Vertical (okładka twarda)

zaczyna się bardzo dobrze, ale od połowy tak jakby autorowi skończył się pomysł na to co dalej.

Vertical jest trzecią przeczytaną przeze mnie książką science-fiction Rafała Kosika i z każdą kolejną doceniam tego autora coraz bardziej. Na początku zachwycił mnie Różańcem, a potem Marsem, a teraz z pozoru prostą historią, ale zawierającą ciekawą konstrukcję świata przedstawionego i poruszane problemy. W Verticalu ludzie żyją w stalowych miastach wspinających się po linach, dążąc do bliżej nieokreślonego Celu. Nie znają przeszłości, nie interesuje ich przyszłość. Tylko jeden człowiek - Murk próbuje dociec, dlaczego jego świat wygląda właśnie tak. Intuicja podpowiada mu, że otaczające go wszechobecne Niebo nie jest najlepszym miejscem do życia. By poznać sens tego świata, postanawia zaryzykować wszystko, łącznie ze swoim życiem. Wyrusza na poszukiwanie konstruktorów miast. To podróż ku śmierci i nowemu życiu. Pełna nieoczekiwanych odkryć. Vertical jest powieścią na poły młodzieżową, na poły dla dorosłych. Przede wszystkim dlatego, że główny bohater jest nastolatkiem i troszeczkę inaczej patrzy na świat aniżeli dorośli, choć w całkiem dojrzały sposób. Zadaje trudne pytania, poszukuje sensu istnienia wielu rzeczy, zamiast przyjąć rzeczywistość taką jaka jest. To powoduje, że szybko osoby w jego wieku odsuwają się od niego i uważają za dziwaka. Podobnie jest z resztą społeczeństwa, które tkwi i podąża utartymi szklakami i nie przyjmuje zmian oraz nowych pomysłów. Nie zastanawiają się czemu służy ich powolna wspinaczka, kto zbudował miasto, w którym żyją, tylko zwyczajnie godzą się ze swoim losem. Murk musi zatem walczyć z przeciwnościami, a przede wszystkim ze skostniałym systemem myślenia w społeczeństwie, w jakim przyszło mu żyć. Murk jest nastolatkiem, ale dobrze i ciekawie wykreowanym, co nie często się spotyka. Ma otwarty i dociekliwy umysł, a jednocześnie talent do konstruowania wielu rzeczy i analizowania oglądanych prawidłowości, pomimo braku wykształcenia. Nie jest jednak idealny, ponieważ popełnia błędy, miewa rozterki i zastanawia się, czy dobrze w danej sytuacji postąpił. Nieustannie towarzyszy mu pytanie co jest dalej? Czy to jest kres, tego co można poznać, czy jest coś dalej? Otrzymujemy w ten sposób bohatera, którego nie sposób nie polubić i nie śledzić pilnie jego losów. Świat, jaki wykreował w tej książce Kosik wydaje się z początku nierealny i pozbawiony sensu. Ludzie pną się całe pokolenia w miastach po jakiś linach, których końca nie widać, ale jednocześnie słońce zachodzi i wschodzi zupełnie normalnie, podobnie jak z opadami deszczu i innymi czynnikami, które normalnie zmieniają się wraz z wysokością. Wyjaśnienie pojawia się dopiero później, w zasadzie pod koniec książki, więc nie będę go zdradzał. Jedyne co mogę napisać, to że Rafał Kosik ma talent do tworzenia oryginalnych i ciekawych światów, które nie są tym, czym wydają się być. Osobiście byłem pod dużym wrażeniem tej wizji świata, jak również przemyśleń i pytań stawianych w tej książce. Vertical bardzo pozytywnie mnie zaskoczył bardzo niecodzienną, ale jakże ciekawą wizją świata ludzi mieszkających w miastach, pnących się ku niebu po linach. To także historia opowiadająca o walce z przeciwnościami i skostniałym systemem myślenia w społeczeństwie niedopuszczającym do siebie żadnych nowych pomysłów i rozwiązań. Polecam! Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Powergraph! hrosskar.blogspot.com

Mogę to w końcu powiedzieć – skończyłem czytać Kosika. Nie na zawsze, oczywiście, do czasu kolejnej książki tylko, ale „Vertical” był ostatnim tytułem z jego dorobku, którego dotychczas nie miałem okazji poznać. I – trzeba to zaznaczyć już na początku – jednym z najlepszych, ciekawie eksplorujących zarówno fantastyczne, jak i obyczajowe strony opowieści.

Wszyscy dążymy do jakiegoś celu. Wszyscy razem i każdy z nas z osobna. Tak jest też w osobliwym świecie „Verticalu”, gdzie ludziom przyszło żyć w stalowych miastach wspinających się po linach. Po co ta cała osobliwa podróż w górę? Cel istnieje, nie wiadomo jednak co nim jest. Zresztą czy to ważne? W świecie, w którym nie liczy się ani przyszłość, ani przeszłość, nikogo już to nie obchodzi. Nikogo? Nastoletni Murk chciałby poznać prawdę, chciałby dowiedzieć się co jest celem i kto to wszystko zbudował. Niestety reszta mieszkańców nie jest temu pomysłowi przychylna, dlatego chłopak decyduje się na desperacki krok, chce opuścić miasto i dostać się na dół, żeby dotrzeć do miejsca, z którego wyruszyli i poznać konstruktorów…

Ta druga „dorosła’ powieść Kosika (i czwarta z kolei) to kawał dobrej fantastyki w charakterystycznym dla autora stylu. Zaczynając od świetnego pomysłu wyjściowego, snuje pisarz naprawdę ciekawą opowieść o dziwnym świecie, gdzie wciąż pobrzmiewają trzy pytania: skąd się wzięli, dokąd zmierzają i dlaczego. Wszystko to oczywiście sprowadza się do zasadniczej kwestii „o co w tym wszystkim chodzi”, ale prostota tego pytania zostawia czytelnikom wielkie pole do domysłów – a autorowi daje szansę popisania się swoją wyobraźnią. I Kosik znakomicie udźwignął temat.

Oczywiście nie zabrakło też innych kwestii. Jest miłość, ale bez romansu, jest dojrzałość, ale z nastoletnim bohaterem, jest fantastyka, ale bardzo przyziemna. W skrócie jest wszystko to, za co Kosika tak bardzo się lubi. Łącznie z lekkim, wciągającym stylem narracji i ciekawymi bohaterami. Nic dziwnego, że powieść zdobyła nagrodę Nautilusa i nominacje do Zajdla oraz Sfinksa.

I cóż tu więcej mówić? Chociaż „Vertical” to tylko rozrywkowa fantastyka, to jednak fantastyka naprawdę znakomita, pomysłowa i warta poznania. Dlatego polecam – jak każdą książkę Kosika zresztą.

Podniebne miasto Aristo, to jedno z tysięcy miast-statków, szybujących w przestworzach.Tutaj właśnie urodził się Murk, którego niesamowita wręcz ciekawość i przemożna chęć poznawania odpowiedzi na dręczące go pytania.Skąd się wzięły latające miasta i dlaczego nie spadają?W poszukiwaniu odpowiedzi, wyrusza na wyprawę, na którą nikt nie zdobył się wcześniej.Wznoszące się, na, wydawałoby się ciągnących się w nieskończoność linach, olbrzymie miasta, to jedyne miejsce które zna.Ale może jest coś poza tym? Największy plus tej powieści, którą przeczytałem kolejny raz i zrobię to pewnie razy kilka, to niezwykła wizja latających miast.Nieznane technologie, które są odkrywane, co jakiś czas przez mieszkańców od nowa.Bohaterowie, są jakby tylko dodatkiem do całej tej wizji fantastycznego wszechświata.Żadna z postaci, nie zapada na dłużej w pamięć, a szkoda.Odkrywanie tajemnic wraz, z kolejnymi pytaniami, to sama przyjemność z lektury.Z całą mocą polecam.

"Vertical" jest pod wieloma względami niezwykłą powieścią. Z pewnością nie pozostawi nikogo obojętnym. Oprócz tego, że jest zwyczajnie interesująca, zmusza do pewnych przemyśleń. To według mnie duży atut książki Kosika. Warto także zauważyć, jak dobrze poradził sobie autor z opisem swojej niezwykłej wizji świata... myślę, że warto ją zgłębić...

Chłopiec opowiada podobnie jak narrator w Wyspie Skarbów – kto czytał, ten pozna pokładowe gawędzenie, snucie opowieści, niczym u starego żeglarza. Zawieszony świat, dryfujący na linach jak statek na morzu bez żagla poruszający się jedynie na linie od kotwicy.

O percepcji człowieka, jego ograniczonej możliwości pojmowania świata – widzimy tylko maleńki wycinek ogółu i nigdy nie możemy poznać całości. Nawiązania do różnych form rządów – przykładowo jak w klasycznej Grecji czy Rzymie. Ukazana także tyrania.

Podniebni rozbitkowie na bezludnym latającym mieście. Brzmi bardzo ciekawie, czyta się z pasją i błyskiem w oczach. Napisane po mistrzowsku, całą noc można czytać i pomimo zmęczenia czuje się, że był to mądrze spożytkowany czas. Super!

Jak ułożony jest świat? Kto wszystko to napędza, wprawia w ruch? Dokąd świat zmierza? Poszukiwanie punktu docelowego, bezpiecznej przystani, zrozumienia harmonii życia i świata. Niebanalna fantastyka.