Rise Against to amerykański zespół, który wykonuje muzykę hardcore punkową i melodyjny hardcore. W swoich utworach najczęściej podejmuje tematykę społeczno-polityczną, ekologiczną, antywojenną, a także opowiada się za poszanowaniem praw zwierząt. Wiele albumów zespołu znalazło się na liście Billboard 200, a także uzyskało status złotej i platynowej płyty.
Podstawowe dane:
Zespół Rise Against powstał w 1999 roku w Chicago, po rozpadzie punk rockowej grupy muzycznej 88 Fingers Louie. Założyli go jej byli członkowie – gitarzysta Dan Wlekliński i basista Joe Principe, do których dołączyli gitarzysta Kevin White, perkusista Pony Tintari oraz wokalista Tim McIlrath. Początkowo występowali jako Transistor Tevolt i wydali w 2000 roku minialbum pod tą samą nazwą. Następnie podpisali kontrakt z niezależną wytwórnią muzyczną Fat Wreck Chords, co wiązało się z koniecznością zmiany nazwy zespołu.
Debiutancka płyta Rise Against została wydana 24 kwietnia 2011 roku pod nazwą „The Unraveling”. Znalazło się na niej 18 utworów. Album stanowi połączenie melodyjnego hardcore’u i surowego hardcore punka. Teksty podejmują głównie tematykę osobistych relacji. Podczas trasy koncertowej promującej album, grupę opuścił jeden z jej założycieli – Dan Wlekliński.
Drugi album Rise Against to „Revolution per Minute”, który ukazał się 10 sierpnia 2004 roku i liczy 13 utworów. Płyta została przyjęta przez krytyków jako bardziej dojrzała i mroczniejsza w porównaniu do poprzedniej. Trzeci album amerykańskiego zespołu został wydany 10 sierpnia 2004 roku pod nazwa „Siren Song of the Counter Culture”. Znalazło się na nim 12 utworów, w tym 3 single – „Give It All”, „Swing Life Away” i „Life Less Frightening”. Jest to pierwsza płyta Rise Against, która znalazła się na liście Billboard 200. Uzyskała status platynowej płyty w Kanadzie oraz złotej w USA, Niemczech i Australii.
Czwarty album studyjny zespołu z Chicago to wydany 4 lipca 2006 roku „The Sufferer & the Witness”. Zostało na nim nagranych 13 utworów, spośród których 3 stały się singlami – „Ready to Fall”, „Prayer of the Refugee” i „The Good Left Undone”. Płyta znalazła się na 10 pozycji rankingu sprzedaży Billboard 200. Teksty dotykają głównie tematyki niesprawiedliwości społecznej oraz autorefleksji.
Piąta płyta Rise Against ukazała się 7 października 2007 roku pn. „Appeal to Reason”. Liczy ona 14 utworów, w tym 3 single – „Re-Education (Through Labor) ”, „Audience of One ” i „ Savior ”. Album uplasował się na trzecim miejscu listy Billboard 200. Jest to pierwsza płyta tego amerykańskiego zespołu, która cechuje się radiowym brzmieniem. Teksty podejmują tematykę polityki USA – m.in. wojny w Iraku i rządów prezydenta Busha.
Kolejny album studyjny Rise Against to „Endgame”, wydany 15 marca 2011 roku. Znalazło się na nim 12 utworów, w tym 3 single – „Help Is on the Way”, „Make It Stop (September's Children)” i „Satellite”. Płyta uplasowała się na drugim miejscu notowania Billboard 200. Teksty dotyczą głównie tematyki końca ludzkości, katastrof naturalnych i homofobii.
Siódma płyta Rise Against, „The Black Market”, ukazała się 15 lipca 2014 roku. Liczy ona 12 utworów, spośród których 3 zostały singlami – „I Don’t Want to Be Here Anymore”, „Tragedy + Time” i „The Eco-Terrorist in Me”. Album znalazł się na trzeciej pozycji listy Billboard 200. Teksty utworów odchodzą od typowej dla tego zespołu problematyki społeczno-politycznej – dotyczą m.in. tematyki depresji, melancholii i rozpadającego się związku.
9 czerwca 2017 roku została wydana kolejna płyta studyjna Rise Against pt. „Wolves”. Znalazło się na niej 11 utworów, w tym 2 single – „The Violence” i „House on Fire”. Album zajął drugie miejsce na liście Billboard 200, a tematyka utworów jest związana głównie z amerykańską sytuacją polityczną, w tym wyborami prezydenckimi w 2016 roku.
Dziewiąty album studyjny Rise Against ukazał się 4 czerwca 2021 roku pt. „Nowhere Generation”. Liczy on 11 utworów, spośród których 4 zostały singlami zostały – „Broken Dreams, Inc.”, „Nowhere Generation” , „The Numbers” i „Talking to Ourselves”. Jest to pierwsza płyta od 2004 roku, która nie znalazła się w TOP 10 notowania Billboard 200.