Spis treści:
Pinczer miniaturowy – opis rasy, wygląd
Być może są osoby, które nie kojarzą pinczera miniaturowego, ale z pewnością doskonale wiedzą, jak wygląda ratlerek. To dokładnie ta sama rasa, przy czym potoczna nazwa ratlerek funkcjonowała powszechnie od wielu lat, a ten maleńki piesek cieszył się kiedyś ogromną popularnością. Jeszcze w latach 90. traktowany był jako doskonały piesek do mieszkania w bloku.
Ratlerek w najpopularniejszym umaszczeniu wygląda jak miniaturka dobermana: czarna sierść z brązowym podpalaniem na łapach, nad oczami, na pyszczku, klatce piersiowej i ogonie. Nic zresztą dziwnego, że tak bardzo przypomina dobermana – obie rasy należą do grupy pinczerów, bezpośrednio jednak pinczer miniaturowy wywodzi się z pinczera średniego. Nieco rzadziej spotykane są ratlerki jednolicie rude. Sierść jest krótka, przylegająca do ciała, a oczy brązowe.
Pinczer miniaturowy ma smukłą sylwetkę z wyraźnie zaznaczoną talią, długi pysk zakończony szpiczastym nosem oraz wysoko umiejscowione, duże, trójkątne uszy. Uszy mogą być zarówno stojące, jak i załamane. Ogon ratlerka jest długi i wąski. Kiedyś popularne było kopiowanie (odcinanie) ogona, teraz na szczęście jest już to zabieg zakazany. Ratlerek dorasta do 30 centymetrów w kłębie oraz osiąga wagę do 6 kilogramów.
Pinczer miniaturowy – usposobienie
Charakter ratlerka może być dość zaskakujący jak na tak niewielkiego psa, jednak jest zgodny z ogólną charakterystyką pinczerów. To piesek bardzo żywy, dynamiczny, wymagający codziennej dawki ruchu. Będzie świetnym towarzyszem osób aktywnych, uprawiających sporty na świeżym powietrzu. Pozostawiony sam sobie, niewybiegany i pozbawiony uwagi opiekuna może niszczyć sprzęty domowe, żeby rozładować energię oraz nagromadzone emocje. Na szczęście, ze względu na swój rozmiar, możemy go wybiegać nawet na niewielkim terenie.
Usposobienie pinczera miniaturowego sprawia, że jest to zwierzę niezwykle lojalne wobec swojego opiekuna. Jest psem jednego człowieka, co oznacza, że wybiera sobie jedną osobę z rodziny, której pozostaje wyjątkowo wierny i o której uwagę będzie szczególnie zabiegał. Nie znaczy to jednak, że będzie ignorował pozostałych członków domowego stada – z nimi również bardzo chętnie spędzi czas.
Ratlerek jest zazdrośnikiem, wobec czego nie zawsze dobrze zniesie powiększenie stada o kolejne zwierzęta. Nie zapominajmy również, że przed laty służył do polowań na szczury i inne niewielkie gatunki, a gen myślistwa wciąż pozostaje u niego aktywny.
Ten piesek potrafi być niezwykle uparty i miewa swoje zdanie, którego nie waha się okazywać. Dzięki swojej inteligencji łatwo przyswaja nowe komendy, jednak opiekun musi wykazać się dużą cierpliwością i determinacją, żeby utrzymać uwagę i chęć współpracy ze strony ratlerka podczas nauki nowych poleceń.
Pinczer miniaturowy – zdrowie
Ratlerek to pies dość odporny na choroby i może przeżyć całe życie w dobrym zdrowiu. Jest jednak kilka chorób, które mogą go dotknąć.
Zwichnięcie rzepki to jedna z najczęstszych dolegliwości i może pojawiać się u wszystkich psów ras małych i miniaturowych. W zależności od stadium choroby objawia się ona stałą lub chwilową kulawizną, którą możemy zaobserwować, kiedy piesek podkurcza jedną z łap.
Inne choroby, do których pinczer miniaturowy ma skłonność, to między innymi: zaćma, padaczka, dysplazja stawów łokciowych czy kamica pęcherza żółciowego. Chociaż ta rasa jest obciążona stosunkowo małą liczbą chorób, które mogą u niej wystąpić, obserwujmy naszego podopiecznego i zgłaszajmy weterynarzowi wszelkie nieprawidłowości.
Pinczer miniaturowy – żywienie
Jak na tak maleńkiego pieska ratlerek cieszy się zaskakująco dużym apetytem. Bardzo prawdopodobne, że będzie zjadał wszystko, co trafi do miski, zatem musimy dobrze pilnować porcji, jakie mu podajemy. Pamiętajmy, że to niewielki piesek, więc potrzebuje stosunkowo małej ilości pokarmu w ciągu dnia. Łatwo możemy go przekarmić, podając smaczki treningowe, dlatego po szkoleniu proporcjonalnie zmniejszajmy regularny posiłek.
Ze względu na duży apetyt pinczer miniaturowy może wykazać się skłonnością do tycia i rozwoju chorób metabolicznych takich jak cukrzyca. Nie bagatelizujmy kwestii karmienia – podawajmy naszemu podopiecznemu zawsze wysokiej jakości karmę w porcji adekwatnej do wagi psa. Stosowne informacje dotyczące porcjowania zawsze znajdziemy na opakowaniu wybranej przez nas karmy.
Szukasz dobrej suchej karmy dla psa? Przeczytaj nasz artykuł przygotowany przez dietetyka zwierzęcego: „Sucha karma dla psa – ranking”
Pinczer miniaturowy – pielęgnacja
Ze względu na brak podszerstka pinczer miniaturowy nie linieje za bardzo. Przy dbaniu o dobrej jakości dietę w zupełności wystarczy, że wyczeszemy naszego pieska raz w tygodniu, żeby nie pozostawiał sierści na dywanie czy ubraniach. Jesienią i wiosną, podczas zmiany okrywy na zimową lub letnią, możemy zwiększyć częstotliwość czesania. Ratlerek jednak jest niewielki i ma krótką sierść, więc jej pielęgnacja nie będzie dla nas uciążliwa.
To jednak nie wszystko – powinniśmy również zadbać o uzębienie naszego podopiecznego. Pinczer miniaturowy ma tendencję do powstawania kamienia nazębnego i chorób przyzębia. Z tego powodu już od samego początku warto, żebyśmy nauczyli ratlerka, że dotykamy jego pyska i czyścimy mu zęby.
Ile żyją ratlerki?
Ze względu na stosunkowo dobre zdrowie i małe rozmiary to rasa dość długowieczna. Odpowiedź na pytanie, ile żyją ratlerki, brzmi: średnio 12-16 lat. To naprawdę bardzo długo, dlatego poważnie przemyślmy, czy będziemy w stanie należycie opiekować się pupilem przez tyle lat.
Pinczer miniaturowy – cena
Cena pinczera miniaturowego w hodowlach zrzeszonych w FCI wynosi około 3 000 złotych. Nie decydujmy się jednak na oszczędność poprzez kupno pieska bez rodowodu z podejrzanej hodowli niezrzeszonej w uznanym klubie. Jeżeli nie chcemy tyle wydawać na psa, możemy poszukać go w schroniskach i fundacjach zajmujących się niechcianymi psami. Ze względu na to, że ratlerki wciąż cieszą się dużą popularnością, z powodzeniem znajdziemy pieski w typie tej rasy do adopcji.
Mieliście do czynienia z tym niewielkim, ale jakże uroczo charakternym pieskiem? Co jeszcze moglibyście o nim powiedzieć?
Więcej ciekawych artykułów znajdziecie w pasji Mam zwierzęta.
Zdjęcie okładkowe: Shutterstock
Komentarze (0)