Doolittle (CD)

Klasyczny już dziś album kultowej grupy Pixies, wydany w 1989 roku przez słynną wytwórnię 4AD. Pixies zawsze byli nazywani jednymi z prekursorów indie rocka. Do inspiracji grupą dowodzoną przez Black Francisa przyznawali się między innymi Kurt Cobain z Nirvany, lider Radiohead Thom Yorke oraz członkowie grupy Placebo. "Doolittle" to 15 utworów utrzymanych w noise'owym klimacie. W porównaniu do poprzedniej płyty - "Surfer Rosa" jest to bardziej melodyjne wydawnictwo. Mniej jest tu piosenek w konwencji "wolno-głośno-wolno", jak na przykład "Crackity Jones" lub "Tame", a więcej melodyjnych, wolniejszych utworów, takich jak "Here Comes Your Man". Cały album przeładowany jest punkową energią, połączoną z przystępnymi, wręcz popowymi refrenami. Drapieżny wokal Black Francisa genialnie współgra z ciepłymi chórkami basistki Kim Deal. Teksty na płycie zawierają odniesienia do surrealizmu ("Debaser"), Biblii ("Gouge Away") czy zagrożenia katastrofą ekologiczną ("Monkeys Gone To Heaven"). "Mr Grieves" traktuje o ludzkiej śmierci, a "La La Love You" to typowa ballada miłosna. Dzięki takim albumom 4AD w pewnych kręgach zyskała status wytwórni kultowej. Nawet dziś, 30 lat po premierze "Doolittle" wciąż brzmi przebojowo i inspiruje kolejne pokolenie gitarowych zespołów na całym świecie. To pozycja może nieobowiązkowa, ale polecam, nie pożałujecie! 5/5

ten album Pixies obok "Bossanovy', to klasyka muzyki rockowej. jeśli zastanowisz się czy warto mieć go na swojej półce, to zdecydowanie napiszę ;Warto! płytę kupiłem wiele miesięcy temu, ale wciąż do niej wracam i wciąż mnie zaskakuje. może nie ma tu przebojów na miarę na miarę "where is my mind?", ale jest siła i moc Franka Blacka i jego zespołu.

Bardzo lubię płyty na których artyści umieszczają kilkanaście utworów, wtedy wiem, że słuchanie tej płyty będzie długo trwało i będę mógł wczuć się w klimat. Muzycy z Pixies tworzą coś wyjątkowego, coś czego raczej nie da się opisać słowami. Już po jednym kawałku człowiek czuje się jakby w innym świecie. Polecam wszystkim.

Ostre, gitarowe granie, stare dobre pixies. Bardzo dobra i mocna płyta, jakby trochę bardziej przemyślana i poukładana od innych płyt, wyróżnia się jakością. To była jedna z pierwszych płyt tego gatunku, jakich udało mi się przesłuchać za młodu. Zakochałam się w takiej muzyce i trwam w miłości po dziś dzień.

Jednym słowem - klasyk. Następne zespoły czerpały garściami inspirację z tej płyty. Jest to wyjątkowy album, szalony, ponadczasowy, nieprzewidywalny, energetyczny i nawet po tylu latach - świeży! Każdy zapalony miłośnik muzyki alternatywnej powinien mieć ten egzemplarz w swojej kolekcji :)

Dobra płytka. Przyszła w nienaruszonym stanie. Bardzo dobry zespół polecam serdecznie.