Jak będziemy żyć za kilka lat?
Czytelnikom siedzącym w świecie nowych technologii Natalii Hatalskiej przedstawiać nie trzeba. Autorka „Wieku Paradoksów” i „Cząsteczek przyciągania” od lat zajmuje się publicystyką – jej artykuły mogliśmy czytać m.in. w Gazecie Wyborczej czy na blogu hatalska.com – oraz obserwacją i prognostyką technologicznych nowości. Założyła także infuture.institute – instytut badań nad przyszłością, gdzie analizuje najnowsze trendy i ich możliwy wpływ na biznes, gospodarkę i nasze życia.
A o czym w zasadzie jest jej najnowsza książka? O szeroko pojętej technologii i wszystkim co z nią związane. O tym, czym jest dla nas obecnie i jakie nowe możliwości przyniesie nam za kilka czy kilkanaście lat. I przede wszystkim o dylematach, przed którymi będziemy musieli stanąć i je rozwiązać: czy jako osoby indywidualne, czy jako społeczeństwo.
Jak pisze sama autorka we wstępie:
„To książka o technologii, ale tak naprawdę o jakości naszego życia. O tym, że można je zmienić, zmieniając swoje myślenie, nastawienie i zachowanie. To książka o rezygnacji z iluzji, która jest bezpieczna i wygodna, która może nas karmi, ale ma niewiele wspólnego z realnym życiem. To książka o wyborach, których powinniśmy dokonać, nawet jeśli wolelibyśmy tego nie robić, bo tak byłoby nam łatwiej. Przede wszystkim jednak jest to książka o próbie zyskania świadomości. Ja sama nazywam ten moment otwarciem furtki – to moment pewnej refleksji, gotowości na zmianę i zobaczenia świata z innej perspektywy.”
Rzeczywistość XXI wieku
W nowej książce Natalii Hatalskiej urzeka mnie to, jak łatwo wymyka się próbom prostego zaszufladkowania. To nie jest ani hurraoptymistyczny zachwyt technologią jako konceptem, ani przerażająca opowieść o tym, że świat niszczeje, a my jesteśmy zgubieni. Nie można jej też traktować tylko jako przewodnika po najnowszych wynalazkach, które już wkrótce wtargną w nasze życia czy reportażu ze świata przyszłości, znanego tylko garstce specjalistów z Doliny Krzemowej. „Wiekowi paradoksów” najbliżej jest do zbioru felietonów, osobistych przemyśleń, gdzie obok wiedzy naukowej czy branżowej znalazło się także miejsce na przemyślenia z pogranicza etyki czy filozofii. Brzmi górnolotnie, ale wcale takie nie jest – Hatalska od lat jest specjalistką w mówieniu o trudnych kwestiach w przystępny i klarowny sposób.
Książka została podzielona na siedem rozdziałów, z czego każdy w zasadzie można czytać osobno. Autorka nie boi się skakać z tematu na temat i to się sprawdza. Wraz z nią wędrujemy przez współczesny internet, możliwości algorytmów i ich wpływu na nas, zagadnienia związane z cyberbezpieczeństwem, robotykę i sztuczną inteligencję czy nawet neurotechnologię i inżynierię genetyczną. Dowiadujemy się, jakie kwestie są bliżej, niż nam się wydaje, chociaż wciąż brzmią jak coś rodem z filmu science-fiction np. hakowanie mózgu, prawa robotów czy genetyczne modyfikowanie ludzi.
Natalia Hatalska / fot. Renata Dąbrowska / infuture_institute
„Co jest ważniejsze – jarzębina czy telefon?”
Z mojej perspektywy największą zaletą „Wieku paradoksów” jest głęboko humanistyczne spojrzenie autorki na poruszane zagadnienia – w końcu jest absolwentką Filologii Polskiej. Nawet skomplikowane tematy nie są tutaj omawiane w oderwaniu od rzeczywistości. Wręcz przeciwnie – Hatalska naturalnie i z łatwością odnosi nawet najbardziej abstrakcyjne tematy technologiczne do kwestii bliskich każdemu z nas: jak samotność, poczucie dezinformacji czy osobistej integralności. Nie znajdziecie tu jasnych odpowiedzi (nawet na tytułowe pytanie) czy głoszenia tez z pozycji autorytetu – za to dużo wrażliwości i przenikliwości.
Co ważne, „Wiek paradoksów” ma zaskakująco niski próg wejścia. Hatalska porusza nieraz bardzo specjalistyczne kwestie w taki sposób, że będą zrozumiałe dla wszystkich. Nawet jeżeli czytelnik na co dzień żyje raczej z dala od technologicznych nowinek i nie zna fachowej terminologii, nie musi się obawiać, że coś mu umknie. Imponuje także przygotowanie merytoryczne – w każdym rozdziale występuje cała masa przypisów, odniesień do badań naukowych, źródeł etc. Na końcu znajdziemy nawet krótki spis tytułów, które w taki czy inny sposób przysłużyły się autorce przy pracy nad tym tekstem.
Natalia Hatalska / fot. Renata Dąbrowska / infuture_institute
„Wiek paradoksów” to moim zdaniem książka wybitna – wymykająca się schematom, inteligentna i poruszająca istotne tematy, a przy tym zaskakująco osobista. Tak się powinno pisać o technologii. Warto przeczytać – zwłaszcza, że ze stawianymi tu pytaniami wkrótce najprawdopodobniej sami będziemy musieli się zmierzyć.
Więcej recenzji znajdziecie na Empik Pasje w dziale Czytam.
Zdjęcie okładkowe: źródło: shutterstock.com
Zdjęcia w tekście: Renata Dąbrowska / infuture_institute
Komentarze (0)