Mleko i miód. Milk and Honey (okładka twarda)

Stwierdzenie, że tę książkę powinna przeczytać i posiadać KAŻDA kobieta jest błędne. Z pewnością okazałoby się, że większości kobiet nie przypadłaby ona do gustu i tak jak ja, żałowałyby wydanych pieniędzy. Fakt, jest w całości poświęcona sprawom dotyczącym kobiet, ale niestety opisana w słaby sposób. I tutaj, mówiąc, że wszystkie spawy dotyczą kobiet nie twierdzę, że są one ważne, istotne i przeżywane przez każdą z płci pięknej. Mam wrażenie, że autorka zdecydowała się na tekst pisany wierszem ze względu na trwającą ostatnio "modę na poezję". W rzeczywistości tylko pierwszy rozdział tejże książki ma z nią cokolwiek wspólnego. Myślę, że ta książka przypadnie do gustu feministkom, gimbnastolatkom, paniom z towarzystwa lewicowego. Reszta pań powinna zastanowić się, czy chce zmarnować kilkadziesiąt złotych. Plusami tej książki jest z pewnością pierwszy rozdział i jej wygląd. Cudownie prezentuje się na półce. Szkoda, że to tylko tyle...

„może nie byłeś moją pierwszą miłością ale byłeś tą przy której wszystkie inne miłości stały się nieistotne.” Do tej pory nie interesowałam się w ogóle tą książką przez co zakupiłam ją trochę w ciemno i nie wiedziałam nawet do końca o czym są te wiersze, co niestety było moim błędem. Dlaczego? Ponieważ powinnam przeczytać gdziekolwiek choć dwa z nich, aby upewnić się w słuszności co tego zakupu. Teraz przez swoją nie uwagę posiadam tomik wierszy, który praktycznie do mnie nie trafił. Tak naprawdę zaledwie kilka z tych wierszy mi się spodobało, a biorąc pod uwagę fakt, że książka ta posiada około 390 stron z czego ponad połowa to wiersze, to wynik ten wypada trochę słabo. Wydaje mi się, że w dużej mierze wpływ na moje odczucia miała forma tej poezji oraz zbyt prosty i dosłowny język jakim posługuje się autorka. Często miałam wrażenie, że gdyby Kaur niektóre z tych krótszych wierszy napisała w jednej linii jako zwykłe zdanie to wypadałoby to dużo lepiej. Przynajmniej dla mnie. Niewątpliwym atutem „Mleko i miód” jest piękne, czarno-białe wydanie. Bardzo spodobał mi się pomysł z umieszczeniem na jednej stronie oryginalnego tekstu, a na drugiej jego tłumaczenia. Naprawdę fajna sprawa. Generalnie uważam, że książka ta jest warta polecenia, bo choć do mnie nie trafia to jednak dobrze ją przeczytać ze względu na przesłanie tutaj zawarte. Myślę, że osobom lubiącym poezję współczesną „Mleko i miód” na pewno przypadnie do gustu. Sama raczej nie sięgnę ponownie po tego typu poezję. Aleksandra Wszystkie cytaty pochodzą z książki „Mleko i miód” autorstwa Rupi Kaur. Szukaj mnie na: http://tygrysica.tumblr.com/ https://www.instagram.com/tygrysicaa/

Tą książkę powinna mieć w swojej kolekcji każda kobieta. Czytając ją wiele można się nauczyć. Autorka krótkimi wierszami pokazuje czasem "brutalną" prawdę o ludziach, ich zachowaniach w szczególności w związkach. Dodatkowym plusem jest to, że książka jest w wersji dwu-języczne, dzięki czemu wiemy, że wiersze nie straciły swojego przekazu podczas tłumaczenia. Serdecznie polecam każdej kobiecie!

Tomik "poezji" dobry dla nastolatek, które o poezji nie mają pojęcia. Nie jest to nawet kwestia gustu. Ta książka jest po prostu słaba i to nie ulega dyskusji. Prezentuje cholernie niski poziom, a mimo to stała się światowym bestsellerem. "Wiersze" są płytkie. Podobnie jak społeczeństwo. To tłumaczy sukces tego tomiku.

Żenujący poziom

"Mleko i miód" jest tomikiem krótkich opowieści o miłości, przemocy, bólu, stracie i cierpieniu. Dotyka przeróżnych aspektów emocji i cielesności. Napisany w zaskakująco emocjonujący, poetycki sposób sprawia, że każdą stronę ma się ochotę chłonąć kilka razy i wracać zaskakująco często. Tak było w moim przypadku. Było to moje pierwsze zetknięcie się z poezją. Wcześniej czytałam różne wiersze, zazwyczaj szkolne, ale do ich interpretacji i zapoznania się z nimi byłam zmuszana przez nauczycieli. Tym razem było inaczej. Po tą pozycję sięgnęłam sama, z czystej i własnej woli. Była to jedna z najlepszych decyzji w tym roku. Te krótkie wiersze trafiły do mnie i jestem zaskoczona jaką prawdę za sobą niosły. Miałam wrażenie, że autorka przemawia przez każdy z nich w głąb mnie i pokazuje nam prawdziwy obraz emocji, zwłaszcza kobiecych emocji, które często w sobie skrywamy i o których nie mamy ochoty rozmawiać. Odkrywa najmniejsze zakamarki duszy i nie boi się o nich pisać. Chcę wyrazić, że jestem urzeczona tym co spotkało mnie w tej książce, w tej poezji, ale mam wrażenie, że "urzeczona" to mało powiedziane. Jestem zaintrygowana i zakochana w tym, co stworzyła Rupi Kaur. Potrafiła dotrzeć do mnie i poprzez swoje krótkie opowiadania nie sugerowała, abyśmy je interpretowali. Autorka chcę abyśmy je zrozumieli. Książeczka jest cudownie wydana. Oprócz wspaniałych, własnoręcznie rysowanych ilustracji, każdy wiersz mamy na osobnej stronie. Wygląda to bardzo przejrzyście i schludnie. Dodatkowo spotkamy w niej cztery działy: cierpienie, kochanie, zrywanie i gojenie. Tematyka nie zlewa się ze sobą, a całość jest naprawdę świetnie uporządkowana. Ta pozycja będzie miała szczególne miejsce w moim sercu. Nie spodziewałam się, że zostanę tym tomikiem aż tak oczarowana. Opowiadania poruszyły mnie, dotknęły najwrażliwszych części mej kobiecej duszy i sprawiły, że chciałam je czytać w kółko i w kółko. Na pewno niejednokrotnie wrócę do nich z czystą przyjemnością. Styl Rupi Kaur jest olśniewający. Autorka ma niezwykły talent, który wykorzystała w stu procentach. Potrafiła wywołać emocje na każdej stronie, w każdym zdaniu i napisać tak prawdziwe rzeczy, że każda kobieta znajdzie w niej cząstkę, którą utożsami z jej codziennym życiem. Gdybym miała wybrać jedną książkę, którą miałabym czytać przez całe swoje życie i nie wolno by mi było tknąć innej, wybrałabym właśnie tą. "Mleko i miód" jest wspaniałą poezją, która na pewno przypadnie do gustu każdej kobiecie. Napisana w bardzo prosty, poetycki i zrozumiały sposób, sprawia, że nadaje się do wielokrotnego czytania i użytku. Ja zapoznałam się już z polską wersją wierszy. Liczę na to, że uda mi się zdobyć wydane dwujęzyczne i przeczytać te cudowne opowiadania również w języku angielskim.

Opinia pochodzi ze strony www.zksiazkadolozka.pl Podobno poezja rodzi się z dojrzałości *. Jestem zdania, że najpiękniejsza poezja rodzi się z serca i zranionej duszy. Nie wiem ile w życiu doświadczyła autorka. Trudno mi określić, czy pisze o własnych uczuciach i relacjach. Jednak muszę zacząć przede wszystkim od tego, że tom Mleko i miód nie jest zbiorem wierszy, a sentencji. Należy to mocno podkreślić – to nie są wiersze. Nie moim zdaniem. To krótkie zdania, czasami nie nosząca za sobą żadnej konkretnej treści. Niestety banalne stwierdzenia, czy wulgarna treść nie zdefiniowały w tym przypadku dobrej poezji. Być może słowa płynęły z wnętrza Rupi Kaur, ale nie odnalazły odpowiedniej drogi, by stworzyć spójny zbiór. Mamy za to chaotyczność i kiczowatość. Autorka nie tylko pisze o rzeczach naturalnych, w najbardziej łopatologiczny sposób. Pisze tak, że mogłoby ją naśladować niejedno dziecko. Gdyby nie treść o zabarwieniu seksualnym. Miało być o kobiecości. I owszem, jest. Jest, jeśli kobietę sprowadzi się tylko do postaci, cytując rozstawiającej nogi jak sztalugi z płótnem błagające o sztukę. Prawdziwa poezja powinna dostarczać wielu emocji. Może bawić, wzruszać, oczyszczać. Poezja Kaur nie działała na mnie w żaden sposób. Pół godziny i książka przeczytana. Ot, przekartkowana. Na palcach jednej ręki mogę policzyć momenty, w których pomyślałam: O! Ta kobieta ma rację. Tak właśnie czuję. Instapoezja to naprawdę fascynujące zjawisko, jedno z wielu znaków naszych czasów. Jednak nie wszystko powinno być przeniesione na prawdziwy papier. Może powinniśmy zostawić niektóre wpisy jako… wpisy w mediach społecznościowych. Choć ciekawym zjawiskiem jest również to, że zbiór Mleko i miód długo utrzymywał się (albo nadal się utrzymuje?) na listach bestsellerów. SKRÓCIE: Plusy: Kilka sentencji, które odnalazły drogę do mojego serca. Minusy: Tandeta i prościzna. Dla kogo: Dla osób, które nie lubią poezji. Za to lubią wpisy z serii #tumblr. Tutaj nie znajdziecie wierszy, więc może Wam się spodobać.

Wiersze? Poezja?! to są po prostu słowa pisane w ten sposób a że wygląda to z pozoru estetycznie książka stała się gwiazdą tumblra i instagrama porażka

Tej książki chyba nie trzeba nikomu przedstawiać. O "Mleko i miód" nasłuchałam się wielu pozytywnych opinii i od chwili wydania jej w Polsce zapragnęłam przeczytać ten zbiór poezji. Jest to egzemplarz mojej koleżanki i to dzięki niej miałam okazję przeczytać go jeszcze w 2017 roku. Sama nie zamierzam go jednak kupować, bo niestety mocno się rozczarowałam. Nie wiem czemu, może miałam za duże oczekiwania, ale ten zbiór nie przypadł mi do gustu. Pare z wierszyków mi się spodobało, ale to nie zmienia faktu, że całość w moim odczuciu wypadła średnio. Oczywiście nie uważam, że jest to zła książka, bo rozumiem, że dla autorki na pewno dużo znaczy i dla niektórych czytelników pewnie też. Do mnie po prostu nie przemówiła, może nie dojrzałam do niej wystarczająco. Mimo wszystko dla osób, które lubią taką formę, które przechodzą ciężki etap w swoim życiu, polecam, bo może się ta książka spodobać. Na pewno każdy wyniesie z niej coś dla siebie.

Autorka w piękny sposób pokazuje emocje młodej kobiety, która wyraża refleksje nad swoim życiem. Myślę, że wiele kobiet może dostosować swój życiorys do tego, co jest opisane w tej lekturze. Każdy z niej coś wydobędzie. Można do niej wracać i na nowo interpretować słowa. Są to namiętne, szczere i proste poematy, które skradły moje serce. Cała książka jest złożona z 4 działów, w których spotykamy miłość-kochanie, cierpienie, zrywanie i gojenie. Sama książka wygląda przepięknie. Została wydana z dbałością o najmniejszy szczegół. Wspaniałe ilustracje, które były własnoręcznie rysowane dodają jej uroku. Mocno polecam. Po prostu ahh.. :)