Uno, gra karciana, W2085

Grę zamówiłam przez internet i odebrałam w salonie. Wszystko było ok. Kupiłam na prezent dla ośmiolatki. Zasady łatwe do zapamiętania. Chyba kupię też drugą tą grę dla siebie. Bardzo wciągająca. Najlepiej grać w nią powyżej trzech osób. Przy dwóch osobach gra jest trochę nudna.

Świetna gra dla większej ilości graczy (dzieci i dorosłych - to nie ma znaczenia). W zestawie są puste karty, które umożliwiają dodanie własnych reguł. Pudełko wymaga z czasem wymiany na mocniejsze..

Super zabawa i dla młodszych i dla starszych. Proste zasady i bardzo dobra grywalność sprawiają że jest to gra dla całej rodziny i zabawa na długie godziny.

Uno to talia składająca się z ponad stu kart. Na początku rozgrywki każdy z graczy otrzymuje 7 kart, a jedna ląduje na środku stołu. Karty oznaczone są kolorami i cyframi,a część z nich symbolami, pozwalającymi na zagranie specjalnych akcji. Gracze po kolei dorzucają do kart w stole jedną swoją kartę, próbując dopasować ją cyfrą lub kolorem do tych już wyłożonych; jeżeli nie mają odpowiedniej karty, dobierają jedną lub kilka z talii. Można również zagrywać karty specjalne, które zmuszają przeciwników do ominięcia kolejki, dobrania kilku dodatkowych kart lub pozwalają zmienić aktualnie dominujący kolor. Wygrywa gracz, który jako pierwszy pozbędzie się swoich kart. Tyle w skrócie na temat zasad. Proste i do nauczenia już przy pierwszej rozgrywce. Prostota zasad jest domeną wielu bardzo dobrych gier, ale Uno moim zdaniem do takich nie należy. Jej korzenie sięgają roku 1971; zapewne wówczas gra robiła niezłą furorę, ale dziś, w dobie zdecydowanie ambitniejszych i ciekawszych planszówek, ja stawiam ją na jednej półce z takimi przejadłymi klasykami jak Chińczyk czy Monopol. Już przy pierwszej rozgrywce wiedziałem, że Uno nie jest grą dla mnie - jako dla gracza w miarę zaawansowanego i w miarę obytego w świecie współczesnych planszówek i karcianek. Tu po prostu wieje nudą. Albo mam kartę i się jej pozbędę, albo nie mam i muszę dobrać kolejną, i może jeszcze jedną, a może jeszcze z dziesięć, ewentualnie podłożę świnię temu obok i niech on bierze ze cztery dodatkowe karty; a później świnię pewnie ktoś podłoży mi. I tak w kółko, dopóki komuś zejdzie wreszcie ostatnia karta albo wyczerpie się stos na stole. Emocji jak na lekarstwo, a próba rozkręcenia gry poprzez zagranie kart specjalnych jest jak burza w szklance wody, coś jak wyłożenie pary kart w popularnej karcianej Wojnie. Klimatu zero. Wczucia się w rozgrywkę zero. Otoczki fabularnej brak. Karty nijakie, mało atrakcyjne wizualnie. Strategia niepotrzebna. Kombinować nie ma z czym. Rozgrywka monotonna i czasem przedłużająca się niemiłosiernie. Nie, nie widzę w tej grze nic fajnego. Wiem, że jako stary koń pewnie nie rozumiem frajdy, jaką Uno może dać maluchom (bo to przede wszystkim produkt dla nich), ale z drugiej strony, jako ojciec, dysponuję zdecydowanie lepszym planszówkowo-karcianym arsenałem, który wytaczam podczas rozgrywek ze swoją 9-letnią córką, a przy którym Uno to pod każdym względem bardzo ubogi krewny. Na plus zaliczyć mogę cenę (za dwie dychy trudno dostać aż tak pokaźną ilościowo talię niestandardowych kart) oraz trzy puste karty, na których możemy własnoręcznie, według własnego pomysłu skomponować akcje specjalne i tchnąć w Uno nieco więcej życia. Z plusów to jednak byłoby na tyle. Ogólnie - przereklamowana płycizna.

Gra zakupiona kolejny raz. Poprzednie dwie sztuki zużyły się od intensywnej zabawy. Świetna propozycja dla wspólnych zabaw rodziców z dziećmi. Uczy logicznego i strategicznego myślenia. Odpowiednia dla osób w każdym wieku. Nieraz była przedmiotem zajęcia podczas wyjazdów rodzinnych. Dzieci chętnie zabierają je na wyjazdy szkole. Są małą, łatwą do zabrania w plecak grą, którą przynosi dużo zabawy i nie było sytuacji abyśmy narzekali na nudy podczas użytkowania. Zasady są czytelne, proste i szybkie do opanowania nawet przez młodszych graczy. Moje dzieci korzystają z kart od 6 roku życia . Najszybciej z zestawu zużywa się opakowanie, które przy wielokrotnym użyciu podlega naderwaniom i przestaje spełniać swoją funkcję. Karty są dobrej jakości. Polecam zdecydowanie zakup

Obowiązkowa pozycja na każdy dłuższy wyjazd, weekendowy wypad czy spotkanie z przyjaciółmi :) Niewielkie pudełko kryje kolorowe karty i mnóstwo okazji do świetnej zabawy! Zasady są banalnie proste, a gra nigdy się nie nudzi. A jeśli jednak ktoś zapragnie więcej, to można urozmaicić grę przy pomocy "dzikich kart" - wymyśla się własne zasady lub korzysta z przykładów z instrukcji. Gra jest świetna dla młodych i starych, dorosłych i dzieci, słowem dla całej rodziny! Każdy świetnie się bawi, obmyśla nowe strategie i próbuje przechytrzyć przeciwników ;) Z całego serca polecam!

Bardzo ciekawa gra, do tego nie wymaga wcześniejszego przygotowywania (rozkładania, dzielenia - chociaż i tak raczej jest to charakterystyczne dla planszówek, ale nie tylko) - możliwość spontanicznego grania, jasne i ciekawe zasady. Mi osobiście ostatnio zdarzyło się grać w to podczas podróży pociągiem :) Polecam!

jedna z naszych ulubionych gier rodzinnych!! Moja córka gra z nami odkąd skończyła 5 lat. Gra bardzo prosta. Uczy spostrzegawczości, analitycznego myslenia a dodatkowo jest świetną zabawą. Można w nią grać równie pasjonująco w dwie osoby jak i w 5 osób. Szczerze polecam!!

kupiłam grę ze względu, że ostatnimi czasy była ona fenomenem wśród młodych. co się okazało? raz zagraliśmy i ani więcej razu. bardzo nudna. znam o wiele lepsze tytuły planszówek, gier karcianych. daje 3 gwiazdki za to, że była tania i jedynie to się tu broni.

świetna gra! karty są całkiem wytrzymałe. zasady jak to w Uno - są proste. Instrukcja bardzo dokładna. już za pierwszym razem załapałam zasady i ja i moja 5letnia Córka. polecam dla każdego kto chce grać w makao, a ma za małe Dzieci na normalną talię :)