Kapitan Dickinson za sterami Ed Force One

Większość fanów Iron Maiden wie, że Dickinson posiada pełną, zawodową licencję pilota i regularnie zasiada za sterami Boeinga 757. Powszechnie znaną informacją jest też fakt, iż wokalista przez dwa lata pełnił funkcję dyrektora marketingu nieistniejącej już brytyjskiej linii czarterowej Astraeus, był również jej pilotem. To, czego możecie nie wiedzieć, to to, że Bruce brał udział w różnych ważnych, komercyjnych i wojskowych misjach, takich jak powrót pilotów RAF-u z Afganistanu do Wielkiej Brytanii w 2008, ewakuacja 200 brytyjskich obywateli z Libanu podczas konfliktu z Izraela z Hezbollahem w 2006 roku oraz wywiezienie z Egiptu 180 turystów w związku z tymi wydarzeniami. Dziś, jeżeli macie szczęście, możecie zobaczyć Bruce’a za sterami Iron Maiden’owego samolotu Ed Force One, którym zdarza mu się latać podczas tras zespołu.

 

 

(Auto)biograf

Chociaż na rynku księgarskim rokrocznie ukazuje się kilkaset biografii i wspomnień znanych, sławnych ludzi, przytłaczająca większość z nich powstaje dzięki ciężkiej pracy ghostwriterów, zbierających w całość często dość chaotyczne i nie zawsze bardzo ciekawe opowieści bohaterów. Dickinson nie tylko sam napisał wydaną w 2017 roku autobiografię, „Do czego służy ten przycisk?”, ale, co potwierdzają czytelnicy na całym świecie, udało mu się zrobić to w interesujący, zabawny sposób. Co ważne, podczas procesu powstawania książki Bruce zastrzegł, że nie będzie poruszał w niej wątków życia prywatnego, oprócz dzieciństwa i czasów studiów.

 

 

Doktor honoris causa

W dzieciństwie mały Bruce często zmieniał szkoły, bo jego rodzice wielokrotnie się przeprowadzali. W końcu wylądował w publicznej szkole z internatem, Oundle w hrabstwie Northamptonshire. Został z niej wydalony po tym, jak wraz z kolegami „zażartował” z wychowawcy, oddając mocz do jego obiadu… Kolejną placówką edukacyjną (którą Dickinson ukończył z bardzo dobrymi wynikami) była King Edward VII School w południowym Yorkshire. Po półrocznej przygodzie z brytyjskimi wojskami terytorialnymi muzyk rozpoczął studia na kierunku historia w londyńskim Queen Mary College, gdzie skupiał się głównie na grze w zespołach. Ostatecznie udało mu się ukończyć licencjat, zaś w 2011 roku jego alma mater nagrodziła go honorowym tytułem doktora nauk muzycznych.

 

 

Scenarzysta

Aleister Crowley był brytyjskim okultystą i pisarzem, który zdobył sobie ogromną popularność w pierwszej połowie XX wieku, głównie za sprawą mistycznych obrzędów i licznie wydawanych książek. W 2008 roku w kinach zadebiutował film pt. „Chemical Wedding”, którego scenariusz został luźno oparty na fascynującym życiu Crowleya, a napisał go nie kto inny, jak Dickinson. Warto zauważyć, że dziesięć lat wcześniej wydał on solową płytę pod tym samym tytułem, który jednak nie ma nic wspólnego z produkcją ani ścieżką dźwiękową do niej.

 

Profesjonalny (i mściwy) radiowy DJ

Dickinson prowadził swoją autorską audycję, „Bruce Dickinson’s Friday Rock Show” w BBC Radio przez osiem lat, od 2002 do 2010 roku. Kiedy jednak stacja skasowała jego program, pożegnał się z nią w swoim stylu: puszczając na antenie piosenkę „Take This Job and Shove It” w wersji Johnny’ego Paychecka, opowiadającą o ciężko pracującym, acz niedocenianym mężczyźnie.

 

 

Utytułowany… szermierz

Nie wszyscy o tym wiedzą, ale Dickinson trenował szermierkę od 13 roku życia. Początkowo chciał zaangażować się w boks lub inne sztuki walki, ostatecznie jednak odkrył, że nowy sport fascynuje go, gdyż, jak wyznał po latach, to „niezwykle romantyczny i melodramatyczny sposób walki”. Wiele lat praktyki zaowocowało sukcesami: w 1989 roku, w wieku 31 lat, Dickinson znalazł się na siódmym miejscu w rankingu brytyjskich szermierzy. Miał też trenować w kadrze olimpijskiej, ostatecznie jednak kolidowało to z trasą koncertową Iron Maiden.

 

Zapalony piwowar

W 2013 Dickinson opracował wraz z browarem England’s Robinson’s firmowe piwo Iron Maiden o nazwie Troopers Ale. Ma w planach rozwijanie się w tym kierunku i produkcję większej ilości złotych trunków.