Miecz Zabójcy Demonów Tom 1 (Wydanie 1/2020)

W POWIETRZU CZUĆ WOŃ KRWI Waneko znów to zrobiło. Co takiego? Wypuściło na rynek kolejnego shounena, który nie da mi prędko oderwać się od siebie. „Miecz zabójcy demonów” bo o nim mowa, to seria dość nowa, bo w oryginale wydawana od roku 2016, ale mająca w sobie pewien klasyczny, oldschoolowy wręcz charakter, który wyróżnia ją na tle podobnych opowieści. A przede wszystkim to kawał dobrego akcyjniaka fantasy z elementami horroru, który czyta się naprawdę znakomicie. Gdy przychodzi kres szczęścia, w powietrzu czuć woń krwi. Era Taisho. Tanjiru Kamado, żyje w biednej rodzinie, bez ojca. Jednak mimo trudów, jakoś sobie radzi i czuje się szczęśliwy. Wszystko zmienia się pewnego dnia, kiedy wyrusza do wioski sprzedać węgiel. Handel idzie dobrze, dzięki niezwykłemu węchowi chłopak pomaga też mieszkańcom, zajmuje się przy tym jednocześnie różnymi drobnymi zadaniami i nim zdąży się spostrzec, zapada zmierzch. Żeby ustrzec się grasujących nocą demonów – w które zresztą nie wierzy – nocuje w mieście, kiedy jednak wraca do wioski odkrywa, że demony zamordowały wszystkich jego bliskich. Przeżyła tylko siostra, ta jednak sama staje się powoli demonem. Tak dla Kamado zaczyna się zupełnie nowe, krwawe i brutalne życie. Gdzie ono go jednak zawiedzie? I co go czeka? „Miecz zabójcy demonów” to dość brutalny shounen. „Miecz zabójcy demonów” to shounen dla nieco starszych odbiorców. Przede wszystkim jednak „Miecz zabójcy demonów” to shounen bardzo przyjemnie oldschoolowy. Jest w nim coś takiego, co zmienia go w komiks staromodny, przynajmniej odrobinę, są tu elementy, które zdają się być zarówno baśniowe, jak i kobiece, wciąż jednak jest to shounen po prostu znakomity, klimatyczny, bardziej mroczny niż zwyczajowo i poprowadzony w nieco spokojniejszy sposób, niż zazwyczaj się to w gatunku spotyka. Co jeszcze można powiedzieć o tym tytule? Że to klimatyczna rzecz, dość brutalna, bywa że mroczna, ale jednocześnie łagodna, delikatna wręcz. To właśnie ta kobieca strona tej mangi, niby shounenowej, ale jednak nie do końca. Jest tu horror, ale nie jak na przykład w „Tokyo Ghoul”. Zresztą tu też nie ma na celu straszenia czytelnika, a jest jedynie integralną częścią świata i buduje nastrój zagrożenia. Na razie niebezpieczeństwo jeszcze nie wydaje się takie wielkie, ale myślę, że już niedługo zaatakuje z całą mocą. A jak to wszystko wypada od strony rysunków? Równie dobrze, co i fabuły. Mamy tu coś z „Ao No Exorcist”, mamy coś z „Naruto” (z tym skojarzyły mi się plamy krwi na tkaninach, mamy też coś autorskiego i to również mnie kupuje. W skrócie kolejna dobra seria, którą warto będzie śledzić. Jeszcze niepozorna, ale już widać w niej potencjał.

Kupiłam mangę ze względu na anime. Anime obejrzałam, pierwszy tom mangi przeczytałam i muszę przyznać, że rankingi światowe nie kłamią - ta historia jest warta zakupu. Kreska może i nie powala, ale jest estetyczna. Okładka cudowna

Bardzo serdecznie polecam :) może i anime jest lepsze ale mange też warto poczytać :3

Tanjirou Kamado to nastolatek, którego życie niespecjalnie rozpieszczało, potrafi on jednak docenić jego uroki i należycie się nim cieszyć. Od momentu, kiedy w jego rodzinie zabrakło ojca, rolę opiekuna matki i gromadki rodzeństwa przejął właśnie on. Uśmiech na twarzy rodzicielki oraz dzieciaków, za każdym razem były dla niego najlepszą zapłatą za ciężką pracę. Jego trudne, ale dość spokojne życie, zmieniło się pewnego dnia, kiedy powrócił on do domu z wyprawy do okolicznej wioski i zastał zmasakrowane ciała swoich bliskich. Jedyną ocalałą była jego młodsza siostra Nezuko, która zmieniła się zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Cała ta tragedia była winą demonów, które pałętają się po świecie i nieustannie łakną ludzkiego mięsa. Dziewczynka w wyniku ataku przemieniła się w krwiożerczą bestię, którą chciał zgładzić przebywający w okolicy tytułowy Zabójca Demonów. Chłopak nie miał jednak zamiaru dopuścić do kolejnej straty, tym bardziej że Nezuko zachowywała się inaczej niż typowy „demon”. Jakimś cudem zachowała ona resztki człowieczeństwa, nie poddając się oszalałemu pragnieniu krwi. Tanjirou Kamado w zaistniałej sytuacji postanowił skorzystać z sugestii napotkanego łowy i udać się do pewnego „mistrza”, który wyszkoli go na pogromcę demonów, dzięki czemu będzie miał on okazję pomścić rodzinę. Dodatkowym celem w jego życiu, staje się również chęć odnalezienia lekarstwa, dzięki któremu jego siostra ponownie przemieni się w człowieka. Owa dwójka będzie więc przemierzać cały kraj, napotykając na swojej drodze zarówno potencjalnych przyjaciół, jak i masę niebezpiecznych demonicznych wrogów, których trzeba będzie wysłać na tamten świat. Zarys scenariusza serii może wydawać się dość prosty i wtórny. Nie ma co ukrywać, że rzeczywiście pod pewnymi względami tak jest. Szalejące demony, tajna organizacja polująca na te stwory, widowiskowe walki przy użyciu broni białej. Z pozoru nie ma tutaj niczego, czego miłośnik mang nie widziałby w dziesiątkach innych shonenów. Miecz zabójcy demonów to dość typowy przedstawiciel gatunku, który ma zapewnić chwilę dynamicznej rozrywki. Tytuł już w pierwszych tomach pokazuje jednak, że pod swoją mroczną i krwawą otoczkę skrywa pewien głębszy potencjał fabularny. Co prawda w recenzowanych trzech pierwszych tomikach, dopiero zaczyna on „kiełkować”, jednak dobrze wróży to na przyszłość. Część pierwsza stanowi zarys całego wymyślonego świata, gdzie czytelnik poznaje najważniejszych bohaterów historii i motywacje, jakimi będą się oni kierować. Przeżyta wielka tragedia, nieustannie kotłująca się wewnątrz chęć dokonania zemsty, odpowiednie szkolenie i początek nowej dość niebezpiecznej drogi życiowej. W dwóch dalszych recenzowanych tomikach twórca stawia na bardziej klasyczny podział scenariuszowy. Głównemu bohaterowi, zostają więc zlecane kolejne zadania, w których musi on wyeliminować demoniczne zagrożenie. Stopniowo odkrywa on złożoność struktur zarówno demonów, jak i własnej „organizacji” co powoli, ale sukcesywnie zbliża go do celu, jakim jest odnalezienie lekarstwa dla siostry. Kolejne stoczone potyczki i pojawiające się nowe wyzwania, coraz mocniej zacieśniają więzy rodzinne pomiędzy bohaterami. Sam Tanjirou Kamado również ulega pewnego przeobrażeniu, pozwalając aby wypełniająca go złość i chęć dokonania zemsty, powoli ustępowała trosce o dobro siostry. To właśnie ten drobny element dramatu, powoli przebijający się do głównej osi fabularnej, stanowi pewną odmienność i dodatkowo może zachęcić czytelników do sięgnięcia po ten tytuł. Cała recenzja na PopKulturowy Kociołek

Produkt jak najbardziej do polecenia Córka bardzo zadowolona lecz empik nie wywiązał się z tego co proponował, przesyłka dotarła na czas, lecz gratis do przesyłki który zmotywował do zakupu niestety nie został dołożony, a to pozostawia niesmak. Pozdrawiam

Świetna seria. Naprawdę ją pokochałam, przywiązałam się do wszystkich postaci. Naprawdę najlepsza, moja ulubiona. Podoba mi się też nietypowe zachowanie Tanjirou jak na protagonistę shounena (bitewniaka). Rysunki i fabuła najlepsze.

Manga jest niezła, ale wolę anime. Moja koleżanka, która jest wielką fanką tej serii kompletuje całą mangę. Ja za to mam tylko 1 tom. Bardzo przyjemnie się czytało, więc jeśli nie znacie historii to możecie przeczytać

Po oglądnięciu wspaniałej adaptacji , skusiłam się na wersję papierową i nie zawiodłam się . Historia poprowadzona jest z głową , postacie są dobrze wykreowane , a sama fabuła jest zaskakująco ciekawa.

Polecam każdemu, ma ukryty ale bardzo wyraźny przekaz, zaskakująco w piękny sposób pokazuje i daje do myślenia w wielu ważnych kwestiach w naszym życiu.

Kreska w anime jest jak dla mnie lepsza ale mangę warto czytać nawet nie przez kreskę ale przez cudowną historię i fabułę ❤️