Nowy wspaniały świat (okładka  miękka)

Spodziewałam się czegoś oryginalnego,a historia po prostu jedynie zyskała obrazki.

Powieści graficzne tworzone na podstawie różnych popularnych, a czasem wręcz klasycznych powieści darzę szczególnym rodzajem uwielbienia. Dzięki tym pozycjom mogę poznawać kolejne klasyki w ciekawej formie, co dla mnie stanowi fenomenalną podstawę do przeczytania pełnych książkowych wersji. Nie potrafiłam więc przejść obojętnie obok Nowego wspaniałego świata w graficznej formie. Czy historia ta przypadła mi do gustu? O tym w tej recenzji. Wyobraźmy sobie, że żyjemy w rzeczywistości, która znacząco odbiega od tego, co znaliśmy do tej pory. Ścisłą kontrolę nad nami sprawuje technologia, która od maleńkości wbija nam do głowy m.in. to, że konsumpcjonizm jest bardzo dobry, a naprawianie przedmiotów jest bezsensowne – lepiej kupić nowe. Ludzie nie żyją w związkach monogamicznych, a wręcz jest to coś nielegalnego. Przygody na jedną noc – to jest to, co powinniśmy robić. Wszelkie przejawy innego myślenia traktowane są jako niepokojące sygnały, a czasem i bunt. Czy tak wygląda prawdziwa wolność? Zaczynając lekturę tej pozycji, czułam pewien lęk. Polegał on głównie na tym, że mogę nie zrozumieć tej historii tak, jak chciałby tego sam autor – wiecie, czasem tak się dzieje, gdy czytacie jakąś powieść. Jednak już pierwsze strony dały mi odczuć, że historia ta jest nie tyle zrozumiała, ile okrutnie... rzeczywista. Przyznaję, ten aspekt wzbudził we mnie niepokój i pewnego rodzaju bunt. Głównymi bohaterami są ludzie, którzy są kontrolowani przez wyższe służby i technologię. Każda z postaci należy do innej klasy społecznej, a pomiędzy tymi właśnie klasami panuje atmosfera niechęci. Lenina jest postacią, która wzbudziła moje największe zainteresowanie. Jest osobą, która całkowicie wierzy w słuszność panującego systemu, chociaż zdarza jej się postępować wbrew wprowadzonym zasadom. Przykładowo - spotyka się z jednym mężczyzną od dłuższego czasu, co jest raczej potępiane wśród społeczności. Została ona wykreowana bardzo dobrze i nie mogę doczekać się momentu lektury pierwowzoru, by poznać ją (być może) bardziej. Ta powieść graficzna stanowi dość przerażającą wizję rzeczywistości, która chcąc nie chcąc już zaczyna się spełniać. Co ciekawe, sama historia powstała w 1932 roku, więc można powiedzieć, iż Aldous Huxley przewidział przyszłość. Co prawda, w naszym kraju nie mamy (podejrzewam, że jeszcze) aż takiej kontroli nad sobą, ale technologia zdecydowanie już rządzi naszym życiem. Dlatego też lektura tej pozycji była dla mnie dość trudna - coś, co człowiek zna i zdaje sobie z tego sprawę, zostało przedstawione w powieści, która powstała tak dawno temu, no przerażające. Na uznanie zasługuje autor adaptacji tej powieści graficznej oraz ilustrator – Fred Fordham. Skrócił on całą tę historię w sposób zrozumiały i taki, że czytając tę powieść, nie ma się poczucia zagubienia. Podejrzewam, że gdybym przeczytała zaraz po niej pierwowzór książkowy, cały sens okazałby się zachowany. Wspominam o tym, ponieważ część czytelników zwraca na takie rzeczy uwagę. Kreska, jaką została narysowana ta powieść, jest bardzo estetyczna i zdecydowanie trafia w moje gusta. Nowy wspaniały świat. Powieść graficzny to pozycja, która została idealnie dopasowana do panujących realiów i odbiorców. Ponadczasowa historia przedstawiona w formie graficznej z pewnością pozyska wielu czytelników i być może miłośników. Jak dla mnie jest to idealny pomysł na prezent dla osoby, która nie tylko lubi powieści graficzne i komiksy, ale równie chętnie zaczytuje się w dystopiach. Zdecydowanie polecam Wam tę pozycję.

Aldous Huxley to angielski pisarz, autor wielu nagradzanych powieści. Największą sławę przyniosła mu opublikowana w 1932 roku antyutopia "Nowy, wspaniały świat", która w roku 2022 doczekała się adaptacji w postaci powieści graficznej. Fred Fordham stworzył komiks pełen zatrważających ilustracji, często rażących po oczach i idealnie obrazujących świat przedstawiony w powieści Huxleya. Antyutopijna historia przenosi czytelników daleko w przyszłość, w której ludzkość wyznaje zasady takie jak np. lepiej kupować niż reperować. Dzieci rodzą się i wychowują w specjalistycznych ośrodkach warunkowania, gdzie podczas snu przedstawia się im aktualną filozofię panującą w społeczeństwie. Dorośli nie zakładają rodzin, nie wiążą się również z jedną, konkretną osobą; relacje międzyludzkie skupiają się głównie na przygodnym seksie. W nowym świecie istnieje pięć kast, gdzie każda odpowiada za inny aspekt działalności, a jeśli nadejdą złe, smutne myśli wszystko załatwia euforyczny narkotyk idealny - Soma. Zawsze znajdzie się wyjątek potwierdzający regułę. Bernard to mężczyzna niepodobny do innych, wątpiący i szukający, pytający i pragnący być innym. Marzący, by czuć emocje, których aktualne społeczeństwo zostało pozbawione. Razem z nowo poznaną kobietą, Leniną, wyruszają na wycieczkę do Rezerwatu w Nowym Meksyku, gdzie nadal żyją dzicy ludzie. Ani Bernard, ani Lenina nie spodziewają się, co tam odkryją i jak bardzo przerazi ich ta prawda. Poznają ludzi wyznających inne zasady, spotkają się z brudem, morderstwami i chaosem, który niczym kula armatnia wkradnie się do ich poukładanego życia. Co się stanie, kiedy jeden z dzikusów wróci razem z nimi? "Nowy, wspaniały świat" to dająca do myślenia, wielopoziomowa opowieść poruszająca kontrowersyjne zagadnienia. Oddziaływanie technologii, zmiana ideologii społeczeństwa, wzajemne relacje międzyludzkie czy kontrola nad każdym aspektem życia człowieka to przejmująca, wręcz przerażająca wizja przyszłości, która dąży do spełnienia. W książce autor nawiązuje do wielu dzieł Williama Szekspira, niejednokrotnie cytując, analizując i przekładając słowa na zachowania "wspaniałego" świata. Ogromnie podobało mi się zderzenie między nowoczesnym, technologicznie uzdolnionym społeczeństwem a dzikusami, nadal podążającymi za naukami ze starych czasów, gdzie wiara w Boga, potrzeba indywidualności czy wolność myśli była czymś normalnym. Powieść Aldousa Huxleya celuje w rozumienie emocjonalne świata kłócące się z tym racjonalnym. "Nowy, wspaniały świat" to opowieść pełna sprzeczności, intrygujących bohaterów i ich nienaturalnego, zaprogramowanego podejścia do życia. Jednocześnie żałuję, że nie poznałam wcześniej tej książki, choć z drugiej strony cieszę się, że moim pierwszym kontaktem była wersja graficzna. Dzięki klimatycznym, szczegółowym ilustracjom bezbłędnie wsiąknęłam w idee rządzące nowym światem: poczułam wspólność, identyczność i stabilność. "Nowy, wspaniały świat" w postaci powieści graficznej polecam każdemu. Osobom, które już wcześniej miały kontakt z pierwowzorem, a także tym, którzy dopiero planują poznać tę antyutopię. Fred Fordham doskonale wstrzelił się w kwintesencję historii, wyciągając z niej to, co najwspanialsze. Bez dwóch zdań polecam!

NOWA WSPANIAŁA APATIA Hej hej poznaj swój raj Hej hej sprzedaj go nam Marność nad marnościami proszę towarzyszy Jeden dużo gada drugi milczy w ciszy - Kult Każdy, a przynajmniej prawie każdy w cywilizowanych krajach o „Nowym wspaniałym świecie” słyszał. Opus magnum Aldousa Huxleya, najsłynniejsza dystopijna powieść obok „Roku 1984” i jedno z największych dokonań literatury SF, uważane przy okazji za jedną z najważniejszych powieści w dziejach. Takie określenia, wszystkie te peany, długo można by wymieniać. I słusznie, bo wciąż to świetna, mocna lektura, jaka nie zestarzała się mimo upływu lat. Ale mimo to doczekała się komiksowego odświeżenia, zaserwowanego nam przez speca od graficznych adaptacji literatury („Zabić drozda”, „Wielki Gatsby”), Freda Fordhama. A Fred, jak to Fred, zaserwował nam naprawdę dobrą rzecz, w którą zanurzyć się warto. Rok 2541 – 632 Nowej Ery. Świat stał się Republiką, a ludzie żyją w utopii. Warunkowani psychologicznie i biologicznie od narodzin, żyją w kastowej społeczności, działając niczym automaty. Rozmnażani przez klonowanie i sztuczne zapłodnienie, wiodą życie mechaniczne, ale spokojne i bezpieczne. Życie pełne seksu, używek i rozrywek. Wszystko dobrane jest tak, by nikt za dużo nie myślał i nie wykazywał się indywidualizmem. Czy z takiego życia ktoś chce i powinien się wyrwać? I czy w ogóle wszystko jest takie, jakim nam się wydaje? „Nowy wspaniały świat” to historia o tym, że reżim wcale nie musi gnębić ludzi. Totalitaryzm nie musi opierać się na silnej pięści i masakrowaniu tłumów, by utrzymać ich w ryzach. Huxley pokazuje nam, że sami chętnie możemy godzić się na niewolę. I że koszmar niewoli wcale nie dla wszystkich musi być taki koszmarny. A jednocześnie jakim koszmarem może być życie w pozornym szczęściu i spokoju. Autor, a tutaj autorzy, wrzuca nas w sam środek wydarzeń, wywołując emocje, skłaniając do zadumy i zajęcia własnego stanowiska. Stawia pytania, nie udziela łatwych odpowiedzi, może ma swoje zdanie na ten temat, może i ostrzega nas przed konkretnymi zachowaniami, konkretnymi sytuacjami i tym podobnymi, ale mimo wszystko pozostawia swobodę interpretacji. Bo co tak naprawdę jest lepsze, zdrowe, bezproblemowe i bezpieczne życie w złotej klatce czy wolność, niosąca niepewności, choroby, wojny i zagrożenia? Co jest dla nas ważniejsze, a co ważniejsze być powinno? Czy walczyć z władzą, która ma nas za nic, ale zapewnia to, czego potrzebujmy, chociaż sama te potrzeby tak w nas wykreowała, czy może dostosować się i żyć, bezmyślnie, ale jednak bezpiecznie, wygodnie? I czy jedna jest tylko odpowiedź? Wszystko to jest w komiksowej wersji, wiernej i dobrze wykonanej. Trzymanie się litery pierwowzoru jest najlepszym wyjściem. Ale i jednocześnie Fordham dobrze przenosi to na komiksowy grunt, wiedząc kiedy należy ciąć, a kiedy wybrzmieć klasyce. I dorzuca do tego wszystkiego coś od siebie – znakomitą szatę graficzną, gdzie cartoonowa prostota, spotyka się ze świetnym wykonaniem i równie świetnym klimatem. Po prostu dobra adaptacja legendarnego dzieła. Nic dodać, nic ująć. Znacie klasykę? Odświeżcie ją sobie w tej formie, warto.

„[...] wstrzemięźliwość oznacza namiętność. A namiętność oznacza niestabilność. A niestabilność oznacza koniec cywilizacji”, czyli przerażająca wizja przyszłości. Nowy wspaniały świat Aldousa Huxleya jest już klasykiem i wielu z was na pewno zna oryginał. Wydawnictwo Jaguar wydało kilka takich klasyków w formie powieści graficznych. Tym razem za adaptację i ilustracje odpowiadał Fred Fordham. Czy udało mu się oddać klimat oryginału? Arcydzieło Aldousa Huxleya Nowy wspaniały świat, "jedno z najistotniejszych proroczych dzieł dystopijnych XX wieku” (Wall Street Journal), ukazuje się po raz pierwszy jako powieść graficzna. Opublikowany w 1932 roku Nowy wspaniały świat zaliczany jest do najbardziej cenionych i przenikliwych dzieł literatury XX wieku. Głęboko poruszające tematy wszechobecnej kontroli czy wzajemnego oddziaływania człowieka i technologii sprawiły, że klasyk Aldousa Huxleya stał się idealnym odbiciem czasów, w których został stworzony i wciąż pozostaje przerażająco aktualny. Nowy wspaniały świat doskonale wpasowuje się w formę powieści graficznej. Niezwykły artystyczny talent Freda Fordhama oraz jego dbałość o szczegóły i kolory pozwalają przedstawić nowemu pokoleniu tę zmuszającą do refleksji powieść w świeży i przekonujący sposób. Bardzo lubię sięgać po klasyki jako powieści graficzne. Jak tylko widzę jakieś w zapowiedziach, to zaraz zaklepuję sobie na nie miejsce na mojej liście do przeczytania. Nowy wspaniały świat to 240 stron kolorowych ilustracji, które zabierają nas w przerażającą przyszłość, w której człowiek praktycznie od samego początku zostaje zaprogramowany. Nowoczesne technologie kontrolują życie ludzi. Mimo że powieść została wydana w 1932 roku, to nadal jest ona aktualna oraz zmusza czytelnika do refleksji. Tą utopią rządzi kilka praw m.in. każdy jest dla każdego, wszyscy podzielają takie same zainteresowania oraz mają podobny wygląd, a ich zachowania nie wybiera poza z góry określone normy. Jest to dosyć ciężka opowieść i myślę, że dzięki temu komiksowi może więcej osób poznać klasyk literatury, jakim jest Nowy wspaniały świat. To o wiele przystępniejsza forma dla tego dzieła. Adaptacja Fordhama zawiera wszystkie najważniejsze elementy oryginału. Autorowi udało się odwzorować emocje, a barwne ilustracje i dobra kreska dopełniają całą historię. Całość jest bardzo emocjonalna i poruszająca. Rysunki pobudzają wyobraźnię czytelnika, ukazując przerażającą wizję świata, gdzie nie ma miejsca na indywidualność. Wszechobecna kontrola i podporządkowanie ukazane w tej utopii jest naprawdę przerażające. Obyśmy nie o taką przyszłość się starali. Ostatnio miałam okazje przeczytać inne powieści graficzne i muszę przyznać, że coraz bardziej podoba mi się taki sposób opowiadania historii. Może to zachęcić osoby, które nie lubią dużo czytać do zapoznania się z kultowymi historiami. Nowy wspaniały świat w wykonaniu Freda Fordhama to dobrze skonstruowana powieść graficzna, która świetnie oddała klimat pierwowzoru.

Rok 2541. Republika świata. Ludzie powstają, a nie rodzą się, w wyniku sztucznego zapłodnienia i od pierwszych dni płodowych są warunkowani genetycznie, a od pierwszych dni życia – psychologicznie. Ich losy, postrzeganie świata, praca, którą będą wykonywać do końca życia są z góry ustalone przez rząd i przesądzone. Ale przy tym, niezależnie od kasty, do której przynależą przez całe życie są szczęśliwi. Czego chcieć więcej od życia niż szczęścia…? „Nowy wspaniały świat” niejako skupia się głównie na historii trzech bohaterów, co pozwala czytelnikowi na wyrobienie sobie własnego zdania o przedstawionym świecie. I tak poznajemy losy pragnącego od życia więcej niż daje Republika Bernarda; cieszącej się życiem i bezrefleksyjnej Leniny oraz Johna, który wychowywał się wśród „dzikich” i zawsze marzył o poznaniu nowego świata. Biorąc pod uwagę rok powstania oryginału „Nowego wspaniałego świata” – którym był 1931 – Huxley stworzył coś całkowicie unikatowego, uniwersalnego, ponadczasowego i wizjonerskiego. I o ile jestem pewna, że pierwotny autor całkowicie inaczej wyobrażał sobie to, co opisywał, Fordham ubrał to w obrazy bardziej współczesne nam niż Blaszanemu Drwalowi z „Czarnoksiężnika z Krainy Oz”. Patrzenie na całkiem realistyczny obraz przyszłości było całkiem fascynujące, tym bardziej, że był on niezwykle kolorowy i satysfakcjonująco „obły”. Jeżeli chodzi o kreskę, autor postawił na realizm, ale nie przeszkodziło mu to w świetnym odwzorowywaniu emocji, szczególnie pewnego rodzaju szaleństwa, występującego w niektórych scenach. Wiele ilustracji – szczególnie tych na całą stronę lub dwie – mogłoby robić za wielkoformatowe plakaty. Pewien zastosowany minimalizm bardzo dobrze wpasowuję się w ilustrowaną przez autora rzeczywistość. Jednak nieco mylącą i chwilami męczącą rzeczą jest to, jak bohaterowie główni i poboczni są do siebie podobni – niby o to chodziło, ale brakowało mi jakiegoś bardziej wyróżniającego się elementu charakterystycznego niektórych postaci, by móc je wyłapywać z tłumu. Komiks ilustrowany przez Freda Fordhama jest wierną adaptacją klasyku Huxleya, a przy tym bardzo przystępną – bo i sama książka jest niezwykle przystępna. Pojawiają się w nim 2-3 tzw. dłużyzny – kilka „szarych” stron z filozoficznymi wyłudzeniami bohaterów z rzędu, ale poza nimi jest mnóstwo akcji, kolorów i emocji. Szczerze przyznam, że nie wiem, czy „utopia” przedstawiona przez Huxleya jest tak okropną wizją dla dorosłego w miarę świadomego człowieka (bo samo funkcjonowanie w nim wyklucza całkowitą świadomość), jak przedstawiają to różnego rodzaju interpretacje – szczególnie, jeżeli chodzi o życie wyższych kast. By wyrobić sobie własne zdanie na ten temat, musicie poznać tę historię – polecam w wersji komiksowej.

Ponadczasowa dystopia, z którą wielu z Was z pewnością się już spotkało. Tym razem w graficznej odsłonie. Po raz pierwszy. A to przyciąga i przekonuje. To zadziwiające, choć niektórzy użyliby przymiotnika "przerażające", że powieść "Nowy wspaniały świat", wydana w 1932 r., jest dziś tak aktualna. Że coś co powstało w przeszłości, może być do bólu współczesne. Dlatego nie dziwi jej publikacja w nowej formie. Już Wam kiedyś pisałam, że powieści graficzne przeżywają swój renesans. Nie kojarzą się tylko z kreskówkami dla dzieci, puchatymi chmurkami z tekstem i feerią barw, ale niosą sobą przesłanie, tematy ważne, drążą dziury w myślach i tak obrazowo kotwiczą w naszej pamięci. Poruszają więc inne struny niż proza tradycyjna, a ja sama odkrywam je z ekscytacją. Nadeszła Nowa Era. W kalendarzu data z przyszłości dalekiej, która przybrała kształt utopii - bezgranicznej szczęśliwości, a jednak wątłej, niewiarygodnej. Bohaterowie doświadczają hierarchizacji o ostrych konturach, klonowania, sztucznego zapładniania, kontroli, a jednocześnie, paradoksalnie, jej całkowitego braku. Bo rozwiązłość, nałogi, frywolność i rozrywek gąszcz. Szał-ciał, który tu w trans wprowadza i trzyma jak na smyczy. Dotykamy tu też związku człowieka i technologii, Lepiej żeby nikt się nie wychylał. Nie wyróżniał zbyt, a indywidualizm swój poskramiał. Lepiej automatycznie, niemal jak robot, bezdusznie, bo przecież tak łatwiej jest sterować ludźmi. Odwodzić ich od myślenia. Od czucia. Bo jedność, bo stabilność, a wszystko pozorne, kruche, chwiejące się w posadach. A jednak przedmiotowość, przemoc, manipulacja, warunkowanie. Zabij smutki, póki małe. Ale co dalej? Co potem? Co więcej w tym się znajdzie? Ważnych znaków zapytania jest tu więcej. Czy w przestrzeni "masy" można przebić się ze swoim charakterystycznym "ja", które domaga się dostrzeżenia? Czy pośród "tłumu", który mówi jednym głosem, można usłyszeć własny tembr? Wybrzmiewają tu pytania egzystencjalne, które warto sobie stawiać, by nie zginąć. W bylejakości. Klasyk science fiction z powiewem świeżości. Bez infantylności, za to o poważnych tematach. Futurystyczna wizja społecznych zależności, ale i rozpadu tego co fundamentalne. O nasyconej, choć lekko przygaszonej kolorystyce (zobaczcie do komentarza), która rzuca inne światło na znaną już prozę. Graficznie bardzo ciekawa, przenika strony nowoczesną kreską, która i młodzież przyciągnąć zdoła. Może szokować, kontrowersje budzić, ale też dyskusjami buchać i skrajne emocje wywoływać. Mnie wciągnęła swoją specyficznością, bo wiele "dzisiaj" w niej odkrywam, choć nie było to wygodne. Tak się zastanawiam, co możemy zrobić by "jutro" było jaśniejsze? I czy zawsze nowe znaczy lepsze? www.zyj-bardziej.pl

Aldous Huxley to angielski powieściopisarz, nowelista, poeta. Autor książki pt.: „Nowy wspaniały świat”. Fred Fordham to autor i ilustrator komiksu, który jest adaptacją wspomnianej wcześniej książki. Studiował filozofię i politologię na Uniwersytecie w Sussex. Był malarzem, tworzył kiedyś murale. „Nowy wspaniały świat” to świat pierwszej połowy 2500 roku. Słowa SPOŁECZNOŚĆ, JEDNOŚĆ, STABILNOŚĆ to główne hasła nowego, perfekcyjnego świata. Każdy należy do każdego to podstawowa zasada życia według tego systemu. Nie ma małżeństw, związek dwóch osób, które należą tylko do siebie jest traktowany jak zjawisko nienaturalne i reszta społeczeństwa od nich stroni. Nie istnieje coś takiego jak matka, córka, rodzina. Brzydzą się tymi pojęciami. Ludzie powstają w wyniku sztucznego zapłodnienia. Społeczeństwo na starcie jest uwarunkowane genetycznie i podzielone według klas. Moralność? Nie istnieje, pozbywamy się jej na rzecz nieskończonego „szczęścia”. Brak zmartwień, problemów, odizolowanie ludzi od emocji czy pojęcia rodziny ma być lekarstwem na perfekcyjne życie. Ludzie uważają, że żyją pełnią szczęścia i nie mają nic przeciwko temu, jak ich życie kontrolowane jest z każdej strony przez władze. Jeżeli jednak pojawi się chwila zwątpienia, z pomocą przychodzi soma - środek, który odurza i przynosi wszechogarniającą radość. Czego chcieć więcej, jeżeli mamy już wszystko? Może jednak to wszystko jest pozorne? Rzeczywistość przedstawiona w powieści graficznej jest przerażająca i niezwykle okrutna. Daje do myślenia i wzbudza w czytelniku strach nad przyszłością świata. Zmusza do refleksji. Nie jest to historia rozrywkowa, trzeba przygotować się na dużo emocji, szok na twarzy, zaniepokojenie i smutek. Jest to coś nowego na moim koncie czytelniczym i cieszę się, że sięgnęłam po tę pozycję. Fred Fordham w doskonały sposób zilustrował emocje towarzyszące bohaterom i dynamikę akcji, do tego wszystko świetnie podbijają intensywne kolory. Mimo tego, że czytałam „Nowy wspaniały świat” przedstawiony w postaci powieści graficznej uważam, że była to trudna i nieoczywista historia. Na pewno istnieją aspekty, których nie dostrzegłam lub nie zrozumiałam, lecz jest to na pewno przystępniejsza forma niż książka. Zatem młodszym czytelnikom, którzy chcą zapoznać się z tym klasykiem, zdecydowanie polecam powieść graficzną i cieszę się, że z nią zaczęłam przygodę ze światem wykreowanym przez Aldous’a Huxley’a. „Są błogo nieświadomi istnienia namiętności i starości. Nie dręczą ich matki i ojcowie, nie mają współmałżonków ani dzieci czy kochanków budzących w nich uczucia. Są tak uwarunkowani, że praktycznie muszą zachowywać się tak, jak powinni". M.W. Szkolny Klub Recenzenta

Lubicie nowe adaptacje znanych i klasycznych opowieści? Dziś przychodzę do Was z genialną adaptacją znanej powieści autorstwa Aldous'a Huxley'a "Nowy wspaniały świat". Fred Fordham stworzył genialną adaptację graficzną. Powieść graficzna została wydana nakładem Wydawnictwa Jaguar. Za egzemplarz książki do recenzji w ramach współpracy barterowej dziękuję bardzo wydawnictwu. Świat gdzie każdy jest dla każdego, a soma od razu poprawia humor. Ludzie pracują w fabrykach, a potem oddają się uciechom ciała. Kontrola nawet najmniejszej części życia nie należy do pojedynczej jednostki. Wszyscy są szczęśliwi... no może nie koniecznie... Alfy, bety, gammy, delty i epsilony. Ludzie podzieleni na kasty, każdy ma swoje zadania i obowiązki. Lecz gdzieś tam jest rezerwat dzikich, którzy żyją niemal tak jak my obecnie. Do czego doprowadzi sprowadzenie dzikusa do cywilizowanego świata? Koniecznie musicie poznać tą historię jeśli jeszcze jej nie znacie! Powieść "Nowy wspaniały świat" jest pełna ważnych lekcji dla nas i ma ponadczasowy wydźwięk. Jest to powieść dystopiijna, której fragmenty poznajemy już w szkole. Mamy tu wspaniałą okazję aby poznać nową interpretację tej uniwersalnej powieści. Tym razem dostajemy powieść graficzną, która porusza nasz umysł i zmusza nas do refleksji. Nad samym przekazem powieści i jej treścią mogłabym dyskutować godzinami. Nad nauką i warunkowaniem już od małego jestem pewna, że wielu z nas myślało i zastanawiało się co by było gdyby. Tu jest ukazane jak to wpływa na ludzi, na ich podejście do życia i innych osób. Być może istnieją jednostki, które są na to odporne, ale skazane one są na banicję. Obecnie również możemy ujrzeć podobne zjawiska. Niestety książka ukazuje kierunek, w którym być może zmierza nasz świat i zagrożenie wszechobecną kontrolą, która ostatecznie odbierze nam wolność. Bardzo podoba mi się ta graficzna interpretacja i kreska autora. Dbałość o szczegóły jest widoczna na każdej stronie. Wydawnictwo świetnie się spisało i to wydanie zasługuje na ogromną pochwałę. Jestem pewna, że wielokrotnie będę wracać do tej książki, a Wam ogromnie ją polecam!

Aldous Huxley to pisarski i jednocześnie proroczy brat Georga Orwella. Przenosi nas w przyszłość gdzie technologia znacząco się rozwinęła, dzieci powstają w wyniku sztucznego zapładniania, a każdy od pierwszych dni życia jest poddany psychologiczno-biologicznemu warunkowaniu aby objąć odgórnie narzuconą funkcję w społeczeństwie. Na każdym kroku można spotkać szyldy przypominające o przypisanych rolach i wzorcach zachowań. „Tul mnie, potem zmul mnie”, „Lepiej kupować niż reperować”, „Społeczność, jedność, stabilność”. Relacje międzyludzkie zostały w każdym zaprogramowane, dzięki moralnej edukacji, niczym w maszynach. Ludzkość zapomniała o dawnych sposobach na radość. Od teraz źródłem szczęścia i spełnienia seksualnego jest narkotyk soma, który każdy z własnej woli regularnie przyjmuje. A co jeśli taki sposób edukacji moralnej zawiedzie? Na świecie istnieje pewien rezerwat Malpais, który wygląda jakby był z innej epoki… Z wcześniejszej epoki, gdzie technologia nie była jeszcze aż tak rozwinięta, ludzie nie znają somy, rozmnażają się naturalnym sposobem i nie ma wszechobecnej inwigilacji. Świat w rezerwacie wygląda prawie jak ten, w którym teraz żyjemy. Tutaj istnieją choroby, bród, ubóstwo i śmierć. Dla mieszkańców pochodzących z ery Forda, taki rezerwat to forma rozrywki i pokazania, że ich wspaniały świat jest lepszy. Ale czy bohaterowie też tak myślą? A co jeśli jednostka zbuntuje się przeciwko władzy? „Nowy Wspaniały Świat” to kolejny klasyk w formie graficznej, który zachwyca nie tylko świetnym tekstem i niespotykanym przekazem, ale też genialnym, jakże dopasowanym do książki wydaniem. Powiedziałabym, że jestem zachwycona. Prawda jest taka, że jestem wręcz oszołomiona! Te głęboko poruszające tematy wszechobecnej kontroli, sprawiły że na poważnie zaczęłam się zastanawiać czy to wszystko aby na pewno może nas czekać w 2541 roku. Człowiek i technologia są sobie bliscy niczym najlepsi przyjaciele. Od małego mają zaprogramowane konkretne działania i powstali po to aby pełnić określoną funkcję w społeczeństwie.