poezji Julii Hartwig – „Pożegnania” – ukazał się dopiero w 1956 roku. W 1978 roku wydała ona tomik poetycki „Czuwanie”, a w 1992 roku „Czułość”. Była bardzo aktywna pod względem wydawniczym od 1999 roku, kiedy to światło dzienne ujrzały wiersze z cyklu „Zawsze od nowa”. W 2001 roku opublikowany został zbiór „Nie ma odpowiedzi”, w 2002 roku „Błyski”, a w 2004 roku „Bez pożegnania”. W 2007 roku poetka wydała tom „Top wróci”, a w 2009 roku „Jasne niejasne”. Kolejno ukazywały się pozycje „Wiersze wybrane” (2010 rok), „Gorzkie żale” (2011 rok) oraz „Zapisane” (2013 rok).
Warto wspomnieć, że Julia Hartwig jest autorką poematów pisanych prozą – w 2003 roku opublikowana została książka „Mówiąc nie tylko do siebie”. Pisała ona szkice, monografie i tłumaczenia, a nawet książki dla dzieci – „Pierwsze przygody Poziomki” wydane w 1961 roku. Jej utwory były tłumaczone na wiele języków, w tym na francuski, angielski, włoski, niemiecki czy rosyjski.
Wielokrotnie autorka była doceniana, m.in. Nagrodą ZAiKS‑u w 1976 roku, Nagrodą Polskiego Pen Clubu – dwukrotnie, w roku 1979 i 1997, Nagrodą Wilder Prize w USA w 1986 roku, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1997 roku czy Medalem Gloria Artis w 2005 roku. Czterokrotnie nominowano ją do Nagrody Nike.
Julia Hartwig zmarła 13 lipca 2017 roku w Pensylwanii, a urna z jej prochami została złożona na Cmentarzu Powązkowskim w jednym grobie z jej mężem Arturem Międzyrzeckim.
25,00 zł - porównanie do ceny sugerowanej przez wydawcę