Krwawnik, mniszek, ułudka (okładka  miękka, 11.2021)

Polecam pozycje na zimowe wieczory.

Ucieszyłam się bardzo z tego powodu, że po dłuższym czasie powrócę ponownie do przeczytania gatunku literackiego mniej popularnego wśród czytelników w odbiorze, jakim są wiersze. Zdecydowałam się na zapoznanie z nieznaną mi do tej pory twórczością autorki Pani Natalii de Barbaro, ponieważ uważam, że zawsze należy zaobserwować podjęte działania ze strony autorki w dziedzinie literackiej bliskiej jej sercu i powołaniu dzięki, któremu czuje spełnienie zawodowe przynoszące radość ze spełnianej misji, jakim jest pisanie wierszy. Analizując wiersze zamieszczone w 3 częściach o nadanym ciekawie brzmiącym tytule tomiku wierszy - '' Krwawnik, mniszek, ułudka'' zastanawiałam, się czym kierowała autorka, co miała, na myśli tworząc, je a przede wszystkim próbowałam zrozumieć ich najważniejszy przekaz oraz to czy ja rozumiem główną treść w nich zawartą. Gdy rozpoczęłam czytanie wierszy zamieszczonych w pierwszej części '' Ciemni'' to odnoszę niezwykłe wrażenie, że tak jakbym poniekąd uczestniczyła w wędrówce ich życia u tych osób, które występują w roli anonimowego podmiotu lirycznego. Uważam, że jest to budująca postawa, gdyż, świadczy, o tym, jak bardzo ważna jest obecność bliskości, aby nie odczuwać spotykanej na naszej drodze dość często samotności, która w odbiorze nie jest odbierana jako pozytywny czynnik, lecz ten negatywny. Poczucie niespełnienia i ludzkiego ignorowania. Podczas czytania tychże wierszy można pozwolić również na doznawanie uczucia pełnego nostalgii, smutku, bo coś przeżyliśmy, odchodzi nagle w zapomnienie. Mogłabym z łatwością ocenić, który z zamieszczonych w tomiku wierszy - '' Krwawnik, mniszek, ułudka'' podoba mi się najlepiej, gdyż zawiera w sobie to coś, a szczególnie tajemnicza ukrytą głębie treści poznania przekazu tych najważniejszych poetki. Przykłady tych wierszy są następujące: '' Podpowiedź'', '' Huśtawka'', ''Wysłannik''. W całościowym odbiorze zawarte w tym tomie wiersze są napisane językiem zrozumiałym i można do nich powracać w chwilach nostalgii. Polecam.

Ja muszę się teraz publicznie przyznać, ze dawno już nie miałam w ręku żadnego tomiku z poezją. Nie mogę nawet w mojej pamięci odnaleźć co tak naprawdę z poezji ostatnio czytałam. Postanowiłam to zmienić i dlatego dzisiaj chciałabym zaprezentować Wam tomik „Krwawnik, mniszek, ułudka”, którego autorką jest zapewne znana wszystkim Natalia de Barbaro. „Krwawnik, mniszek, ułudka” to zbiór wierszy napisanych z niesamowitą wrażliwością, przepełnionych emocjami, które tak naprawdę skrywają się we wnętrzu każdego z nas. Mamy tutaj miłość, samotność, ale też tęsknotę i świadomość straty. Autorka za pośrednictwem tych wierszy pokazuje i uświadamia nam, to, jak ważna jest obecna chwila. Oczywiście lekturę tego tomiku dawkowałam sobie przez kilka ostatnich dni, próbując ją zgłębić, a także otworzyć się na świat autorki. Czytałam fragmentami o poranku, przy filiżance z herbatą tak aby mieć idealne okoliczności do skupienia i do przemyśleń. Nie da się ocenić czyjejś wrażliwości zawartej w kilku liniach tekstu, ale jedno jest pewne – poezja powinna oddziaływać na czytelnika i zmuszać go do refleksji, co w przypadku tego tomiku miało miejsce…

Niedawno swoją premierę miał zbiór wierszy "Krwawnik, mniszek, ułudka" Natalii de Barbaro, na który składają się wznowienia tomów, wydanej w 2010 roku Ciemni i Tkanki z 2017 roku oraz nowe, niepublikowane dotąd wiersze. Powiem krótko, ten tomik wierszy jest pięknym uzupełnieniem "Czułej przewodniczki". W dodatku jest przepięknie wydany, w minimalistycznym stylu, jakby to był zeszyt, a nie książka, co dodaje mu uroku i idealnie zgrywa się z tym co ma w środku. "Czuła przewodniczka" i "Krwawnik, mniszek, ułudka" stanowią doskonały duet i w moim odczuciu ten zestaw to gotowy pomysł na prezent, dla bliskiej Wam kobiety, siostry, mamy, przyjaciółki, a może i dla samej siebie.

„Krwawnik, mniszek, ułudka” to zapis poetyckiej drogi, którą podąża od lat Natalia de Barbaro, coraz wyraźniej, pewniej moszcząc się w języku, w którym wypowiada swoje liryczne „ja”. Nowy zbiór wierszy Natalii de Barbaro jest świetną propozycją dla czytelników, którzy w poezji nie szukają wyłącznie uniesień emocjonalnych i krasomówstwa, lecz pogłębionej refleksji. Każdy z wierszy niesie odrębne przesłanie – można je zatem czytać także „na wyrywki”. Po poezję Natalii de Barbaro warto sięgać także wielokrotnie, choćby po to tylko, by zatrzymać się na chwilę w codziennym pośpiechu. Zachwyca również minimalistyczne wydanie tomiku wierszy. Polecam

POEZJA TAK WIELE UKRYWA I ODKRYWA. Kolejne strony tak różne są od siebie i tak głębokie. Pozornie małe słowo niesie tak ogromny ładunek emocjonalny. Rzeczywistość staje się „ułudką”. Zgrzebne wydają się te wiersze, jak prosta i zgrzebna jest sama okładka tomika. Jest to jednak prawda pozorna, bo głębia skrywa się w fakturze. Świetny tomik na zatrzymanie, przemyślenie, odkrycie nowych ważnych dla nas prawd.