Szlaki górskie dla początkujących – w Tatrach, Bieszczadach i Pieninach

Szlaki w Tatrach dla początkujących

Tatry jako najwyższe pasmo górskie w Polsce, pokryte są rozległą siecią niezwykle malowniczych szlaków. Niezaprzeczalnie piękne, czasami nieprzewidywalne góry rokrocznie przyciągają tysiące turystów. Wszystko za sprawą swojego piękna, a także różnorodności dostępnych ścieżek. Są to zarówno szlaki w Tatrach dla początkujących, jak i trasy wymagające niemałego doświadczenia. Kasprowy Wierch oraz Gęsia Szyja są jednymi z popularniejszych kierunków, które doskonale nadają się na rozpoczęcie przygody z górami.

 

 

• Trasa na Kasprowy Wierch z Kuźnic (przez Myślenickie Turnie)

Pierwszą pozycją naszego zestawienia jest jedna z najłatwiejszych tras w polskich Tatrach. Pomimo tego, że miłośnikom dreszczyku emocji może wydawać się nudna, my polecamy ją ze względu na niewysoki poziom trudności, optymalną, bo liczącą ok. 7,5 km długość, która przekłada się na ok. 2,5 godziny marszu. Co więcej, trasa ta nie jest zbyt oblegana przez turystów, bo ci najczęściej wybierają się kolejką linową. Możemy zatem swobodnie maszerować, ciesząc się chwilą ciszy.

 

 

Szlak zaczyna się nieopodal punktu postoju busów, skąd kierujemy się prostopadle do kierunku jazdy kolejki linowej. Po opłaceniu biletu wstępu w budce Tatrzańskiego Parku Narodowego musimy jedynie pilnować oznaczeń zielonego szlaku pieszego. Podążając przez las regla dolnego, który jest najniżej położonym w Tatrach pasmem roślinności, niezauważalnie wspinamy się w stronę Doliny Kasprowej, a następnie mijanej po lewej stronie Polany Kasprowej. Po ok. 25-30 minutach wędrówki docieramy do Myślenickich Turni, gdzie zlokalizowana jest stacja kolejki Kuźnice – Kasprowy Wierch.

Pomimo tego, że na tym etapie trasa nie jest wymagająca, miłośnicy obcowania z przyrodą, ze względu na mijany krajobraz z pewnością nie będą rozczarowani. Lekka zadyszka może się natomiast pojawić podczas wędrówki dalszą częścią szlaku, gdzie rozpoczyna się znacznie bardziej wymagające podejście. Zakładając, że utrzymamy równe tempo marszu, po ok. 30-40 minutach opuścimy zalesiony teren, a naszym oczom ukaże się Sucha Czuba, czyli niepospolite wzniesienie położone w północno-zachodniej grani Kasprowego Wierchu.

Lawirując kamiennym chodnikiem pomiędzy niewysoką roślinnością oraz po wejściu na szczyt, warto się na chwilę zatrzymać i spojrzeć w prawo w stronę Giewontu, Doliny Kondratowej oraz Goryczkowej Czuby. Malownicza panorama z pewnością na długo pozostanie w naszej pamięci. Ostatni odcinek trasy wymaga włożenia znacznie większego wysiłku, co z pewnością spowoduje szybsze bicie serca, niemniej nie będzie to trwało zbyt długo, ponieważ wejście na Kasprowy Wierch, nie powinno zająć więcej niż 30-40 minut.

 

Kuźnice, Zakopane / fot. Konrad Krajewski

• Trasa na Gęsią Szyję z Wierchu Poroniec

Trasa na Gęsią Szyję z Wierchu Poroniec to jeden z najłatwiejszych i jednocześnie najbardziej popularnych tatrzańskich szlaków. Licząca ok. 4,5 km trasa na całej swojej długości oznaczona jest kolorem zielonym, a szacowany czas przejścia dla średnio wprawionego turysty nie powinien przekroczyć 1 godziny i 20 minut. Wejście na szlak rozpoczyna się na parkingu przy budce Tatrzańskiego Parku Narodowego znajdującej się nieopodal Wierchu Poroniec. Po wykupieniu biletu wstępu rozpoczynamy wędrówkę wytyczonym kamienistym szlakiem. Teren w tym miejscu jest mocno zalesiony, a drzewa ustępują dopiero po upływie ok. 20 minut, gdzie po dojściu do niewielkiej polany możemy podziwiać niezwykłą panoramę Tatr Bielskich i Wysokich.

Po chwili zadumy nad pięknem tamtejszej przyrody szlak ponownie poprowadzi nas przez las, gdzie następne 30 minut spędzimy pod osłoną drzew. Kolejnym przystankiem będzie Rusinowa Polana, na której nie tylko można skorzystać z oferty tamtejszej bacówki, ale również podziwiać widoki, o ile oczywiście pogoda nam na to pozwoli.

 

Gęsia Szyja / fot. Maciej Pawlik

 

Ostatnim etapem trasy jest stroma i wymagająca droga na Gęsią Szyję. Skręcając na skrzyżowaniu w prawo oraz wybierając zielony szlak jako dalszy kierunek marszu, rozpoczynamy wspinaczkę po długich schodach, których drewniane stopnie mogą stanowić pewne zagrożenie, zwłaszcza po opadach deszczu.

Podejście, mimo że wygodne, zdecydowanie spowoduje zadyszkę. Na całej swojej długości kilkukrotnie się spłaszcza, ostatecznie wyprowadzając nas na jedno z najpiękniejszych miejsc w Tatrach, czyli Gęsią Szyję. Cały dotychczas włożony wysiłek z pewnością będzie wynagrodzony przepięknym widokiem na Koszystą, Wołoszyn, Dolinę Waksmundzką oraz resztę Tatr Bielskich i Wysokich. Ten niespełna półtoragodzinny spacer zapewni nam niezapomniane przeżycia.

 

 

Bieszczady – szlaki dla początkujących

Znane wszystkim z internetowych memów hasło „Może by tak rzucić wszystko i wyjechać w Bieszczady?”, pomimo humorystycznego wydźwięku wiele mówi o tej części Karpat. Bieszczady bowiem jako grupa dwóch pasm są nie tylko niezwykle malownicze, ale również przystępne, jeśli chodzi o szlaki górskie dla początkujących. Miłośnicy wędrówek poza niezwykle malowniczymi krajobrazami, docenią także dzikość tej części Polski. Poziom trudności tras można określić jako łatwy i średni.

Bieszczady pomimo przekonania o spokoju panującym na tamtejszych szlakach, rokrocznie przyciągają rzesze turystów, szukających chwili wytchnienia od zatłoczonych i głośnych arterii wielkich miast. Poniżej umieściliśmy dwie propozycje tras, które mogą posłużyć do rozpoczęcia przygody z poznawaniem tych niezwykłych gór.

 

 

• Trasa z Mucznego na Bukowe Berdo

Opisywany przez nas szlak z Mucznego na Bukowe Berdo to oznaczona żółtym kolorem trasa, której pokonanie średnio wprawionemu turyście nie powinno zająć więcej niż 1 godzinę i 15 minut. Niemniej, jeśli ktoś chciałby się wdrapać na sam szczyt, wówczas czas ten wydłuży się o kolejne 45 minut.

Trasa rozpoczyna się w Mucznem, skąd kierujemy się w stronę parkingu, gdzie znajduje się budka Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Po wykupieniu biletu wstępu ruszamy na właściwy szlak. Na samym początku umieszczona została tablica informacyjna ścieżki przyrodniczej „Bukowe Berdo”. Mijając kolejno przystanki oznaczone numerami 1A-6A docieramy do miejsca, w którym następny ma numer 11. Odmienne oznaczenie wynika z faktu, że właśnie dotarliśmy do punktu przecięcia naszej trasy ze szlakiem prowadzącym z Pszczelin przez Bereżki i Widełki. W związku z tym, że w dalszej części wędrówki oba szlaki prowadzą w tym samym kierunku, kolejna numeracja przystanków będzie posiadała oznaczenia od 11 do 18.

 

Bukowe Berdo / fot. Mikołaj Gospodarek

Kontynuując wędrówkę, trasa zwęzi się w ścieżkę, jednocześnie lekko pnąc się w górę, aby w chwilę później zaskoczyć nieco bardziej stromym podejściem. Tym sposobem docieramy do granicy Bieszczadzkiego Parku Narodowego, po którym można poruszać się wyłącznie po wyznaczonych szlakach i ścieżkach.

Podążając dalej, szlak ponownie przechodzi w szerszą przecinkę, powoli zmuszając nas do większego wysiłku. Trasa bowiem zaczyna mocniej piąć się w górę, co zwiastuje, że grzbiet Połoniny Dźwiniackiej jest już nieopodal. Po minięciu granicy lasu czeka nas strome, ale niezbyt długie zbocze Bukowego, którego przejście nie powinno zająć więcej niż 15 minut. Następnie docieramy do miejsca, gdzie krzyżują się szlaki niebieski i żółty.

Warto się tam na chwilę zatrzymać nie tylko w celu złapania oddechu, ale również, aby podziwiać niezwykle malowniczą panoramę na Muczne, Bukowe Berdo czy Połoninę Caryńską. Równie piękne widoki czekają na nas w dalszej części trasy. Podchodząc pod Bukowe Berdo szlakiem niebieskim, po około 20 minutach będziemy mogli podziwiać widoki na Krzemień oraz Tarnicę, a po lewej stronie Dolinę Terebowca oraz Szeroki Wierch. Nie jest to jednak koniec atrakcji, ponieważ podążając dalej, o ile warunki pogodowe będą sprzyjające, ukażą nam się niesamowite widoki m.in. na Lutowiska, Muczne, Kopę Bukowską czy Halicz.

 

 

• Trasa z Wołosatego na Tarnicę

Pokonanie trasy z Wołosatego na Tarnicę w zależności od tempa może zająć od 1 do 3 godzin. Biorąc pod uwagę, że podejście ma być turystyczną atrakcją, warto jednak przyjąć tę górną granicę. Szlak zaczyna się w nieco wyludnionej miejscowości Wołosate.  Po zaopatrzeniu się we właściwą ilość wody i jedzenia ruszamy na szlak koloru niebieskiego, którego oznaczenia będą towarzyszyły nam niemalże do samego końca wspinaczki.

Tuż po rozpoczęciu marszu, po drodze napotkamy tablicę informacyjną z zarysem szlaku, która pozwoli nam zorientować się co do jego przebiegu oraz szacowanego czasu podejścia. Tu również zauważymy, że niebieskie oznaczenia naszej trasy pokrywają się z oznaczeniami ścieżki dydaktycznej „Orlik krzykliwy”, biegnącej równolegle do niej.

 

 

Początek trasy jest dość łagodny. Mijając kolejno cmentarz i łąkę, po chwili dotrzemy do ściany lasu, gdzie czekają nas niewygodne w podchodzeniu schody. O ile pokonanie kilku z nich nie będzie stanowiło problemu, o tyle dłuższy marsz z pewnością da się we znaki początkującym turystom. Kolejny odcinek, choć mniej wymagający, cały czas prowadzi w górę, jednak na trasie znajduje się również kilka mniejszych zejść. Szlak ten został utrzymany w bardzo dobrym stanie, a znajdująca się na nim infrastruktura w postaci poręczy, kładek, śmietników, ławek czy stołów zdecydowanie umila wspinaczkę.

Po dojściu do następnych schodów trasa zmienia swój dotychczasowy profil – od tego momentu będzie już tylko pod górę. Kontynuując ich pokonywanie, wraz z ostatnim kamiennym stopniem wyjdziemy na otwartą przestrzeń, skąd będziemy mogli podziwiać widok na Tarnicę czy leżący po naszej lewej stronie Szeroki Wierch. Chwila zadumy w tym miejscu pozwoli na uzmysłowienie sobie, jak rozległym szczytem jest Tarnica. Krzyż będący punktem docelowym naszej wycieczki znajduje się na wysokości 1346 m n.p.m.

Aby dostać się na sam szczyt, musimy go obejść dookoła, a samo podejście na Tarnicę zacząć od tyłu. Jest to dość łagodny, ale cały czas prowadzący pod górę odcinek. Docierając do przełęczy pod Tarnicą, znajdujemy się w miejscu, gdzie krzyżują się dwa szlaki: niebieski i czerwony. Wybierając kierunek w prawo, możemy przyjąć, że droga na szczyt nie powinna zająć więcej niż 20 minut. Ten niespełna 400-metrowy fragment dla odmiany został oznaczony kolorem żółtym.

Po dotarciu na miejsce, o ile pogoda nie spłata nam figla, będzie można podziwiać piękną panoramę, jaka rozpościera się z Tarnicy. Widok na Szeroki Wierch, Krzemień, Kopę Bukowską, Halicz czy Połoninę Caryńską z pewnością zapewni niezapomniane przeżycia.

 

Tarnica / fot. Tomek_Ch

Pieniny – szlaki dla początkujących

Ostatnie dwa szlaki górskie dla początkujących zlokalizowane są w pasmie górskim, które cieszy się dużą popularnością nie tylko ze względu na malownicze krajobrazy i możliwość posmakowania górskich wędrówek, ale również z uwagi na względnie łatwe w podejściu trasy. Z dwoma niżej opisanymi szlakami powinien poradzić sobie każdy, niezależnie od wieku czy doświadczenia. Oczywiście w niektórych momentach pojawi się zadyszka, niemniej nie są to trudne technicznie podejścia, które wymagają szczególnych umiejętności.

 

 

• Wąwóz Homole

Trasa, a w zasadzie ścieżka do Wąwozu Homole, to krótki, bo liczący ok. 1 km odcinek. Ze względu na stopień trudności to idealny szlak górski dla początkujących, z którym poradzą sobie także dzieci. Szacunkowy czas, jaki należy poświęcić na jego pokonanie, nie powinien przekroczyć 30 minut, chyba że postanowimy robić częste przystanki na podziwianie przyrody. To szczególne miejsce z pewnością spodoba się zarówno dzieciom, jak i dorosłym.

Wąwóz Homole zlokalizowany jest ok. 6 km od wsi Jaworki oraz ok. 2 km od Szlachtowej. Ze względu na swoje ukształtowanie oraz charakter trasa ta stanowi jedną z najciekawszych atrakcji w Pieninach. W tym miejscu warto nadmienić, że wstęp do wąwozu jest bezpłatny, natomiast parking znajduje się nieopodal wejścia. To dość istotna informacja, o ile mamy zamiar wybrać się na wycieczkę z dziećmi.

 

Wąwóz Homole / fot. Krzysztof Gach

Ta niezwykła trasa wytyczona została dnem wąwozu, po którym prowadzi nas kamienista ścieżka. Na szczęście nawet po większych opadach wolna jest ona od błota, co ma kluczowe znaczenie, ze względu na nasze bezpieczeństwo. Wijący się wzdłuż szlaku, wartko płynący potok Kamionka nie stanowi utrudnienia, ponieważ przerzucone są przez niego metalowe mostki. Nadaje on temu miejscu niepowtarzalny klimat. Na całej swojej długości trasa prowadząca do piknikowej polany usiana jest kamieniami i głazami, więc spacer z pewnością nie będzie nudny. Warto nadmienić, że na szlak nie można zabierać psów, więc rodzinna wycieczka z ukochanym czworonogiem u boku raczej nie będzie tu możliwa.

Tak jak wspominaliśmy wcześniej, przejście całej trasy nie powinno zająć więcej niż 30 minut, a jedynym trudniejszym akcentem mogą być metalowe schody, na które trzeba się wspiąć, o ile mamy zamiar dotrzeć do Kamiennych Ksiąg znajdujących się na Polanie Dubantowskiej. Jak głosi lokalna legenda, to właśnie w tychże księgach zapisane są losy wszystkich ludzi na świecie. Czy tak jest faktycznie, warto sprawdzić osobiście podczas wycieczki.

Niewątpliwą atrakcją będzie też obcowanie z przyrodą, które z pewnością rozochoci nas do dalszych wypraw. Dlatego będąc na miejscu, warto rozważyć dalszą wędrówkę w stronę Jaworek lub zrobić pętelkę przez rezerwat Białej Wody.

 

 

• Wysoka – trasa przez Wąwóz Homole

Ostatni szlak górski dla początkujących naszego zestawienia to licząca ok. 4 km trasa, której pokonanie nie powinno zająć więcej niż 2 godziny i 15 minut. Ten oznaczony zielonym kolorem szlak prowadzi na Wysokie Skałki, czyli najwyższy szczyt Pienin, przez co cieszy się dużą popularnością.

Początek drogi to nic innego jak wyżej opisana trasa do Wąwozu Homole. Jego główną atrakcją są zlokalizowane na Polanie Dubantowskiej Kamienne Księgi, przy których warto zatrzymać się na chwilę odpoczynku, tym bardziej że dalsza wędrówka będzie nieco trudniejsza.

 

Wysoka / fot. Greens and Blues

Po opuszczeniu polany szlak naprzemiennie prowadzi przez tereny zalesione i widokowe polany, gdzie można podziwiać malownicze krajobrazy. Jedną z nich, a jednocześnie ostatnią przed szczytem, jest Polana pod Wysoką. Dotarcie do niej zwiastuje rychłe rozpoczęcie najtrudniejszego na szlaku podejścia. Wybierając się na trasę z dziećmi, w tym miejscu, należy zachować szczególną ostrożność i asekurować je z każdej możliwej strony. Jest to bowiem rodzaj ścieżki, z którą, zwłaszcza po opadach, mogą mieć trudności nawet dorosłe osoby. Na szczęście podejście nie powinno trwać dłużej niż 20 minut, a samo wdrapywanie się jest o tyle łatwiejsze, że z boku znajduje się metalowa poręcz.

Po dotarciu na szczyt i złapaniu chwili oddechu możemy ruszyć w drogę powrotną lub zejść do Szczawnicy przez pasmo Małych Pienin. Trasa wytyczona jest po odsłoniętym grzbiecie gór, który umożliwia podziwianie panoramy Trzech Koron i Tatr.

 

 

Powyższe szlaki górskie dla początkujących pomogą wprowadzić was w świat pieszych wycieczek. Powtarzając rady osób, które od lat związane są z górami, przypominamy, że planując spędzenie wyjazdu na przemierzaniu górskich szlaków, nie warto porywać się na najcięższe trasy. Brak doświadczenia może okazać się zgubny. Dlatego, aby czas spędzony w Tatrach, Bieszczadach czy Pieninach niósł radość, zacznijcie od tych najprostszych, równie malowniczych tras. Nabyte doświadczenie z pewnością zaprocentuje w przyszłości, a być może zaszczepi w nas miłość do gór, która podobno jak raz zadomowi się w sercu, zostaje tam na zawsze.

Więcej ciekawych artykułów znajdziesz w dziale Turystyka.

Zdjęcia w tekście: Shutterstock