Artysta interdyscyplinarny – tak z całą pewnością można określić Petera. Kostiumy i rekwizyty podczas pierwszych lat działalności Genesis, rozbudowane scenografie w solowych trasach, teledyski zapisujące się na kartach historii, filmowy soundtrack m.in. do „Ostatniego kuszenia Chrystusa”, „Polowania na króliki” czy „Gangów Nowego Jorku” i piosenki, które przez lata nie zestarzały się ani trochę. Po dwóch dekadach od ostatniego autorskiego krążka Brytyjczyk znów flirtuje ze sztuką w różnym tego słowa znaczeniu.
Licealna kapela
Peter Brian Gabriel urodził się 73 lata temu w hrabstwie Surrey. Matka od małego uczyła go gry na fortepianie, co nie wzbudzało zachwytu chłopca. W liceum Charterhouse nie czuł się komfortowo, a swoje emocje postanowił wyrazić grając na perkusji. Zasilił kilka szkolnych zespołów, aż ostatecznie z Tonym Banksem i Anthonym Phillipsem założył zespól The Garden Wall. Dołączyli do nich perkusista Chris Stewart i gitarzysta Mike Rutherford, a Gabriel zajął się śpiewaniem. W tym składzie nagrali demo jako New Anon, które trafiło do wytwórni Decca i za namową producenta Jonathana Kinga grupa przyjęła nazwę Genesis.
Prekursorzy rocka progresywnego i show na scenie
Sześć nagranych albumów, wyjątkowe teksty piosenek, międzynarodowa sława i nieoceniony wkład w historię rocka – tymi słowami można podsumować działalność Petera w Genesis. Wokalista nie ograniczał się jedynie do pisania tekstów i „odśpiewania” piosenek. Gabriel od początku traktował pracę w zespole jako możliwość łączenia wielu gałęzi sztuki. Między utworami „zagadywał” publiczność, by koledzy mogli zmienić gitary lub zmierzyć się z problemami technicznymi. A sam na potrzeby show przywdziewał maski, zmieniał kostiumy, wyciągał rekwizyty, operował reflektorami.
Z chęcią malował twarz, jak również wdychał hel, by zmienić chwilowo głos. Praktyki te budziły sprzeciw Phila Collinsa twierdzącego że cierpi na tym muzyka, ale to właśnie pomysły Petera wzbudziły zainteresowanie mediów, co przyspieszyło wzrost popularności zespołu. Gabriel w teatrze jednego aktora czuł się doskonale.
Nagrywając „The Lamb Lies Down on Broadway” postawił warunek, że wszystkie teksty będą wyłącznie jego autorstwa, co wywołało konflikt między nim a pozostałymi członkami grupy. Historia ta w 1975 roku przyspieszyła decyzję o odejściu i urzeczywistniła pojawiające się już wcześniej myśli o solowej karierze. Rolę wokalisty Genesis przejął Phil Collins.
„Solsbury Hill” i szybka droga na szczyt
Pierwszy wydany pod własnym nazwiskiem singiel „Solsbury Hill” stał się od razu wielkim hitem, a fani i dziennikarze interpretowali go jako opowieść o odejściu z Genesis. Debiutancki krążek muzyk nazwał po prostu „Peter Gabriel” i podobnie postąpił z trzema następnymi, tłumacząc to ideą wydawania płyt na wzór magazynu: ten sam tytuł, ta sama czcionka w tym samym miejscu, inne zdjęcie. Fani nadawali albumom przydomki nawiązujące do okładek („Car”, „Scratch”, „Melt”, „Security”).
W 1985 roku ukazał się „So” – najlepiej sprzedająca się płyta Gabriela i jedna z najważniejszych płyt w historii rocka. Największy sukces przyniósł mu singiel „Sledgehammer”, do którego teledysk uważany jest za legendarny i który wówczas zdobył 9 statuetek MTV Video Music Awards.
Inny pochodzący z „So” singiel – „Don’t Give Up” umocnił pozycję Petera w świecie muzyki. Nagrany w duecie z niezwykle popularną wtedy Kate Bush doczekał się teledysku, który nie dość, że wzbudził falę plotek na temat domniemanego romansu wykonawców, to znalazł się w pierwszej piątce wśród setki najważniejszych teledysków MTV.
Gabriel nie poprzestawał na solowej karierze, napisał muzykę do filmu Martina Scorsese „Ostatnie kuszenie Chrystusa”, za którą otrzymał Grammy w kategorii Best New Age Performance.
Szósty album zatytułowany „Us” opisywał doświadczenia z psychoterapii artysty, dzięki czemu stał się najintymniejszym z jego dotychczasowych dzieł. Album promowały single „Diggin In The Dirt” i „Steam”. Trasa koncertowa „Secret World Tour” zaowocowała albumem live. Jako jeden z pierwszych w 1993 roku (!), w ramach niespodzianki dla fanów, postanowił wydać intereaktywną płytę CD-ROM z grą „Xplora1: Peter Gabriel’s Secret World”.
Na kolejny album fani musieli czekać aż dekadę, bo prace nad nią trwały kilka lat i wytwórnia musiała zareagować, by Gabriel wybrał i nagrał w studio 10 z napisanych przez siebie w tym czasie 130 piosenek. Płyta „Up” i promująca ją trasa koncertowa podczas której Peter występował ze swoją córką została udokumentowana na dwóch wydawnictwach DVD: „Growing Up Live” i „Still Growing Up: Live & Unwrapped”. To właśnie podczas tych tras muzyk zrealizował jeden ze swoich najbardziej szalonych pomysłów czyli zamontowanie w ramach scenografii scenicznej metalowej kopuły, która w pewnym momencie opuszcza się z sufitu, a Gabriel i jego córka Melanie nie przerywając piosenki przypinają się do konstrukcji, by za chwilę śpiewać… do góry nogami!
Święto pełni księżyca czyli „i/o”
Głównym tematem, jaki Gabriel porusza w swoich piosenkach na „i/o” jest związek ludzi i natury. „Lubimy udawać, że żyjemy w środowisku stworzonym przez człowieka, jesteśmy niezależni i odizolowani, ale w rzeczywistości jesteśmy w dużym stopniu zależni od planety, która nas urodziła”. Aby podkreślić to połączenie, każda z dwunastu piosenek została opublikowana jako singiel dokładnie w dniu pełni księżyca w danym miesiącu 2023 roku.
Okładki utworów stworzyli uznani artyści: Nick Cave (zbieżność nazwisk z australijskim muzykiem), Ai Weiwei, Olafur Eliasson, Henry Hudson, Annette Messager, Antony Micallef, David Moreno, Cornelia Parker, Megan Rooney, Tim Shaw, David Spriggs, Barthélémy Tougo. Zdjęcie okładkowe albumu "i/o" wykonał Nadav Kander.
Pierwsza płyta zawiera 12 piosenek w wersji Bright-Side Mix, którego autorem jest Mark „Spike” Stent, a druga to te same piosenki w wersji Dark-Side Mix Tchada Blake’a. Dla najbardziej wymagających fanów pojawia się również złożone z trzech dysków wydanie Blu- Ray, na którym posłuchać możemy In-Side Mix autorstwa Hansa Martina Buffa w technologii Dolby Atmos. W marcu przyszłego roku na sklepowych półkach pojawi się wydanie specjalne – box.
Więcej podobnych artykułów znajdziecie w dziale Słucham.
Komentarze (0)