Pokolenie JP II nie istnieje – czytamy w dzisiejszym wydaniu „Metra”. „Twierdzą, że ich życie i podejście do świata zmieniły się pod wpływem wielkiego Polaka. Jak jest naprawdę? Określenie "pokolenie JP2" okazuje się czysto wirtualnym pojęciem, które nijak się ma do rzeczywistości” pisze Michał Stangret.

Młodzi ludzie chętnie i z uczuciem mówią o swoim przywiązaniu do Jana Pawła II, jednak wielu z nich na problemy ze stosowaniem jego nauk w parktyce. Dowodzą tego dane opublikowane w "Metrze". „Polski Kościół przebadał religijność młodych ludzi na przykładzie młodzieży z Warszawy. (…) raport z badań ("Młodzież Warszawy - Pokolenie Pontyfikatu Jana Pawła II") powstał w czerwcu zeszłego roku, czyli ponad pół roku temu i zaledwie miesiąc po śmierci Jana Pawła II”
I tak: "Aż 70 proc. młodych ludzi uważa za dopuszczalne współżycie seksualne przed ślubem, ponad 75 proc. akceptuje stosowanie środków antykoncepcyjnych, 11 proc. przyznaje, że odczuwa niechęć do Niemców, 4 proc. - do Rosjan i tyle samo do Żydów.

Choć Jan Paweł II przestrzegał przed relatywizmem wartości, blisko 60 proc. młodzieży uważa, że "nie ma jasnych kryteriów mówiących o tym, co jest dobre, a co złe".
Na pytanie, czy kradzież jest dobra, czy zła, co trzeci stwierdza: "To zależy". Tak samo odpowiada 80 proc. pytanych o kłamstwo, 60 proc. indagowanych o prawdomówność, ponad 30 proc. - o nadużywanie alkoholu, 26 proc. - przemoc fizyczną.
Aż 40 proc. waha się, czy "przebaczenie win" jest dobre, czy złe.

Co trzeci uważa, że szacunek dla starszych nie zawsze jest na miejscu. Co trzeci także nie zgadza się z tym, że tolerancja jest dobra. Tylko nieco ponad 10 proc. wierzy, że "każdy człowiek jest przede wszystkim dobry". Na pytanie o wartości nadające sens życiu ludzkiemu więcej osób wskazuje pieniądze i dobrobyt (17 proc.) niż wiarę religijną (12,4 proc.).

No cóż – Papież – choćby tak wybitny jak Jan Paweł II, nie zastąpi wychowania w domu.

I.J