Nagroda Literacka Nike to jedna z najważniejszych nagród książkowych przyznawanych w Polsce. W tym roku zostanie wręczona po raz 23. Kto otrzyma statuetkę dowiemy się 6 października. Tymczasem zobaczmy, kto znalazł się w finale.
„Ota Pavel. Pod powierzchnią” Aleksander Kaczorowski, Czarne, Wołowiec
„Śmierć pięknych saren” – to najbardziej znana w Polsce powieść Oty Pavla. Książka Aleksandra Kaczorowskiego daje szansę, żeby dowiedzieć się więcej o jej autorze. Jak pisze wydawca „życie Oty Pavla jest wcieleniem dwudziestowiecznego losu mieszkańca Europy Środkowej, modelowym przykładem tego, jak wielkie wydarzenia determinują losy człowieka, nawet jeśli on sam nie miał na nie żadnego wpływu”.
„Prymityw. Epopeja narodowa”, Marcin Kołodziejczyk, Wielka Litera, Warszawa
„»Prymityw« pulsuje atmosferą współczesnej Polski tanich dyskontów i przaśnych galerii handlowych, kiczu mieszającego się z patosem.” – pisał o książce Michał Nogaś. „Prymityw…” to debiut powieściowy Marcina Kołodziejczyka, reportera związanego z tygodnikiem „Polityka”.
„Błoto słodsze niż miód” Małgorzata Rejmer, Czarne, Wołowiec
Rosja pod rządami Stalina i Chiny pod rządami Mao były zbyt liberalne dla Envera Hoxhy dyktatora, który zawładnął Albanią. Reportaż Małgorzaty Rejmer pokazuje najciemniejsze czasy z historii Albanii, kraju upstrzonego bunkrami i zamieszkanego przez ludzi, którym wielokrotnie próbowano złamać życiorysy.
Za „Błoto słodsze niż miód” Małgorzata Rejmer otrzymała w tym roku Paszport Polityki.
„Krótka wymiana ognia” Zyta Rudzka, W.A.B., Warszawa
Zaledwie tydzień temu Zyta Rudzka odbierała Nagrodę Literacką GDYNIA za książkę „Krótka wymiana ognia”. Pisarka i dramatopisarka jest autorką takich powieście jak „Białe klisze”, „Mykwa”, „Ślicznotka doktora Josefa czy sztuk teatralnych jak: „Cukier Stanik” i „Zimny bufet”. O powieści Zyty Rudzkiej Wojciech Szot pisał na „Empik Pasje”, że to jedna z najlepszych powieści, jakie czytał w ostatnich latach. I uzasadniał: „To było ryzyko artystyczne, ale było warto, bo wyszła powieść gęsta, soczysta, niebanalna, odważna, erotyczna, drażniąca, feministyczna na własną modłę. Czyta się to wybornie, szybko, wściekle pożera słowa i wchodzi w te plastyczne, krótkie, urywane, mocne zdania. Próbuje się zrozumieć bohaterkę, jej przeszłość i teraźniejszość, jej wybory, jej chłopów, jej matkę. Ale to nie jest łatwe i po pierwszej lekturze nie zdziwcie się jak pozostaniecie z samymi pytaniami, bez odpowiedzi”.
„Turysta polski w ZSRR” Juliusz Strachota, Korporacja Ha!art, Kraków
„Bohater i narrator »Turysty polskiego w ZSRR« znajduje stary przewodnik po Związku Radzieckim i prowadzony przez tę książkę rozpoczyna nowe wyprawy. To dość egzotyczne podróże głównie do Azji Środkowej i na Kaukaz Południowy – do Armenii, Turcji i Abchazji, do Uzbekistanu.
Nie chodzi tu tylko o podróżowanie dalekie geograficznie. Czasem podróżuje się całkiem niedaleko, za to w przeszłość, np. do Falenicy z mamą. Albo do Piastowa, gdzie mieszkali dziadkowie” – pisze o książce Juliusza Strachoty w „Gazecie Wyborczej” Marek Radziwon, sekretarz Nagrody Literackiej Nike.
„Nie ma” Mariusz Szczygieł, Dowody na Istnienie, Warszawa
Jeden z najpopularniejszych polskich reporterów, który przybliżył Polakom Czechów, tym razem podjął się arcytrudnego zadania: napisania o „nie ma”. Nie jest to jednak książka o śmierci. A właściwie nie wyłącznie o niej. Mariusz Szczygieł rozmawiając ze swoimi bohaterami próbuje uchwycić temat nieobecności. Jak pisze wydawca: „rozmówcami Szczygła są ludzie z różnych światów: czeska poetka, ukraiński żołnierz, polska księgowa, albański malarz, izraelska pisarka, a także jego ojciec, z którym autor wybiera się ostatni raz w życiu do Pragi. Nad książką unosi się rada, którą dała autorowi Hanna Krall: »Wszystko musi mieć swoją formę, swój rytm, panie Mariuszu. Zwłaszcza nieobecność«.”
„Królestwo” Szczepan Twardoch, Wydawnictwo Literackie, Kraków
Po świetnie przyjętym „Królu” Szczepan Twardoch napisał „Królestwo”. Nie jest to jednak klasyczna kontynuacja historii, przedstawienie dalszych losów, a rozwinięcie wojennych dziejów Jakuba Szapiro – króla międzywojennej Warszawy.
Nike to nagroda „Gazety Wyborczej” oraz Fundacji Agory. W tym roku w jury Nagrody Literackiej Nike zasiadają: Teresa Bogucka, Agata Dowgird, Maryla Hopfinger, Dariusz Kosiński, Anna Nasiłowska, Antoni Pawlak, Paweł Próchniak, Joanna Szczęsna i Marek Zaleski (przewodniczący).
W poprzednich latach laureatami byli m.in.: Marcin Wicha, Cezary Łazarewicz, Olga Tokarczuk, Joanna Bator, dwukrotnie Wiesław Myśliwski, Dorota Masłowska, Jerzy Pilch czy Czesław Miłosz.
Warto również zapoznać się z najnowszą dwudziestką nominowanych książek do Nagrody Nike 2020, które znajdziesz w ofercie Empiku.
Komentarze (0)