Juliusz Verne

Dzieciństwo i młodość

Juliusz Verne, a właściwie Jules Gabriel Verne, urodził się 8 lutego 1828 roku w Nantes w zachodniej Francji. Jego ojcem był prawnik Pierre Verne, który prowadził własną kancelarię. Matką pisarza była Sophie-Henriette Alotte de la Fuÿe.

Dzieciństwo Juliusz spędził w tętniącym życiem mieście portowym. Nantes w XIX wieku było centrum dla stoczniowców i handlowców nie tylko z Francji. Rodzina Verne`a mieszkała na małej, sztucznej wyspie – w dopływie Loary, gdzie mały Juliusz mógł obserwować do woli statki pływające po tej najdłuższej rzece Francji.

Bardzo wcześnie Juliusz Verne odkrył swój talent literacki – pierwsze wiersze pisał w wieku zaledwie 12 lat. Kochał się wówczas w swojej kuzynce, Caroline Tronson, która była nieco od niego starsza. Romantyczne uczucia dodawały mu skrzydeł. Niestety, dziewczyna nie odwzajemniała jego miłości. Złamała mu serce, wychodząc w 1847 roku za mąż za dwukrotnie starszego od niej mężczyznę.

Dorosłość pisarza

Z woli i za namową rodziców Juliusz Verne, pomimo oczywistego talentu pisarskiego, udał się do Paryża, by studiować prawo. W 1951 roku ukończył studia prawnicze, próbował swoich sił na giełdzie, ale nie zrezygnował z pisania. W 1852 roku starł się ostro ze swoim ojcem w kwestii kształtowania kariery zawodowej. Pierre Verne chciał przekonać syna, by praktykował prawo w Nantes, ale ten nie zgodził się, ponieważ pragnął rozwijać karierę pisarską.

W 1856 roku, podczas ślubu przyjaciela, Juliusz Verne poznał Honorine de Viane Morel, siostrę panny młodej, w której się zakochał. Dziewczyna była 26-letnią wdową i miała już dwójkę dzieci. W 1857 roku młodzi pobrali się, ale małżeństwo miało problemy finansowe. Verne nie był w stanie utrzymać rodziny ze skromnej pensji dramaturga – pisał wówczas sztuki wystawiane w teatrach paryskich. Dlatego brat żony zaproponował mu podjęcie pracy w domu maklerskim. Juliusz Verne został maklerem giełdowym, ale łączył to zajęcie z pisarstwem.

Kiedy jego pasja zaczęła przynosić wysokie dochody, mógł sobie pozwolić na taki luksus, jak zakup jachtu, który ochrzczony został Saint Michel, po synu pisarza – Michelu. Verne mieszkał w Amiens z rodziną lub żeglował po Europie. Z czasem kupił większy jacht, a później kolejny, którym wypłynął w rejs do Szkocji, przez Morze Śródziemne.

Przez całe życie pisarz miał problemy ze zdrowiem. Jego niepełnosprawność była jednak dziełem przypadku. W 1886 roku siostrzeniec postrzelił go w nogę pistoletem, a zaawansowana cukrzyca, na którą wówczas cierpiał, wydłużyła proces gojenia.

Juliusz Verne zmarł w 1905 roku i został pochowany na cmentarzy La Madeleine w Amiens.

Kariera literacka

Nieprzerwanie od 12 roku życia Juliusz Verne tworzył – najpierw wiersze, później powieści i sztuki teatralne. Pierwszą wydaną przez niego książką była „Five Weeks in a Balloon”, która stała się pierwszą częścią Voyages Extraordinaires, czyli serii 10 powieści napisanych przez Verne`a i wydanych przez Pierre’a-Julesa Hetzela. Wśród nich znalazł się słynny tytuł „Dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi”.

Współpraca z wydawnictwem Hetzela wyszła na dobre Juliuszowi Verne. W latach 60. XIX wieku zaczął zarabiać na swoich książkach dużo pieniędzy. Od 1863 roku pisał po dwa tomy rocznie. Do 1905 roku opublikował 54 powieści o przygodach, podróżach, historii, nauce i technologii. W ciągu swojego życia stworzył 65 dzieł, ale niektóre z nich opublikowano dopiero po jego śmierci.

Historia zapamiętała Juliusza Verne’a jako prekursora gatunku science fiction. Dla jednych był to pisarz awangardowy, dla innych twórca prozy dla dzieci i młodzieży. Wśród najważniejszych jego dzieł fantastycznonaukowych i podróżniczych znajdują się wspominane „Dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi”, a także „Dzieci Kapitana Granta”, „Tajemnicza Wyspa” czy „W 80 dni dookoła świata”. Juliusza Verne pisał po francusku, ale jego książki zostały wydane w ponad 100 językach, co czyni go drugim po Agathie Christie najczęściej tłumaczonym autorem na świecie.