Benedykt XVI

Dotychczas z reguły po śmierci papieża kolegium kardynałów podczas konklawe wybierało jego następcę na Tron Piotrowy. Jednak Benedykt XVI z powodów zdrowotnych zdecydował się zrezygnować ze stanowiska i stał się papieżem – emerytem. Napisał wiele dokumentów i publikacji dotyczących Kościoła Katolickiego.

Dzieciństwo i młodość

Papież Benedykt XVI przyszedł na świat 16 kwietnia 1927 roku w Marktl w Niemczech, jako Joseph Aloisius – syn Marii i Josefa Ratzingerów. Jego rodzina należała do niższej klasy średniej. Miał jeszcze dwójkę rodzeństwa – siostrę Marię i brata Georga. Już w najmłodszych latach odkrywał swoją wiarę, za wzór stawiając sobie głęboko religijnego ojca.

W wieku 2 lat Joseph przeprowadził się z rodziną do Tittmoning, a w 1932 roku, w wyniku represji politycznych, przeniósł się wraz z najbliższymi do miejscowości Aschau am Inn, gdzie odkrywał swoje powołanie. W 1937 roku, kiedy ojciec przyszłego papieża uzyskał uprawnienia emerytalne, rodzina Ratzingerów zamieszkała w Traunstein. Tam Joseph uczęszczał do gimnazjum, gdzie uczył się m.in. greki i łaciny. W wolnych chwilach grał na fortepianie swoje ulubione utwory Mozarta, którego twórczością był zafascynowany.

Joseph Ratzinger od najmłodszych lat chciał zostać księdzem. Jako 15-latek miał powiedzieć, że zostanie biskupem. Pierwszym krokiem do spełnienia tego marzenia było wstąpienie w 1939 roku do niższego seminarium w Traunstein, w którym wcześniej uczył się również jego brat. W czasie II wojny światowej seminarium przekształcono na szpital wojskowy, a studenci musieli wrócić do swoich domów.

W wieku 14 lat Joseph został członkiem Hitlerjugend, ponieważ udział w tej organizacji był obowiązkowy dla Niemców. Nie podchodził jednak do tej powinności z entuzjazmem. W wieku 16 lat rozpoczął przygotowanie wojskowe w zakresie obrony przeciwlotniczej, a następnie powołano go do programu Luftwaffenhelfer. Kolejno przechodził do następnych organizacji wojskowych, a w 1944 roku jego oddział zwolniono z korpusu. Podczas powrotu do domu Joseph Ratzinger został powołany do Reichsarbeitsdienst i oddelegowany do węgierskiego obszaru granicznego z Austrią, zaanektowaną przez Niemcy w 1938 roku.

Ratzingera wezwano do Monachium, gdzie otrzymał przydział do koszar Wehrmachtu. Po podstawowym szkoleniu w piechocie, służył w różnych posterunkach i nie został nigdy wezwany na front. Przed kapitulacją III Rzeszy, Ratzinger ostatecznie zdezerterował i udał się do rodzinnej wsi.

Przez krótki czas po wkroczeniu do Niemiec Amerykanów, Ratzinger był w niewoli i był internowany w obozie jenieckim niedaleko Ulm, skąd wypuszczono go 19 czerwca 1945 roku.

Kariera duchowna – droga do Tronu Piotrowego

Po wojnie, w 1945 roku, Joseph i Georg wspólnie wstąpili do katolickiego seminarium duchownego we Freising i rozpoczęli studia w Herzogliches Georgianum na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium. W 1951 roku bracia zostali wyświęceni na kapłanów przez arcybiskupa Monachium Michaela von Faulhabera.

W 1953 roku ks. Joseph zdobył stopień doktora, składając pracę zatytułowaną „Ludzie i Dom Boży w doktrynie kościelnej św. Augustyna”. W 1957 roku habilitował się rozprawą o św. Bonawenturze pod tytułem „Teologia dziejów u św. Bonawentury”. W 1958 roku został profesorem kolegium we Fryzyndze. Pracował na Uniwersytecie w Bonn, wykładał na Westfalskim Uniwersytecie Wilhelma w Munsterze. Brał udział w II soborze watykańskim jako doradca teologiczny niemieckiego arcybiskupa.

Joseph Ratzinger prezentował reformatorskie poglądy. W 1972 roku wraz z Hansem Ursem von Batlhasarem, Henrim de Lubac i Walterem Kasprem założył pismo teologiczne „Communio”. Był aktywnym publicystą gazety.

Sakrę biskupią Joseph Ratzinger przyjął 28 maja 1977, zaś na konsystorzu 27 czerwca 1977 roku został kreowany kardynałem przez papieża Pawła VI. 25 listopada 1981 roku otrzymał nominację z rąk Jana Pawła II na prefekta Kongregacji Nauki Wiary. Był wicedziekanem, a od 2002 dziekanem Kolegium Kardynalskiego. W międzyczasie obejmował wiele funkcji w Kurii Rzymskiej.

19 kwietnia 2005 roku, w drugim dniu konklawe po śmierci papieża Jana Pawła II, po czterech głosowaniach, Joseph Ratzinger został wybrany nowym papieżem i przyjął imię Benedykt XVI. W dniu wyboru miał 78 lat. 11 lutego 2013 roku Benedykt XVI ogłosił swoją rezygnację z posługi biskupa Rzymu. Od tego czasu przebywa w Castel Gandolfo.

Działalność literacka Benedykta XVI

W ciągu całego swojego życia, a zwłaszcza pontyfikatu, papież Benedykt XVI napisał wiele książek i rozpraw dotyczących przede wszystkim zagadnień teologicznych.

Jeszcze jako Joseph Ratzinger opublikował takie teksty jak: „Bóg Jezusa Chrystusa. Medytacje o Bogu Trójjedynym”, „Nowe porywy Ducha. Ruchy odnowy w Kościele”, „Wiara Prawda Tolerancja. Chrześcijaństwo a religie światowe”, „Duch liturgii”, „Bóg Jezusa Chrystusa” oraz autobiografię „Moje życie”. Jako papież napisał książki „Jezus z Nazaretu” oraz „Boża rewolucja”. Jest autorem trzech encyklik: „Deus caritas est – Bóg jest miłością”, „Spe salvi – W nadziei zbawieni” oraz „Caritas in veritate – Miłość w prawdzie”. Napisał 10 Konstytucji apostolskich i 18 Motu propria. Co ciekawe, był ghostwriterem papieża Jana Pawła II w latach 1981–2005.