Mój piękny syn (okładka miękka)

...Samo życie...pełna wzruszeń .Warto przeczytać-polecam

Często mówimy, że coś działa na nas jak narkotyk, prawda? Ale co zrobić, kiedy do naszego życia wkrada się prawdziwy narkotyk i to na stałe? Powoli wyniszczając ciało naszej bliskiej osoby. Jak sobie poradzić w takiej sytuacji? Czy to w ogóle jest możliwe? Autorem tej biograficznej książki jest ojciec syna, który uzależnił się od narkotyków. To historia walki o życie kochanego dziecka poprzez jego ojca. Historia, która chwyta za serce i pokazuje do czego prowadzą narkotyki. To prawdziwa historia, która być może pomoże rodzicom w podobnej sytuacji, pozwoli zrozumieć pewne kwestie. „Nie mam wiadomości od Nica i każda godzina, każdy dzień, każdy tydzień jest cichą męczarnią, jak ból fizyczny. Przez większość czasu czuję się, jakbym palił się w ogniu. Może to prawda, że cierpienie wzmacnia charakter, ale na pewno także niszczy ludzi. Ci, których spotykam na mityngach Al-Anonu, są zniszczeni, niektórzy w widoczny sposób, ale psychicznie – wszyscy. Jednocześnie należą do osób najbardziej otwartych, najbardziej żywych i gotowych dzielić się z innymi, jakie kiedykolwiek spotkałem.” Nie ma chyba na świecie miejsca, w którym nie ma narkotyków. One są wszędzie i nie ważne jak bardzo byśmy się starali, by osoby nam bliskie, a zarazem uzależnione ich unikały, nie jesteśmy tak naprawdę w stanie nic zrobić. To jak walka z wiatrakami. Wszystko tak naprawdę zależy od osoby, które je zażywa, czy ma w sobie wystarczająco dużo determinacji, a przede wszystkim chęci, aby z tym skończyć. David Sheff nie mógł uwierzyć, kiedy dowiedział się, że jego syn Nic, sięga po narkotyki. Oczywiście jako kochający rodzic pragnął zrobić co w jego mocy, żeby mu pomóc. Prosił, błagał, aby ten zaczął się leczyć. Czasem mu się udawało przemówić mu do rozsądku, ale zazwyczaj nie trwało to zbyt długo, bo syn po jakimś czasie i tak wracał do nałogu w dodatku sięgając po coraz mocniejsze narkotyki. Książek, w których opisane jest życie osoby uzależnionej jest dużo, jednak takich w których to osoba bliska osoby uzależnionej opowiada o swoich zmaganiach chyba nigdy wcześniej nie poznałam. Zawsze łatwo jest powiedzieć, że człowiek który bierze jest ćpunem, niech więc sam sobie z tym radzi, co mnie to interesuje. Ale zastanawialiście się kiedykolwiek przez co przechodzi rodzina takiej osoby? Czy łatwo jest patrzeć jak członek rodziny powoli stacza się na dno? Nie sądzę. Nasz autor miał długą i żmudną drogę związaną z uzależnieniem swojego syna. Wszystko skrupulatnie opisuje w swojej książce, krok po kroku pokazując jak ciężką walkę musiał przejść w swoim życiu. Jego życie wcale nie było usłane różami. On jako kochający rodzic nie mógł pogodzić się z tym, że jego syn powoli się staczał. Myślę, że żaden z rodziców nie mógłby patrzeć na coś takiego. Kochał syna ponad wszystko i tak bardzo starał się mu pomóc, że czasem zapominał o własnym życiu. Wielokrotnie zadawał sobie pytanie, czy to jego wina? Co mógł zrobić źle? Książka porusza jeden z najważniejszych problemów jaki dotyka społeczność. Mierzenie się z narkotykami to ciężki i żmudny okres. Widziałam i miałam w swoim życiu styczność z osobami, które brały narkotyki, widziałam co się z nimi działo, jak potrafiły się zachowywać i jaki wpływ miały na swoje otoczenie. Dziś jedna z takich osób już nie żyje, przedawkowała. Wielokrotnie zastanawiałam się, dlaczego ludzie sięgają po te świństwa. Co ich do tego zmusza? Czy to jakieś problemy rodzinne, niepowodzenia osobiste? Co daje im żyje na ciągłym haju? Czy warto niszczyć swoje zdrowie dla kilku chwil, w których nie czują nic? To przykre, a jednak prawdziwe. Żeby wyjść na prostą potrzeba naprawdę wiele samozaparcia. Bliscy, którzy pragną pomóc takim osobom, często nie zdają sobie sprawy, że swoimi naciskami tak naprawdę mogą tylko pogorszyć sytuację. Zresztą przeczytajcie tę książkę, a sami zrozumiecie. „Czasami, gdy u Nica nie wszystko było w porządku, czułem się tak źle, że chciałem wymazać, wykasować, wytrzeć każdy ślad jego istnienia z mojej głowy, z mojego mózgu, żebym już więcej nie musiał się o niego martwić i narażać się na kolejne rozczarowania i żebym nie czuł się zraniony. Nie musiałbym wtedy obwiniać samego siebie i nie musiałbym obwiniać jego, i nie musiałbym dłużej oglądać tego bezlitosnego, przerażającego pokazu slajdów, które wyświetlają się w mojej głowie, kiedy widzę mojego wspaniałego syna, jak leży znarkotyzowany, w najbardziej przerażających, przygnębiających okolicznościach, jakie można sobie wyobrazić. Przeżywałem udrękę i pragnąłem ulgi.” "Mój piękny syn" to poruszająca historia pokazana oczami ojca, który walczył o życie uzależnionego od narkotyków syna. Nie jest to łatwa historia, ale pokazuje nam czym jest walka z narkomanią i czym jest prawdziwa rodzicielska miłość. Zachęcam do przeczytania.

Był czas, kiedy często sięgałam po książki o nałogach. Tytuł 'My, dzieci z dworca ZOO' jest znany chyba każdemu. Postanowiłam wrócić na chwilę do tej tematyki, między innymi ze względu na ekranizację. Jakie są moje odczucia po lekturze? 'Na tym etapie naszej historii już wiem, że zamartwianie się nie ma sensu, ale mimo to zaczynam się niepokoić i czuję, jak strach gwałtownie ogarnia całe moje ciało.' David opowiada historię swojej rodziny. Właściwie głównym bohaterem opowieści jest najstarszy syn Nic, chłopiec z pierwszego małżeństwa. Jego dzieciństwo pomimo kochających rodziców nie było usłane różami. Wędrował pomiędzy domami matki i ojca, nie miał swojego stałego miejsca. Czy jednak to mógł być powód do tego, aby mądry i bystry chłopiec sięgnął po narkotyki? Być może tak... Wciągająca i poruszająca historia ojca, który walczy o swoje dziecko. Ile jest w stanie zrobić, aby chłopak wyszedł z nałogu? Bardzo wiele. Jednocześnie jednak stara się chronić swoją 'nową' rodzinę przed destrukcyjnym wpływem Nica, gdy ten jest na haju. Opowieść nie jest dynamiczna, nie ma w niej wielu dialogów. Jest jednak wstrząsającą historią młodego narkomana, przedstawiona oczami kochającego ojca. Podczas lektury otrzymujemy także wiele faktów, m. in. medycznych lub dotyczących odwyków. Dlaczego młody, pozornie szczęśliwy nastolatek sięgnął po narkotyki? Na to pytanie przez całą historię odpowiedzi szuka jego ojciec, David. Robi wszystko, co tylko zdoła, aby wyciągnąć Nica z nałogu. Potwierdza się jednak stwierdzenie, że nic na siłę. To przede wszystkim sam uzależniony musi chcieć się leczyć. I musi mieć wystarczającą siłę woli, aby tego dokonać i nie wrócić do narkotyków. Sam Nic spisał swoje wspomnienia i doświadczenia w oddzielnej książce, ale o tym za jakiś czas. 'W swoich najgorszych chwilach nawet zazdrościłem Nicowi, ponieważ uzależniony, kiedy jest na haju, może przynajmniej na chwilę zapomnieć o swoim cierpieniu. Jednak rodzice, mężowie, żony albo inne osoby, które ich kochają, nie mogą liczyć na podobne wytchnienie.' Jeśli szukacie książki pełnej napięcia i akcji to ten tytuł nie jest dla was. Jeśli jednak chcecie przeczytać historię o bezgranicznej miłości i poświęceniu ojca wobec syna to polecam. Warto zapoznać się z tym tytułem. A później na dokładkę można zapoznać się z ekranizacją, która jeszcze przede mną. 'Jak to możliwe, że te dwa wcielenia Nica, ten kochający, troskliwy i chętnie dzielący się z innymi, oraz ten drugi, autodestrukcyjny i skupiony na sobie, to jedna i ta sama osoba?'

Tematyka uzależnień to nic nowego, ale tym razem chciałabym pokazać Wam powieść wyjątkową, bo napisaną z punktu widzenia rodzica, który obserwuje, jak jego dziecko niszczy sobie życie. Ta książka to pewnego rodzaju memoir samego autora, Davida Sheffa, który na własnej skórze przeżył ten koszmar. Mówi się, że dziecko nigdy nie zrozumie miłości rodzica, dopóki samo nie stanie się rodzicem. I jestem wdzięczna tej powieści, że chociaż na czas lektury mogłam wczuć się w tę rolę. To rzuciło zupełnie nowe światło na to, jak postrzegam uzależnienia. Jak postrzegam rodzicielstwo i troskę o dziecko. Lektura oprócz licznych refleksji, zadała mi też ból. David opisuje życie najstarszego syna, Nicka, rozpoczynając od jego najmłodszych lat, gdy ten był mądrym, zaradnym, pogodnym dzieckiem. A potem następuje próba uchwycenia momentu, w którym wszystko się zmieniło. Czy można było temu zapobiec? Czy w uzależnieniach występuje decydujący moment, linia, której przekroczenie jest już nieodwracalne? Łzy cisną się do oczu, gdy zaczynam myśleć o tej książce. "Mój piękny syn" czyta się szybko, ale wcale nie lekko - to powieśc obarczona ogromnym ładunkiem emocjonalnym, niekoniecznie lektura dobra na letni relaks, a jednak czytało mi się ją dość szybko. Polecam Wam tę piękną, smutną opowieśc o sile miłości rodzicielskiej, o woli walki, o poświęceniu i o tym, co w życiu naprawdę ważne.

Nie lubię pisać 'dobrych' recenzji, bo to jest wbrew pozorom ciężkie. 'Mój piękny syn' to bardzo wzruszająca historia chłopaka uzależnionego od narkotyków. Historia opowiedziana z perspektywy ojca. Czytałam już kilka pozycji dotyczących narkomanów, od totalnych klasyków po maksymalne buble. Jednak chyba nigdy nie widziałam książki pisanej z perspektywy rodzica. I to dla mnie jest bardzo ciekawe, ponieważ sama jestem rodzicem. I mimo, że czytałam jak przeżywa to ojciec Nica to nadal nie wyobrażam sobie, co może czuć osoba w tym momencie. Nie wyobrażam sobie tego i nie chce wiedzieć. Chcę, by moje dziecko przeszło przez życie bez problemów.🤪

"Mój piękny syn" to poruszająca, szczera i emocjonalna powieść. Miłość rodzica nie zna granic, tak samo poświęcenie - Dawid Sheff wie to idealnie. Wspaniałe jest to, że nie jest to kolejny poradnik mówiący, jak radzić sobie w sytuacjach, kiedy Twoje dziecko pogrąża się w nałogu - tylko jest to autentyczna historia przedstawiona z perspektywy zmartwionego rodzica, który sam zaczyna zastanawiać się, co móg zrobić lepiej, co zrobił źle, dlaczego... David próbuje walczyć nie tylko o kochające dziecko, ale również o całą rodzinę, na której odbija się cała ta sytuacja.

Wspaniala ksiazka o walce z nalogiem. Opisana przez ojca, Pokazuje sprzecznosc roli rodzica w sytuacji uzaleznienia dziecka oraz rozpad zycia rodzinnego i mechanizmy wspoluzalezni

Najpiękniejsza, dająca do myślenia, mega wzruszająca, ukazująca wielką miłość ojca do syna i syna do ojca. Polecam wszystkim.

Obowiązkowa lektura dla każdego ojca. Książka o pełnym oddaniu i zaangażowaniu, które potrafi tylko prawdziwy ojciec.

Bardzo dobrze napisana książka. Opisane trudne życie ojca który walczył o syna. Obaj ciężko doświadczeni przez los...