Obsypany deszczem nagród film „Control”, w reżyserii Antona Corbijna, 1 grudnia trafi do sprzedaży w formacie DVD. Obraz powstał na podstawie książki Deborah Curtis - żony Iana Curtisa, lidera zespołu Joy Division. Książka "Joy Division i Ian Curtis. Przejmujący z oddali" została wznowiona 15 lutego br., nakładem wydawnictwo ISKRY.

Ian Curtis był ponury i ekscentryczny. Chorował na epilepsję. Miał w sobie wielkie pokłady nienawiści i ogromną potrzebę sławy. Miał też dwie kobiety - żonę i kochankę.  Nie umiał wybrać żadnej z nich. Wybrał śmierć.

To właśnie o nim nakręcił swój pierwszy film Anton Corbijn, reżyser legendarnych teledysków grup U2, Depeche Mode czy Nirwany, fotograf gwiazd. Holender, który przybył do Anglii w 1979 roku z płytą  Joy Division „Unknown Pleasures” pod pachą i z postanowieniem, że szybko pozna swoich idoli. Udało się. Fotografował ich i zrealizował teledysk piosenki „Atmosphere”, w której Curtis depresyjnie śpiewał:

„Idziesz w milczeniu
Nie odwracaj się w milczeniu
Twoje zmieszanie - moje złudzenie
Niczym maska niechęci do samego siebie
Spogląda ci w oczy i ginie
Nie odchodź”
Tłumaczenie Tomasz Beksiński

Film Corbijna nie jest grupowym portretem Joy Division. Jest mroczną opowieścią o egzystencjalnych udrękach Iana Curtisa. Reżyser stara się odmitologizować postać wokalisty legendarnej kapeli i pokazać człowieka uwikłanego w świat, w którym sobie nie radzi. Kanwą tej historii jest autobiograficzna książka żony Curtisa - Deborah. Zapewne dlatego Corbijn z muzyki robi istotne, ale jednak tło opowieści, koncentrując się raczej na emocjach bohatera, jego rozterkach, lękach. Oglądamy dramat człowieka, któremu wszystko się wymyka, który traci grunt pod nogami. Nie potrafi odnaleźć się w roli ojca i męża. Ucieka od tego, czemu nie potrafi sprostać, w ramiona innej kobiety. Ale narastające poczucie winy, coraz częstsze ataki epilepsji oraz pogłębiająca się depresja powodują, że nie jest w stanie żyć. Corbijn pokazuje trudne momenty z życia Curtisa, a rewelacyjna kreacja Sama Rileya powoduje, że całkowicie wierzymy w tę postać.

Film spodobał się żyjącym członkom zespołu, którzy nagrali do niego ścieżkę dźwiękową. Docenili wspaniałe, utrzymane w zimnej tonacji, czarno-białe zdjęcia. 
Po projekcji perkusista Stephen Morris mówił: - Ten film jest bardzo dobry. Anton wykonał kawał świetnej roboty. Nie jest łatwo jednak oglądać historię, której się było częścią. Wtórował mu basista Peter Hook: - Cały czas nie mogłem uwolnić się od myśli, że przecież ja to wszystko przeżyłem.

GŁOSY PRASY
 
„Control, filmowa biografia Iana Curtisa, wokalisty postpunkowej grupy Joy Division, to ciemny, posępny i porażająco smutny film, który zniewala. Nie jest grupowym portretem zespołu ani biografią gwiazdy muzycznej. To przykuwający uwagę, uderzający portret udręczonej, cierpiącej duszy. Sam Riley, odtwórca głównej roli, jest zwycięzcą. Zagrał wspaniale. „Control” jest pierwszą fabułą Antona Corbijna. Trzeba skłonić głowę przed reżyserem. Potrafił pokazać klasę pracującą północnej Anglii w rozległej perspektywie,                a dodatkowo, używając pociągających szarości udowodnił, że określenie film      czarno-biały jest niedostateczne. Można oczekiwać, że film szybko zdobędzie rzesze fanów i będzie gorąco przyjmowany wszędzie tam, gdzie trafi”.
Russel Edwards „Variety”

„Control - piękny, niebanalny, spektakularny. I smutny do szaleństwa”.
 „Guardian”

„Film Corbijna jest mroczny jak jego zdjęcia i jak Manchester, z którego pochodzili muzycy Joy Division. Sam Riley w roli Curtisa i ścieżka dźwiękowa przygotowana przez żyjących muzyków Joy Division są na miarę Oskara”.
Hubert Musiał, „Dziennik”

NAGRODY
 
British Independent Film Awards:  
Najlepszy Brytyjski film niezależny
Najlepsza rola drugoplanowa - Toby Kebbell,
Najbardziej obiecujący debiut aktorski - Sam Riley,
Najlepszy reżyser - Anton Corbijn,
Najlepszy debiut reżyserski - Nagroda Douglasa Hickoxa - Anton Corbijn,
Cannes 2007 - Złota Kamera

W sprzedaży jest również dostępna płyta ze ścieżką dźwiękową z filmu "Control".


Gutek Film/I.J.