Hans Christian Andersen

Hans Christian Andersen urodził się 2 kwietnia 1805 roku w Odense w Danii. Był synem szewca oraz praczki Anne Marie z domu Andersdatter. Hans bardzo wcześnie stracił ojca – zmarł on w 1816 roku z powodu komplikacji zdrowotnych, jakie powstały po jego udziale w wojnie napoleońskiej. Matka Hansa ponownie wyszła za mąż za Nielsa Gunersena. Zmarła z powodu alkoholizmu w 1833 roku.

Hans Christian Andersen w 1819 roku wyjechał do Kopenhagi. Marzył o tym, by zostać aktorem. W latach 1820–1821 roku uczęszczał do szkoły baletowej, a także próbował swoich sił na deskach teatru, ale nie przyjęto go. Rozpoczął też karierę śpiewaka. Początkowo zachwycał swoim wysokim sopranem, ale utracił go po mutacji. To zakończyło jego karierę muzyczną.

Jego talenty zostały dostrzeżone przez samego króla Danii, Fryderyka VI. Monarcha odwiedził Hansa Christiana Andersena w szkole łacińskiej w Slagelse. To wydarzenie zaowocowało uzyskaniem przez niego stypendium królewskiego w 1822 roku. Umożliwiło mu to kontynuowanie nauki w szkole oraz rozpoczęcie studiów w 1828 roku. 

Kiedy Hans przestał martwić się swoją trudną sytuacją finansową, zyskał przestrzeń do rozwijania swoich talentów. Kochał teatr i był nim zafascynowany. W końcu dopiął swego – w 1829 roku zadebiutował jako aktor w sztuce Miłość na Wieży Mikołaja. Pisał sztuki teatralne, z różnym powodzeniem. Z uwagi na elementarne braki w wykształceniu, jego teksty roiły się od błędów ortograficznych, stylistycznych i interpunkcyjnych.

Kariera literacka Andersena

Już w 1822 roku Hans Christian Andersen debiutował jako pisarz, wydając zbiór utworów Młodzieńcze próby. Opublikował go pod pseudonimem William Christian Walter. Później napisał też kilka tomów wierszy, opowiadań, a także powieści i dziennik swojego życia. Do najbardziej znanych powieści napisanych przez Hansa Christiana Andersena należą Improwizator z 1835 roku, OT z 1836 roku oraz Tylko grajek z 1837 roku.

Początkowo Hans nie traktował poważnie gatunku literackiego, z którym obecnie jest kojarzony – baśni. Pisał je w wolnym czasie, na marginesie swojej głównej twórczości. Zdawał sobie sprawę, że tylko pozorna, „wierzchnia” warstwa fabuły jego baśni przeznaczona jest dla dzieci, zaś dorośli mogą odczytać ich ukryte głębiej znaczenie. Pierwszy zbiór Baśni opowiedzianych dla dzieci wydał w 1835 roku w Kopenhadze, a w kolejnych dwóch latach pojawiły się tomy innego rodzaju. Wydawał je aż do 1872 roku. Do najbardziej znanych baśni autorstwa Hansa Christiana Andersena należą: Calineczka, Brzydkie kaczątko, Królowa Śniegu, Mała Syrenka czy Dziewczynka z zapałkami.

Hans Christian Andersen zmarł 4 sierpnia 1875 roku w Rolighed koło Kopenhagi.