Krok trzeci (okładka miękka)

Pewnego dnia Magda budzi się w łazience swojego mieszkania, cała obolała i zakrwawiona. Nie ma jednak pojęcia, co się wcześniej wydarzyło, kto wyrządził jej taką krzywdę i co najważniejsze - gdzie jest jej mąż. Kobieta stara się przypomnieć sobie stopniowo, jak do tego doszło, ale z powodu wypadku sprzed kilku lat, ma ona ogromne problemy z pamięcią. Razem z koleżanką ze szkolnych lat stara się dojść do prawdy śledząc kolejno wszystkie elementy życia męża. Szybko okazuje się jednak, że mężczyzna nie jest do końca tym, za kogo się podaje. Gdy tylko przeczytałam pierwsze strony "Kroku trzeciego" coś mi mówiło, że to będzie genialna książka. Nie chodzi tu tylko o samą fabułę, ale przede wszystkim o sposób, w jaki całość została napisana. Autor już od pierwszych stron rzuca swoich czytelników na głęboką wodę, rozpoczynając akcję od intrygującego momentu. Byłam na prawdę pod wielkim wrażeniem i miałam ogromną nadzieję, że dalej będę tak samo wbita w fotel, jak to było wcześniej. Niestety... im dalej w las, tym odniosłam wrażenie, że to jednak nie jest do końca to, czego się spodziewałam. Zacznijmy jednak od samej fabuły. Mamy tutaj dorosłą kobietę, która posiniaczona i dotkliwie zraniona budzi się w łazience swojego mieszkania. Nie ma pojęcia, co mogło jej się wydarzyć, jednak jest pewna, że to właśnie jej mąż wyrządził jej krzywdę. Gdyby Magda mogła z nim porozmawiać byłoby znacznie lepiej, lecz mężczyzny nie ma i wychodzi na to, że przepadł jak kamień w wodę. Ten motyw bardzo mi się spodobał. Cały czas miałam wrażenie, że to mąż Magdy jest tym złym w powieści, że będzie on typowym czarnym charakterem z thrillera. Choć to wydawało mi się być trochę za proste, byłam mimo wszystko pewna, że taką właśnie książkę trzymam w ręku. Jednakże dla urozmaicenia fabuły pojawia się kolejna postać, a mianowicie przyjaciółka z czasów szkolnych naszej narratorki. Bardzo mocno różni się ona od Magdy - jest jej totalnym przeciwieństwem, ale przez to właśnie dodaje do powieści takiego kopa. To właśnie ta bohaterka najbardziej ze wszystkich postaci mnie zaintrygowała. Także niby widzicie, wszystko ładnie pięknie, jednakże mnie przez większość czasu książka po prostu nudziła. Zdecydowanie za dużo było tutaj, moim zdaniem, takich zbędnych i niejasnych elementów. Odniosłam przez to wrażenie, że historia nie wciąga już tak bardzo, jak na początku, tylko niesamowicie się wlecze, przez co ja na przykład nie miałam miejscami ochoty, aby bardziej się w nią zagłębiać. Środek książki był z resztą momentem, który najbardziej mi się dłużył i przez który najciężej było mi przebrnąć. Warto jednak było trochę pocierpieć, bo końcówka "Kroku trzeciego" to istna petarda! Jak już wspominałam wcześniej, przez większą część książki zdawało mi się, że wiem, jak ona się zakończy i kto okaże się być tym złym. Ostatnie rozdziały niesamowicie mnie więc zaskoczyły i sprawiły, że nie mogłam się od nich oderwać. Śmiało mogę nawet powiedzieć, że nie cierpię Bartosza Szczygielskiego za to, na jakie zakończenie się zdecydował. Ten szok był za duży, aby móc wszystko racjonalnie ogarnąć. Po zakończeniu książki czuję lekki niedosyt, bo mam sporo pytań, na które chciałabym znać odpowiedzi, jednakże sądzę, że za to zakończenie autorowi należą się ogromne brawa! Trochę szkoda mi w taki sposób podsumować lekturę "Koku trzeciego", jednakże dobry początek i zaskakujące zakończenie nie wystarczą, abym uznała ten tytuł za w pełni godny uwagi. Autor miał na prawdę świetny pomysł na stworzenie takiej fabuły, jego styl również okazał się być dla mnie niesamowicie intrygujący i podejrzewam, że prędzej czy później sięgnę po kolejne książki Bartosza Szczygielskiego. Szkoda tylko, że patrząc na całość nie wyszło to już tak dobrze. Na pewno nie mogę powiedzieć, że książka była zła - co to, to na pewno nie. Jednak ja się przy niej po prostu wynudziłam. I tyle.

[recenzja z bloga Literackieprzeszpiegi.pl] "Krok trzeci" to mocna książka, bo i mocny temat Szczygielski wziął na warsztat. Magda Bułhak ma w życiu wszystko, co może być potrzebne do przysłowiowego szczęścia. Eleganckie mieszkanie, męża i pracę, w której doskonale się odnajduje. Ale jedna noc sprawia, że jej uporządkowane życie wymyka się spod kontroli. Nie poznaje samej siebie, nie radzi sobie z wybuchami agresji i stanami lękowymi. A przydarzające się zaniki pamięci napawają ją coraz większym przerażeniem. Niepamięć prowokuje pytania. Czy stało się coś złego? Gdzie jest mój mąż? Czy jestem na granicy szaleństwa? I kim jest Nina, która jako jedyna wyciąga pomocną dłoń? ___Jeśli odważycie się przeczytać najnowszą książkę Bartosza Szczygielskiego, to na długo zapadnie Wam w pamięć. Przedstawiona historia Magdy jest nieprzewidywalna do samego końca. Kolejne próby znalezienia odpowiedzi jeszcze bardziej nawarstwiają zagadkowy charakter tej historii. Mamy coraz więcej informacji, które budują zupełnie nieoczekiwany obraz rzeczywistości. Można bardzo łatwo zgubić się w domysłach i dywagacjach, co jest snem, a co jawą. ____Od tego tylko mały krok do szaleństwa. A może właśnie komuś na tym zależy? Chyba dawno nie czytałam książki, do której jak ulał by pasowało określenie 'thriller psychologiczny'. Autor bardzo głęboko wgryzł się w zakamarki kobiecego umysłu, ze szczegółami opisując walkę ze swoimi demonami, jednocześnie starannie ukrywając finał tego pojedynku. Gdybyśmy robili zakłady, w jaki sposób skończy się ta mroczna historia, niechybnie zostaniemy bez grosza. I jeszcze z ciarkami, wędrującymi po plecach na samo wspomnienie fabuły. Niektóre obrazy i strzępki informacji zostają w głowie, pomimo odłożenia książki na półkę. "Krok trzeci" jest bardzo niepokojącą książką. Utrzymana w mrocznym klimacie, pełna domysłów i tajemnic, z postacią kobiecą, która walczy o odzyskanie swojego życia. Czy ktoś zareaguje na jej wołanie o pomoc?

„Lubiła kochankę męża. Nie miała jednak pojęcia, co stało się z jej ciałem”, czyli niezwykle zagmatwany thriller psychologiczny. Krok trzeci to moje pierwsze spotkanie z Bartoszem Szczygielskim, więc kompletnie nie wiedziałam się czego spodziewać. Wiem, że ma wielu fanów, a także został nagrodzony wieloma nagrodami. Byłam więc szalenie ciekawa jego książki. Magda ma idealne życie. Przystojnego męża, świetną pracę i piękne mieszkanie, ale za drzwiami sypialni czai się mrok. Niewypowiedziane słowa i skrywane tajemnice w końcu dają o sobie znać. Jej idealny świat rozsypuje się niczym domek z kart w ciągu jednej nocy. Ta noc obudziła demony, pozostawiając Magdę z kłamstwami, które nie przestają boleć, i pytaniami, na które nie zna odpowiedzi... i jest też ona… Muszę przyznać, że te wszystkie recenzje nazywające autora „mistrzem budowania napięcia” są jak najbardziej prawdziwe. Kończąc lekturę, musiałam się chwilę nad nią zastanowić. Historia jest zagmatwana i jednocześnie sprawia, że nie można się od nie oderwać. Takiej ilości zagadek nie powstydziłby się rasowy kryminał. Towarzyszy nam wiele emocji. Wraz z główną bohaterką czytelnik może dostać zawrotów głowy, próbując rozszyfrować, o co chodzi. Krok trzeci zawiera wszystko to, co powinien mieć dobry thriller psychologiczny. Czasami trochę przeszkadzała mi wolna akcja. Niektóre sytuacje bym skróciła, inne wycięła, jednak da się to przetrawić. Nie chcę tutaj zdradzać konkretnej fabuły, aby nie zepsuć wam lektury. Podobało mi się te ciągłe zagrania autora, aby zmylić czytelnika lub zamydlić mu oczy. Szczygielski bawi się czytelnikiem, zwodząc go, co sprawia, że jeszcze bardziej chcesz dowiedzieć się, jak to wszystko się skończy. A kończy się zaskakująco (chociaż można domyślić się już wcześniej). Napięcie jest obecne przez całą akcję, a to jak autor przedstawił złożoną psychikę kobiety, jest świetnie napisane. Teraz pozostaje mi zapoznać się z innymi książkami Szczygielskiego. Jestem mile zaskoczona tą książką.

Magda ma idealne życie. Przystojnego męża, świetną pracę i piękne mieszkanie, ale za drzwiami sypialni czai się mrok. Niewypowiedziane słowa i skrywane tajemnice w końcu dają o sobie znać. Jej idealny świat rozsypuje się niczym domek z kart w ciągu jednej nocy. Ta noc obudziła demony, pozostawiając Magdę z kłamstwami, które nie przestają boleć, i pytaniami, na które nie zna odpowiedzi… i jest też ona… Jeśli na okładce książki pojawia się nazwisko Bartosz Szczygielski, to oznacza, ze mamy do czynienia z naprawdę dobrym utworem. Dlaczego? Ponieważ szanowny pan autor potrafi pisać w sposób, który łapie za gardło i trzyma niemal do ostatniej strony. Intrygi, dający się lubić bohaterowie, którzy nagle się zmieniają o sto osiemdziesiąt stopni. Ciekawe rozwijanie poszczególnych wątków. I fakt, że możemy wręcz poczuć wszelkie emocje, jakie targają bohaterką. To jest coś, czego mi naprawdę brakuje w większości współcześnie pisanych thrillerów, jednak Bartosz Szczygielski potrafi tworzyć niesamowity klimat swoich opowieści. Nasuwa mi się jedno skojarzenie – Max Czornyj, choć obaj panowie mają zupełnie inne podejście do tworzenia swoich opowieści to jedno, co ich łączy to swoisty klimat, który wbija w fotel i nie pozwala zaczerpnąć powietrza dopóki nie rozwikłamy zagadki. Nie można też nie wspomnieć, jak dobrze autor potrafił przedstawić kobiecy punkt widzenia, czego panowie piszący z kobiecych perspektyw nie zawsze potrafią oddać. Na takie książki czeka się z utęsknieniem. I ja już się nie mogę doczekać kolejnej książki pióra pana Szczygielskiego, bo to czysta przyjemność czytania.

Kiedy była możliwość ,by zgłosić się do przeczytania kroku trzeciego Bartosza Szczygielskiego ,nie wahałam się ani trochę. Mimo iż nie czytam kryminałów to ta książka bardzo przypadła mi do gustu. Fakt faktem jest to moja pierwsza książka tego autora ,lecz za pewnie nie ostatnia. Trzymana w napięciu historia wciągnęła mnie na całego. A opowiada o Magdzie ,która jest psychologiem. Ma wspaniałego męża ,który się nią opiekuje. Ma piękne mieszkanie i to wszystko czego potrzebuje. Lecz czasami cierpi na zaniki pamięci ,co jest trochę uciążliwe. Pewnego dnia pojawia się przyjaciółka z przed lat i przez to idealny świat Magdy rozpada się jak domek z kart. Wystarczyła jedna kłótnia z mężem i koszmary z przed lat powracają. Ale co tak naprawdę tam się wydarzyło? Co skrywa Magda? Czy przyjaciółka , którą nie widziała od lat zmieni jej życie? Książkę czytało się z zapartym tchem. Czasami aż miałam ciarki. To co tam się działo jest niesamowite. Z jednej strony myślimy tak ,a z drugiej już zupełnie inaczej. Książka powoli doprowadza nas do wielkiego finału ,gdzie jeżeli nikt się niczego nie domyślił ,co działo się w całej fabule ,był po prostu w szoku. Takiego zakończenia nigdy bym się nie spodziewała. Szok , niedowierzanie, strach istny rolerkoster emocjonalny. Książkę musicie przeczytać ,by dowiedzieć ,co tak naprawdę się zadziało. Jaki był finał i przekonać się jaką emocjonalną huśtawkę zaserwował nam autor. Dziękuję @wydawnictwo_wab za możliwość zrecenzowania książki. I oczywiście dziękuję autorowi za coś ,co możliwe pokochałam 😍😊

"Krok trzeci" to psychodeliczny thriller. Ciekawi od początku, trzyma w napięciu, intryguje, szokuje i niepokoi do samego końca. W temacie fabuły będę milczeć, bo naprawdę wszystko, co można skomentować, mogłoby zepsuć czytelnikowi zabawę. Powiem tylko, że Autor wspiął się na wyżyny-to kobieca książka. Wulgarna i mocna, ale w pełni kobieca. Tym bardziej brawo za stworzenie tak dobrej atmosfery! Szczerze mówiąc nie spodziewałam się, że będzie to książka tak inna niż poprzednie Szczygielskiego, a jednocześnie tak samo piekielnie dobra. Brawo! Poproszę o więcej!

Długo się zbierałam, żeby coś napisać ponieważ ciężko nie zdradzić fabuły. A w książkach Bartka każde zdanie ma znaczenie. Oczywiście zamówiłam ją już w przedsprzedaży, co i tak wiele nie pomogło bo premiery niestety nie przyspieszyło - na szczęście z ratunkiem przyszedł prebook od wydawnictwa, którego pochłonęłabym w jeden wieczór gdyby nie to, że się powstrzymywałam. Czekać tyle czasu i przeczytać tak szybko? O nie - musiałam się trochę nacieszyć, a było czym bo książka wciąga od pierwszych stron. 
Główną bohaterką jest Magda, mieszkająca w Warszawie, mającą przystojnego męża, prace którą lubi, idealne mieszkanie... ale czy napewno? Czy napewno wszystko takie jest? Po jednej z kłótni zmienia się wszystko. I wszystko zaczyna się wyjaśniać.. krok po kroku. Książkę zaczęłam czytać „w ciemno” - wiedząc, że i tak po nią sięgnę, nie przeczytałam nawet opisu znajdującego się z tyłu 😉 Dzięki temu nie wiedziałam czego się spodziewać i lektura wciągnęła mnie od pierwszych stron. Byłam zaciekawiona, zaintrygowana, a każdy koniec rozdziału pozostawiał więcej pytań niż odpowiedzi, więc z niecierpliwością zaczynałam kolejny. Jednak dzięki drobnym okruszkom zostawionym przez autora powoli zaczynałam się domyślać zakończenia - oczywiście się myliłam, ale kombinowałam w dobrym kierunku 😉 Nie zabrakło również czarnego, sarkastycznego humoru Szczygielskiego, który i tym razem idealnie pasował do mrocznego, ciężkiego i pełnego napięcia klimatu książki. Warto również zwrócić uwagę, że całość jest pisana z perspektywy kobiecej - i z tym autor sobie świetnie poradził.
 Nowa powieść Bartosza Szczygielskiego jest mocna, zakończenie zdecydowanie „wbija w fotel” i trzeba zbierać szczękę z podłogi 😉 Oraz daje do myślenia - są pewne sprawy których nie powinniśmy zaniedbywać bo mogą one się źle zakończyć. Polecam - mocne 10/10 ❤️

To jest naprawdę świetny thriller! Jeden z najlepszych jakie ostatnio czytałam. Autor mistrzowsko przyciąga uwagę czytelnika, dobrze buduje napięcie. A jak miesza! Twist goni twist, kompletnie nie wiadomo o co chodzi. Czytelnik widzi jak bohaterka rozumie coraz mniej i to samo dzieje się z czytającym. Do połowy powieści siedziałam jak na szpilkach! Później wydaje mi się, że akcja trochę zwolniła, a może po prostu ta ilość niewiadomych już przestała robić tak duże wrażenie. Niemniej jednak zakończenie znowu wbiło mnie w fotel. Jest mocne i nieprzewidywalne. Jestem jak najbardziej zadowolona i znowu wracam do czekania na kolejną powieść autora!

Krok trzeci” to dla Bartosza Szczygielskiego pierwszy krok w nowej przestrzeni gatunkowej literatury. Pisarz powieści kryminalnych sięga bowiem tym razem po thriller psychologiczny, którego fabułę opiera na znanym już i w literaturze i filmie mechanizmie dwoistości natury ludzkiej. Więcej: http://czytadlopisadlo.blogspot.com/2020/02/krok-trzeci-bartosz-szczygielski.html#more

" Lubiła kochankę męża. Nie miała jednak pojęcia, co stało się z jej ciałem". Magda jest psychologiem, ma świetnego męża, ładne i duże mieszkanie. Któregoś ranka nie pamięta jak znalazła się w tej pięknej łazience naga, obolała i z butelką po winie.... Od tego momentu dzieje się dużo. Pod koniec kroku drugiego już podejrzewałam co się świeci i jak to sobie Bartosz wymyślił. Miałam cichą nadzieję, że autor rzuci nam jakiegoś "easter egg" i na chwilę pojawi się Gabriel, albo inna postać niby nie związana z Pruszkowem, ale jednak nasuwająca czytelnikowi znającemu poprzednie książki jasne skojarzenie. Trudno opisać tą książkę nie zdradzając nic z fabuły. Nie mniej jest to taka książka, która robi mętlik w głowie przy czytaniu jej. A takie odczucia są pożądane przy książkach z tego gatunku.. Szczygielski, pisząc thriller psychologiczny, wszedł na nieznane wody i w tym debiutował. Wyszło mu to na prawdę zgrabnie i z klasą.