Osho

Dzieciństwo i młodość guru

Osho urodził się 11 grudnia 1931 roku w Kuchwadzie, w stanie Madhya Pradesh w Indiach. Pochodził z zamożnej rodziny. Jego ojcem był handlarz suknem i ubraniami. Był najstarszym spośród jedenaściorga dzieci. Rodzice oddali go na wychowanie do dziadków ze strony matki.

Jego rodzina wyznawała odłam dżinizmu i w takiej religii dorastał. Od lat dziecięcych interesował się sferą duchową, filozofią i z dużą łatwością zarażał swoimi poglądami innych ludzi. Pierwsze publiczne wystąpienie Osho miało miejsce w 1951 na dorocznym Sarva Dharma Sammelan, czyli ogólnoindyjskim zjeździe międzywyznaniowym, który odbywał się w Dżabalpur od 1939 roku. Osho już jako 20-latek przemawiał do szerokiego grona słuchaczy. Nie miał sobie równych w tej dziedzinie – wygrał nawet ogólnokrajowe mistrzostwa w dyskutowaniu.

W 1957 roku uzyskał dyplom magistra filozofii na uniwersytecie w Sagar. Filozofem był zatem nie tylko z zamiłowania, ale i z zawodu.

Praca zawodowa

Po ukończeniu studiów Osho wykładał filozofię w Akademii Sanskrytu w Raipur. Do 1966 roku na stanowisku profesora uczył studentów na uniwersytecie w Dżabalpur. W międzyczasie podróżował po Indiach, organizując spotkania i wykłady. Prezentował poglądy stojące w opozycji do socjalizmu. Krytykował też Gandhiego.

Kolejnym „przystankiem” w jego życiu zawodowym były obozy medytacyjne, jakie zaczął prowadzić przede wszystkim w Mount Abu w Radżastanie od 1962 roku. Trwały od 3 do 10 dni. Spotkania cieszyły się dużą popularnością, dlatego Osho zdecydował się założyć pierwsze stacjonarne centra medytacji – Jiban Jagruti Kendras, co oznacza Centrum Budzenia Życia, zapoczątkowując w ten sposób ruch Jivan Jagruti Andolan.

Kontrowersje związane z Osho

Poglądy filozofa Osho okazały się bardzo postępowe, ale i kontrowersyjne dla szerokiego grona tradycjonalistów w Indiach. W 1968 roku stał się bohaterem skandalu, kiedy wygłosił serię wykładów nawołujących do pełnej wolności w kwestii miłości i seksualności.

Osho był przywódcą ruchu religijnego Neo-Sannyas i od 1970 roku rozpoczął inicjowanie swoich uczniów, nazywanych neo-sannjasinami. Na szyi nosili oni mali (różaniec) z medalionem ze zdjęciem Osho i ubierali się w tradycyjną, pomarańczową lub czerwoną szatę hinduskich mnichów i ascetów. Jednak należy podkreślić fakt, że Osho świadomie żadnej ascezy nie zalecał swoim uczniów.

Od 1985 roku Osho zaczął tytułować się jako Bhagwan Shree Rajneesh. Szybko gromadził zwolenników nie tylko w rodzimych Indiach, ale przede wszystkim w USA i Europie Zachodniej.

Siedzibą Osho od 1974 roku była rezydencja maharadży w Koregaon Park, w Poona (dzisiaj Puna) kupiona przez Catherine Venizelos. Miasto stało się miejscem pielgrzymek wyznawców Osho z całego świata. W 1980 roku zorganizowano nieudany zamach na życie filozofa, a w 1981 roku Osho rozpoczął 3,5-letni okres milczenia i w tym czasie odbywał tylko satsangi. W połowie 1981 roku z powodów zdrowotnych wyjechał do USA. Jego uczniowie kupili dla niego ranczo za 6 mln dolarów w Wasco County w stanie Oregon. Założyli tam miasto Rajneeshpuram i zorganizowali komunę, w której mieszkał Osho. W 1984 roku mistrz powrócił do wygłaszania publicznych wykładów. Z czasem powstało wiele zaostrzonych konfliktów pomiędzy członkami komuny a mieszkańcami okolicznych miast i miasteczek. Kryminalne zarzuty dla Ma Anand Sheeli i innych zarządzających społecznością doprowadziły do obniżenia reputacji Osho.

W atmosferze skandalu, z 34 oskarżeniami dotyczącymi gróźb karalnych i naruszenia praw emigracyjnych, w 1985 roku Osho ostatecznie opuścił Stany Zjednoczone. Od tego czasu jeździł po różnych krajach i organizował wykłady. W 1986 roku wrócił do Indii, a rok później do starego aszramu w Punie. Wiosną 1988 roku przyjął imię Osho, rezygnując z imienia Bhagwan. Osho stał się przeciwnikiem systemów wiary, cenił osobistą duchowość i wolność wyboru.

Zmarł 19 stycznia 1990 roku – najprawdopodobniej został otruty.

Dorobek literacki

Jako Osho, a także Bhagwan Shree Rajneesh napisał kilkaset książek. Powstało też wiele publikacji będących zapisami jego słów wygłaszanych podczas niezliczonych wykładów. Najpopularniejszymi tytułami filozofa są: „Seks się liczy. Od seksu do nadświadomości”, „My Way, the Way of the White Clouds” czy „The Book of Secrets”.