Dixit – rodzinna gra wszechczasów?

 

Dixit to prawdziwy fenomen wśród gier planszowych – także w moim domu. Jest jedną z pierwszych planszówek, jakie poznałam, i do dzisiaj zajmuje poczesne miejsce na mojej planszówkowej półce. Oprócz podstawowego pudełka pysznią się tam także wszystkie dodatki, które różnią się nie tylko obrazkami per se, ale i ich klimatem oraz wydźwiękiem. Jeśli chcę zagrać w nieco mroczniejszą wersję, wybiorę Dixit 5: Marzenia, jeśli gram z dzieciakami, na stole ląduje Dixit 2: Przygody. Tak szeroki wachlarz dodatków sprawia, że każda rozgrywka staje się zupełnie inna i jest to chyba jedna z podstawowych przyczyn tak wielkiej popularności serii. Ale zacznijmy od początku.

Zasady gry Dixit

Do Dixit wystarczą już trzy osoby, a podstawowa wersja gry pozwala na rozgrywkę nawet sześcioosobową. Dokładnie tasujemy całą talię kart, a następnie rozdajemy każdemu po sześć. Osoba, która pierwsza wpadnie na ciekawe skojarzenie, wybiera jedną ze swoich kart, kładzie ją zakrytą na stole i ogłasza hasło, które kojarzy się jej z wybranym obrazkiem. Może to być dowolne skojarzenie, np. “Alicja w Krainie Czarów”. Pozostali gracze wybierają teraz ze swoich kart po jednej, która ich zdaniem najbardziej odpowiada temu hasłu, a wybrany obrazek dokładają zakryty na stół. Osoba, która wymyśliła hasło – zwana Narratorem – tasuje karty, po czym rozkłada je odkryte na stole. Pozostali gracze próbują teraz odgadnąć – za pomocą specjalnych znaczników do głosowania – która karta należała pierwotnie do Narratora. Kiedy wszyscy już są gotowi, odkrywają znaczniki i podliczają punkty.

Jak liczyć punkty?

• Jeżeli wszyscy odgadli kartę Narratora lub też jeśli nikt jej nie odgadł – wszyscy oprócz Narratora dostają po dwa punkty.
• Jeżeli część graczy odgadła kartę Narratora, a część nie – Narrator oraz każdy kto odgadł otrzymują po trzy punkty.
• Dodatkowo, jeśli ktoś wskazał mylnie kartę innej osoby, właściciel tej karty dostaje jeden punkt za każdy głos na swój obrazek.

Teraz wszyscy dobierają po nowej karcie. Narratorem zostaje osoba po prawej stronie od dotychczasowego. Gramy dalej – aż ktoś nie osiągnie trzydziestu punktów. Wtedy rozgrywka dobiega końca.

Dixit: Odyseja

Dixit: Odyseja to bardzo ciekawy wariant Dixita. Po pierwsze, jest samodzielnym dodatkiem – to oznacza, że można w nią grać, nie posiadając pudełka podstawowego. Oczywiście, w Odysei znajdziemy zupełnie nowy zestaw kart, ale to nie wszystko! Odyseja pozwala grać nawet w dwanaście osób, ponieważ pojawia się w niej wariant drużynowy.

Gracze dzielą się na drużyny, a chociaż to Narrator wymyśla hasło, to kartę do niego dopasowuje jego partner lub partnerka. Pozostałe drużyny również dokładają po jednej karcie (mogą się konsultować, ale nie mogą sobie pokazywać kart), a reszta rozgrywki przebiega zgodnie z podstawowymi zasadami. Dostępny jest także wariant indywidualny dla dwunastu osób, w którym Narrator podaje hasło, zanim obejrzy swoje karty. To już jest prawdziwe dixitowe szaleństwo! W tym wariancie ma możliwość potajemnego “skasowania” jednej z kart – najlepiej tej, na którą jego zdaniem będzie głosować jak najwięcej osób. Ta karta w ogóle nie będzie brana pod uwagę przy punktacji. Pozostali gracze dalej starają się trafić w kartę Narratora i otrzymują punkty zgodnie z zasadami wersji podstawowej.

Morze dodatków

Do Dixita wydano w sumie dziewięć dodatków. Co ciekawe, każdy z nich ilustrowany jest przez inną osobę, co nadaje grze wyjątkowej różnorodności i kolorytu. Wzory i pomysły nie powtarzają się dzięki temu między sobą, a każda dodatkowa talia (wmieszana w inne karty lub grana samodzielnie – według uznania) daje tej niepowtarzalnej grze towarzyskiej nowe życie. W ten sposób możemy też żonglować klimatem rozgrywek, decydując się na użycie mniej lub bardziej mrocznych, abstrakcyjnych, baśniowych czy zabawnych kart.

Oprócz wspomnianych Odysei, Przygód i Marzeń, mamy do dyspozycji następujące dodatki do Dixit:

• Dixit 3: Podróże, wprowadzający przepiękne karty odzwierciedlające bardzo różne, fantastyczne lokalizacje.
• Dixit 4: Początki z zabawnymi, choć dość onirycznymi liustracjami. To chyba ulubiona talia w moim domu.
• Dixit 6: Wspomnienia zawierające bardzo kolorowe, choć często mroczne obrazki, rozszerzając jeszcze bardziej dostępną pulę kart.
• Dixit 7: Wizje z chyba najbardziej dystopijnymi, wręcz niepokojącymi ilustracjami.
• Dixit 8: Harmonia, w którym karty są stonowane, często wymyślnie symetryczne i wręcz hipnotyzujące.
• Dixit 9 Edycja jubileuszowa 10-lecie serii z ilustracjami wykonanymi przez autorów wszystkich poprzednich dodatków.

A czy wy macie swój ulubiony dodatek? A może jakieś domowe zasady, w ramach których hasła trzeba podawać w jakiś konkretny sposób? Podzielcie się nimi w komentarzach, dzięki temu pozostali mogą mieć więcej frajdy z gry!

Więcej tekstów o planszówkach (i nie tylko!) znajdziesz na Empik Pasje w dziale Gram!