Nero (okładka miękka)

polecam książkę. Przyjemnie się czyta. nie spodziewałam się, że będzie to historia życia nastolatków, porachunków mafijnych rodzin. "Wstępującego" w życie mafijne tytułowego NERO. Polecam fajna książka, dobrze się czyta.

„Nero” jest doskonałym przykładem tego, że z pozoru przewidywalna książka, może stać się powieścią, która wstrząsa, rozczula i sprawia, że zapominamy o całym świecie podczas czytania. Przez idealnie dawkowaną akcję, nie ma mowy o nudzie, a powieść czyta się bardzo szybko, jednak na długo pozostaje w pamięci dzięki zaskakującym zwrotom akcji.

„Nero” to pierwsza część mafijnej serii autorstwa Sarah Brianne. Według mnie jest to bardziej powieść młodzieżowa, ponieważ w tej części wątek mafijny nie jest wątkiem dominującym. Mimo tego, że spodziewałam się po tej książce czegoś kompletnie innego, to bardzo mnie wciągnęła. Spodobała mi się do tego stopnia, że od razu przeczytałam trzy kolejne części w oryginale. Historia Nero i Elle zaczyna się, kiedy dziewczyna przez przypadek staje się świadkiem zdarzenia, którego nie powinna widzieć. Nero ma za zadnie dowiedzieć się co dokładnie Elle widziała i co zamierza z tą wiedzą zrobić. Książka jest bardzo przyjemnie napisana, mimo tego, że jest dość obszerna, to szybko się ją czyta. Warto mieć na uwadze to, że jest pisana w narracji trzecioosobowej. Mnie jednak taka forma nie przeszkadzała w czytaniu. Dużym plusem jest dla mnie poruszenie przez autorkę bardzo ważnego tematu dotyczącego przemocy występującej wśród młodzieży i ignorancji osób, które powinny odpowiednio na nią zareagować i jej zapobiec. Bardzo podobała mi się relacja łącząca Elle z jej przyjaciółką Chloe. Świetnie pokazywała ile można poświęcić dla prawdziwej przyjaźni. Moim zdaniem książka jest bardzo dobra i warta przeczytania. Gorąco polecam.

"Nero" to książka, w której znajdziecie dosłownie wszystko, od mafijnych porachunków, przez romans nastolatków, ciągłe życie w strachu, a kończąc na korytarzach prywatnej szkoły. Tytułowy Nero to syn Szefa, głowy mafijnego półświatka. Chłopak, który sieje postrach gdziekolwiek się nie pojawi, a na dodatek jest królem liceum i zawsze robi co mu się żywnie podoba. Natomiast główną bohaterką jest Elle, cicha szara myszka, dla której każdy dzień w szkole jest walką o przetrwanie. Na co dzień jest oddaną przyjaciółką, dobrą córką i uczennicą, jednak pewnego feralnego dnia staje się świadkiem morderstwa. Po tym wydarzeniu akcja mocno przyspiesza, a Nero otrzymuje zadanie, aby dowiedzieć się ile Elle widziała i ile wie, a od odpowiedzi jakiej udzieli zależy, czy nadal pozostanie przy życiu... Często w tego typu książkach mamy do czynienia ze zderzeniem dwóch kompletnie różnych światów i w tym przypadku jest bardzo podobnie. Tak jak już wspomniałam, motywem przewodnim jest mafijna rodzina rządząca całym miastem, ale także pierwsza miłość dwojga nastolatków i prześladowanie, oraz szykanowanie w szkole. To wszystko razem tworzy mieszankę wybuchową, która potrafi mocno namieszać. Jak się możecie domyślać, książkę czyta się bardzo szybko, bo jest to typowo rozrywkowa lektura. Ale, żeby nie było tak kolorowo, wiecie jaki jest mój największy zarzut wobec tej książki? Historia Nero i Elle jest całkowicie oderwana od rzeczywistości. To dwójka bardzo młodych ludzi, którzy za wszelką cenę próbują zachowywać się i prowadzić życie jak dorośli. Ja osobiście nie polubiłam tej pary i nie jestem pewna, czy sięgnę po kolejne części z tej serii. (Chociaż z drugiej strony, bardzo ciekawi mnie historia starszego brata Nero.) Jednak zauważyłam, że książka Sarah Brianne zbiera naprawdę dobre oceny, więc jeśli zainteresował Was opis fabuły, to polecam przekonać się na własnej skórze, czy przypadnie Wam do gustu, czy może podobnie jak ja będziecie mieć względem niej jakieś zarzuty. 😉

“ Chociaż bardzo się starała, to kawałki jej serca nie chciały wrócić na miejsce. Żadna ilość kleju na świecie nie byłaby w stanie ich przy sobie zatrzymać. “ Przede wszystkim, czuję ogromną radość, że książka trafiła w moje ręce, ale jednocześnie smutek, gdyż “ Nero “ jest początkiem i końcem historii Elle i Nero. Mam nadzieję, że pozostałe tomy serii dorównają pierwszej części. Ta książka jest pełna różnorodnych emocji, które odczuwałam za każdym razem z głównymi bohaterami, po prostu nie da się inaczej! Wiem, że fundamentem tej książki jest mafia, lecz ja miałam wrażenie, że to był jedynie dodatek do prawdziwego sensu tej książki, lojalności, odwagi a przede wszystkim przyjaźni oraz miłości! Historia przedstawia nam dwoje licealistów, dziewczynę i chłopaka… Typowe prawda? Też tak na początku pomyślałam, lecz jak się okazało, w tej książce nic nie było typowe. Elle to miła i zabawna dziewczyna, lecz nikt w Legacy Perp zdaje się tego nie zauważać. Otoczona podłymi i bogatymi dzieciakami wraz ze swoją przyjaciółką Chloe, każdego dnia doznaje prawdziwego piekła na ziemi, a reszta uczniów, choć nie bierze udziału w znęcaniu się nad nimi, odwraca głowy, udając, że nic się nie dzieje. Przez trzy lata w Legacy Perp żyły w strachu a każdy dzień był walką o przetrwanie. Elle chcąc chronić najlepszą przyjaciółkę, stworzyła ze swojego ciała tarczę obronną przyjmując nawet najgorsze ciosy na siebie. Życie poza szkołą nie jest o wiele lepsze. Z powodu wypadku, przez który jej tato porusza się na wózku inwalidzkim, Elle praktycznie co wieczór musi pracować w restauracji, aby opłacać czesne w Legacy Perp. Pewnej nocy, kiedy dziewczyna kończąc pracę staje się świadkiem morderstwa. To właśnie w tym momencie rozpoczyna się cała historia. Nero jest przystojnym i popularnych chłopakiem w Legacy Perp, i choć niesie ze sobą aurę przerażenia, żadna dziewczyna nie jest w stanie mu się oprzeć. Jego ojcem jest szef kręgu mafijnego, do którego Nero od dawna pragnie dołączyć a dzięki Elle, będzie miał taką szansę. Dostaje miesiąc na zdobycie zaufania Elle i dowiedzenia się, co tak naprawdę dziewczyna widziała tej felernej nocy. I choć początkowe zamiary, to tylko wykonanie zadania, to z czasem zmieniają się one w coś, w co Nero nie wierzył od bardzo dawna. Nie chcę wam zdradzać za dużo, ale uwierzcie mi, koniecznie musicie ją przeczytać, jeśli wasz klimat to mafia i źli chłopcy! Bardzo podziwiam postać Elle, jest jedną z tych bohaterek książkowych o których się nie zapomina. Jej lojalność nie tylko wobec Chloe, lecz także członków mafii, których tak naprawdę nie znała, była naprawdę godna podziwu. Również duże wrażenie zrobił na mnie Nero. Z każdym dniem, w którym coraz bardziej poznawał Elle, zmieniał swoje zachowanie. W końcu można było w nim zobaczyć łagodność i empatię, choć w niektórych momentach nadal pozostawał apodyktycznym dupkiem. Rozwój ich relacji także zasługuje na wielkiego plusa, ponieważ pomimo w miarę szybkiego zauroczenia, nie zmieniła się ona z prędkością światła, lecz kwitła pięknie niczym kwiat róży, a w niektórych momentach po prostu brakowało mi tchu! Chciałabym także wspomnieć o pozostałych bohaterach. Amo, Vincent, Maria, Lucca. Każdy z tych bohaterów na swój sposób mnie zaintrygował co sprawiło, że z niecierpliwością czekam na kolejne tomy!

Bardzo dobra książka polecam. Z niecierpliwością czekam na kolejne części.

Książka „Nero” była bardzo wyczekiwaną książką w naszym kraju. Wielu czytelników, fanów mafijnych pojedynków przeplecionych z romansem wypatrywało jej z zapartym tchem. Ale czy ta książka okazała się taka na jaką ją kreowano ? Tytułowy Nero, jest głównym bohaterem książki i jest niebezpieczny. Budzi respekt i jest postrachem w całej szkole jak i mieście. Jest ponad prawem. Elle jest zupełnym jego przeciwieństwem, choć może tutaj nie do końca. Może oboje do końca nie są takimi, jak inni ich widzą i jak oni widzą siebie. „Wiem bardzo dobrze, kim jest Nero Caruso i słowo „miły” jest ostatnim, jakiego bym użyła, żeby go opisać.” Elle znajduje się w niewłaściwym miejscu w niewłaściwym czasie i widzi coś, czego nie powinna. I tak losy Nero i Elle splatają się. Dla Nero, Elle miała być tylko zadaniem, które szybko wykona i powróci do swojego dawnego życia. Ale czy to będzie takie proste ? Po zaczytaniu się w tej historii możemy się przekonać, że Elle jest zdecydowanie dziewczyną, która jest oddaną przyjaciółką i zrobi wszystko, aby uszczęśliwić swoich bliskich pomimo wszystko, pomimo że sama będzie cierpieć. Czy Nero będzie w stanie ją uratować ? Co najważniejsze uratować ją przed śmiercią i przed samym sobą ? Czy może sam doprowadzi do jej zagłady ? Historia Nero i Elle jest dynamiczna, nie ma w niej chwili na to, aby czytelnik popadł w nudę. Samej mafii, bezpośrednich krwawych porachunków, mocnych scen tu raczej nie znajdziecie, ale zdecydowanie autorka tutaj nakreśliła zdecydowanie ważniejszy temat. Temat przemocy. Zazwyczaj osoba boi się mówić co ją spotyka, a ludzie dookoła wolą udawać, że nic nie widzą i nic nie słyszą. Jesteśmy społeczeństwem głuchym i ślepym na to co dzieje się przed naszym nosem, bo boimy się o własne życie. Boimy się reagować. Widziałam kilka opinii na temat narracji, tutaj inaczej niż jesteśmy przyzwyczajeni jest trzecioosobowa. Mi to w ogóle nie przeszkadzało, a nawet było jakąś odmianą. Jedynie co mnie rozśmieszyło, była jedna akcja, o której muszę wspomnieć. Wypadek z kartonem, który spowodował morze krwi. Od razu skojarzyło mi się to z jednym. Śmiercią Hanki w kartonach. Na szczęście tu śmiercią się nie skończyło. Jeżeli pominąć fakt, że to nie jest do końca mafijna, przyprawiająca o dreszcze historia to zdecydowanie ją pokochałam. Może nie była to opowieść dojrzała, ale mnie jakoś urzekła swoją zwykłością i przekazem. Uczucie, które rodzi się tam, gdzie nie powinno. Czy będzie miało szanse przetrwać ? Zdecydowanie czekam na kolejne części, bo rodzina Caruso jest godna uwagi. Polecam lekturę, mam nadzieję, że się nie zawiedziecie, bo mnie urzekła.

Recenzja pochodzi z bloga https://www.whothatgirl.pl/2020/01/made-men-tom-1-nero-sarah-brianne.html Z ogromną niecierpliwością wyczekiwałam tej premiery, bo zapowiadało się naprawdę ciekawie. Seria promowana jest przez wątek mafijny, więc jakie było moje pozytywne zaskoczenie, kiedy się okazało, że mafia nie jest tutaj tak naprawdę głównym wątkiem - owszem, dla większości może to być spory zawód, ale dla mnie takie rozwiązanie, w które poszła autorka, okazało się świetne! Mogłoby się wydawać, że Elle to taka szara myszka, ale jest to mylne wrażenie. Owszem, na co dzień stara się nie przykuwać uwagi swoją osobą. Unika wzroku innych, szybko przemyka korytarzem z klasy do klasy, by na nikogo nie trafić. Zwłaszcza na elitę szkoły. W rzeczywistości jest dużo twardsza i potrafi odpyskować. Ale nie robi tego, bo wtedy jest tylko gorzej. W dodatku nie chce, żeby jej najlepszej przyjaciółce, Chloe, coś się przytrafiło. Dziewczyny są prześladowane, dokucza się im, stosuje się nawet przemoc nie tylko fizyczną, ale i psychiczną. A inni mają to gdzieś. Nie mają co liczyć na pomoc, a już na pewno nie ze strony nauczycieli. Nero jest królem elity. Przystojny chłopak, panienki na niego lecą, ma kasę. No i pochodzi z mafijnej rodziny. Niedługo ma oficjalnie zostać jej członkiem. Musi tylko się dowiedzieć, co dokładnie widziała Elle tego wieczoru, kiedy jego rodzina załatwiała porachunki. Sam Nero oddany jest swoim bliskim, ważni są także dla niego przyjaciele. Każdy musi mu się podporządkować, lubi się rządzić, nie znosi sprzeciwu. Jest też narwany. Ale z czasem Elle przestaje być dla niego tylko zadaniem. Szybko odkrywa to, że wcale mu się nie podoba to, jak inni traktują dziewczynę. Dlatego też postanawia jej pomóc. Tak jak wspomniałam na początku, wątek mafijny nie jest tutaj głównym motywem, choć ta pozycja jest tak promowana. Nie poczułam się zawiedziona, dlatego, że to co wysuwa się na pierwszy plan, jest naprawdę bardzo dobrze przedstawione. Jak się domyślacie, chodzi tutaj o przemoc fizyczną i psychiczną. Autorka świetnie to oddała, zarówno wydarzenia jak i emocje, które targały Chloe czy Elle. Byłoby gorzej, gdyby to też okazało się klapą, a tym czasem uważam to za duży atut książki. Czytałam też gdzieś opinię, gdzie zarzuca się tutaj wulgarność w języku. Jak dla mnie jest ona w normalnym stopniu. Nie ma też tutaj nic obrzydliwego. Owszem, może faceci w tej historii nie traktują dziewczyny jak księżniczki, odezwą się ostrzej, czy po prostu rozkażą im coś, ale w większości przypadków, jest to dla ich dobra. Poza tym wywodzą się z mafii, więc nie dziwota, że rozkazują, bo nie lubią jak im się odmawia. Ale nie jest to jakoś przesadzone. Zwłaszcza, że bohaterki nie robią nic wbrew swojej woli. Koniec końców same się zgadzają, a Elle nawet czerpie z tego przyjemność. Rozdziały nie są długie, a język, jakim posługuje się autorka, jest dobry w odbiorze. Czyta się szybko, wciągamy się już od pierwszych stron. Każda z postaci ma swoją historię i jak na bohaterów drugoplanowych czy pobocznych, ma poświęconą wystarczającą ilość czasu. Nie ukrywam, że najbardziej czekam chyba na historię Marii i Lucci :D Tak, póki co widziałam, że wyszło zagranicą siedem tomów :D No i okładka też jest niczemu sobie :D Nero to nie tylko potyczki mafijne, czy seks. Tego drugiego tutaj też nie ma zbyt wiele. To przede wszystkim radzenie sobie z przemocą fizyczną i psychiczną a także próba nie zatracenia siebie w tym wszystkim.

Dla mnie świetna książka wciągająca od samego początku czekam na kolejną część

Nero to postrach w szkole, każdy wie, że z nim się nie zadziera. Natomiast Elle to dziewczyna prześladowana przez swoich rówieśników, posiada jedną przyjaciółkę taką prawdziwą, a jest nią Chloe. Obie dziewczyny wolałyby zniknąć nie tylko z przerw, ale i całego pobytu w szkole. Przeważnie obrywa Elle, gdyż to ona swoim ciałem nie jednokrotnie osłania Chloe. Posiada sporą ilość blizn, o których w domu nie mówi, ponieważ nie chce martwić rodziców. Wywodzi się z biednej rodziny i po szkole musi pracować, aby płacić za swoją szkołę. Pewnego dnia jest świadkiem morderstwa i wie, że jej życie jest zagrożone. Szef mafii zleca Nero wybadanie ile wie dziewczyna i czy widziała twarze. Chcą być pewni, że nie sypnie ich i pójdzie na policję. To szef zdecyduje czy dziewczyna zginie lub przeżyje. Pierwsze co mi się rzuciło w oczy to wątek przemocy w szkole. Autorka przedstawia go bardzo dosadnie. Najgorsze dla mnie były momenty, kiedy wszyscy się odkręcali mimo dziejącej się krzywdy ludzkiej. Pozycja w szkole była ważniejsza niż życie ludzkie, gdyż oprawcy Elle bili ją, by zrobić jej krzywdę, a nie tylko postraszyć. Używanie przemoc to oznaka człowieka słabego i bezwartościowego takie jest moje zdanie. Nero wraz z kolegami zastanawiają się nad silną psychiką dziewczyny przecież inna osoba już by zwariowała a ona nadal była silna i nie poddawała się. Ubolewam nad tym, że wątek mafijny został tu potraktowany po macoszemu niby jest a tak naprawdę go nie ma. Większa część książki to życie Elle w szkole to jak była traktowana oraz opisy relacji pomiędzy Nero i Elle. Choć nie ukrywam, że były one ciekawe i wciągające. Autorka bardzo dobrze wykreowała bohaterów, są oni swoimi totalnymi przeciwieństwami a łączy ich odwaga. Nero to osoba zaborcza, pamiętliwa, ale jednocześnie mocno opiekuńcza. Elle to skryta, wstydliwa, ale bardzo odważna dziewczyna, która walczy o siebie, na pierwszym miejscu stawia dobro przyjaciółki natomiast swoje na drugim. Książka wciąga już od pierwszych stron i powiem Wam, że miałam problem z oderwaniem się od niej. Narracja jest prowadzona w trzeciej osobie i mi to pasowało. Główne przeważające wątki w książce to przemoc i romans, który rodzi się pomiędzy głównymi bohaterami. Ja już jestem ciekawa dalszych ich losów, a moja ocena to 8/10.