Warszawska Jesień jest festiwalem zasłużonym, z ogromną tradycją, czymś w rodzaju świadka historii. Jest to jedyny w Polsce festiwal o randze i skali międzynarodowej poświęcony muzyce współczesnej, przez wiele lat jedyna tego rodzaju impreza w środkowej i wschodniej części Europy. Wciąż jednak jest organizmem żywym, rozwija się i ma się dobrze na tyle, na ile pozwala budżet przeznaczony na kulturę w Polsce oraz ogólna sytuacja muzyki. – mówi Dyrektor Festiwalu Tadeusz Wielecki


Tegoroczna Warszawska Jesień poświęcona jest w głównej mierze muzyce elektroakustycznej. Pojawią się:

- ośrodki i studia muzyki elektronicznej
- opery elektroniczne i kompozycje audiowizualne
- live electronics i muzyka improwizowana
- acousmonium i zespoły laptopowe
- ambisonic music
- utwory instrumentalne z elektroniką
- Pierre Henry
- maraton elektroniczny
- wybrane utwory elektronicznej klasyki
- instalacja Iter/Eter

Studia, ośrodki, centra
DXARTS (Seattle), STEIM (Amsterdam), Miso Studio (Lizbona), IRCAM (Paryż), Centro Tempo Reale (Florencja), Music Technology Group (Barcelona), studia muzyki elektronicznej Akademii Muzycznych we Wrocławiu, Łodzi i Krakowie.

Elektroniczne opery i quasi opery podszyte elektroniką
Ogród Marty Cezarego Duchnowskiego, Salt Itinerary Miguela Azguime'a, SOMNIVM Mieczysława Litwińskiego, Machinations Georgesa Aperghisa.
W tym nurcie także kompozycje audiowizualne: Errai Ewy Trębacz, utwory z użyciem Reactable - elektroniki, "którą widać", a także performance Studia AM w Łodzi. Kompozycją audiowizualną (choć nieelektroniczną) jest także Augen-Blicke André Wernera, spektaklem muzycznym (choć nie operą) - Multimedialne coś Bogusława Schaeffera.

Nie zabraknie live electronics i muzyki improwizowanej
Wystąpią takie sławy jak Tomasz Stańko, który zagra m. in. z Krzysztofem Knittlem, saksofonista Evan Parker, który wystąpi w ramach performance'u studia STEIM i perkusista Jim Black, który będzie solistą w projekcie Centro Tempo Reale.

Acousmonium, czyli orkiestra głośników umożliwiająca sterownie plastyką dźwięku w przestrzeni i jego barwą, to przede wszystkim koncert Loudspeaker Orchestra z Lisbony w hali Studia Tęcza (42 głośniki rozmieszczone wokół i nad publicznością), a także koncert Pierre'a Henry w Studiu Polskiego Radia przy Woronicza.

Ambisonic music w Hali Najwyższych Napięć, w koncercie studia DXARTS z Seatlle (University of Washington). System ambisonic pozwala na sterowanie na żywo przestrzennością dźwięku, tu: zagospodarowuje 20 sekundowy pogłos Hali Najwyższych Napięć (w On Space Juana Pampina publiczność otaczają głośniki na przemian z 6 grupami perkusji; w Errai Ewy Trębacz wielowymiarowej projekcji dźwięku towarzyszy trójwymiarowe wideo).

Mocnych wrażeń należy się spodziewać. Zwłaszcza jeśli chodzi o takie instrumentalno-elektroniczne kompozycje, jak Bird Concero Jonathana Harvey'a, Orchester-Finalisten Karlheinza Stockhausena czy New York Counterpoint Steva Reicha w wersji na klarnet oraz 10 kanałową taśmę i 42 głośniki.

Nestor muzyki elektronicznej ponownie w Warszawie
Pierre Henry, legendarna postać muzyki elektronicznej i jej pionier, gościł ostatnio w Polsce 26 lat temu (w 1983 na Warszawskiej Jesieni). Z osobnym koncertem wystąpi w Studio im. W. Lutosławskiego. Przedstawi m. in. Histoire naturelle..., a także najnowszą kompozycję Capriccio. Będzie to światowe prawykonanie tego utworu, zamówionego przez Warszawską Jesień.

Elektronika-klasyka
Przypomnimy niektóre historyczne dokonania muzyki elektronicznej: Bruynèl'a Cours des nuages, Sikorskiego Samotność dźwięków, Varèse'a Déserts, jak również, w programie Loudspeaker Orchestra Studia Miso z Lizbony: tegoż Varèse'a Poêm electronique, Concrète PH Xenakisa i Forges Poussera.

Instalacja Iter/Eter z instrumentem interaktywnym ISA Harp Petera Sycha, przygotowana przez Studio Muzyki Elektronicznej z AM w Krakowie, prezentuje dorobek polskich studiów muzyki elektronicznej i komputerowej.

Maraton elektroniczny to liczne a(tra)kcje elektroniczne w halach Studia Tęcza, ostatniego dnia Festiwalu. Trzy różne programy przedstawi Loudspeaker Orchestra z Lisbony (kompozycje elektronicznych prekursorów popu i rocka, a także nurtów text-sound oraz usterkowania i noise'u). Prawykonane zostaną utwory wyłonione w pierwszym etapie konkursu na kompozycję elektroniczną (Call for Sounds) - zaraz po prezentacji jury konkursu wskaże na zwycięski utwór. Odbędzie się performance audiowizualny Reactable/Phonos ek Mechanes. Zagra Laptop Ensemble - projekt Studia muzyki komputerowej AM we Wrocławiu. Wystąpią soliści: Tomasz Stańko, Bartosz Koziak, Nuno Pinto.

Filmy
Instalacja prezentująca filmy poświęcone postaciom i muzyce Georgesa Aperghisa, Pierre'a Henry, Eugeniusza Rudnika, Bogusława Schaeffera, Henri Pousseura.

Aperghis
Niezależnie, jak zawsze w programie Warszawskiej Jesieni, zaplanowane zostały koncerty muzyki instrumentalnej - z elektroniką i bez. Georges Aperghis, w sposób nowatorski łaczący w swojej twórczości dźwięk instrumentalny, głos ludzki, teatr i media elektroniczne, jest wyróżnioną postacią tegorocznej Warszawskiej Jesieni. Usłyszymy cztery jego kompozycje, m. in. Contretemps z udziałem rewelacyjnej sopranistki Donatienne Michel-Dansac i London Sinfonietta pod dyrekcją Davida Athertona.

Mykietyn, Pasja
Do najważniejszych wydarzeń Festiwalu zaliczyć z pewnością należy prezentację Pasji wg św. Marka Pawła Mykietyna.

Szymański: tajemnica
Z ogromnym zainteresowaniem oczekujemy też światowego prawykonania nowej kompozycji orkiestrowej Pawła Szymańskiego, skomponowanej na zamówienie Warszawskiej Jesieni i opatrzonej intrygującym tytułem .Eals (Oomsu).

Orkiestry
Orkiestra Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Antoniego Wita, Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach pod dyrekcją Jacka Kaspszyka.

Zespoły
Kwartludium, London Sinfonietta, Aukso, Orkiestra Muzyki Nowej, Asko/Schoenberg Ensemble, European Workshop for Contemporary Music, Phonos ek Mechanes.


Więcej informacji na stronie www.warszawska-jesien.art.pl

 

Warszawskiej Jesieni patronuje empik.com.