Marka: suomen kissa usuń
Żwirki - najczęściej zadawane pytania
Szeroka oferta żwirków dla kota jednocześnie ułatwia i utrudnia ich wybór. Ułatwia, bo właściciel zwierzaka zyskuje pewność, że znajdzie produkt odpowiedni dla swojego futrzaka, utrudnia, bo ogromna liczba różnych produktów sprawia, że trudno się zdecydować na coś konkretnego. Dlatego warto poznać cechy charakterystyczne poszczególnych typów żwirków:
Każdy rodzaj żwirku dla kota w jakimś stopniu zatrzymuje w sobie nieprzyjemne zapachy, niektóre z nich robią to jednak skuteczniej. Na podium można pod tym względem postawić żwirek dla kota drewniany, kukurydziany oraz silikonowy. Dodatkowym atutem dwóch pierwszych jest fakt, że można je spuszczać w toalecie, co pozwala całkowicie pozbyć się nieprzyjemnego zapachu. Z kolei żwirek silikonowy całkowicie „zamyka” w sobie wilgoć, tym samym odseparowuje koci mocz od powietrza, mocno zmniejszając uwalnianie się jego oparów.
Ciekawym rozwiązaniem dla posiadaczy kuwet zamkniętych są filtry, które dodatkowo zatrzymują nieprzyjemną woń. Warto też zainwestować w specjalny neutralizator zapachów. To niezwykle drobny żwirek silikonowy albo bentonitowy, w konsystencji przypominający nieco sól, który dosypuje się do standardowego żwirku zbrylającego w bardzo małej ilości (około 1 łyżeczki). Poprawia on zdolności higroskopijne produktu, a także pochłaniania zapachu.
O tym, jak utylizować żwirek dla kota, decyduje przede wszystkim jego rodzaj. Produkty te da się podzielić pod tym względem na dwie grupy: takie, które można spuszczać w toalecie oraz te, które należy wyrzucić do odpadów zmieszanych, najlepiej w osobnym woreczku (np. na psie odchody). Do muszli można bez wahania wrzucić żwirek dla kota drewniany oraz kukurydziany, jednak w niewielkich ilościach. Zamiast wysypywać do niej całą zawartość kuwety, należy więc spuszczać same zbite grudki i odchody.
Do śmietnika na odpady zmieszane wyrzuca się z kolei żwirek silikonowy i bentonitowy. Ten pierwszy nie może być utylizowany w toalecie ze względu na jego silne właściwości higroskopijne – mógłby zatkać rury, pęczniejąc w nich. Z kolei zmoczony bentonit przypomina glinę, a więc również utknąłby w odpływie.