20 szkolnych pytań do Marty Łabęckiej:
- Czym się kierowałaś wybierając szkołę średnią?
Kończąc gimnazjum byłam zamkniętą w sobie, nieśmiałą nastolatką, która bała się zmian, więc wybrałam liceum w tym samym budynku, żeby nie zmieniać otoczenia. Wybór ułatwiało też to, że większość moich znajomych decydowało podobnie.
- Czego najbardziej bałaś się idąc do nowej szkoły?
Tego, że nie znajdę żadnych przyjaciół.
- Najmilsze wspomnienie z czasów szkolnych:
Dzień zakończenia roku w trzeciej klasie liceum. Ta radość i uczucie wolności, że już nigdy nie spędzę dnia w szkolnej ławce, były niezapomniane.
- Przedmioty ścisłe czy humanistyczne?
Zdecydowanie humanistyczne.
- Twój ulubiony przedmiot szkolny?
Język angielski.
- Twój najbardziej znienawidzony przedmiot szkolny?
Chemia i wychowanie fizyczne.
- Co najbardziej ceniłaś u nauczycieli?
Wyrozumiałość i świadomość, że uczniowie mają też życie poza szkołą.
- Idealny pomysł na wycieczkę klasową to:
Wyjazd do kina, najlepiej w czasie lekcji.
- Czy już w czasach szkolnych zaczęłaś przygodę z pisaniem?
Nie. Zaczęłam pisać zaraz po skończeniu liceum, może miesiąc po ostatnim egzaminie maturalnym.
- Dużo czasu spędzałaś w szkolnej bibliotece?
Przez pewien czas w gimnazjum pełniłam dyżury i pomagałam w bibliotece, więc wtedy przesiadywałam tam większość przerw. W liceum zaglądałam do biblioteki już tylko, żeby wypożyczyć lekturę.
Marta Łabęcka w czasach szkolnych / źródło: archiwum prywatne autorki
- Często spóźniałaś się na lekcje?
Prawie nigdy.
- Na jakie zajęcia pozaszkolne chodziłaś?
Od podstawówki trenowałam jazdę konną.
- W której ławce siedziałaś?
W ostatniej ławce pod oknem.
- Jak spędzałaś długie przerwy?
Jeśli to akurat była przerwa przed polskim, to zazwyczaj powtarzałam materiał z poprzedniej lekcji, ale najczęściej po prostu przesiadywałam gdzieś ze znajomymi.
- Co zawsze musiało się znaleźć w twoim plecaku?
Zazwyczaj było w nim tak dużo podręczników i zeszytów, że trudno było znaleźć miejsce na coś więcej.
- Czego ci najbardziej brakuje z czasów szkolnych?
Chyba niczego. Raczej nie tęsknię za byciem uczennicą.
- Jak z perspektywy czasu oceniasz swoją szkołę?
Nie wspominam jej zbyt dobrze. Były lepsze i gorsze aspekty, ale cieszę się, że szkołę mam już dawno za sobą.
- Chciałabyś do niej wrócić np. na tydzień?
Myślę, że nie wytrzymałabym całego tygodnia, ale może na jeden dzień. Pod warunkiem, że w planie lekcji nie będzie WF-u.
Marta Łabęcka / fot: materiały wydawnictwa BeYA
- Utrzymujesz kontakt z ludźmi ze szkoły?
Z wyjątkiem jednej osoby, z którą wciąż spotykam się od czasu do czasu, wszyscy rozeszli się w swoje strony, gdy skończyliśmy szkołę.
- Co chciałabyś przekazać osobom, które stresują się szkołą?
Że chociaż teraz szkoła zajmuje większą część ich życia, to tak naprawdę jest to tylko ułamek czasu w skali wszystkich lat, jakie mają przed sobą. A gdy tylko ją skończą, wszystkie rzeczy z nią związane przestaną mieć znaczenie i nie będą pamiętać ocen z kartkówek czy na świadectwie, więc nie warto traktować stopni jak najważniejszej rzeczy na świecie.
Więcej wywiadów znajdziesz na Empik Pasje! Po teksty okołoszolne zapraszamy do naszego działu Back to school.
Zdjęcie okładkowe: materiały wydawnictwa BeYA.
Komentarze (0)