10 książek o pisaniu dla początkujących pisarzy

Myśli o pisaniu nie muszą pozostać w sferze marzeń. Tym bardziej, że większość pisarzy szybko rozprawia się z mitem weny, natchnienia czy innej kosmicznej iskry, która pozwala tworzyć wciągające historie i urzekających bohaterów. Pisanie to w dużej mierze rzemieślnicza praca, dlatego warto wiedzieć, jak się do niej zabrać. A w tym mogą pomóc książki o pisaniu. Wybraliśmy dziesięć pozycji, z których nie tylko możecie sporo się dowiedzieć o samym pisaniu czy wydawaniu książek, ale również podpatrzeć metody swoich mistrzów pióra.

Wszyscy aspirujące pisarze i pisarki powinni sprawdzić nową platformę dystrybucyjną Empik Selfpublishing - miejsce skierowane dla niezależnych twórców, którzy chcą dotrzeć ze swoimi książkami do szerokiego grona czytelników. Empik Selfpublishing pozwala opublikować swoją książkę w ramach empik.com i aplikacji Empik Go - znajdziecie tam również wsparcie technologiczne i masę materiałów edukacyjnych. Więcej informacji znajdziecie na oficjalnej stronie, klikając w obrazek poniżej. 
 

 

Książki o pisaniu – lista dobrych tytułów

Remigiusz Mróz „O pisaniu. Na chłodno”

Patrząc wyłącznie na tytuł można odnieść wrażenie, że poradnik pisania Mroza to taka książka w jego stylu – trochę poważna, ale raczej nie do końca. No bo wiecie, Mróz, na chłodno, taki żarcik. Jednak już w tytule autor zawiera ważną lekcję dla każdego początkującego pisarza. Do tworzenia historii warto podejść z pewną rezerwą. Większość osób rozpoczynających swoją przygodę z literaturą, w pierwszej kolejności sięga po pomysł, który kiełkował w ich głowach od dłuższego czasu. Wszystko jest już dopieszczone w szczegółach, wystarczy przelać pomysł na papier, choć może raczej edytor tekstu. „O pisaniu. Na chłodno” to trochę zimny okład na rozgrzane czoła początkujących. Mróz przypomina, że nie każdemu nasza historia przypadnie do gustu. Że większość wydawnictw najprawdopodobniej odrzuci nasze dzieło bez słowa wyjaśnienia. Dzięki tym ostrzeżeniom, a także przykładom z własnego doświadczenia, Mróz pomaga nam zdystansować się do procesu pisania, a także podpowiada, jak sam radzi sobie z pisarskimi wyzwaniami.

 

 

Stephen King „Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika”

O tej książce prawdopodobnie słyszał każdy, kto szukał książek o pisaniu. „Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika” było swego czasu dziełem przełomowym, które w wielu aspektach demitologizowało zawód pisarza. Wielokrotnie nagradzany mistrz grozy wprost przyznaje, że w pisaniu nie ma niczego nadludzkiego, a jedyna magia to fantastyczni i przerażający zarazem bohaterowie jego powieści. W przypadku tej pozycji również sporo zdradza tytuł. Stephen King postrzega swój zawód jako rzemiosło. Nie widzi różnic między pisarzem a stolarzem. W obu profesjach zdarzają się osoby, którym ich praca wychodzi lepiej lub gorzej. Zakłada jednak, że ćwiczenia i praca nad sobą mogą przynieść pożądany efekt, dlatego zachęca do wytrwałości. Sporo znajdziemy tu również opowieści z życia autora „Worka kości”, a także kulis codziennej rutyny króla grozy.

 

 

Joanna Wrycza-Bekier „Szkoła twórczego pisania. Jak zostać autorem bestsellerowych powieści”

Z mitem natchnienia rozprawia się również Joanna Wrycza-Bekier w swojej książce „Szkoła twórczego pisania”. Autorka słusznie zauważa, że w różnego rodzaju kursach, studiach i poradnikach nie ma krzty ujmy dla późniejszego twórcy bestsellerów. W końcu malarz czy gitarowy wirtuoz najpierw kończą odpowiednią szkołę artystyczną, gdzie uczą się podstaw. Dopiero z tą wiedzą i elementarnymi umiejętnościami tworzą dalej, poszerzając repertuar czy próbując coraz nowszych koncepcji. Z pisaniem jest tak samo. Autorka przekazuje nam podstawy, a także podpowiada, jak zaplanować swoją przygodę z pisaniem. Nie opuszcza nas również, kiedy już uda nam się napisać pierwszy rozdział, ponieważ po nim może spotkać nas blokada twórcza. Jak się z nią uporać? O tym również pisze w swojej książce Joanna Wrycza-Bekier.

 

 

„Uratuj kotka!” Blake Snyder

„Uratuj kotka!” to książka o pisaniu  skierowana co prawda w głównej mierze do scenarzystów i przez scenarzystę napisana. Niemniej wskazówki dotyczące tego, jak pisać ciekawe historie są na tyle uniwersalne, że pozycję Blake’a Snydera śmiało można polecić także początkującym pisarzom. Snyder ma na koncie wiele hitowych produkcji, które zapewniły mu miejsce wśród najpopularniejszych scenarzystów Hollywood. Jako twórca nigdy nie aspirował do pisania wielopoziomowych dramatów, które znajdą uznanie w oczach najsurowszych krytyków. Tworzył raczej produkcje uniwersalne, kino familijne – wesołe i tylko czasami wzruszające. W „Uratuj kotka!” podzielił się swoim doświadczeniem, zwracając uwagę na szczegóły, których próżno szukać w innych poradnikach. I to właśnie jest główny atut tego tytułu. O ile bowiem w wielu książkach o pisaniu dla początkujących znajdziemy podobne rady, o tyle w przypadku Snydera spotykamy się z nieco innym, często odświeżającym spojrzeniem na tworzenie fabuły.

 

 

Kurt Vonnegut, Suzanne McConnell „Zlituj się nad czytelnikiem. Zasady twórczego pisania”

Autor m.in. „Rzeźni numer pięć” sam reprezentował raczej stereotyp samotnego pisarza z problemami, jednak również nie wychodził z założenia, że do pisania niezbędny jest wyłącznie talent. W latach 1965-1971 prowadził warsztaty pisarskie na uniwersytetach Iowa i Harvarda. Jedną z jego uczennic była Suzanne McConnell, za sprawą której powstała książka „Zlituj się nad czytelnikiem. Zasady twórczego pisania”. Autorka przez długi czas zbierała wskazówki mistrza, zapisywała anegdoty związane z pisarstwem, a także analizowała twórczość Vonneguta. Efektem jest książka bogata w przemyślenia, z których mogą skorzystać nie tylko początkujący pisarze, ale również czytelnicy czy nauczyciele. Spojrzenie na literaturę Vonneguta było osobliwe i może dostarczyć inspiracji do własnej pracy.

 

 

Katarzyna Bonda „Maszyna do pisania. Kurs kreatywnego pisania”

King porównywał pisanie do rzemiosła, natomiast Katarzyna Bonda idzie o krok dalej i twierdzi, że tworzenie książek do nierzadko trudna praca fizyczna. Nie od dziś wiadomo, że za sukcesem zarówno Bondy, jak i chociażby wspomnianego wcześniej Remigiusza Mroza stoi w znacznym stopniu spora doza wytrwałości. Dotyczy to zarówno samego procesu pisania, jak i późniejszych bojów o wydanie książki. Autorka „Maszyny do pisania” podkreśla rolę samoświadomości, która nierzadko dodaje wiary we własne siły, ale równocześnie potrafi ostudzić nadmierny entuzjazm. A samego pisania można nauczyć się tak samo jak gotowania czy programowania. Wystarczy tylko odpowiedniego się w to zaangażować.

 

 

S. J. Scott „Pisz jak mistrz. Poznaj nawyki codziennego pisania i uwolnij się od blokady twórczej”

W wywiadach z pisarzami, zwłaszcza tymi najbardziej płodnymi, często możemy usłyszeć o higienie pracy pisarza. Wbrew pozorom jest to szczególnie trudne, jeśli autor jest sam sobie sterem i okrętem, a jedyne co może zmusić go do tworzenia to umowa z wydawnictwem lub brak pieniędzy. Dlatego zwłaszcza na początku konsekwencja jest być może ważniejsza niż pomysł na powieść. W podobnym tonie utrzymana jest książka S. J. Scotta „Pisz jak mistrz”, w której najwięcej znajdziemy wskazówek dotyczących zarządzania czasem, produktywności oraz walki z prokrastynacją. Autor zebrał także różnego rodzaju pisarskie nawyki, które mogą pomóc w tworzeniu własnego dzieła.

 

 

Margaret Atwood „O pisaniu”

Książka „O pisaniu” Margaret Atwood nie jest poradnikiem w stylu wcześniej zaprezentowanych pozycji. To raczej zbiór przemyśleń wielokrotnie nagradzanej pisarki na temat literatury i roli pisarza. Teksty, które zebrały się na ten tytuł pierwotnie stanowiły materiał wykładów Atwood na uniwersytecie w Cambridge w 2000 roku. Teoretycznoliteracka merytoryka wymieszana jest więc z anegdotami i luźnymi przemyśleniami, jakimi raczyła słuchaczy autorka „Opowieści podręcznej”. Niemniej z książki dowiemy się m.in. jak pisarka postrzegała rolę pisarza oraz jego czytelników. Z pewnością z lektury „O pisaniu” można wynieść wiele praktycznych rad.

 

 

Antoni Czechow „O pisaniu”

W podobnym stylu powstała książka Antoniego Czechowa o takim samym tytule. Niemniej „O pisaniu” rosyjskiego nowelisty to z kolei zbiór korespondencji i notatek, w których autor „Śmierci urzędnika” zawarł wiele przemyśleń na temat tego, jak komponować dzieła literackie, jak konstruować bohaterów czy też budować emocje. Sporo miejsca poświęcił również oczekiwaniom wobec czytelników, a także ich roli w odbiorze książki. Takie klasyczne podejście do pisania może być dobrym uzupełnieniem nowszych poradników dla początkujących pisarzy.

 

 

Artur Jabłoński „Jak pisać, żeby chcieli czytać (i kupować)”

Na koniec jedna z najbardziej cenionych na polskim rynku pozycji wśród poradników pisania użytkowego. Artur Jabłoński kieruje swoją książkę do copywriterów i innych twórców treści sprzedażowych. W przystępny i lekki sposób wskazuje najważniejsze cechy tekstu, który przyciągnie w internecie rozproszoną uwagę odbiorcy, a ponadto skłoni go do zakupu towaru czy skorzystania z oferowanej usługi. Dlaczego umieściliśmy „Jak pisać, żeby chcieli czytać (i kupować)” wśród książek dla początkujących pisarzy? Pisanie może mieć różne oblicza. Zaprezentowane poradniki mogą pomóc nie tylko następcom Jakuba Żulczyka czy Olgi Tokarczuk, ale również osobom, które zajmują się zgoła odmiennymi rodzajami tekstów. Ponadto chcąc nie chcąc, także w literaturze ostatecznie chodzi o to, żeby czytelnicy kupowali kolejne egzemplarze. Warto zatem wiedzieć, jak pisać, aby także pod tym względem tekst okazał się dla odbiorców atrakcyjny.

 

 

Mamy nadzieję, że dzięki zaprezentowanym poradnikom wasze teksty będą coraz lepsze i przyniosą wam upragniony debiut literacki. A potem kto wie, może wasze nazwisko pojawi się w jednym z artykułów w naszej sekcji Czytam.

Zdjęcie okładkowe: Shutterstock