Bestsellery Empiku 2022 – film. Nominacje

Statuetki zostaną wręczone 7 lutego 2023 w wielu kategoriach: począwszy od literatury pięknej, przez różnorodne gatunki muzyczne aż do kultury cyfrowej. Gdzie będzie można obejrzeć Bestsellery Empiku? Na kanale TVN oraz na Facebooku Empiku. A kto poprowadzi galę Bestsellery Empiku? Relację telewizyjną – niezawodny Marcin Prokop, a relację internetową debiutujący w tej roli youtuberzy: Red Lipstick Monster oraz Karol Paciorek. Start na Facebooku 7 lutego o godz. 19.45, a na TVN o godz. 20.15.

Nominowani w kategorii Kino polskie

• Dziewczyny z Dubaju, reż. Maria Sadowska, Kino Świat

Ten film jest jak spirala. Z każdym wyjazdem, każdym kolejnym rozdziałem w życiu bohaterek, luksus i zyski są coraz bardziej oszałamiające, ale koszty - coraz większe.

Temat pracy seksualnej rzadko podejmowany jest w polskim kinie. Twórcy, a właściwie głównie twórczynie „Dziewczyn z Dubaju” w reżyserii Marii Sadowskiej, pokazały jak zmieniał się ten świat przez lata.

Zaczyna się z pozoru niewinnie – udział w konkursie miss piękności, szansa na wyjazd do większego miasta, praca w modelingu czy jako hostessa. Jednak im bardziej niepewna siebie, a zarazem ładna dziewczyna, tym większe niebezpieczeństwo.

Taką biografię ma Emi (Paulina Gałązka) – główna bohaterka. W szemrany świat wciąga ją organizatorka konkursu piękności Dorota (Katarzyna Figura). Swoje dobre intencje zapewnia tym, że wszędzie pokazuje się z córką Marianną (Katarzyna Sawczuk). Jeżdżą do Cannes, Saint-Tropez i w końcu Dubaju, bo to miejsca, w których spełniają się sny o bogactwie.

Maria Sadowska zrobiła film, który mimo erotycznego tematu, jest de facto kinem społecznym, bo zadaje pytanie: dlaczego życiowe koszty ponoszą wyłącznie dziewczyny, a kręcący tym biznesem mężczyźni wychodzą bez szwanku?

• Miłość, sex & pandemia, reż. Patryk Vega, Kino Świat

Trzy przyjaciółki i trzy historie, które rozpoczynają się jednej nocy. Dziennikarka (Anna Mucha) postanawia uwieść mistrza uwodzenia. Prokuratorka (Zofia Zborowska-Wrona) jest mężatką i silną feministką, więc długo twierdzi, że nie podda się urokowi egzotycznego uwodziciela. Z kolei fotografka (Małgorzata Rozenek) traci głowę dla młodszego od niej modela.

A wszystko to w początkach pandemii, której restrykcyjne zakazy wrzuciły wiele osób w dojmujące poczucie samotności. W świecie filmu w reżyserii Patryka Vegi odpowiedzią na to zatrzymanie świata jest zatrzymanie reguł życia i relacji międzyludzkich; szansa, by za zamkniętymi drzwiami przeżyć to, na co nie było odwagi wcześniej, w normalnie funkcjonującym świecie.

• Weseלe (Wesele), reż. Wojtek Smarzowski, Kino Świat

Wojciech Smarzowski przyzwyczaił nas do tego, że mierzy się z najtrudniejszymi tematami dotyczącymi naszego społeczeństwa. Właściwie nie dziwi, że jego filmy są popularne w wydaniu na dvd, bo kwestie, które podejmuje mogą być dla niektórych widzów zbyt drastyczne, by oglądać je na dużym ekranie.

Tym razem, jak Stanisław Wyspiański, łączy dwa światy – ten realny ze światem zjaw. Przybywają w dniu wesela, żeby wstrząsnąć ludźmi i wybudzić ich z chocholego tańca. Zjawy ludzi pojawiają się na tej ziemi, na której żyły i zginęły. W budynkach, które przetrwały wojnę i ponownie są świadkami zachowań ludzi zaczadzonych nienawiścią. Przed wojną był to antysemityzm, dziś nienawiść do osób LGBT.

Przenikanie świata realnego i wyśnionego, w rękach niewprawnego reżysera mogłoby dać efekt kiczowaty. Jednak u Smarzowskiego jest do głębi poruszające. A sceny przemocy są tak okrutne, że przy nich śmierć jest wyzwoleniem.

Poza doskonałymi kreacjami Ryszarda Ronczewskiego, Roberta Więckiewicza, Michaliny Łabacz, Agaty Kuleszy, Mateusza Więcławka czy Agaty Turkot, poruszające jest również wystąpienie Krzysztofa Kowalewskiego, który w napisach końcowych nie funkcjonuje jako jeden z aktorów, a jako „świadek”.

Wstrząsające kino.

• Zupa nic, reż. Kinga Dębska, Kino Świat

Pocztówka z przeszłości – tak najkrócej można byłoby podsumować film w reżyserii Kingi Dębskiej. W małym mieszkaniu w bloku mieszkają rodzice (Kinga Preis, Adam Woronowicz), dwie córki i babcia (Ewa Wiśniewska). Ich życie jest takie, jak w wielu innych domach: zwykłe, proste, z wieloma niedostatkami, ale ze szczerymi emocjami.

Tu żądzą kobiety. Ojciec, jak często w PRLu, nie potrafi być obrotny i załatwić czegoś poza systemem. Matka pracuje jako pielęgniarka i dodatkowo zaangażowana jest w Solidarność. Dzieci żyją szkołą i pierwszymi miłościami. A babcia spina wszystko.

Kupują jedzenie na kartki, stoją w kolejkach po „wypoczynek”, w piwnicy pędzą bimber. Mają marzenia o lepszym świecie, ale takim tylko trochę lepszym, który realnie może się ziścić.

Przyjemnie patrzy się na ten świat, zwłaszcza mając świadomość, że ten pełen sentymentu obraz jest prequelem historii znanej z filmu „Moje córki krowy”.

• Żeby nie było śladów, reż. Jan P. Matuszyński, Kino Świat

Śmierć Grzegorza Przemyka to jedno z tych wydarzeń lat 80. i PRLu, które poruszyło całe rzesze. Jednak przez lata mało kto wiedział, jaką gehennę musieli przejść jego bliscy, by poznać prawdę.

I właśnie o tym opowiada film w reżyserii Jana P. Matuszyńskiego. Zarówno Barbara – matka Przemyka (Sandra Korzeniak) jak i jego przyjaciel Jurek (Tomasz Ziętek) spotykają się z groźbami, szykanami, są śledzeni. Mają poważne powody, by obawiać się o własne życie.

To, co pomaga im przetrwać, to solidarność, która nie była frazesem, a spoiwem ich środowiska.

Film powstał na podstawie nagrodzonego Nagrodą Literacką Nike reportażu Cezarego Łazarewicza, który pokazuje jak nieustępliwe potrafią być służby w zakłamywaniu rzeczywistości. A to może wydarzyć się w każdym czasie i systemie – nawet dziś, w demokracji.

 

Nominowani w kategorii Kino familijne

• Minionki: Wejście Gru, reż. Kyle Balda, Galapagos

Gru ma 12 lat i marzy o tym, żeby zostać największym złoczyńcą, jakiego znał świat. Próbuje dostać się do grupy Straszliwa 6. Dostaje jedno zadanie – popełnić wykroczenie, które pokaże, że ma zadatki na bycie łobuzem. Podejmuje się tego wyzwania, jednak zamiast zostać przyjętym do grupy - staje się jej wrogiem, i musi uciekać. Kto mu może pomóc? Minionki! Te animowane stworzenia podbiły serca nie tylko młodych widzów, ale też całkiem dorosłych. Jak poradzą sobie tym razem?
Film nie ma określonych ograniczeń wiekowych, ale dla bardzo małych dzieci może być zbyt dynamiczny.

• Nasze magiczne Encanto, reż. Howard Byron, Galapagos

W uroczej wiosce Encanto w Kolumbii mieszka rodzina Madrigal. Ich familia jest magiczna – każdy z jej członków ma niezwykłe moce. Wyjątkiem jest dziewczynka Mirabel. Jednak kiedy magia miasteczka jest w niebezpieczeństwie okazuje się, że to właśnie ta jedna zwykła dziewczynka, może uratować wszystkich.
Pełna piosenek i poczucia humoru animacja Disneya dla dzieci od lat 7 i całej rodziny.

• Sing 2, reż. Garth Jennings , Galapagos

Znana z pierwszej części musicalowa grupa teatralna chce rozwinąć skrzydła. Marzą o tym, żeby ich najnowsze dzieło, zostało pokazane na scenie teatru Crystal w mieście Redshore u znanego producenta. Szybko okazuje się, że talent i dobre pomysły, to za mało. Gdy w grę wchodzi duża sława, pojawiają się ostre zasady show-businessu i zachowania, na które miłośnicy musicalu nie byli gotowi. Jednak, jak to w bajkach, dobre intencje, zapał i pracowitość wygrywają z kłamstwami i nieuczciwością.
Pełna przygód i dobrej muzyki produkcja dla dzieci od lat 6.

• Skarb Mikołajka, reż. Julien Rappeneau, Kino Świat

To, co dla dorosłych może być powodem do radości – dla dzieci bywa powodem rozpaczy. Tak jest w kolejnej odsłonie przygód jednego z ulubionych bohaterów młodych widzów, czyli Mikołajka. Pewnego dnia, po powrocie z pracy, jego tata ogłasza radosną – w jego poczuciu – nowinę. Dostał awans! A z nim wiele benefitów, w tym przeprowadzkę do innego miasta.
Dla Mikołajka to koniec świata, bo koniec przyjaźni. Jednak ani on, ani jego paczka nie poddadzą się bez walki. Zaczynają szukać skarbu, który zatrzyma rodzinę na miejscu.
„Skarb Mikołajka” uznany został przez krytyków i przez widzów za najlepszą część trylogii przygód Mikołajka. W polskiej wersji językowej usłyszeć można Maję Ostaszewską i Tomasza Kota.
Film dla dzieci od lat 6.

• To nie wypanda, reż. Domee Shi, Galapagos

Każdy przechodzi ten okres, każdy inaczej, ale zazwyczaj – burzliwie. Mowa oczywiście o dorastaniu. Nagle, nawet w ciągu jednej nocy, można zmienić się nie do poznania (oczywiście w swoim odczuciu). I to właśnie przydarza się głównej bohaterce Mei Lee. W pierwszej chwili jest przerażona. Przecież miała swoje dziecięce plany, przyjaciół, chciała podbijać świat, tymczasem wychodzi z niej jej wewnętrzna… panda. Nowa osobowość jest większa, ma inny zapach, a przede wszystkim: nieokiełznane emocje. Z miłego i uroczego dziecka zamienia się w monstrum. I co najgorsze – nie jest w stanie tego przewidzieć.

Jednak z czasem zaczyna zastanawiać się: czy ta zmiana jest na pewno zła? Może dzięki tej metamorfozie będzie mogła coś zmienić i stworzyć nową siebie?
Film dla widzów od 7 lat.