Piotr Anderszewski

Życie prywatne 

Piotr Anderszewski urodził się 4 kwietnia 1969 roku w Warszawie, w polsko-węgierskiej rodzinie. Od najmłodszych lat wykazywał zainteresowania muzyczne, dlatego naukę gry na fortepianie rozpoczął już jako sześcioletni chłopiec. Miał to szczęście, że wyjechał z rodziną do Francji, gdzie były większe możliwości kształcenia w tym kierunku. W 1987 roku ukończył warszawskie Liceum Muzyczne im. Karola Szymanowskiego w klasie fortepianu. Nie porzucił już nigdy muzyki i wybrał studia kierunkowe –  w konserwatoriach w Lyonie i Strasburgu, ale nie tylko. Uczył się w Akademii Muzycznej w Warszawie, której jednak nie ukończył, oraz na University of Southern California w Los Angeles. Głód wiedzy i chęć szlifowania umiejętności pianistycznych skłoniły go do zapisania się na kursy mistrzowskie we Włoszech. Pobierał nauki u Fou Ts'onga, Murraya Perahii i Leona Fleishera.  

Kariera muzyczna 

Ważnym wydarzeniem w karierze muzycznej artysty Piotra Anderszewskiego było uczestnictwo w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Leeds. Wykonał 33 Wariacje C-dur na temat walca Diabellego. Wzbudził zachwyt, ale ze względu na swoje zachowanienie nie zdobył jednak nagrody. Podczas wykonywania trzyczęściowych Wariacji na fortepian op. 27 Antona Webera w ostatniej części wstał od instrumentu, przerywając swój występ. Zszedł z estrady, za co został natychmiastowo zdyskwalifikowany. Krążyły wtedy pogłoski, że nie dokończył występu, bo po prostu nie był z niego zadowolony.  

W 1991 roku w Wigmore Hall w Londynie wykonał znakomicie dwa utwory – ponownie 33 Wariacje na temat walca Diabellego i  Bagatele op. 126  Ludwiga van Beethovena. Jego interpretacja wywołała entuzjazm wśród krytyków i publiczności. Po tym występie miał otwartą drogę do kariery muzycznej, z szansy tej oczywiście skorzystał.  

Kolejne występy Piotra Anderszewskiego ugruntowały jego pozycję szanowanego pianisty. Jest ceniony za interpretacje wielu znanych kompozycji, ale też za intensywność i nowatorskie podejście podczas ich wykonywania.  

Wielokrotnie występował z orkiestrami z całego świata, m.in. z Filharmonią Berlińską, Chicago Symphony Orchestra, Philadelphia Orchestra, Los Angeles Philharmonic, Münchener Philharmoniker, Norddeutscher Rundfunk, Royal Philharmonic Orchestra czy London Symphony Orchestra. Jeździ po całym świecie i koncentruje, m.in. w Anglii, Niemczech, Austrii, Portugalii, Stanach Zjednoczonych, a także w Holandii, Polsce czy Francji.  

Brał udział w ważnych imprezach pianistycznych, w tym w International Piano Series w Queen Elizabeth Hall w Londynie, BBC Pebble Mill Celebrity Recital Series czy Ravinia Rising Stars Series.  

Występował jako kameralista z Wiktorią Mułłową, z którą nagrał 3 płyty, a także z Andrzejem Bauerem oraz siostrą Dorotą, która jest skrzypaczką. 

Dokonania zawodowe 

Piotr Anderszewski nagrał również kilkanaście różnych płyt wydanych przez firmę CD Accord – album z muzyką Johanna Sebastiana Bacha, Beethovena i Antona Webera. Krytycy byli pod wrażeniem, w wyniku czego Piotr Anderszewski został w 1996 r. uhonorowany nagrodą polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk.  

W 2000 roku pianista zdecydował się na podpisanie kontraktu z firmą Virgin Classic i wydał kilka albumów. Jednym z najlepszych była płyta z 33 Wariacjami C-Dur na temat walca Diabellego. Otrzymał za nią nagrodę Diapason d’Or, Choc du Monde de la Musique, Editor’s Choice for Gramophone i Recommande Classica. 

W 2006 roku płyta Piotra Anderszewskiego zawierająca interpretację utworów solowych Karola Szymanowskiego została wyróżniona nagrodą Classic FM Gramophone Award.  

Występ w Carnegie Hall, w którym wziął udział Piotr Anderszewski, został zarejestrowany na płycie CD i wydany w 2009 roku przez EMI. 

Kolejną nagrodą na koncie artysty była BBC Music Magazine's Recording of the Year zdobyta w 2012 roku za płytę z dziełami Roberta Schumanna. Trzy lata później doceniono nagranie Suit angielskich (1, 3 i 5) Johanna Sebastiana Bacha – Piotr Anderszewski otrzymał wtedy nagrody Gramophone Award oraz ECHO Klassik.