Edukacja (okładka  miękka, 09.2020)

Niepowtarzalna książka !

Super napisane , polecam

Ok, ale 1 część lepsza.

Wspaniała <3

Super książka!

Świetna

Polecam

😃

Malcolm powraca. Tym razem rozkłada na łopatki polską edukację. I nie tylko. Zaczyna się niewinnie, od chęci ukończenia studiów. Niestety fobia społeczna i stany lękowe sprawiają, że nasz bohater wplątuje się w kolejne intrygi, które mają iście polski, zaściankowy charakter. Jeśli chcecie się pośmiać z tej słodko-gorzkiej opowieści, to zachęcam! Jest 30 grudnia 2020 roku. Dzień, w którym skończyłam czytać Malcolma XD, choć książkę otworzyłam dopiero wczoraj. Wszędzie relacje, podsumowania, a nawet fajerwerki. Myślałam, że już z tego wszystkiego przegapiłam sylwestra. Ale jednak nie, to przecież dopiero jutro… Gdy myślę o tym roku, to mam przed oczami mnóstwo negatywnych, mrocznych obrazów, dlatego cieszę się, że to właśnie „Edukacja” towarzyszyła mi w ostatnich dniach roku epidemii, strachu i absurdu. Przynajmniej mogłam się z tego wszystkiego pośmiać. I rzeczywiście, Malcolm ma rację, gdy przypomnimy sobie scenę z wróżką, nic już nie jest takie samo. Człowiek może złapać naprawdę ogromny dystans. Stare baby i dziady cmentarne Przekrój polskiego społeczeństwa ukazanego w opowieściach Malcolma jest niesamowity. Narracja prowadzona w stylu „Forresta Gumpa” czy „Świata według Garpa”. Malcolm przecież tak naprawdę nic nie robi, jest niepozorny, niemalże niewidzialny, a mimo to wplątuje się w różne nieprzyjemne, aczkolwiek bardzo zabawne sytuacje. Gdy ma atak paniki, „stare baby” nasyłają na niego karetkę i zostaje już dorobiona teoria, że na pewno brał dopalacze. Potem, gdy chce jedynie skończyć studia, ląduje przy przekrętach z nieruchomościami, a w końcu na cmentarzu, gdzie „dziady cmentarne” śpiewają swoją pieśń, mającą na celu wysępienie 20 złotych… a to tylko fragment jego przygód. Przygotujecie się, będzie absurdalnie, ale jakże swojsko i prawdziwie. Oto Polska właśnie! Humor, humor, humor Jak zabawna jest ta książka? Oceniam ją najwyżej w mojej skali, co oznacza, że prawie obudziłam moje śpiące dziecko, gdy parsknęłam śmiechem. Z natury jestem pesymistką i mało co doprowadza mnie do śmiechu, ale tej książce się to udało. Uwielbiam tego typu narrację, gorzki humor i pokazywanie nam krzywego zwierciadła. Polecam się w nim przejrzeć w NOWYM ROKU!

Była „Emigracja” wg Malcolma XD to teraz czas na „Edukację”. Malcolm, narrator i główny bohater w jednej osobie, z pustymi kieszeniami ale za to z pokaźnym bagażem tzw. doświadczeń życiowych wraca z Londynu na łono ojczyzny. A w kraju czekają na niego wręcz rewolucyjne zmiany. Po pierwsze przeprowadzka z miasta liczącego między 10000 a 19999 do samej stolicy. Po drugie rozpoczyna studia na „gównokierunku humanistycznym”, które to niespecjalnie go interesują i tym samym nie zaprzątają zbyt wiele jego cennego czasu. Na całe szczęście są jeszcze imprezy studenckie i wierny przyjaciel Stomil, który dzielnie pomagał Malcolmowi podbić Londyn, a dziś oswaja wraz z nim Warszawę. Trzeba chłopcom przyznać, że zaznajamiają się z nią prężnie, systematycznie i wytrwale. Zaczynając od zakrapianych spotkań z bracią studencką na podejrzanych pracach zarobkowych kończąc. I choć tytuł tejże książki sugeruje, że będzie tu mowa głównie o meandrach polskiej nauki to należy wziąć pod uwagę, że z Malcolmem XD nic nie jest takie jakie by się wydawać mogło lub powinno. „Edukacja” traktuje bowiem przede wszystkim o wkraczaniu młodego człowieka w dorosłe życie w polskich realiach i z naszą żyłką do robienia „interesów życia”. W „Edukacji” Malcolma XD, jak zawsze u autora, dużo się dzieje i niejednokrotnie w trakcie lektury można płakać ze śmiechu. Pozwólcie, że chwilę zatrzymam się na owych łzach. Talent autora do przerysowań i ubarwień w opisywanej przez niego polskiej rzeczywistości bawi czytelnika do wspomnianych już wcześniej łez zmuszając go jednocześnie do refleksji nad samym sobą. I kochani, niestety, po dokonaniu malcolmowego rozliczenia się z naszym "tu i teraz" można niejednokrotnie nie tylko zapłakać, ale i załamać ręce z rozpaczy. Powiedzmy sobie szczerze, że jeśli chcemy dorównać swoim wyobrażeniom o samych sobie to długa droga przed nami i jeszcze więcej pracy. Każdy kto tylko lubi i nie boi się śmiać sama z siebie a przy tym preferuje inteligentny humor to powinien jak najszybciej sięgnąć po tę książkę.