Mój piękny syn (okładka miękka)

"Moje uzależnienie od jego uzależnienia nie służyło nikomu", czyli szczera opowieść o uzależnieniach. Mój piękny syn to historia ojca, która stara się pomóc uzależnionemu synowi. David Sheff to amerykański dziennikarz i pisarz. Publikował na łamach The New York Times, Playboya, Rolling Stone Magazine, Wired magazine i Fortune. W 2008 roku sieć Starbucks uznała Mój piękny syn jako featured book (ang. polecana książka). Na ekrany kin 4 stycznia tego roku wszedł film oparty na dwóch bestsellerowych książkach Davida Sheffa i Nica Sheffa. W ich role wcielają się Steve Carell i Timothée Chalamet, którzy stworzyli wielkie, poruszające kreacje, docenione już przez amerykańskich recenzentów i widzów. Timothée Chalamet zdobył nominację do Złotego Globu za najlepszą rolę drugoplanową i jest również pewnym kandydatem do kolejnej oscarowej nominacji. Mój piękny syn to pamiętnik przeżyć ojca (David), który za wszelką cenę chce pomóc synowi (Nic) wyjść z nałogu. Książka jest oparta na prawdziwych wydarzeniach. Nic, z pozoru normalny chłopak, mając kilkanaście lat pije, pali oraz bierze różnego rodzaju używki. Porzuca swoje plany wchodząc głębiej w nałóg. Przez lata rodzina próbuje nakłonić go do odwyku, jednak Nic oszukuje i ucieka z placówek. David w dość szczegółowy sposób opisał dzieciństwo i młodość Nica (czasami jednak można dostrzec, że próbuje udoskonalić syna np. mówiąc o braku wad). Cała książka podzielona jest na pięć części: Do późna na nogach, Jego ulubiony narkotyk, Jak chcesz, Gdyby tylko oraz Nigdy nie wiadomo. David bezustannie zadaje sobie pytanie, czy jest odpowiedzialny za nałóg syna. Czy zawinił rozpad małżeństwa rodziców Nica? Czy można było jakoś zapobiec zbliżającemu się dramatowi? Czy cała rodzina musi cierpieć z powodu uzależnienia najstarszego dziecka? "Moje uzależnienie od jego uzależnienia nie służyło nikomu. Uzależnienie Nica stało się dla mnie czymś o wiele ważniejszym niż reszta." – ten cytat idealnie opisuje całą książkę. Jest to wstrząsająca historia o bólu i cierpieniu. Nie jest to książka dla każdego. Dla jednych będzie nudna, dla innych wciągająca. Trudny temat, ale jak najbardziej na czasie. Mój piękny syn bardzo dokładnie prezentuje trud rodziny, która zmaga się z uzależnieniem Nica. Mam trochę uwag do tłumaczenia, które momentami kłuje w oczy. Spolszczone angielskie słowa takie jak "mityngi" (jak dla mnie wygląda to nienaturalnie – już lepiej wygląda: miting), Wonder Women jako Cud Kobieta (takiej wersji to jeszcze nie słyszałam :D) itp. Podsumowując: książka nie jest przeznaczona dla wszystkich. Trudna do czytania, pełna cierpienia. Aby historia była kompletna polecam przeczytać pamiętnik Nica – Na głodzie (recenzja wkrótce), który dopełnia Mój piękny syn i jest moim zdaniem dużo bardziej wartościowszym zapisem zmagań Nica.

Książka Davida Sheffa miała być po pocieszeniem i nauką dla wszystkich, którzy zderzyli się (bądź zderzą) z problemem uzależnienia. Autor pokazuje jak trudne jest bycie współuzależnionym, jak wielkim obciążeniem psychicznym jest zbyt wnikliwe analizowanie powodów, a co za tym idzie: nieustanne obwinianie się za chorobę dziecka. "Mój piękny syn" jest opowieścią o długiej drodze do zdrowia nie tylko syna autora, ale całej jego rodziny – żyjącej przez całe lata w strachu, rozczarowaniu i wyrzutach sumienia. W przeciwieństwie do innych pozycji dotyczących narkomanii, ta książka nie jest nastawiona na szokowanie ani drastyczne szczegóły, a na pokazanie próby rozwiązania problemu jakim jest uzależnienie. To naprawdę stonowana, choć niepozbawiona emocji opowieść rodzica, który stara się odzyskać swoje dziecko.

Ksiazka porusza do glebi. I mimo, ze to trudny temat, pokazujacy skomplikowane relacje rodzinne, to czyta sie ja jednym tchem. Bez chusteczek niestety sie nie obylo. Warto przeczytać,bo pozostawia czytelnika z własnymi przemyśleniami, kaze sie zastanowic nad rzeczami, nad ktorymi nikt sie w tym zapedzonym swiecie z braku czasu nie pochyla...

Trudno czytać takie książki samemu będąc rodzicem, ale tym bardziej to lektura obowiązkowa. Pokazuje relacje w rodzinie, gdy czasem jest się tym "za dobrym" ojcem, matką. Pokazuje jak trudno jest się często porozumieć i ajk miłość rodziców jest jednak bezwarunkowa, najmocniejsza. Ta książka mną tąpnęła mimo, że w mojej rodzinie i w moim otoczeniu temat uzależnienia był znany tylko z seriali i literatury, lepszej bądź gorszej. Tę książkę zaliczę zdecydowanie do bardzo dobrej. Perspektywa ma tu duże znaczenie - to mówi ojciec, to jest przefiltrowane przez jego emocje. Koniecznie muszę jeszcze sięgnąć po historię Nica. Też dam znać :)

Film już w kinach, ale mimo doskonałych kreacji Carella i Chalameta, czegoś mu brakuje. To coś z pewnością znajdziecie w tej książce. Historia opowiedziana z perspektywy ojca jest dużo lepiej poskładana, a przez to lepiej wyjaśniona. Z każdej strony bije niesamowita ojcowska miłość, o której zdaje się, że powstało o wiele mniej literatury niż o matczynej. Zdecydowanie warto przeczytać - nie tylko jeśli jesteś ojcem, nie tylko kiedy twoje dziecko wpadło w tarapaty. Znajdziecie tu dużo wzruszeń, pobudzi was do wielu przemyśleń, ale i da iskierkę nadziei. Dla mnie jest jedyną z tych lektur, które zostają z człowiekiem na zawsze.