Niewinni (okładka  miękka)

Cała seria bardzo dobra polecam

Moss jak zwykle nie zawiódł!

Książka jest spoko

Bardzo polecam.

Rewelacja

Super🙂

❤️❤️❤️

Jeszcze tydzień temu, gdy kończyłam czytać „Zaginionych” byłam przeszczęśliwa, że nie będę musiała czekać na kolejny tom serii „Echo”, bowiem on już znajdował się w moim posiadaniu i grzecznie machał do mnie z regału! Nie wiem czemu, ale myślałam, że na „Niewinnych” autor zakończy tę serię, ale jakże okropnie się myliłam! I bardzo dobrze, że się myliłam, bowiem ogromnie polubiłam Igiego i Sandrę i już z niecierpliwością wyczekuje kolejnych ich spraw. Tym bardziej, że zakończenie „Niewinnych”… no cóż, Marcel to było po prostu bezduszne, aby kończyć w takim momencie…shame on you! ;) O czym w takim razie są „Niewinni” i jakie są moje odczucia co do całej historii? Zapraszam na recenzję! Jak dobrze wiecie, Igi i Sandra prowadzą Agencje Poszukiwań Osób Zaginionych „Echo”, która rozwija się w naprawdę szybkim tempie. Spraw do rozwiązania jest coraz więcej, niestety brakuje ludzi do ich ogarniania. Także oprócz poszukiwań osób zaginionych, założyciele Agencji mają na głowie znalezienie odpowiedniego kandydata do pracy, a o to niestety też niełatwo. Pewnego dnia Sandra otrzymuje maila od Weroniki Rajchel. Kobiety, której 6 letnia córeczka została porwana w nocy dwa tygodnie temu. Igi i Sandra długo się nie zastanawiają i postanawiają zająć się tą sprawą. Wyjazd do Zielonej Góry, przyniesie im sporą ilość podejrzanych, bowiem oprócz opiekunki, spod opieki której zostało uprowadzone dziecko, pojawia się również groźny pedofil Sergiusz Cieciora, który wyszedł z więzienia kilka dni przed porwaniem. Czy to możliwe, żeby miał coś wspólnego z całą ta sprawą? Mamy też rodziców zaginionej dziewczynki, którzy również nie są idealni, no i pojawia się też przestępca zwany „zwyrolem z Zielonej Góry” - czy może być jeszcze gorzej? Otóż może, bowiem śledztwo w pewnym momencie utyka w martwym punkcie i nasi główni bohaterowie nieraz będą musieli posłuchać własnej intuicji, bowiem to będzie naprawdę trudny orzech do zgryzienia… Po przeczytaniu prologu przeczuwałam, że ta książka nieraz mną wstrząśnie. Ale tego co tu otrzymałam, w ogóle się nie spodziewałam. Marcel Moss po raz kolejny udowadnia, że nie straszne mu trudne tematy, a do tego bezpośredniość z jaką je opisuje, wywołuje na moich rękach ciarki. Ciężko mi się czyta książki, w których jednym z tematów są dzieci i ich krzywda, a jak już w opisie przeczytałam o pedofilu to wiedziałam, że to będzie ciężki temat. Ależ mnie ten chłop obrzydzał, to nawet sobie nie zdajecie sprawy. Powiem szczerze, że fragmenty z nim były najstraszniejsze z całej książki, bynajmniej dla mnie - matki dwójki dzieci. Ale na tym nie kończy się „moc” tej historii. Autor nieraz przekroczy granice ludzkiego rozumu, wywołując w czytelniku ogrom różnych emocji. Nie zabraknie momentów przerażających, obrzydliwych, mocnych i jeśli o mnie chodzi, takich których nigdy nie chciałabym zobaczyć, a tym bardziej odczuć na własnej skórze. Ludzka psychika jest skomplikowana, ale spaczona psychika to już zdecydowanie coś bardziej przerażającego. Niektóre momenty są też niesmaczne, ale niestety bardzo prawdziwe. Samo śledztwo jest niezwykle interesujące, a postępowanie detektywów zaskakujące. Bardzo lubię tą dwójkę, bowiem doskonale wiedzą jak zachować się w danej sytuacji, co jest naprawdę pełne podziwu, pomimo tego, że sami zmagają się z własnymi traumami i problemami. Co więcej, jeśli czytaliście już „Zaginionych” to pewnie wiecie co się stało na ich końcu, prawda? Także tamte wydarzenia mają spory wpływ na te obecne :) co znaczy jedynie tyle, że zanim sięgniecie po „Niewinnych” powinniście zaznajomić się z poprzednimi częściami :) W każdej książce Marcela Mossa natrafiamy na retrospekcje. Zresztą kiedyś autor sam wspominał, że je uwielbia i ja też je uwielbiam w jego historiach, bowiem tworzą naprawdę mroczny klimat i w idealny sposób zarysowują nam obraz danej postaci, przez co jesteśmy w stanie zrozumieć motywy ich postępowania. Co więcej każdy wątek poprzedzający porwanie, jest niezwykle istotny i nieraz doprowadzał mnie do przecierania oczu z niedowierzania. Autor z każdym kolejnym rozdziałem buduje napięcie, a im bliżej końca tym czytelnik już sam nie wie kto jest tym dobrym, a kto złym. Przez całą ksiażkę, nie wiedziałam jaki będzie finał tej historii, a gdy już go poznałam i ochłonęłam z niemałego szoku, przeczytałam Epilog i już całkiem ręce mi opadły.. Co było w nim takiego zaskakującego? A mianowicie… jeśli myśleliście, ze Wam to zdradzę to chyba zwariowaliście :P czytajcie a się dowiecie :) polecam ogromnie!

„Niewinni” to trzeci tom cyklu „Echo” i chociaż jest to osobna historia i można czytać tę część niezależnie od poprzednich, lepiej rozpocząć poznawanie cyklu od pierwszego tomu. Wszystkie części łączą osoby Igiego Sznydera i Sandry Milton, którzy prowadzą Agencję Poszukiwań Osób Zaginionych „ECHO” i w każdej części odkrywany jest jakiś fragment z ich życia prywatnego. A ponieważ oboje przed laty stracili bliskie osoby (zaginęła siostra Sandry i brat Igiego) i to od ich prywatnej sytuacji wszystko się zaczęło, wątki obu zaginionych osób są w kontynuacji rozwijane. Dlatego warto czytać ten cykl od początku. Jeśli jednak sięgniecie najpierw po trzeci tom z zamiarem nadrobienia poprzednich, nastawcie się na potężny spoiler dotyczący rodzeństwa głównych bohaterów. Kolejna część cyklu jest, podobnie jak poprzednie, wielowątkowa, a zawarta w niej historia jest bardziej złożona niż mogłoby się na początku wydawać, przedstawiona z kilku różnych perspektyw i po raz kolejny z przeskokami czasowymi, które zresztą bardzo u autora lubię, bo dodatkowo gmatwają i tak już mocno pokręconą historię. Jak zawsze powieść wciąga i pochłania się ją na jednym wdechu. Sprawa, jaką tym razem prowadzą Igi i Sandra, zmagając się jednocześnie z własnymi problemami, jest niezwykle trudna, bo dotyczy sześcioletniej dziewczynki, która dosłownie zapadła się pod ziemię. Przez długi czas nie wiadomo, o co może w tej sprawie chodzić. Zbyt dużo jest niewiadomych, do tego okazuje się, że rodzice dziewczynki nie są z detektywami do końca szczerzy. Czy Emilkę porwał pedofil, który niedawno wyszedł z więzienia i nadal kręci się w pobliżu małych dzieci? Czy może jest to zazdrosny były partner mamy Emilki? A może jej własny mąż dowiedział się o żonie czegoś, czego nie powinien wiedzieć i teraz się mści? Tropów jest wiele, pytań i domysłów jeszcze więcej, ale żadnych dowodów i żadnych odpowiedzi. Po drodze pojawia się jeszcze jedna sprawa, mordercy, który zabił trzy kobiety. W tę sprawę, trochę przypadkowo, Igi i Sandra również się angażują, dlatego mamy w powieści, nie jedną, a dwie kryminalne zagadki do rozwiązania. A na deser jeszcze tę związaną z Leną, siostrą Sandry, której losy nadal nie są jasne. Autor przyzwyczaił już swoich czytelników do tego, że w każdej powieści porusza szereg ważnych społecznie problemów. Co mamy w „Niewinnych”? Jest pedofilia, są narkotyki, a nawet swingersi. I ludzie, którzy mają poważne problemy, ze sobą i ze światem. Najbardziej szokujący i porażający jest wątek pedofila – Sergiusza Cieciory, którego perspektywę poznajemy w dość obrazowy sposób. Włącznie z jego przeszłością, chorymi pragnieniami i przemyśleniami na różne tematy, w tym małych dziewczynek. Przyznam, że te fragmenty czytało mi się dość ciężko i z obrzydzeniem. Umysł pedofila nie jest jedynym chorym umysłem, do którego mamy okazję zajrzeć w książce. Jednak więcej nie zdradzę, aby nie psuć Wam odkrywania tajemnic powieści na własną rękę. Dodam tylko, że jest w niej naprawdę wielu interesujących, przyciągających uwagę bohaterów, którzy są tak dobrze wykreowani, że kradną całe show Igiemu i Sandrze. Ta dwójka wprawdzie w tej części jest i nawet prowadzi dwie sprawy, ale oboje są trochę jakby z boku, trochę mniej wyraziści niż zawsze. Książka trzyma w napięciu od samego początku do końca. Rozpoczyna się zresztą mocnym akcentem, bo opisem tortur jednej z kobiet przez Zwyrola z Zielonej Góry. Później akcja jeszcze bardziej się rozkręca i nie zwalnia do ostatniego akapitu. A końcówka to nie tylko rozwiązanie obu prowadzonych przez detektywów spraw, które jest nie tylko zaskakujące, ale też szokujące, ale również jeden wielki cliffhanger, po którym oczekiwanie na kolejną część będzie jeszcze trudniejsze. Podoba mi się u Mossa to, że nie boi się wyciągać na wierzch trudnych, niewygodnych spraw i mówić o nich otwarcie. Jego powieści są wstrząsające, brutalne, mroczne, ale nie można się od nich oderwać. Robią też z czytelnika emocjonalną miazgę. Autor nie tylko pokazuje, że problem istnieje, ale też uświadamia, że może być całkiem blisko nas. Oczywiście polecam!

Najnowszą część serii Echo Marcel Moss zaczyna od mocnej sceny w garażu."Chcę umrzeć"-myśli bestialsko torturowana Karolina Kopeć.Dziewczyna walczy o życie,ale w obliczu bezlitosnych napastników jest bez szans.Tym razem Agencja Poszukiwań Osób Zaginionych "ECHO" musi zmierzyć się z nieprzeciętnym wyzwaniem.W Zielonej Górze w bardzo tajemniczy sposób znika urocza sześciolatka Emilia Rajchel. W dniu zaginięcia przebywała w domu a tuż obok była jej opiekunka.W jaki sposób dziecko zniknęło? Przecież dziewczynka nie mogła rozpłynąć się we mgle. Znany z mocnych,opartych na wstrząsających emocjach Marcel Moss powraca z trzecią odsłoną docenionej już serii Echo.Fani tej serii mogą liczyć na kolejną zawiłą sprawę,którą poprowadzą znani z poprzednich części bohaterowie.W związku z licznymi nawiązaniami do wydarzeń z ich prywatnego życia raczej wskazane jest zapoznanie się z dwoma wcześniejszymi tytułami Utraceni i Niewinni.W przeciwnym wypadku czytelnik mimo,że zaciekawiony aktualną sprawą,będzie trochę pogubiony nie znając części powiązań fabularnych.A te są bardzo zagmatwane i rozwijają się niespiesznie.Co autor oferuje nam tym razem? Zaginięcie dziewczynki to tylko jeden z elementów historii.A tych Moss na mapie opowieści umieścił sporo.Jest i świeżo odzyskany dla społeczeństwa przestępca, który nie do końca umie korzystać z wolności. Mamy też postać dojrzałego mężczyzny zagubionego w rzeczywistym świecie,który życie spędza w sieci wikłając się w szemrane zależności i układy.Są również rodzice Emilki z początku krystaliczni, z czasem z licznymi skazami na ich małżeństwie i życiu prywatnym.Wreszcie jest opiekunka,która ostatni raz widziała Emilkę.Czy mówi prawdę,czy wie co zdarzyło się w ostatnich chwilach,gdy dziewczynka była w domu? Kto czytał Mossa wie,że autor lubi żonglować zdarzeniami,zwodzić czytelnika,grać na jego uczuciach.Jest to również pisarz,który przy okazji każdej powieści porusza jakiś istotny problem społeczny.Tych problemów w niewinnych jest znacznie więcej:toksyczne,rodzicielstwo,uzależnienie od internetu,pedofilia,niedojrzałość emocjonalna.Wszystkie one są dawkowane a ich środek ciężkości,wagi jest równomiernie rozłożony.Jest to ogromnie potrzebne,bo czytelnik w odbiorze nie czuje, że czegoś jest za mało a czegoś za dużo, nie jest opowieścią przytłoczony.Mamy zagadkę zniknięcia małej dziewczynki,która powoduje lawinę wydarzeń.Mamy wyrafinowane postacie o licznych patologicznych cechach,mamy poszukujących i poszukiwanych.Sporo tego jak na jedną powieść.Moss wie jak zaciekawić, jak przyciągnąć uwagę odbiorcy,rozbudzić jego wyobraźnie. W książce nie brakuje kilku mocnych scen i opisów,które wywołują dreszcze, ale też i obrzydzenie.Pokazanie przeżyć z punktu widzenia przestępcy seksualnego jest zabiegiem odważnym,wymagającym dla pisarza i szokującym dla odbiorcy.Te sceny zapadają w pamięć i kierują w stronę ogromnego problemu jakim jest pedofilia.Mimo licznych spraw ujawnionych w ostatnich latach w różnych kręgach to wciąż temat tabu.Sposób widzenia tej choroby od strony osoby mierzącej się z tym zaburzeniem jest pewnym novum,mogącym wywołać liczne dyskusje. Na uwagę zasługuje świat wykreowany przez autora we wszystkich trzech częściach.Stanowi on kompletną,ukształtowaną już całość,do której chętnie się wraca.Niewinni kończą się obietnicą kolejnych przygód Agencji "Echo". Wciąż również mamy nierozwiązane sprawy osobiste głównych bohaterów.W jakim kierunku podąży akcja? Z czym zmierzy się Agencja następnym razem.Na to pytanie przyjdzie czekać czytelnikowi jakiś czas.Bez wątpienia będzie na co czekać, bo Moss to postać, która lubi zaskakiwać swoim piórem,nieoczekiwanymi rozwiązaniami, tematami i bohaterami jak mało kto.