"Kto z rodziny królewskiej mógł pragnąć śmierci Diany? Czy księżna chciała wyjść za mąż za Dodiego Al Fayeda? Czy była w ciąży? Dlaczego tak szybko zabalsamowano jej zwłoki?" Na te i inne pytania, w dziewiątą rocznicę śmierci księżnej Diany - szuka odpowiedzi Magda Łuków w najnowszym numerze tygodnika „Viva!”

"Był 31 sierpnia. Kilka chwil przed północą Diana w towarzystwie swojego ówczesnego przyjaciela Dodiego Al Fayeda wyszła tylnym wyjściem z hotelu Ritz w Paryżu. Wsiadła do mercedesa 300. W aucie czekali już kierowca Henri Paul i ochroniarz Trevor Rees-Jones. Samochód ruszył z piskiem opon, by umknąć paparazzim, którzy czatowali przed głównym wejściem. Jednak fotografowie szybko zorientowali się, że księżna odjeżdża i natychmiast ruszyli w pogoń. Mercedes wpadł do tunelu pod mostem Alma na Sekwanie z prędkością 193 kilometrów na godzinę. Wtedy Henri Paul stracił panowanie nad kierownicą i uderzył w 13. przęsło tunelu. Dodi i kierowca zginęli na miejscu. Diana i Jones przeżyli, ale księżna była w stanie agonalnym. Kiedy na miejsce wypadku przybyli ratownicy, niewiele dało się już zrobić. Diana zmarła po dwóch godzinach w szpitalu.

Media wypełniły programy na-dawane na żywo z Paryża. Już następnego dnia zespół kierowany przez komisarza Jeana-Claude’a  Mulesa zaczął badać wnikliwie wszystkie okoliczności sprawy. Równolegle w prasie pojawiły się pierwsze teorie o spisku na życie księżnej. Jak później wyszło na jaw, głównym ich inspiratorem był ojciec Dodiego Al Fayeda, Mohamed, który nigdy nie pogodził się ze śmiercią syna. Bardzo liczył na ślub Diany i Dodiego. W tym małżeństwie upatrywał możliwości awansu społecznego. Biznesmen egipskiego pochodzenia dorobił się w Wielkiej Brytanii ogromnej fortuny, nie był jednak akceptowany na salonach. To on poprzez podległą sobie prasę brukową podsuwał opinii społecznej różne tropy, nagłaśniał niejasności, zadawał kłopotliwe pytania. I rzeczywiście wiele okoliczności wypadku przez lata budziło słuszne wątpliwości".