Wyrok (okładka miękka)

„Przekonała się, jak szybko upływa czas, dopiero gdy ten zaczął jej się kończyć”, czyli wybuchowy, emocjonalny i dynamiczny dziesiąty tom Chyłki. Recenzja bez spoilerów, więc możesz czytać spokojnie... chyba. Wyrok to najbardziej wyczekiwana przeze mnie wrześniowa premiera i zarazem dziesiąty tom Chyłki. Jak wiecie Mróz słynie z cliffhangerowych zakończeń. Po Wyroku czytelnik musi przetworzyć jeszcze raz akcję tego tomu, gdyż dzieje się tam tyle, że nie sposób to ogarnąć za pierwszy razem. Po zdanym egzaminie adwokackim świeżo upieczony mecenas Oryński ma zastąpić Chyłkę jako główna siła napędowa kancelarii Żelazny & McVay. Pierwsza sprawa, jaką poprowadzi, niechybnie zaważy na całej jego przyszłości zawodowej. Kordian nie ma jednak żadnego wyboru – zostaje zmuszony przez Piotra Langera, by podjąć się obrony pewnego chłopaka w Poznaniu. Co ich łączy? I dlaczego Langerowi tak zależy na jego obronie? Siedemnastolatek oskarżony jest o wyjątkowo krwawe zabójstwo dwóch kolegów ze szkoły, które łudząco przypomina sposób działania Sadysty z Mokotowa. Nie ma alibi, plącze się w zeznaniach, a dowody przemawiają przeciwko niemu. Nawet Chyłka jest przekonana, że tej sprawy nie da się wygrać… Na każdą nową część Chyłki czekam z niecierpliwością, ponieważ jestem fanką tego cyklu. Jesień w tym roku obfituje w dużą ilość Chyłki i Zordona: dostaliśmy Wyrok, a w listopadzie drugi sezon serialu, który skupi się na wydarzeniach z Kasacji. Wyrok to akcja, akcja i jeszcze raz akcja. Tutaj nawet na moment nie zwalnia i wystarczy chwila, aby wszystko się zmieniło i... popsuło. To chyba najbardziej zwariowany tom ze wszystkich. A koniec jest prawdziwym ciosem dla fanów. Ja jednak głęboko wierzę, że ostatnie zdanie Wyroku jest kłamstwem. Nie można zostawiać czytelnika z takim zakończeniem. Jak teraz mamy wytrzymać do marca? Relacja Chyłki i Zordono to złoto. Przez te kilka tomów budowali ją zawzięcie, aby teraz być razem. Możecie spodziewać się kilku chwytających serce wyznań (szczególnie to Kordiana – ci, którzy już przeczytali Wyrok, będą wiedzieli, o którym mówię, a reszcie nie będę spoilerować). Bohaterowie ciągle pokonują przeciwności losu i idą naprzód. Bardzo wyraźnie widać jaką drogę przeszli od pierwszego tomu. Chyłka nadal jest Chyłką, która w tym tomie zagłębia się w żarty i suchary. Oj, chyba za dużo siedzisz w Internecie, Chyłka. Natomiast Kordian nareszcie jest mecenasem. Gratulacje! Chyba wszyscy na to czekaliśmy. Wyrok to tom, w którym sprawa kończy się w połowie książki, a dalej mamy rollercoaster emocjonalny. Melisa na pewno by pomogła. Szaleńcze tempo i Piotr Langer, który ponownie pokazuje, na co go stać. Nie mogę się doczekać kolejnej części, która pewnie w marcu, a do tego czasu przeczytam Wyrok jeszcze raz, aby na spokojnie przetrawić wszystko, co nam Mróz zaserwował.

O Mrozie ja chyba nigdy nie napiszę źle - uwielbiam wszystko co napisze - jest niesamowity. Polecam!!!

Już nie mogę się doczekać kolejnych części...... Rewelacja jak wszystkie poprzednie części!

Świetna książka, jak każda z serii o mecenas Chyłce

Dla wielbicieli Chyłki, jak zwykle rewelacja.

Była zbrodnia nie ma kary? Diagnoza – szczególnie agresywna odmiana raka i brak szans na leczenie, a nawet celowości podjęcia jakiejkolwiek terapii, załamałaby każdego. Każdego za wyjątkiem pewnej charyzmatycznej prawniczki, pijącej za dużo alkoholu, kawy i jedzącej stanowczo zbyt dużo mięsa, rzucającej przekleństwami na lewo i prawo, nie darzącej szacunkiem słabeuszy i idiotów, zdolnej wygrać każdą sprawę, nawet taką, która z góry skazana jest na porażkę. O kim mowa? Oczywiście o Chyłce, którą tysiące czytelników obdarzyło nie tylko sympatią, ale którzy czują wielki podziw dla niej samej bądź też najzwyczajniej w świecie boją się jej (co jest nawet bardziej zrozumiałe). Śmiertelna choroba nie wpłynęła nawet niewielkim stopniu na błyskotliwy umysł prawniczki, choć coraz gorsza kondycja fizyczna wyłączyła ją już z życia zawodowego. Przynajmniej oficjalnie, bowiem trudno nie angażować się w sprawy kancelarii Żelazny & McVay szczególnie wówczas, kiedy Oryński, już jako mecenas, otrzymuje swoją pierwszą sprawę, która już z daleka pachnie przegraną. Może to niestety wpłynąć negatywnie na całą jego dalszą karierę zawodową, rzucić cień na jego profesjonalizm i odebrać szanse na sukces i intratne sprawy w przyszłości. Nic zatem dziwnego, że Chyłka już od pierwszych chwil towarzyszy Oryńskiemu, my zaś zastanawiamy się, co kierowało mężczyzną przy wyborze takiego klienta. Otóż oskarżonym o zabójstwo ze szczególnym okrucieństwem zostaje pewien młody chłopak, a wszystko wskazuje na to, że rzeczywiście zabił on swoich kolegów, wcześniej bestialsko się nad nimi znęcając. Ślady DNA na ciałach ofiar, w okolicy, gdzie zostali znalezieni, a także na narzędziach zbrodni nie pozostawiają pola do jakichkolwiek wątpliwości co do jego winy. Jakim zatem sposobem można go wybronić? Kordian nie ma jednak wyjścia i będzie musiał zrobić wszystko, by „Benzo” wyszedł na wolność. To bowiem warunek, jaki postawił Otyńskiemu Piotr Langer, w zamian za pomoc w skierowaniu Chyłki na eksperymentalna terapię, która być może przyniesie spodziewane rezultaty, zaś kobieta nawet jeśli nie wyzdrowieje, to przynajmniej zyska trochę czasu. Dlaczego jednak Langerowi zależy na obronie chłopaka? Czy jest z nim w jakiś sposób powiązany? Odpowiedzi na te pytania musi znaleźć Oryński, lawirując wśród mętnych wyjaśnień oskarżonego, który zresztą przyznał się do winy. Kiedy już wydawałoby się, że nawet Chyłka nie jest w stanie Oryńskiemu pomóc, Langer podrzuca mu pewien trop. Czy to jednak wystarczy, by Kordianowi udało się spełnić narzucone warunki i uratować tym samym Chyłkę? Przekonamy się o tym dzięki lekturze powieści „Wyrok” Remigiusza Mroza, opublikowanej nakładem Wydawnictwa Czwarta Strona. To już kolejny, dziesiąty już tom serii o Chyłce, który znów zapewni nam moc wrażeń, a także odsłoni przed nami tajemnice prowadzonych śledztw i umysły morderców. Po książkę sięgnąć mogą nie tylko miłośnicy autora czy samej serii, ale również wszyscy ceniący sobie trzymającą w napięciu lekturę, w której nic nie jest wiadomo, a jednocześnie która dostarcza pola do spekulacji. Mistrzowsko skonstruowane postacie, szczególnie Chyłki, której tupet, wachlarz przekleństw, ale też niezwykła przenikliwość umysłu trwale zapisały się w historii literatury, a także skomplikowana fabuła i gwałtowne zwroty akcji wytrącające czytelnika z równowagi i burzące jego wersję przyszłych wydarzeń – to wszystko sprawia, że od książki nie można się oderwać. Szczególnie, że w tym przypadku odczuwamy presję czasu, którego Chyłce zostało już niewiele. Jednak układy z Langerem przypominają pakt z Diabłem, zatem należy po nim spodziewać się wszystkiego. Podobnie zresztą jak po autorze, który igra z nasza cierpliwością, wystawia nas na próbę, zwodzi, po to, by wytrącić nam z ręki argumenty i przekonać, że opieraliśmy swoje dotychczasowe poglądy na tym, co wmówił nam Mróz, zobaczyliśmy tylko tyle, ile chciał, żebyśmy zobaczyli. Zatem, jaki będzie ostateczny wyrok w sprawie? Po zdanym egzaminie adwokackim, świeżo upieczony mecenas Oryński ma zastąpić Chyłkę jako główna siła napędowa kancelarii Żelazny & McVay. Pierwsza sprawa, jaką poprowadzi, niechybnie zaważy na całej jego przyszłości zawodowej. Kordian nie ma jednak żadnego wyboru – zostaje zmuszony przez Piotra Langera, by podjąć się obrony pewnego chłopaka w Poznaniu. Co ich łączy? I dlaczego Langerowi tak zależy na jego obronie? Justyna Gul Qultura słowa

"Wyrok" to jubileuszowym tom serii o Joannie Chyłce. Dlatego spodziewałam się czegoś naprawdę specjalnego i wyjątkowego. Kocham tę serię z całego serca i chciałabym napisać o niej jak najlepiej, ale niestety pojawiły się tutaj momenty, które mnie zawiodły. . Siedemnastoletni Grzegorz brutalnie pozbawia życia swoich kolegów ze szkoły. Sprawę przyjmuje świeżo upieczony mecenas Oryński. Robi to jednak nie z własnej woli, ale dlatego, że przyjął propozycję, której nie mógł odrzucić. . Do tej pory bardzo lubiłam postać Langera. Wprowadzał on niemałe zamieszanie, a sam był wielowymiarową i nieoczywistą postacią. Jednak w tym momencie go znienawidziłam. To do czego się posunął w tym tomie sprawiło, że nie chcę o nim słyszeć. Na szczęście było więcej scen z Kormakiem. Ostatnio został on trochę pominięty, a żywię do niego wielką nić sympatii, więc tu byłam miło zaskoczona. Jego pieśni w aucie umiliły mi lekturę w całej tej zawiłej historii. Mecenas Oryński? Ja kupuję. Chyba po raz pierwszy byłam spokojna o Zordona w sądzie i nie czułam dystansu do jego roli jaką musi sprawować. Szkoda jednak, że sprawa zakończyła się w połowie książki. Relacja Chyłki i Zordona również zasługuje na wspomnienie, ponieważ widać tu jak wiele są wstanie dla siebie zrobić. Jeżeli to co napisał autor okaże się prawdą, to nic ich nie powstrzyma. Zordon uraczył nas również pięknym cytatem o miłości. Jednak co przeszło mu przez myśl i był w stanie zrobić w gabinecie z pewną osobą, to w tamtym momencie Kordian stracił w moich oczach. Cały ten piękny cytat i postawa jaką zaprezentował nam w "Umorzeniu" straciła na wartości. Jednak ich pierwsza kłótnia była według mnie świetnie przedstawiona. Widać jak silna jest miedzy nimi relacja i do jakich sytuacji dochodzi na co na co dzień w związkach. Niestety ostanie zdania między Chyłką i Zordonem w ogóle do mnie nie trafiły. Jakby były pisane po to, żeby tylko były. W "Wyroku" ogólnie dzieje się wszystko i nic. Jakby autor ciągle chciał nas zaskakiwać, ale nie wiedział gdzie postawić sobie granicę. Nie chce wymieniać tego wszystkiego, żeby nie psuć wam frajdy z czytania, jednak dla mnie było tego za dużo.A na samą wisienkę autor zostawił sobie epilog. No mam nadzieję, że to tylko takie bujdy i że następny tom nie będzie naciągany, bo jak na razie śmierdzi mi "Trudnymi Sprawami", a tego byśmy nie chcieli. Jeśli się okaże, że to kolejny super plan Chyłki, gdzie są wtajemniczeni wszyscy do koła, a tylko nie Zordon to zadajmy sobie pytanie, który to już raz z kolei. Mam nadzieję, że tak nie będzie, bo już mnie to męczy. Jak przeczytałam posłowie to się popłakałam. Całe emocje ze mnie zeszły, dlatego że autor był w stanie rozdzielić naszą dwójkę, gdyby nie kochana osóbka. Nie wieżę, że autor potrafi być takim sadystą. Ta seria za dużo by straciła, gdyby tak się stało. . . W najbliższym czasie przeczytam "Wyrok" ponownie. Na spokojnie, z pełną wiedzą co się wydarzy. Może wtedy moja głowa zrozumie co tam właściwie się stało.

https://kochajacaksiazki.blogspot.com/2019/09/261-przedpremierowo-remigiusz-mroz-wyrok.html Po dość dramatycznym finale „Umorzenia”, zapewne większość czytelników (tak jak ja) obstawiała, że ma do czynienia z ostatnim tomem serii. Nic jednak bardziej mylnego. Pół roku po premierze IX tomu, Remigiusz Mróz powraca z dziesiątą częścią serii, o dość wymownym tytule – „Wyrok”. Po zdanym egzaminie adwokackim, świeżo upieczony mecenas Oryński ma zastąpić Chyłkę jako główna siła napędowa kancelarii Żelazny & McVay. Pierwsza sprawa, jaką poprowadzi, niechybnie zaważy na całej jego przyszłości zawodowej. Kordian nie ma jednak żadnego wyboru – zostaje zmuszony przez Piotra Langera, by podjąć się obrony pewnego chłopaka w Poznaniu. Co ich łączy? I dlaczego Langerowi tak zależy na jego obronie? Siedemnastolatek oskarżony jest o wyjątkowo krwawe zabójstwo dwóch kolegów ze szkoły, które łudząco przypomina sposób działania Sadysty z Mokotowa. Nie ma alibi, plącze się w zeznaniach, a dowody przemawiają przeciwko niemu. Nawet Chyłka jest przekonana, że tej sprawy nie da się wygrać… Na samym wstępie muszę zaznaczyć, że „Wyrok” podobał mi się znacznie bardziej niż „Umorzenie”. Książka liczy sobie prawie pięćset pięćdziesiąt stron, a pochłania się ją w zabójczym tempie. Brawa dla autora za świetnie skonstruowaną fabułę. Ani przez chwilę nie odczuwałam jakiegokolwiek znużenia, czy znudzenia. W „Wyroku” akcja goni akcję. Sam wątek pierwszej sprawy Oryńskiego stanowi zaledwie połowę książki. Co w takim razie dzieje się dalej? Dalej mamy taki „misz-masz” wszystkiego. Pan Mróz nie pozwala czytelnikowi na głębszy oddech, wciągając go w wir intryg, kłamstw i tajemnic. Ależ to było dobre. Nawet bardzo dobre. Ciekawie został poprowadzony również wątek Chyłki i Zordona. W ich relacji dostrzegłam dużo pasji, poświęcenia, bardziej złożonych uczuć niż w tomach poprzednich. Mecenas Oryński również jako postać nabrał nieco rumieńców; stał się bardziej wyrazisty, interesujący itp. Jak przystało na historie Mroza, spodziewałam się zaskakującego finału. I takie też zakończenie dostałam. Nie mniej jednak to, co zaserwował autor w epilogu to… to… Brak słów. Już zżera mnie ciekawość co zdarzy się w kolejnej, jedenastej części i jak potoczą się dalsze losy Chyłki i Zordona. „Wyrok” jest niezwykle wciągającym kryminałem z przemyślaną i dopracowaną fabułą. Lekkie pióro pana Mroza jest gwarancją mile spędzonego czasu. Pomimo tak wielu części serii, autor udowadnia, że wciąż ma mnóstwo pomysłów na kolejne tomy. Książka ma premierę jutro, a ja już nie mogę doczekać się kolejnego tomu… Polecam gorąco! Moja ocena: 8/10

"Wyrok" to dziesiąta część cyklu autorstwa Remigiusza Mroza, z mecenas Joanna Chyłką w roli głównej. Tym razem w centrum uwagi znajduje się jednak mecenas Kordian Oryński, który świeżo po zadanym egzaminie adwokackim otrzymuje pierwszą samodzielną sprawę. Chyłka już od początku nie wróży Zordonowi wygranej, mężczyzna jednak nie ma wyboru - do obrony zmuszony zostaje przez Piotra Langera. Czy oskarżony o brutalne zabójstwo siedemnastolatek to tylko kolejna kłoda rzucona pod nogi kancelarii Żelazny & McVay ? Czy nieśmiały, plączący się w zeznaniach chłopiec bez alibi to morderca z krwi i kości ? To najważniejsze pytania, na które odpowiedź znajdziemy na kartach tej książki. Już od pierwszych stron czuć, że książka jest zapowiedzią zmian jakie mają nastąpić w życiu bohaterów. Prowadzona przez Oryńskiego sprawa to kolejne interesujące i trzymające w napięciu śledztwo ale sam adwokat ukazuje nam swoje nowe oblicze. Życie zawodowe znacząco wpływa na jego relacje z Chyłką, która znajduje się na skraju wytrzymałości fizycznej i psychicznej i staje w obliczu zagrożenia życia. Do gry powraca też dawny klient, Piotr Langer, który dodatkowo namiesza w życiu bohaterów. Pod wpływem nacisku ze strony przełożonych i presji czasu nasi bohaterowie mogą popełnić błąd, który zaważy na ich życiu. "Wyrok" to książka, którą czytałam z wypiekami na twarzy, a każda kolejna strona przynosiła mi coraz więcej emocji. Po lekturze poprzedniej części byłam ogromnie ciekawa jak rozwiąże się sprawa zdrowia głównej bohaterki i nie ukrywam, że nie wszystkie zastosowane przez autora rozwiązania przypadły mi do gustu, a znana z kontrowersyjnego działania mecenas Chyłka straciła w tej części nieco wyrazu. W całej tej historii zabrakło mi również konsekwencji w działaniu bohaterów i mam wrażenie, że autor zakończył historię tak, aby zostawić sobie furtkę dla różnych wersji dalszych wydarzeń. Jestem jednak ciekawa w jaki sposób potoczą sie dalsze losy bohaterów i mam nadzieję, że Chyłka wróci do dawnej formy a jej cięte riposty staną się znów motorem napędowym akcji. Wielbiciele cyklu z pewnością powinni sięgnąć po najnowszą część aby osobiście poznać losy uwielbiany bohaterów a tych, którzy nie znają jeszcze duetu Chyłka - Oryński zachęcam do poznania historii od początku i własnej oceny.

Remigiusz Mróz nie bawi się w podchody i już na samym wstępie daje czytelnikowi znać, że będzie się działo. W końcu do akcji wkracza Piotr Langer, postać, która wiele namiesza i która na pewno chowa w rękawie wiele asów. To właśnie z jego powodu Zordon przyjmuje sprawę wydającą się być adwokackim samobójstwem. W imię wyższych celów, które nierozerwalnie wiążą się z życiem Chyłki, a u tej ostatnio zaszło kilka dołujących zmian. Książka dotyczy więc kilku płaszczyzn, od tej stricte dotyczącej poważnej sądowej sprawy, poprzez chorobę, aż po relację miłosną zachodzącą pomiędzy bohaterami. I już powiem na zachętę, że na każdej z tych linii dzieje się coś zaskakującego. ZMIANY U BOHATERÓW Chyłka wkracza na scenę ze swoim ciętym żartem kierowanym w stronę Zordona. W rzeczywistości jednak, czego można się było spodziewać, momentami znajduje się w cieniu swojego partnera, który prowadzi swoją pierwszą samodzielną sprawę. Udręczona psychicznie i fizycznie miewa różne momenty i zachowania, które chwilami mogłabym postawić pod znakiem zapytania. Dzięki temu nie jest jednak monotonnie, a i podpowiem, że sam Oryński również zaskoczyć potrafi. To na pewno nie jest banalny duet. Są momenty czułości, są i zgrzyty. Jest i spanie na tak zwanego jetpacka. Wsparcie i bezgraniczne poświęcenie, którym Oryński może wykazać się teraz, będzie mógł najwyraźniej i w kolejnym tomie. Jest ciekawie i nieprzewidywalnie do samego końca. Poważny stan z jakim mierzy się adwokat Joanna, powracający Piotr Langer, któremu nie wiadomo dlaczego zależy na obronie młodego chłopaka. W końcu sam podejrzany o zabójstwo, którego sprawa z czasem budzi coraz bardziej skrajne uczucia. Tajemnicze spotkania, cięty język i na czele kilka elementów zaskoczenia. Ucieczka, zatrzymanie, sfałszowany wynik… Autor popłynął wyobraźnią, może trochę zważając na wiarygodności, ale ja to kupuję. Dynamika akcji oraz charakterki postaci pozwoliły mi w pełni wczuć się w klimat tej historii. A koniec? Uff… Wiem już na pewno, że w kolejnych częściach sporo się będzie działo. Polecam. https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2019/10/wyrok-remigiusz-mroz-pierwsza.html