Nazwy zespołów i najlepsze historie, które się za nimi kryją

The Rolling Stones

Bob Dylan napisał piosenkę pt. „Like a Rolling Stone”, Jann Wenner nazwał tak swój magazyn kulturalny, a w jaki sposób brytyjski zespół rockowy zyskał swoją nazwę?

Mick Jagger i Keith Richards byli założycielami grupy Little Boy Blue & The Blue Boys, ale gdy spotkali się z gitarzystą Brianem Jonesem, perkusistą Charliem Wattsem i klawiszowcem Ianem Stewartem i zaczęli grać razem, potrzebna była nowa nazwa.

Gdy Brian Jones rozmawiał przez telefon z dziennikarzem magazynu Jazz News, przed którymś występem nowej grupy nagle zdał sobie sprawę, że ich zespół nie ma nazwy. Jones zaczął rozglądać się po pokoju i zobaczył płytę Muddy Watersa z 1959 roku leżącą na podłodze. Na albumie dostrzegł nazwę piosenki „Rollin 'Stone” i bez większego namyslu podał rozmówcy nazwę The Rolling Stones. Reszta zespołu uwielbiała bluesa i Muddy’ego Watersa, więc zgodzili się na ten w sumie całkiem przypadkowy wybór.

Nazwa The Rolling Stones jest do dziś synonimem rock'n'rolla, buntu, wyzwolenia, czyli wszystkiego, co powszechnie kojarzymy z rockiem.  

Pink Floyd

Jeden z najbardziej znanych przedstawicieli progresywnego rocka, działał m.in. pod nazwą Tea Set. Ale gdy tylko okazało się, że istnieje jeszcze jeden zespół, który używał dokładnie tej samej nazwy, ekipa postanowiła znaleźć dla siebie inny pseudonim. Syd Barrett (jeden z założycieli) wymyślił alternatywną nazwę: The Pink Floyd Sound, na cześć dwóch muzyków bluesowych, Pinka Andersona i Floyda Councila. Grupa przez chwilę przeskakiwała między Tea Set a The Pink Floyd Sound, przy czym ta ostatnia nazwa ostatecznie zwyciężyła. Szybko pozbyli się też „The” i „Sound” i scenę muzyczną zdominowali już jako Pink Floyd.

AC/DC

To dość oczywiste, skąd pochodzi ta nazwa, ale nie każdy zna okoliczności jej powstania. Angus i Malcolm Young założyli zespół w 1973 roku, początkowo bez nazwy. Australijska grupa zyskała ją dzięki młodszej siostrze liderów. Dziewczyna pracowała przy swojej maszynie do szycia, gdy zauważyła na niej skrót AC/DC, co oznacza, że urządzenie może być zasilane prądem przemiennym lub stałym. Zawsze uważała, że zespół jest pełen energii, dlatego poddała braciom ten pomysł i nazwa się przyjęła. Następnie zmieniono ukośnik na błyskawicę, a AC/DC szybko zyskało międzynarodową popularność za mocnych, elektryzujących hitów.

O fenomenie AC/DC - jednej z największych rockowych kapel w dziejach - pisaliśmy w osobnym artykule.

The Beatles

Legend na temat powstania nazwy jednego z największych zespołów wszech czasów jest co najmniej kilka. Przed przyjęciem właściwej, czwórka z Liverpoolu posługiwała się nazwą The Silver Beetles. Stuart Sutcliffe (pierwszy basista zespołu, zwany czasem piątym Beatlesem) zasugerował, by nazywali siebie The Beetles. Lennonowi się to podobało, ale szybko zmienił ją najpierw na: The Beatals, a potem na: The Beatles, ponieważ zawierały słowo beat.

Z kolei magazyn Rolling Stone okrzyknął The Beatles jednym z najgorszych pseudonimów w historii muzyki. Ale jedna z anegdot mówi, że grupa zdecydowała się przyjąć taką nazwę ze względu na sukces innego zespołu, którego nazwa związana była z owadami (z ang. beetles - oznacza chrząszcze, co celowo zostało zmienione na Beatles). We wczesnych latach sześćdziesiątych The Crickets (czyli świerszcze) byli jednym z najpopularniejszych i najbardziej szanowanych zespołów na świecie. Wszyscy czterej Beatlesi byli wielkimi fanami tej grupy, dlatego w hołdzie postanowili przyjąć podobną nazwę.

Kolejna opowieść o pochodzeniu nazwy mówi, że inspirację dla niej znaleziono w filmie „Dziki” z 1953 roku, z Malronem Brando w roli głównej, o wyjętych spod prawa motocyklistach, w którym występował gang motocyklistów o nazwie The Beetles.

The Doors

Analizując nazwy zespołów z lat 60., istnieje duża szansa, że mają one coś wspólnego z zażywaniem narkotyków. W przypadku The Doors było podobnie. Frontman zespołu Jim Morrison wymyślił tę nazwę po przeczytaniu książki Aldousa Huxleya pt. „Drzwi percepcji” („The Doors of Perception”) z 1954 roku, która szczegółowo opisała doświadczenia pisarza ze stosowaniem meskaliny, środka podobnego w działaniu do LSD.

Daft Punk

Nazwa duetu, który zrewolucjonizował świat muzyki elektronicznej do niedawna pozostawała równie tajemnicza, jak sami liderzy. Kilka lat temu ujawniono jednak informację skąd w ogóle wziął się Daft Punk.

Duet zaczynał jako „Darlin'”, ale pewna recenzja w magazynie muzycznym zmieniła to na zawsze. W maju 1993 roku w kolumnie czasopisma Melody Maker pisarz i dziennikarz muzyczny Dave Jennings opisał utwór „Cindy, So Loud” Darlina, jako „a daft punky trash” (głupi punkowy śmieć). Członkowie Darlin, Thomas Bangalter i Guy-Manuel de Homem-Christo, przeczytali recenzję i postanowili wykorzystać sformułowanie do stworzenia nazwy ich nowego zespołu.

Francuski duet był uznany wśród wykonawców gatunku oraz wielokrotnie nagradzany, zdobył m.in. sześć statuetek Grammy. W lutym tego roku ogłosił zakończenie blisko trzydziestoletniej kariery.

Moloko

Awangardowy duet Marka Brydona i Roisin Murphy też kryje ciekawą historię związaną z nazwą. Termin moloko pochodzi z dystopijnej powieści Anthony'ego Burgessa pt. „Mechaniczna pomarańcza”, zekranizowanej w 1971 roku przez Stanleya Kubricka.

Główny bohater Alex i jego przyjaciele regularnie gaszą pragnienie moloko, co w ich slangu (zaczerpniętym z języka rosyjskiego) oznacza mleko. Jednak brzmi to bardziej niewinnie niż jest w rzeczywistości bowiem mleko to jest rozcieńczane tajemniczą substancją (prawdopodobnie narkotykami), która może powodować schizofrenię i inne dolegliwości psychiczne.

System Of A Down

Historia z powstaniem nazwy SOAD dla tego alternatywnego metalowego zespołu wiąże się z poezją i popularnym zespołem thrash metalowym. Pierwotnie grupa złożona z czterech muzyków miała nazywać się „Victims Of A Down”, na podstawie wiersza gitarzysty Dorana Malakiana o tym samym tytule. Jednak basista Shavo Odadjian przekonał swoich kolegów z zespołu, aby zmienili pierwsze słowo na „System”, ponieważ sądził, że gdyby ich płyty były układane w sklepach bliżej jego ulubionego Slayera, mogliby sprzedać więcej albumów. Tak powstała nazwa zespołu, który, jak później się okazało, z kontestowaniem szeroko pojętego systemu ma dużo wspólnego.

Foo Fighters

W czasach Nirvany Dave Grohl pisał i nagrywał piosenki, ale zachowywał je dla siebie, uważając Kurta Cobaina za muzycznego geniusza grupy. Kiedy Cobain zmarł w kwietniu 1994 roku, perkusista wyszedł ze studia z piosenkami na cały album nagranymi prawie samodzielnie. Ale Dave wciąż nie był na tyle pewny siebie, by wydawać muzykę pod własnym nazwiskiem. Dlatego założył Foo Fighters - projekt początkowo jednoosobowy, który z nazwy miał brzmieć jak zespół.

Po latach frontman przyznał, że w momencie nagrywania i powołania grupy był zafascynowany UFO, latającymi spodkami i czytał na ten temat dużo książek. A termin „foo fighter”, od którego zaczerpnął nazwę, używany był przez pilotów podczas II wojny światowej do opisania dziwnych zjawisk obserwowanych na niebie, w tym niezidentyfikowanych obiektów latających – UFO. Grohl nie jest jednak dumny z nazwy, którą wymyślił i często w wywiadach określał ją jako „najgłupszą nazwę zespołu na świecie”.

Ciekawostka: Grohl i jego ówczesna żona Jennifer Youngblood pojawili się w jednym z odcinków serialu telewizyjnego „Z Archiwum X” w 1996 roku. Mulder i Scully wiedzieli co nieco o „foo fighters”. 

Sprawdź też nasz tekst o najnowszej płycie Foo Fighters! 

U2

Ostateczną nazwę irlandzkiego zespołu poprzedzało kilka innych, pod którymi przez lata działała grupa, m.in. Feedback i The Hype. Natomiast U2 pochodzi od słynnego incydentu z 1960 roku, w którym amerykański samolot szpiegowski Lockheed U-2 rozbił się w Rosji (4 dni przed narodzinami Bono, wokalisty zespołu). Choć ta interpretacja może słabo pasować do zespołu znanego z pacyfizmu, jest najczęściej przyjmowaną jako wyjaśnienie dla pseudonimu artystycznego grupy.

Istnieje jeszcze jedno inne wytłumaczenie dla tej nazwy. U2 to formularz używany w Irlandii do ubiegania się o świadczenie dla osób bezrobotnych. Ponieważ wczesne albumy zespołu koncentrowały się w szczególności na biedzie, a zwłaszcza niepokojach w Irlandii Północnej, to odniesienie do nazwy może nie być bez znaczenia.

Oprócz zespołu, także lider grupy ma własną historię swojego pseudonimu. Bono, który urodził się jako Paul Hewson, otrzymał ten przydomek już jako dziecko, gdy należał do irlandzkiego gangu ulicznego. W tamtych czasach mówiono na niego Bono Vox, co z łaciny oznacza „dobry głos”.

Aerosmith

Joey Kramer, współzałożyciel i perkusista Aerosmith wymyślił nazwę swojego zespołu, zanim jeszcze powstała grupa, w której mógłby ją wykorzystać. Kramer w wywiadach wyjawił, że nazwa przyszła mu do głowy po tym, jak spędził dużo czasu słuchając albumu Harry'ego Nilssona z 1968 roku zatytułowanego „Aerial Ballet”, kiedy był w liceum. Zaczął pisać słowo „Aerosmith” we wszystkich swoich notatkach, mówiąc ludziom, że będzie to nazwa jego ewentualnego zespołu. Grupa ostatecznie powstała w 1970 roku, kiedy Kramer spotkał się ze Stevenem Tylerem i Joe Perrym.

Wymyślenie świetnej nazwy dla zespołu jest szalenie trudne. Ale tym grupom się udało. Czasami dzięki zwykłemu szczęściu albo przez przypadek. A wy, wiecie co znaczy lub jak powstała nazwa waszego ulubionego zespołu?

Więcej artykułów znajdziecie na Empik Pasje w dziale Słucham.

Zdjęcie okładkowe - źródło: shutterstock.com