„Siedem” (1995)

Obżarstwo, chciwość, lenistwo, zazdrość, gniew, pycha i pożądanie. Thriller Davida Finchera o seryjnym mordercy, który wykorzystuje siedem grzechów głównych jako motyw swoich zbrodni, to prawdziwy klasyk. Mrożąca krew w żyłach historia, prawdziwy wyścig z czasem, nieobliczalny morderca i para świetnych detektywów, buduje tutaj niesamowity klimat.

Somerset (Morgan Freeman) i Mills (Brad Pitt) to detektywi, którzy pracują nad serią makabrycznych morderstw, z których każde jest następstwem jednego z biblijnych siedmiu grzechów głównych. Ich zadaniem jest odnaleźć szaleńca Johna Doe (Kevin Spacey), zanim dokona kolejnego zabójstwa.

Makabryczna sprawa i trudne śledztwo całkowicie pochłania detektywów. Mroczny, klaustrofobiczny klimat mocno oddziałuje też na widzów i sprawia, że to jeden z najlepszych filmów o seryjnych mordercach w historii. Taki, który prześladuje na długo po napisach końcowych.

 

„Milczenie owiec” (1991)

Jest najbardziej zapadającą w pamięć adaptacją bestsellerowej serii książek Thomasa Harrisa. A Hannibal Lecter to jedna z najbardziej niepokojących postaci w historii gatunku.

Anthony Hopkins wciela się w rolę genialnego psychiatry-psychopaty Hannibala Lectera, który pomaga agentce FBI Clarice Starling (Joodie Foster) złapać seryjnego mordercę Buffalo Billa. Potwór obdziera swoje ofiary ze skóry, co prawdopodobnie zostało zainspirowane działalnością prawdziwego seryjnego mordercy Eda Geina. Dr Lecter pomaga Starling zgłębić umysł seryjnego mordercy, ale oczekuje od niej czegoś w zamian.

Fabuła, reżyseria i gra aktorska w „Milczeniu owiec” są na najwyższym poziomie, co doceniono podczas oscarowej gali (film zdobył 5 statuetek). Rola Hopkinsa powszechnie wymieniana jest jako jedna z najlepszych kreacji w historii kina.

 

 

„American Psycho” (2000)

Patrick Bateman (Christian Bale) to bogaty bankier z Wall Street, który wypełnia swoje życie drogimi ubraniami i przedmiotami. Wiedzie dość ustatkowane życie. Jednak powoli zaczyna ujawniać się również jako seryjny morderca, który traci kontakt z rzeczywistością, zabija i okalecza nieznajomych i współpracowników. Za dnia jest narcystycznym dyrektorem finansowym, w nocy sadystycznym mordercą. 

„American Psycho” to film oparty na satyrycznej powieści Breta Eastona Ellisa z 1991 roku pod tym samym tytułem. Niesie w sobie przesłanie o męskiej próżności, narcyzmie, obsesji na punkcie ciała i statusu. Balansuje na granicy chłodnego horroru i skandalicznej komedii, zapewniając niepokojącą rozrywkę.

Oprócz błyszczącego w roli seryjnego mordercy Christiana Bale’a, w filmie występują także Willem Dafoe, Jared Leto, Justin Theroux i Reese Witherspoon.

 

 

„Halloween”

Obok „Krzyku” znanego wszystkim miłośnikom slasherów, „Halloween” to prawdopodobnie najpopularniejsza seria o seryjnym mordercy. Ponad 40 lat historii i sporo kontynuacji świadczą o tym, że film o zamaskowanym Michaelu Myersie wciąż ma swoich wiernych fanów.

Jako chłopiec Michael Myers zamordował swoją starszą siostrę i kilka innych osób. Oddany do instytucji wychowawczych dorastał w izolacji. Wtedy też nabawił się obsesji na punkcie zabijania i noszenia masek. Gdy w końcu się uwolnił, zaczął ścigać swoją ocalałą siostrę Laurie Strode (Jamie Lee Curtis), zabijając każdego, kto stanie mu na drodze.

W każdym kolejnym filmie, który zwykle ukazuje się w okolicach święta Halloween, Myers próbuje dopaść Laurie i przy okazji sieje spustoszenie wszędzie tam, gdzie tylko się pojawi. W 2022 roku premierę miała ostatnia część sagi o Myersie pt. „Halloween. Finał”, jednak prawdziwym fani Michaela z pewnością trudno będzie uwierzyć, że to już jest koniec.

Sam film zawiera kilka naprawdę mistrzowskich momentów i uznawany jest za jeden z najbardziej wpływowych w tym gatunku.

 

 

„Sweeney Todd: demoniczny golibroda z Fleet Street” (2007)

Na liście filmów fabularnych o seryjnych mordercach znalazła się też dość nietypowa propozycja, ale zdecydowanie warta obejrzenia. Film jest adaptacją nagradzanego musicalu Stephena Sondheima, w reżyserii Tima Burtona, co już na samym początku zwiastuje, że można oczekiwać czegoś naprawdę dobrego.

Po niesłusznym oskarżeniu o przestępstwo, Sweeney Tood (Johnny Depp), fryzjer w XIX-wiecznej Anglii szuka zemsty i zaczyna mordować swoich klientów brzytwą. Aby pozbyć się ich ciał, prosi o pomoc sąsiadkę Panią Lovett (Helena Bonham Carter), która robi z nich nadzienie do pasztecików.

„Sweeney Todd...” łagodzi typowo ponurą historię odrobiną romansu, humoru i muzyki. I właśnie to sprawia, że rewelacyjnie ogląda się tę opowieść. Świetna muzyka i znakomity występ Johnnego Deppa i intrygująca fabuła, powodują, że nawet fani bardziej współczesnych historii albo filmów o prawdziwych seryjnych mordercach przeżyją podczas oglądania oczekiwane chwile grozy.

 

 

„Dom, który zbudował Jack” (2018)

Opowiada o życiu Jacka, inteligentnego, socjopatycznego seryjnego mordercy oraz o morderstwach, które popełnia na przestrzeni 12 lat. Bowiem Jack postrzega popełniane przez siebie zbrodnie jako dzieła sztuki definiujące jego dziedzictwo.

Film wyreżyserowany przez Larsa von Triera bada psychikę seryjnego mordercy i zagłębia się w pokręcone motywy, mrożącą krew w żyłach naturę zbrodni.

„Dom, który zbudował Jack” to niepokojący, kontrowersyjny i z pewnością jeden z bardziej brutalnych filmów o seryjnych mordercach. Znany jest z drastycznych scen przemocy i tortur, które niektórym widzom mogą sprawiać trudność w oglądaniu.

Matt Dillon znakomicie gra seryjnego mordercę. Uchwycił esencję narcyza z nieustępliwą pasją, oszalałego na punkcie tego co robi, który nic nie czuje w środku. W filmie występują także Uma Thurman i Riley Keough.

 

 

„Pachnidło: Historia mordercy” (2006)

Kolejny film fabularny o seryjnym mordercy to adaptacja bestsellerowej powieści Patricka Süskinda. Jean-Baptiste Grenouille, perfumiarz z XVIII-wiecznej Francji o genialnym węchu, posiada niesamowitą zdolność rozpoznawania i odtwarzania zapachów. Jego pasja przybierze jednak śmiertelny obrót.

Jean-Baptiste popada w obsesję na punkcie uchwycenia esencji kobiet poprzez ich zapach. Zabija kolejne młode kobiety, aby uchwycić ich zapach, wierząc, że doprowadzi go to do stworzenia najlepszych perfum na świecie.

Ta kronika zapachowych perwersji to dość przerażająca i dziwna historia, która jednak umiejętnie splata ze sobą motywy obsesji, piękna i ciemniejszej strony ludzkiej natury. 

Oszałamiające zdjęcia, skrupulatna dbałość o szczegóły i kilka przykuwających wzrok momentów sprawiają, że „Pachnidło: Historia mordercy” jest emocjonującym doświadczeniem.

 

 

„Dziewczyna z tatuażem” (2011)

Adaptacja bestsellerowej powieści Stiega Larssona pt. „Millennium: Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet”, wyreżyserowana przez Davida Finchera, koncentruje się wokół Lisbeth Salander (Rooney Mara), niespokojnej i enigmatycznej hakerki komputerowej, która przez całe życie doświadczała nadużyć i przemocy. Lisbeth łączy siły z Mikaelem Blomkvistem (Daniel Craig), dziennikarzem śledczym, aby odkryć serię morderstw i zdemaskować sieć korupcji i nadużyć na najwyższych szczeblach szwedzkiego społeczeństwa.

„Dziewczyna z tatuażem” to wciągający i złożony film, który porusza różne tematy, od przestępczości i wymiaru sprawiedliwości po władzę i kontrolę. Słynie ze złożonych postaci, zawiłej fabuły i realistycznego przedstawienia przemocy i nadużyć. Jest to film uderzający wizualnie, z surowymi zdjęciami, które podkreślają brutalność. Idealny dla fanów powolnych dramatów.  

 

 

 Filmy o prawdziwych seryjnych mordercach  

„Psychoza” (1960)

Filmy o prawdziwych seryjnych mordercach otwiera arcydzieło Alfreda Hitchcocka. Przełomowy thriller wytyczył krwawy szlak dla slasherów i podniósł horror do rangi filmów klasy A. Film, który u milionów widzów wywołał fobie pod prysznicem, pozostaje punktem odniesienia dla filmów o seryjnych mordercach.

„Psychoza” opowiada historię Marion Crane, kobiety, która ze skradzionymi pieniędzmi wyjeżdża z miasta i zatrzymuje się w motelu przy głównej autostradzie. Motel Bates prowadzi zapatrzony w matkę Norman Bates (Anthony Perkins). Chociaż Marion decyduje się, by zwrócić pieniądze już nigdy nie uda jej się wymeldować z tego motelu...

Film opiera się na książce o tym samym tytule, napisanej przez Roberta Blocha, która z kolei została luźno oparta na prawdziwej historii seryjnego mordercy Eda Geina.

Rezultatem jest ekscytująca od początku do końca opowieść, w której zgodnie z intencją Hitchcocka napięcie tylko rośnie. Zawiera kultowe sceny i zwroty akcji, które zapisały się w historii kina.

 

 

„Monster” (2003)

Jeden z najgłośniejszych filmów biograficznych o seryjnych mordercach opowiada historię Aileen Wuornos (Charlize Theron), ulicznej prostytutki, która w latach 1989-1990 na Florydzie zamordowała i obrabowała 7 mężczyzn, swoich klientów. Chociaż twierdziła, że działała w samoobronie, oskarżenia te nigdy nie zostały udowodnione. To, co prawdopodobnie miało na nią wpływ to finansowa desperacja, osobista trauma z przeszłości i odraza do swoich klientów.

Wournos została skazana na karę śmierci, spędziła 12 lat w celi śmierci, a w 2002 roku została stracona przez wstrzyknięcie trucizny. Była drugą seryjną morderczynią, jaką kiedykolwiek stracono w celi śmierci na Florydzie.

Niepokojący dramat psychologiczny Patty Jenkins pokazuje jak kobieta stopniowo posuwa się do ostateczności oraz kim była osoba, która stała się potworem z pierwszych stron gazet. Film jest ponury, ujawnia społeczną hipokryzję i gniew człowieka, który nie widzi dla siebie rozwiązania. 

Na uwagę zasługuje Charlize Theron w tytułowej roli głównej, która jest niemal nie do poznania, i która przyniosła jej szerokie uznanie oraz Oscara dla najlepszej aktorki w 2004 roku.

 

„Teksańska masakra piłą mechaniczną”

Niewielu widzów wie, że ten kultowy horror, który zapoczątkował popularną i przerażającą serię, jest filmem opartym na historii prawdziwego seryjnego mordercy. I to prawdopodobnie najbardziej „wpływowego” seryjnego mordercy we współczesnym kinie.

Działalność Edwarda Theodore’a Gein’a, amerykańskiego mordercy znanego jako Rzeźnik z Plainfield, stała się również inspiracją m.in. dla „Psychozy” czy „Milczenia owiec” ze względu na jego zwyrodniały rytuał polegający na ćwiartowaniu ofiar i wyprawianiu ich skóry oraz zbieranie trofeów i wykorzystywanie części ciał swoich ofiar. W jego domu podczas przeszukania znaleziono m.in. miski wykonane z ludzkich czaszek czy abażury lamp i obicie fotela wykonane z ludzkiej skóry.

To dlatego potwór z „Teksańskiej masakry piłą mechaniczną” nosi maskę wykonaną z kobiecej skóry i zajmuje się rozczłonkowywaniem swoich ofiar piłą mechaniczną.

Główny antagonista Leatherface już od ponad 50 lat poluje na nieszczęśników, którzy trafią do owianego złą sławą teksańskiego miasteczka. Pierwszy film z 1974 roku, uznawany za protoplastę podgatunku slasherów, dał początek kilku sequelom i spin-offom.

Każdy kolejny oferuje filmową masakrę, w której trupy ścielą się gęsto, a krew tryska obficie. W tym filmie przeraża fabuła, ale też oręże zbrodni, w tym młoty, haki do mięsa i piły łańcuchowe.

 

 

„Zodiak” (2007)

To kolejny film, który opowiada niesamowicie intrygującą sprawę seryjnego mordercy opartą na faktach. „Zodiak” nawiązuje do serii zabójstw, które sparaliżowały San Francisco w latach 70. Morderca pod pseudonimem Zodiak przyznał się do zabicia 37 ofiar w rejonie Zatoki San Francisco, przesyłał do lokalnych gazet zaszyfrowane wiadomości i nigdy nie został schwytany.  

Sprawę seryjnego mordercy, który bawi się ze stróżami prawa w kotka i myszkę świetnie zaprezentował David Fincher. Bardzo stylowy, klimatyczny, intensywny i trzymający w napięciu film, sprawia, że historia staje się jeszcze bardziej przerażająca.

Wciągający wątek łamigłówek oprócz detektywów, próbują rozwiązać także rysownik Robert Graysmith (Jake Gyllenhaal) i redaktor kryminalny Paul Avery (Roberta Downey Jr), z jednej z gazet, które otrzymują zaszyfrowane wiadomości.

Pomimo wielu lat dochodzeń, kilku tropów i podejrzeń Zodiak nadal pozostaje nieuchwytny.

 

 

„Podły, okrutny, zły” (2019)

Jeśli chodzi o popkulturowe zainteresowanie seryjnymi mordercami, Ted Bundy należy do swoistej pierwszej ligi. Na jego temat powstało wiele książek i filmów. Był też okrzyknięty (w pewnym wstrząsającym rankingu) najprzystojniejszym seryjnym mordercą. Nie bez powodu, ponieważ to właśnie jego urok osobisty pozwolił mu zrujnować życie kilkudziesięciu ofiar.

„Podły, okrutny, zły” to film biograficzny o jednym z najstraszniejszych seryjnych morderców, który grasował w Stanach Zjednoczonych w latach 1974–1978 i zabił co najmniej 30 kobiet. Powstał na podstawie wspomnień jego byłej dziewczyny Elizabeth Kendall i bada profil człowieka stojącego za przerażającymi morderstwami.

Tytuł filmu wziął się z opisu Teda Bundy'ego podanego przez sędziego prowadzącego proces, aby przedstawić zimnego i bezdusznego zabójcę. Sam proces odgrywa dużą rolę w filmie. Widzowie poznają wszelkie ciekawostki związane z jego aresztowaniem i dwukrotną ucieczką. W postać Bundy’ego wciela się Zac Efron, który jako jeden z najbardziej czarujących aktorów Hollywood, okazał się niepokojąco idealny do tej roli.

Bundy ostatecznie został skazany na śmierć w 1978 roku. Po 9 latach spędzonych w celi śmierci na Florydzie wyrok wykonano w 1989 r. (przez porażenie prądem).

 

 

„Zagadka zbrodni” (2003)

Jeden z najlepszych filmów o prawdziwych seryjnych mordercach, jakie kiedykolwiek nakręcono, został wyreżyserowany przez Bong Joon-ho. Twórca „Parasite” opowiada historię, która wstrząsnęła Koreą Południową.

Akcja osadzona jest w latach 80. i podąża za dwójką detektywów z Hwaesong, którzy próbują wyśledzić pierwszego potwierdzonego seryjnego mordercę w historii kraju.

Zbrodnie na kobietach (gwałty i morderstwa) rozpoczęły się niedaleko Seulu, w 1986 roku i trwały około pięciu lat. Sprawcy nigdy nie złapano.

Wiele filmów o seryjnych mordercach koncentruje się na samych krwawych morderstwach, rozlewie krwi i zaspokojeniu czystej ciekawości ludzi. Ale to nie film Bonga. Zamiast tego reżyser pokazuje, jak źle przygotowane jest społeczeństwo Korei, aby poradzić sobie z chaosem spowodowanym zbrodniami. Do tego nieudolne próby rozwiązania sprawy obnażają głębsze problemy. Okazuje się, że wszyscy są ofiarami dyktatorskiego rządu i mentalności zahartowanej w aktach przemocy i brutalności.

 

 

Seriale o seryjnych mordercach

„Dahmer - Potwór: historia Jeffreya Dahmera” (2022)

Miniserial biograficzny oparty na życiu seryjnego mordercy Jeffreya Dahmera. Opowiada o przerażających morderstwach popełnionych przez niego w latach 1978-1991, których dokonał w swoim mieszkaniu w Wisconsin. Został skazany za 17 morderstw.

Seria pokazuje każdy aspekt historii Dahmera, od tego, jak policja nie powstrzymała w odpowiednim momencie jego procederu, przez szczegółowe przedstawienie sposobu działania, tego jak zwabiał swoje ofiary i zabijał je we własnym mieszkaniu, aż do momentu, gdy stał się jednym z najbardziej poszukiwanych seryjnych morderców w Stanach Zjednoczonych.

„Dahmer - Potwór: historia Jeffreya Dahmera” osiągnął olbrzymią popularność, ale wzbudził też mnóstwo kontrowersji, przede wszystkim spotkał się z krytycznym odbiorem ze strony ofiar i ich rodzin.

 

 

„Mindhunter” (2017-2019)

Serial został oparty na prawdziwej historii agentów FBI Holdena Forda i Billa Tencha, z Jednostki Nauk Behawioralnych FBI, którzy przeprowadzali wywiady z seryjnymi mordercami w latach 70., aby zrozumieć sposób myślenia i motywy ich działania. Zebrane materiały pomogły opracować psychologiczne profilowanie przestępcze stosowane obecnie do identyfikowania i tropienia seryjnych morderców.

Serial świetnie pokazuje również, w jaki sposób tego typu praca, dochodzenia, rozmowy z psychopatami, powodują ogromne skutki w życiu osobistym agentów i jak wpływa to na ich emocjonalne i psychologiczne związki z rodziną oraz współpracownikami.

„Mindhunter” to gratka zarówno dla miłośników dobrych seriali dramatycznych, jak i prawdziwych fanów true crime. Obraz zawiera prawdziwe dialogi z wywiadów z niektórymi z najbardziej niesławnych morderców w historii.

Jednym z producentów wykonawczych serialu jest David Fincher.

 

 

„Dexter” (2006-2013, 2021)

Dexter Morgan pracuje jako specjalista od rozprysków krwi w Departamencie Policji Miami Metro, a po godzinach jest seryjnym mordercą. Działa według własnego kodu: zabija tylko winnych. Jako samotny i „szlachetny” zabójca, wymierza sprawiedliwość tym, którzy wymykają się stróżom prawa.

Choć jego postepowanie jest jednoznacznie niemoralne, jest to ten typ bohatera, któremu widzowie kibicują. Poprzedza erę wielkich antybohaterów, takich jak Walter White z „Breaking Bad” czy Don Draper z „Mad Menów”. 

Oparty na powieści „Demony Dextera” Jeffa Lindsaya, serial oferuje czarny humor, ciekawą fabułę i przede wszystkim dreszczyk emocji. Po kilku latach przerwy w 2021 roku Dexter powrócił w nowej serii „Dexter: New Blood”.

 

 

„Hannibal” (2013-2015)

Agent FBI Will Graham czuje się obciążony toczącym się śledztwem w sprawie seryjnego mordercy w Minnesocie, więc szuka porady u psychiatry sądowego, dr Hannibala Lectera, który potajemnie jest seryjnym mordercą i kanibalem.

Graham podczas walki z własnymi demonami odkrywa wiele makabrycznych morderstw i coraz bardziej zaplątuje się w relacji z dr Lecterem, który jest zarówno jego mentorem, jak i antagonistą.

Luźno oparty na postaci doktora Hannibala Lectera, stworzonej przez Thomasa Harrisa, program był bardzo chwalony, zwłaszcza występy Madsa Mikkelsona i Hugh Dancy’ego, co czyni go jednym z lepszych seriali o seryjnych mordercach.

 

„Luther” (2010-2019)

Bardzo klimatyczny, brytyjski serial opowiada o detektywie Johnie Lutherze (Idris Elba), który ściga różnych seryjnych morderców, jednocześnie stara się walczyć z własnymi demonami i nawiązuje relację z psychopatyczną zabójczynią Alice Morgan. Co dość zaskakujące, Alice wielokrotnie pomaga mu rozwiązywać sprawy podsuwając tropy. Ten niezwykły związek nie jest jednak pozbawiony konsekwencji i nie będzie mógł się dobrze skończyć.

Luther to typ zdeterminowanego, twardego i oddanego swojej pracy detektywa, który czasami musi posunąć się do ekstremalnych działań, aby dorwać mordercę, na przykład oblać się benzyną. Pod względem estetycznym program jest dość chłodny i szorstki, co bardzo dobrze pasuje do osobowości głównego bohatera.

 

„Upadek” (2013-2016)

Podczas gdy większość serii o seryjnych mordercach opiera się na szukaniu sprawcy i prowadzeniu śledztwa, w „Upadku” niemal od razu sprawca jest zidentyfikowany. Nadinspektor Scotland Yardu, Stella Gibson (Gillian Anderson), współpracuje z policją Irlandii Północnej, aby schwytać i zatrzymać Paula Spectora (Jamie Dornan), który bierze na cel młode kobiety w Belfaście.

Serial jest psychologiczną zabawą w kotka i myszkę między detektywem a zabójcą. Doskonale buduje napięcie, które rośnie w miarę rozwoju historii. Oferuje także ciekawy rozwój postaci, dzięki któremu widzowie poznają życie osobiste zarówno zabójcy, jak i nadinspektor. Przedstawia starcie typowe dla brytyjskich seriali: chłodnego, spokojnego, zdeterminowanego detektywa i przerażającego, ale czarującego seryjnego mordercy.

 

Więcej tytułów dla fanów filmów o seryjnych mordercach

Filmy fabularne o seryjnych mordercach

Filmy o seryjnych mordercach na faktach 

  • „Dom przy Rillington Place 10” 1971, reż. Richard Fleischer
  • „Henry - Portret seryjnego mordercy” 1986, reż. John McNaughton
  • „Mordercze lato” 1999, reż. Spike Lee
  • „Helter Skelter” 2004, reż. John Gray
  • „Zło wcielone” 2021, reż. Amber Sealey
  • “Dusiciel z Bostonu” 2023, reż. Matt Ruskin

Seriale o seryjnych mordercach

  • „Bates Motel” 2013-2017, reż. Anthony Cipriano, Kerry Ehrin 
  • „Detektyw” (sezon 1) 2014, reż. Nic Pizzolatto
  • „Ty” 2018, reż. Sera Gamble, Greg Berlanti
  • „Obsesja Eve” 2018-2022
  • „Wąż” 2019
  • „The Valhalla murders” 2019-2020
  • „Des” 2020, reż. Lewis Arnold, Luke Neal
  • „Czarny ptak” 2022

 

Inne polecane zestawienia filmowe i aktualne informacje na temat kina znajdziesz w pasji Oglądam.