Nero (okładka miękka)

Na książkę rozpoczynającą pierwszy tom cyklu Made Men czekałam bardzo długo i niecierpliwie. „Nero” w końcu pojawił się także u nas, jest to cykl dość interesujący, przepełniony tajemnicami i akcją. Wychodząc z domu nie zastanawiamy się co nas spotka, mamy swój styl, cykl, swoją własną rutynę. Praca, sklepy, dom, szybko coś zjeść i kolejne obowiązki, co by było, gdyby pomiędzy te skrupulatnie ułożone cegiełki wplotłoby się, coś na co nie jesteśmy przygotowani? Coś zaskakującego, tajemniczego i przede wszystkim niebezpiecznego? Ta rutyna zaczyna się zmieniać, a my nie bardzo wiemy czym powinniśmy się zająć, jak to rozgryźć i zachować. Od tej pory nic nie będzie takie samo, chociaż pozornie udajemy, że nic się nie zmieniło bojąc wpaść w jeszcze gorsze tarapaty, a skutek, no właśnie jest nieprzewidywalny. Czy coś podobnego przydarzyło się głównej bohaterce? Główną bohaterką książki „Nero” jest Elle jest uczennicą ostatniej klasy prywatnego liceum Legacy Prep High, w którym nie ma łatwego życia. Jej rodzina nie należy do zamożnych, dzięki bardzo dobrym wynikom w nauce ma stypendium naukowe, jednak one nie jest w stanie pokryć całości czesnego. Dziewczyna po szkole wraca do domu, a wieczorami dorabia pracując w restauracji. Elle jest więc ambitna i bardzo pracowita, przede wszystkim jest inna i to przeszkadza jej rozpuszczonym do cna rówieśnikom. Te prześladowania są straszne, myślę, że część czytelników przynajmniej raz była świadkiem, bądź ofiarom głupich plotek, czy docinków. Bohaterka odstaje od bogatych i zepsutych nastolatków, więc została automatycznie skreślona i określona jako łatwy cel do szykan. Elle jest dzielna, nie zawsze pozwala sobie wejść na głowę i jednocześnie chroni swoją najlepszą przyjaciółkę Chloe przed podobnymi, a może i gorszymi zachowaniami. Czasem wpada przez to w gorsze kłopoty, ale nie martwi się tak o siebie, jak o nią. Chloe jest delikatna i jest dla niej bardzo ważna, obie odliczają czas do opuszczenia szkoły. Ich przyjaźń we wspólnej niedoli jest piękna. Los nie jest dla dziewczyny zbyt łaskawy, kiedy kończąc pracę. Jest świadkiem czegoś, czego nie powinna, czegoś niebezpiecznego. Zobaczyła morderstwo mężczyzny, szybko zrozumiała, że stała się świadkiem mafijnej egzekucji. Dziewczynie udaje się uciec, jak przypuszcza niezauważonej, jednak nie miała tyle szczęścia, a jej los wisi pod wielkim znakiem zapytania. Wszystko zależy od tego, jak bardzo jest rozmowna, a jak wiele potrafi zachować tylko dla siebie. Nero jest młodym i bardzo przystojnym mężczyzną, który jest niezwykle popularny wśród kobiet. Tak jak Elle, uczęszcza do Legacy Prep High. Nikt nie wie, że spoczywa na nim bardzo ważne zadanie. Jest synem szefa mafii, który obecnie jest przygotowywany do wstąpienia w jej szeregi. Młody otrzymał od ojca zadanie, któremu musi sprostać. Staje się ono testem, któremu musi podołać, jeśli chce być dobry i odpowiednim żołnierzem mafii. Jej zadaniem jest zajęcie się słodką Elle. Dziewczyna jest zaskoczona nagłym zwrotem sytuacji, chłopak, który wcześnie jej przecież nie zauważał, nagle zaczyna jej się przyglądać, zagadywać i się nią interesować. Zaufanie zdecydowanie nie jest prostą sprawą, a po takich przeżyciach, jakie miała Elle trudno się dziwić, że ta cała sytuacja jest dla niej dziwna. Nero jest wyjątkowo pewnym siebie mężczyzną, jednak ma dwie twarze. Jako syn szefa mafii nosi dumne nazwisko Caruso, potrafi być bezwzględny, a przemoc nie jest mu obca. Co może się wydać zaskoczeniem, młody Caruso ma w sobie empatię i współczucie, zwłaszcza. Mroczne i bezlitosne oblicze potrafi ukazać tym, którzy są winni krzywdy, kiedy dotyka jego bliskich. Nero wraz ze swoimi przyjaciółmi bierze pod swoje skrzydła Elle i Chloe, nie pozwala, aby działa im się w szkole krzywda. Dziewczyny w końcu będą mogły odetchnąć, w przeciwieństwie do dawnych katów, którzy sami mają okazję zakosztować, jak to słodko być ofiarą takich szykan. Elle zaczyna się zbliżać do Neo, chociaż ich światy są tak różne, coś ich jednak łączy i do siebie przyciąga. Tylko, czy coś z tego będzie? Co zrobi Elle, kiedy się dowie, kto jest ojcem chłopaka? Czy na kłamstwie da się zbudować cokolwiek? „Nero” to pierwszy tom niezwykle ciekawego cyklu, który wykorzystuje mafijne motywy. Muszę Wam zaznaczyć, że nie jest to książka, która skupia się na porachunkach gangsterskich, nie jest mocna i bardzo mroczna, jednak odrobinę tego klimatu w niej znajdziecie. Jeśli szukacie czegoś, co jest zbliżone do „Raw”, czy „Złączeni honorem” nie jest to pozycja dla Was, aczkolwiek zachęcam do przeniesienia się w świat Legacy Prep High. Historia wykreowana przez autorkę jest bardzo dobra, szczególnie podobał mi się Nero Caruso, podobała mi się jego dominacja i zaborczość, ale także opiekuńczość względem Elle. Ona z kolei jest niesamowicie silną osobowością, ma w sobie tyle empatii i siły, bo ktoś słaby nie przetrwałby prawie czterech lat na byciu workiem treningowym dla innych, prawda? Jest dobrą dziewczyną i ze wszystkich sił stara się chroni

Na początku miała zamiar pisać recenzję innej książki, ale patrząc na to, że w Bestsellerach Stycznia lubimyczytac.pl „Nero“ Sarah Brianne stroi na drugim miejscu, nie mogłam tego dzieła pominąć. Mimo że oficjalnie mówi się, iż to kolejna pozycja w Mafijnym Love Story, ja bym zaliczyła ją najzwyczajniej w świecie do licealnych romansów. Naszymi głównymi bohaterami jest tytułowy Nero oraz Elle. Chociaż chodzą do tej samej elitarnej Legacy Prep oraz mają wspólne zajęcia, nigdy nie zamienili wspólnie słowa. Chłopakowi uroku nie brakuje. Jest przystojny i ma pieniądze, więc często to wykorzystuje na przykład co kilka dni sypiając z inną "koleżanką“. Jest królem i postrachem wsród rówieśników. Dziewczynę natomiast jest kozłem ofiarnym bogatych dzieciaków. W szkole trzyma ją jedynie przyjaciółka – wiecznie wystraszona, będąca jak jej cień Chole. Wierzy, że bez niej natolatka nie przetrwa i zgodzi się na najgorsze upokorzenie, byleby ta była bezpieczna. Elle, by móc się uczyć pobiera stypendium za dobre oceny, jednak nie pokrywa ono całego czesnego i jest zmuszona pracować w każdej wolnej chwili jako kelnerka (kolejny powód, by jej dokuczać), by kontynuować naukę. Po jednej ze zmian w pracy, wyrzucając śmieci do kontenera jest świadkiem mafijnych porachunków i morderstwa. Ucieka z miejsca zdażenie o niczym nikomu nie wspominając i okłamując nawet policję. Jednka Szef (ksywka głowy mafii) dzięki monitoringowi szybko się dowiaduje o nie proszonym obserwatorze. Na nieszczęście, bądź szczęcie Elle, jest to ojciec jej kolegi ze szkoły. Nero dostaje szansę na dostanie się do mafijnej Rodziny. Jego jedynym zadaniem jest zaprzyjaźnienie się z dziewczyną i wyciągnięcie z niej jak dużo widziała i słyszała. Ma na to miesiąc. Słysząc to niemalże się śmieje, jednak nic nie jest takie proste, jak się mu wydaje. Im bardziej próbuje się do niej zbliżyć, tym mniej ma wrażenie o niej wiedzieć. Czasu zaczyna brakować, a para staje się sobie co raz bliższa. Sarah Brianne bardzo dobrze ukazuje wewnętrzną przemianę bohatera, który pod wpływem otoczenia, społeczeństwa, osób mu bliskich zaczyna inaczej postrzegać codzienność. Coś do czego zmuszono kilku nastolatków, owocuje w coś pozytywnego. Świadomie bądź nie, autorka pokazała kilka technik wykorzystywanych przez pedagogów i psuchoterapeutów, co dodaje autentyczności całej historii (nie mamy tu kolejnego badboya i szarej myszki, którzy zakochują się w sobie i nagle charakter postaci się diametralnie zmienia, lecz ludzi z dwóch różnych światów, którzy pod wpływem wspólnie spędzanego ze sobą czasu, zaczeli się do siebie zbliżać i otwierać na osoby spoza własnego kręgu). Porusza także bardzo ważny problem, który dręczy dzieci i młodzież od lat (niestety nadal nie za wielę się zmienia) – przemoc w szkolę zarówno na młodszych, jak i rówieśnikach, ale przede wszystkim słabszych i biedniejszych. Pokazuje jak osobom majętnym i z wysokim statusem często udaje się uniknąć kar, póki nie pojawi się w końcu odważny nauczyciel. Książka ma kilka uchybień, jak znaczna ilość powtórzeń – zwłaszcza imion. Język jest raczej prosty, ale patrząc na wiele nowych dzieł obecnych na rynku, jest naprawdę nieźle. Klimat mafii jest znikomy i ogranicza się do kilku wątków, przez co nie czujemy tego kilmatu. Dlatego tak jak wcześniej wspomiałam zaliczyłabym tę pozycję do licealnych romansów, bo większość akcji toczy się w szkole (chociaż z powodu scen seksu wstawiamy tu 18+). Wczytując się w książkę, z czasem zapominamy o niedoskonałościach i pochłaniamy rozdział za rozdziałem. S.B. dodała także sprawnie wielu bohaterów pobocznych, o niedługo będziemy mogli przeczytać w kolejnych częściach cyklu „Made Men“.

Recenzja pochodzi z bloga https://www.whothatgirl.pl/2020/01/made-men-tom-1-nero-sarah-brianne.html Z ogromną niecierpliwością wyczekiwałam tej premiery, bo zapowiadało się naprawdę ciekawie. Seria promowana jest przez wątek mafijny, więc jakie było moje pozytywne zaskoczenie, kiedy się okazało, że mafia nie jest tutaj tak naprawdę głównym wątkiem - owszem, dla większości może to być spory zawód, ale dla mnie takie rozwiązanie, w które poszła autorka, okazało się świetne! Mogłoby się wydawać, że Elle to taka szara myszka, ale jest to mylne wrażenie. Owszem, na co dzień stara się nie przykuwać uwagi swoją osobą. Unika wzroku innych, szybko przemyka korytarzem z klasy do klasy, by na nikogo nie trafić. Zwłaszcza na elitę szkoły. W rzeczywistości jest dużo twardsza i potrafi odpyskować. Ale nie robi tego, bo wtedy jest tylko gorzej. W dodatku nie chce, żeby jej najlepszej przyjaciółce, Chloe, coś się przytrafiło. Dziewczyny są prześladowane, dokucza się im, stosuje się nawet przemoc nie tylko fizyczną, ale i psychiczną. A inni mają to gdzieś. Nie mają co liczyć na pomoc, a już na pewno nie ze strony nauczycieli. Nero jest królem elity. Przystojny chłopak, panienki na niego lecą, ma kasę. No i pochodzi z mafijnej rodziny. Niedługo ma oficjalnie zostać jej członkiem. Musi tylko się dowiedzieć, co dokładnie widziała Elle tego wieczoru, kiedy jego rodzina załatwiała porachunki. Sam Nero oddany jest swoim bliskim, ważni są także dla niego przyjaciele. Każdy musi mu się podporządkować, lubi się rządzić, nie znosi sprzeciwu. Jest też narwany. Ale z czasem Elle przestaje być dla niego tylko zadaniem. Szybko odkrywa to, że wcale mu się nie podoba to, jak inni traktują dziewczynę. Dlatego też postanawia jej pomóc. Tak jak wspomniałam na początku, wątek mafijny nie jest tutaj głównym motywem, choć ta pozycja jest tak promowana. Nie poczułam się zawiedziona, dlatego, że to co wysuwa się na pierwszy plan, jest naprawdę bardzo dobrze przedstawione. Jak się domyślacie, chodzi tutaj o przemoc fizyczną i psychiczną. Autorka świetnie to oddała, zarówno wydarzenia jak i emocje, które targały Chloe czy Elle. Byłoby gorzej, gdyby to też okazało się klapą, a tym czasem uważam to za duży atut książki. Czytałam też gdzieś opinię, gdzie zarzuca się tutaj wulgarność w języku. Jak dla mnie jest ona w normalnym stopniu. Nie ma też tutaj nic obrzydliwego. Owszem, może faceci w tej historii nie traktują dziewczyny jak księżniczki, odezwą się ostrzej, czy po prostu rozkażą im coś, ale w większości przypadków, jest to dla ich dobra. Poza tym wywodzą się z mafii, więc nie dziwota, że rozkazują, bo nie lubią jak im się odmawia. Ale nie jest to jakoś przesadzone. Zwłaszcza, że bohaterki nie robią nic wbrew swojej woli. Koniec końców same się zgadzają, a Elle nawet czerpie z tego przyjemność. Rozdziały nie są długie, a język, jakim posługuje się autorka, jest dobry w odbiorze. Czyta się szybko, wciągamy się już od pierwszych stron. Każda z postaci ma swoją historię i jak na bohaterów drugoplanowych czy pobocznych, ma poświęconą wystarczającą ilość czasu. Nie ukrywam, że najbardziej czekam chyba na historię Marii i Lucci :D Tak, póki co widziałam, że wyszło zagranicą siedem tomów :D No i okładka też jest niczemu sobie :D Nero to nie tylko potyczki mafijne, czy seks. Tego drugiego tutaj też nie ma zbyt wiele. To przede wszystkim radzenie sobie z przemocą fizyczną i psychiczną a także próba nie zatracenia siebie w tym wszystkim.

“ Chociaż bardzo się starała, to kawałki jej serca nie chciały wrócić na miejsce. Żadna ilość kleju na świecie nie byłaby w stanie ich przy sobie zatrzymać. “ Przede wszystkim, czuję ogromną radość, że książka trafiła w moje ręce, ale jednocześnie smutek, gdyż “ Nero “ jest początkiem i końcem historii Elle i Nero. Mam nadzieję, że pozostałe tomy serii dorównają pierwszej części. Ta książka jest pełna różnorodnych emocji, które odczuwałam za każdym razem z głównymi bohaterami, po prostu nie da się inaczej! Wiem, że fundamentem tej książki jest mafia, lecz ja miałam wrażenie, że to był jedynie dodatek do prawdziwego sensu tej książki, lojalności, odwagi a przede wszystkim przyjaźni oraz miłości! Historia przedstawia nam dwoje licealistów, dziewczynę i chłopaka… Typowe prawda? Też tak na początku pomyślałam, lecz jak się okazało, w tej książce nic nie było typowe. Elle to miła i zabawna dziewczyna, lecz nikt w Legacy Perp zdaje się tego nie zauważać. Otoczona podłymi i bogatymi dzieciakami wraz ze swoją przyjaciółką Chloe, każdego dnia doznaje prawdziwego piekła na ziemi, a reszta uczniów, choć nie bierze udziału w znęcaniu się nad nimi, odwraca głowy, udając, że nic się nie dzieje. Przez trzy lata w Legacy Perp żyły w strachu a każdy dzień był walką o przetrwanie. Elle chcąc chronić najlepszą przyjaciółkę, stworzyła ze swojego ciała tarczę obronną przyjmując nawet najgorsze ciosy na siebie. Życie poza szkołą nie jest o wiele lepsze. Z powodu wypadku, przez który jej tato porusza się na wózku inwalidzkim, Elle praktycznie co wieczór musi pracować w restauracji, aby opłacać czesne w Legacy Perp. Pewnej nocy, kiedy dziewczyna kończąc pracę staje się świadkiem morderstwa. To właśnie w tym momencie rozpoczyna się cała historia. Nero jest przystojnym i popularnych chłopakiem w Legacy Perp, i choć niesie ze sobą aurę przerażenia, żadna dziewczyna nie jest w stanie mu się oprzeć. Jego ojcem jest szef kręgu mafijnego, do którego Nero od dawna pragnie dołączyć a dzięki Elle, będzie miał taką szansę. Dostaje miesiąc na zdobycie zaufania Elle i dowiedzenia się, co tak naprawdę dziewczyna widziała tej felernej nocy. I choć początkowe zamiary, to tylko wykonanie zadania, to z czasem zmieniają się one w coś, w co Nero nie wierzył od bardzo dawna. Nie chcę wam zdradzać za dużo, ale uwierzcie mi, koniecznie musicie ją przeczytać, jeśli wasz klimat to mafia i źli chłopcy! Bardzo podziwiam postać Elle, jest jedną z tych bohaterek książkowych o których się nie zapomina. Jej lojalność nie tylko wobec Chloe, lecz także członków mafii, których tak naprawdę nie znała, była naprawdę godna podziwu. Również duże wrażenie zrobił na mnie Nero. Z każdym dniem, w którym coraz bardziej poznawał Elle, zmieniał swoje zachowanie. W końcu można było w nim zobaczyć łagodność i empatię, choć w niektórych momentach nadal pozostawał apodyktycznym dupkiem. Rozwój ich relacji także zasługuje na wielkiego plusa, ponieważ pomimo w miarę szybkiego zauroczenia, nie zmieniła się ona z prędkością światła, lecz kwitła pięknie niczym kwiat róży, a w niektórych momentach po prostu brakowało mi tchu! Chciałabym także wspomnieć o pozostałych bohaterach. Amo, Vincent, Maria, Lucca. Każdy z tych bohaterów na swój sposób mnie zaintrygował co sprawiło, że z niecierpliwością czekam na kolejne tomy!

Mafia trzęsie ostatnio światem wydawniczym, a ile jej znajdziemy w Nero? W Książce, która zbierała pozytywne opinie długo przed premierą? Zapraszamy, sprawdźcie sami. Kiedy zgłaszałyśmy się  do Wydawnictwa NieZwykłego w sprawie recenzji Nero, przeczytałyśmy szereg pochlebnych komentarzy. Sarah Brianne stworzyła wersję mafii w realiach New Adult a nawet młodzieżowym. Jest to pierwszy tom  z serii Made Men i swoją polską premierę miał 2.01.2020 roku. Czy te pochlebstwa również mogą popłynąć od nas? Szczerze? Mafii tam jest mało, jednak fabuła zbudowana jest tak, że nadal ją czujemy. Dla nas głównym motywem jest relacja między młodymi bohaterami. To ich romans jest kluczowy. Jednak dlaczego los stawia ich na swojej drodze to wiecie cicho sza! Nie powiemy nic. Nero to młody, bogaty król szkoły. Jak każdy król ma swoja świtę oraz poddanych. W sumie królową też ma i to nie jedną. No ale przecież młody, przystojny i popularny Amerykanin ( w sumie Włoch )  w każdej książce ma dziewuch na pęczki. Ona jest … nie o niej nie powiemy nic, żeby zbyt wiele nie zdradzić. Niech zostanie słodką tajemnicą. Nie powiemy, lekko przeszkadzała nam narracja. Ciężko czytało się te powtórzenia imion. Niekiedy nie wiedziałyśmy co się dzieje. Jednak całokształt książki wynagrodziła nam to z nawiązką. I w późniejszym czasie nie zwracałyśmy już na to uwagi. Wystarczy się w  nią wczytać. Zatracenie murowane. Dobrze rozbudowana fabuła, intrygujący bohaterowi i naprawdę przepadasz... wciągnęła nas na kilka godzin,  i już nawet o narracji nie myślałyśmy. Nero zasłużył sobie na 11 serduszek. Autorka poprzez fabułę książki porusza bardzo ważne kwestię związane z przemocą w szkole. Pokazuję jak realnie wygląda życie ofiary i jak całokształt prześladowania wpływa na jej psychikę. To było ciekawe, mocne i dosadne doświadczenie. Poznać od strony ofiary jak wygląda znęcanie się, bo ktoś jest biedniejszy , bo ktoś jest inny. Musimy też przyznać, że autorka stworzyła tutaj też bardzo intrygujących bohaterów, powiązanych zarówno z rodziną Nero, jak i najbliższą przyjaciółką Emmy. Bardzo jesteśmy ciekawe jej historii, oraz najstarszego z braci Lucci. Gość jest mroczny i intrygujący, a nam pozostaje czekać. Nero autorstwa Sarah Brianne jest zdecydowanie mocnym kandydatem do naszych ulubieńców miesiąca. jest to również doskonała propozycja na spokojny wieczór. Pozycja z tych lekkich, zabawnych i stosunkowo niewulgarnych. Klimat mafii czuć tu praktycznie na każdym kroku, jednak gołym okiem jej nie widać. Byłyśmy nieco zaślepione tak jak nasza główna bohaterka, która wpakowała się w niezły bajzel i myślała że udało jej się wyjść z tego cało. Niestety autorka miała dla niej nieco inne plany, a jakie ? Sami musicie się przekonać sięgając po tę książkę. Będzie ciekawie, miejscami brutalnie, zaskakująco i  nie do końca po naszej myśli. Mamy nadzieję, że Wy również dacie szansę Nero i poznacie jego mroczny świat ...  Na końcu książki znajduję się informacja od autorki. Że każdy kto przechodził podobne doświadczenia do tych zawartych w książce nie jest sam. Zawsze warto sięgnąć po pomoc, a nie zmagać się z problem samemu. Elle w książce znalazła swojego obrońce. Ale ile jest takich osób, które nie mają tyle szczęścia???

Inaczej niż się spodziewałam, główny bohater powieści to nie jest dojrzały mężczyzna, a młody chłopak, który musi się wykazać by zasłużyć na odpowiednie stanowisko w mafijnych szeregach. Ze względu na ojca gangstera, od samych narodzin naznaczony piętnem mrocznego życia. Daleko mu jednak do bezlitosnego czy lubiącego się wyróżniać zabijaki. Choć hołduje przelotnym, łóżkowym przygodom i nie ma problemu z użyciem broni, dla tych, których lubi czy kocha, zrobi wiele. Bo pod bezlitosnym na pozór korpusem kryje się czuła dusza. Serce gangstera. Elle to spokojna dziewczyna, która pada ofiarą szkolnej przemocy, a wszystko dlatego, że staje w obronie swojej przyjaciółki nazywanej „dziwolągiem”. Momentami skrajnie popadająca w martyrologię, jest lojalną i dzielnie znoszącą upokorzenia, odważną nastolatką. Wyraziste postaci tej powieści okazują się jej atutem, choć na drugim planie pojawiło się trochę naciąganych na potrzeby historii zachowań. Jest Chloe, która przez pewien czas stanowiła dla mnie ogromną zagadkę. Przyjaciółka głównej bohaterki skłania ją do nieustannej opieki i cierpienia, nieraz zachowując się niedorzecznie. Dlaczego taka jest? Co przydarzyło się jej w przeszłości? Na te pytania znalazłam odpowiedź, choć wciąż wątek jest dla mnie nie do końca jasny. Na łamach historii można natrafić także na czarną owcę, którą jest oczywiście szkolna gwiazda. Znana, okrutna, zła do szpiku kości. Czy doczeka się sprawiedliwości? Paleta wielowymiarowych postaci sprawia, że książka na pewno nie jest przygodą monotematyczną. Podoba mi się fakt, że w treść przemyciła autorka wiele innych bardzo wartościowych tematów, poza wątkiem uczuciowym. Owszem, pojawia się miłość, ale nie ta wulgarna i pospieszna, która już na sam początek wykłada wszystkie karty. Potrzeba czasu, zrozumienia i etapowego rozwoju sytuacji, by mogło dojść do czegoś głębszego. To, co również wysuwa się na pierwszy plan, to element przemocy, która przybiera coraz bardziej przerażający obraz i wcale nie mowa o mafijnych porachunkach, a szkolnej nienawiści. Nękanie psychiczne, w końcu rękoczyny. Prawdziwy dramat tej historii nie rozgrywał się kiedyś, ale ma miejsce właśnie teraz. W tle świat mafii, gangsterskie porachunki i zasada „wszystko dla rodziny”. Ze względu na wiek głównego bohatera, nie ma tutaj skrajnej przemocy, rozbebeszania flaków czy brutalnego seksu, jak to nieraz w historiach o podobnej tematyce bywa. Mogę więc uznać, że pod względem mroku towarzyszącego fabule jest to raczej historia o łagodniejszym wymiarze. Ciekawa, wielowątkowa, dynamiczna historia. Jak dla mnie, taka, na którą warto było czekać. Jako że jestem również fanką powieści New Adult, wiek bohaterów i deczko mroczne tło okazało się dla mnie interesującym połączeniem, co niekoniecznie musi się spodobać wielbicielkom skrajnie ciemnych charakterów i dojrzałych mężczyzn. Romans pisany z wyczuciem, pomysłem i emocjami. Nie tak dobry jak „Złączeni obowiązkiem”, ale na pewno o wiele lepszy niż „Rhys”. Zdecydowanie chciałabym więcej i polecam. https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2020/01/nero-sarah-brianne-new-adult-rozegrane.html

Książka „Nero” była bardzo wyczekiwaną książką w naszym kraju. Wielu czytelników, fanów mafijnych pojedynków przeplecionych z romansem wypatrywało jej z zapartym tchem. Ale czy ta książka okazała się taka na jaką ją kreowano ? Tytułowy Nero, jest głównym bohaterem książki i jest niebezpieczny. Budzi respekt i jest postrachem w całej szkole jak i mieście. Jest ponad prawem. Elle jest zupełnym jego przeciwieństwem, choć może tutaj nie do końca. Może oboje do końca nie są takimi, jak inni ich widzą i jak oni widzą siebie. „Wiem bardzo dobrze, kim jest Nero Caruso i słowo „miły” jest ostatnim, jakiego bym użyła, żeby go opisać.” Elle znajduje się w niewłaściwym miejscu w niewłaściwym czasie i widzi coś, czego nie powinna. I tak losy Nero i Elle splatają się. Dla Nero, Elle miała być tylko zadaniem, które szybko wykona i powróci do swojego dawnego życia. Ale czy to będzie takie proste ? Po zaczytaniu się w tej historii możemy się przekonać, że Elle jest zdecydowanie dziewczyną, która jest oddaną przyjaciółką i zrobi wszystko, aby uszczęśliwić swoich bliskich pomimo wszystko, pomimo że sama będzie cierpieć. Czy Nero będzie w stanie ją uratować ? Co najważniejsze uratować ją przed śmiercią i przed samym sobą ? Czy może sam doprowadzi do jej zagłady ? Historia Nero i Elle jest dynamiczna, nie ma w niej chwili na to, aby czytelnik popadł w nudę. Samej mafii, bezpośrednich krwawych porachunków, mocnych scen tu raczej nie znajdziecie, ale zdecydowanie autorka tutaj nakreśliła zdecydowanie ważniejszy temat. Temat przemocy. Zazwyczaj osoba boi się mówić co ją spotyka, a ludzie dookoła wolą udawać, że nic nie widzą i nic nie słyszą. Jesteśmy społeczeństwem głuchym i ślepym na to co dzieje się przed naszym nosem, bo boimy się o własne życie. Boimy się reagować. Widziałam kilka opinii na temat narracji, tutaj inaczej niż jesteśmy przyzwyczajeni jest trzecioosobowa. Mi to w ogóle nie przeszkadzało, a nawet było jakąś odmianą. Jedynie co mnie rozśmieszyło, była jedna akcja, o której muszę wspomnieć. Wypadek z kartonem, który spowodował morze krwi. Od razu skojarzyło mi się to z jednym. Śmiercią Hanki w kartonach. Na szczęście tu śmiercią się nie skończyło. Jeżeli pominąć fakt, że to nie jest do końca mafijna, przyprawiająca o dreszcze historia to zdecydowanie ją pokochałam. Może nie była to opowieść dojrzała, ale mnie jakoś urzekła swoją zwykłością i przekazem. Uczucie, które rodzi się tam, gdzie nie powinno. Czy będzie miało szanse przetrwać ? Zdecydowanie czekam na kolejne części, bo rodzina Caruso jest godna uwagi. Polecam lekturę, mam nadzieję, że się nie zawiedziecie, bo mnie urzekła.

Zdecydowanie mam słabość do książek z wątkiem mafijnym. I nie inaczej było tym razem. Źli i niebezpieczni mężczyźni, silne, piękne kobiety, przemoc, wyrachowanie, bezwzględność, namiętność. Wszystko to tworzy rewelacyjną, bardzo emocjonalną i wybuchową całość. „Te wszystkie razy, kiedy się nad nią znęcano, to całe wyśmiewanie i rzucanie spojrzeń…” Niesamowicie wciągająca historia, pełna akcji, napięcia i ogromnych często bardzo skrajnych emocji. Fabuła książki dotyka przede wszystkim młodych ludzi, toczy się w głównie na szkolnych korytarzach. Ukazuje całą prawdę o bezwzględności, jaka panuje wśród młodych ludzi. Ważne jest by zaistnieć, wyróżniać się, być, imponować. Autorka ma bardzo lekki, przyjemny styl, czytanie było ogromną przyjemnością. Nie ma tutaj wybielania, czy słodzenia. Bohaterowie wykreowani to niebanalne osobowości. Od pewnych siebie, władczych, przebojowych, do zastraszanych, wykorzystywanych osób. Cała gama ludzkich postaci i wzajemnych zależności. Nic tu nie jest łatwe, ani oczywiste. Piękno rodzącego się uczucia, wyczuwalne ogromne wzajemne przyciąganie. Bardzo polubiłam Elli, niesamowita dziewczyna, skrywa tajemnice, jest bardzo cicha, a zarazem nieustraszona, ma w sobie ciepło i wewnętrzną siłę. Płynne, lekkie dialogi, cięte riposty wywoływały mój szczery uśmiech. Pięknie to wyszło. Autorka porusza bardzo trudne, chwilami dramatyczne problemy, wychodzi jej to rewelacyjnie. Z dużą empatią, szczerością, bez zbędnego lukrowania. Problemy młodych, wchodzących w dorosłość ludzi, nietolerancja, pasja w znęcaniu się nad słabszym, bezbronnym. Karygodny brak reakcji ze strony dorosłych. Nieustający strach, niepewność jutra, Pokomplikowane relacje międzyludzkie. Siła i piękno rodzącego się uczucia, jest nowością i zaskoczeniem dla samych zainteresowanych. Bezwarunkowa przyjaźń, serdeczność, dobroć. A obok porachunki mafijne, świat bezwzględny, bezlitosny, mroczny. Ale też i taki gdzie panują zasady, ich łamanie grozi natychmiastową śmiercią, gdzie najważniejsza jest rodzina, lojalność, zaufanie. Dla mnie rewelacyjna opowieść, już nie mogę się doczekać kontynuacji! Przepełniona ogromnymi emocjami, zaskakuje i przykuwa uwagę. Powieść zmusza do refleksji i chwili zastanowienia. Jak ja zareagowałabym na podobny dramat rozgrywający się na moich oczach? Czy też uciekłabym z podkulonym ogonem, czy miałabym dość siły, aby przeciwstawić się tak silnemu i oczywistemu złu? Mam nadzieję, że zachowałabym się jak należy. Jakie to wszystko pokomplikowane i trudne. Była to głęboko poruszająca, a zarazem piękna opowieść. Polecam :) Tatiasza i jej książki :)

Nero to postrach w szkole, każdy wie, że z nim się nie zadziera. Natomiast Elle to dziewczyna prześladowana przez swoich rówieśników, posiada jedną przyjaciółkę taką prawdziwą, a jest nią Chloe. Obie dziewczyny wolałyby zniknąć nie tylko z przerw, ale i całego pobytu w szkole. Przeważnie obrywa Elle, gdyż to ona swoim ciałem nie jednokrotnie osłania Chloe. Posiada sporą ilość blizn, o których w domu nie mówi, ponieważ nie chce martwić rodziców. Wywodzi się z biednej rodziny i po szkole musi pracować, aby płacić za swoją szkołę. Pewnego dnia jest świadkiem morderstwa i wie, że jej życie jest zagrożone. Szef mafii zleca Nero wybadanie ile wie dziewczyna i czy widziała twarze. Chcą być pewni, że nie sypnie ich i pójdzie na policję. To szef zdecyduje czy dziewczyna zginie lub przeżyje. Pierwsze co mi się rzuciło w oczy to wątek przemocy w szkole. Autorka przedstawia go bardzo dosadnie. Najgorsze dla mnie były momenty, kiedy wszyscy się odkręcali mimo dziejącej się krzywdy ludzkiej. Pozycja w szkole była ważniejsza niż życie ludzkie, gdyż oprawcy Elle bili ją, by zrobić jej krzywdę, a nie tylko postraszyć. Używanie przemoc to oznaka człowieka słabego i bezwartościowego takie jest moje zdanie. Nero wraz z kolegami zastanawiają się nad silną psychiką dziewczyny przecież inna osoba już by zwariowała a ona nadal była silna i nie poddawała się. Ubolewam nad tym, że wątek mafijny został tu potraktowany po macoszemu niby jest a tak naprawdę go nie ma. Większa część książki to życie Elle w szkole to jak była traktowana oraz opisy relacji pomiędzy Nero i Elle. Choć nie ukrywam, że były one ciekawe i wciągające. Autorka bardzo dobrze wykreowała bohaterów, są oni swoimi totalnymi przeciwieństwami a łączy ich odwaga. Nero to osoba zaborcza, pamiętliwa, ale jednocześnie mocno opiekuńcza. Elle to skryta, wstydliwa, ale bardzo odważna dziewczyna, która walczy o siebie, na pierwszym miejscu stawia dobro przyjaciółki natomiast swoje na drugim. Książka wciąga już od pierwszych stron i powiem Wam, że miałam problem z oderwaniem się od niej. Narracja jest prowadzona w trzeciej osobie i mi to pasowało. Główne przeważające wątki w książce to przemoc i romans, który rodzi się pomiędzy głównymi bohaterami. Ja już jestem ciekawa dalszych ich losów, a moja ocena to 8/10.

"Nero" to książka, w której znajdziecie dosłownie wszystko, od mafijnych porachunków, przez romans nastolatków, ciągłe życie w strachu, a kończąc na korytarzach prywatnej szkoły. Tytułowy Nero to syn Szefa, głowy mafijnego półświatka. Chłopak, który sieje postrach gdziekolwiek się nie pojawi, a na dodatek jest królem liceum i zawsze robi co mu się żywnie podoba. Natomiast główną bohaterką jest Elle, cicha szara myszka, dla której każdy dzień w szkole jest walką o przetrwanie. Na co dzień jest oddaną przyjaciółką, dobrą córką i uczennicą, jednak pewnego feralnego dnia staje się świadkiem morderstwa. Po tym wydarzeniu akcja mocno przyspiesza, a Nero otrzymuje zadanie, aby dowiedzieć się ile Elle widziała i ile wie, a od odpowiedzi jakiej udzieli zależy, czy nadal pozostanie przy życiu... Często w tego typu książkach mamy do czynienia ze zderzeniem dwóch kompletnie różnych światów i w tym przypadku jest bardzo podobnie. Tak jak już wspomniałam, motywem przewodnim jest mafijna rodzina rządząca całym miastem, ale także pierwsza miłość dwojga nastolatków i prześladowanie, oraz szykanowanie w szkole. To wszystko razem tworzy mieszankę wybuchową, która potrafi mocno namieszać. Jak się możecie domyślać, książkę czyta się bardzo szybko, bo jest to typowo rozrywkowa lektura. Ale, żeby nie było tak kolorowo, wiecie jaki jest mój największy zarzut wobec tej książki? Historia Nero i Elle jest całkowicie oderwana od rzeczywistości. To dwójka bardzo młodych ludzi, którzy za wszelką cenę próbują zachowywać się i prowadzić życie jak dorośli. Ja osobiście nie polubiłam tej pary i nie jestem pewna, czy sięgnę po kolejne części z tej serii. (Chociaż z drugiej strony, bardzo ciekawi mnie historia starszego brata Nero.) Jednak zauważyłam, że książka Sarah Brianne zbiera naprawdę dobre oceny, więc jeśli zainteresował Was opis fabuły, to polecam przekonać się na własnej skórze, czy przypadnie Wam do gustu, czy może podobnie jak ja będziecie mieć względem niej jakieś zarzuty. 😉