Dzieci czasu

Po doskonałej sadze "owadziej", niestety nieudana pozycja. Nuuda, przewlekłość i tak naprawdę totalny zawód. Nie polecam i mam szczerą nadzieję, że to tylko incydentalna wpadka tego autora

ooo normlanie bardzo ciekawa polecam wszystkim kto lubi tego autora

"Stali się częścią gatunku, który uwolnił się z więzów czasu, pozostały tylko ich wewnętrzne zegary bez większego znaczenia, bo reszta wszechświata przemijała własnym rytmem i nic jej nie obchodziło: żyją czy umarli." Bardzo się cieszę, że zainteresowałam się tą książką, gdyż tak jak przewidywałam, idealnie wpasowała się w moje gusta czytelnicze. Powieść uwodzi niezwykłą pomysłowością, intrygującą fabułą, przekonującymi opisami i nadzwyczajnym klimatem. Fantastyczna podróż międzygwiezdna, wraz z ludzką cywilizacją stojącą na skraju zagłady. W środowisku Ziemi, bezpowrotnie zniszczonym przez człowieka, życie nie jest już możliwe. Jedyną nadzieją pozostaje intensywne poszukiwanie nowego miejsca do przetrwania, gdzieś w obcej, tajemniczej i znikomo poznanej przestrzeni kosmosu. Porywająco wykreowana odyseja, obejmująca wiele tysiącleci, wypełniona niezwykłymi przygodami, nietuzinkowymi bohaterami, dramatycznymi nutami, wołaniem o pomoc, prowadząca po krawędzi świadomości wyginięcia. Rozwój inżynierii genetycznej, znoszenie granic sztucznej inteligencji, wybrzmiewają już jedynie w echach prawiekowej świetności i genialnych rozwiązaniach technologicznych. Dawne ambicje podboju kosmosu, zakrojone na szeroką skalę eksperymenty służące stworzeniu ciągu terraformowanych planet, pozostawiają po sobie wyłącznie znikome ślady. Nie wszystko poszło tak, jak się spodziewano, wiele czynników nie uwzględniono w wizjonerskich spekulacjach, zbyt wiele stałych okazało się zmiennymi. A jednak zdołano dać wyraźny impuls pod stworzenie namiastki cywilizacji, jej wywyższenia, która już własnymi siłami i presją instynktu rozwija się w przyspieszonym rytmie, choć niezgodnym z wytyczoną przez człowieka koncepcją i założeniami. Z zaangażowaniem obserwujemy dynamiczną ekspansję nowego gatunku, rozkwit młodej cywilizacji, lecz daleko jej do utożsamiania się z rodzajem ludzkim, służenia mu gościnnością, wolną przestrzenią do założenia siedlisk. Czy potomkowie populacji Starego Imperium zdołają przeciwstawić się nowej rasie myślących, inteligencji mającej pierwotnie być gwarantem przetrwania dziedzictwa Ziemi, a teraz zabraniającej ludziom wstępu do swojego świata? Powieść napisana z rozmachem, zajmująco rozbudowana, z pieczołowicie odmalowywanymi detalami, interesująco wzbogacającymi przekazywany barwny i wielopłaszczyznowy obraz zmagań w obronie i rozprzestrzenianiu życia, pokonywaniu kolejnych etapów ewolucji organicznej i mentalnej. To także pogłębione spojrzenie na stan kultury zamierzchłych mieszkańców Ziemi, nieodwracalnie zatruwających środowisko, nieuchronnie wyniszczających samych siebie, ryzykownie zbliżających się do punktu wyeliminowania własnego gatunku, uprawiających życie tak różne od tego, co zaplanowała matka natura. Pomimo groźby całkowitej zagłady, ludzie wciąż nie potrafią pozbyć się toksycznych i zabójczych mechanizmów społecznych, pretendowania do miana boskich twórców, pielęgnowania inspiracji do bycia panami świata, kreatorami jedynie słusznych prawd i moralnych norm. Przygoda czytelnicza, którą delektujemy się z uznaniem i aplauzem, mocno wciąga w zaproponowany obraz świata, zapewnia doskonałą wielopoziomową rozrywkę, skłania do wnikliwych refleksji. Również finałowa odsłona powieści wzmacnia wrażenie mistrzowskiej literatury, z zaskakującą ideą i intrygującym przesłaniem. bookendorfina.pl

Adrian Tchaikovsky, syn polskich imigrantów, zasłynął rewelacyjnym i docenionym przez fanów dziesięciotomowym cyklem Cienie Potępionych. W jego twórczości często powracają elementy związane z jego zainteresowaniami. Szczególne odzwierciedlenie w książkach znajduje jego hobby dotyczące badań nad owadami. Nie inaczej jest w Dzieciach Czasu, jego ostatnio wydanej w Polsce książce, która ukazała się nakładem Domu Wydawniczego Rebis. Historia opowiada o upadku ludzkiej cywilizacji. Ziemia umiera, a ostatni żyjący ludzie opuszczają ją w statku kosmicznym, desperacko szukając nowego domu pośród gwiazd. Ich przyszłość jest niepewna, do czasu gdy odnajdują planetę podobną do Ziemi, pozostałość po zamierzchłej eksploracji kosmosu. To co jednak zastają na miejscu nie do końca jest dla nich przychylne. Muszą się zdecydować, czy podążyć w dalszą podróż, która nigdy nie będzie miała końca, czy zaryzykować życie na planecie, która nie tylko dla nich byłaby domem. Historia Tchaikovsky'ego to opowieść o zagładzie jednej cywilizacji i narodzinach innej. Jest to swojego rodzaju biblia nowego gatunku, który rozpoczyna swoją dziejową wędrówkę przez wieki, ewoluując i podporządkowując sobie planetę. W pewnym stopniu można znaleźć odniesienie do rozwoju ludzkiej cywilizacji. Czyżby autor sugerował, że życie we wszechświecie składa się z pewnych cykli powtarzających się na przestrzeni milionów lat? Być może ludzkość w historii Tchaykovsky'ego również była efektem eksperymentów lepiej wykształconej rasy, która uległa zagładzie, a my na przestrzeni tysiącleci ewoluowaliśmy i sami staliśmy się gatunkiem na wyginięciu, tworząc zarazem inną inteligentną rasę. To, co najciekawsze, to fakt że autor z prostej historii tworzy genialną kosmiczną epopeję, z ogromnym rozmachem, rozgrywającą się na przestrzeni setek tysięcy lat. Zawiera w niej wiele kluczowych elementów, będących motorem napędowym nie jednej klasycznej powieści science-fiction. Mamy tu wątek zagłady ludzkości, eksperymentów genetycznych, kosmicznej odysei, walki z obcymi, sztucznej inteligencji, zabawy w boga. Długo można by wymieniać, ale najlepiej samemu sprawdzić zalety tej powieści. Dzieci Czasu to prawdziwy majstersztyk dla wymagających czytelników, który pozwoli przychylnym okiem spojrzeć na współczesną literaturę science-fiction. Przede wszystkim jest to mistrzowsko opowiedziana historia, która zachwyca każdym składowym wątkiem i elementem, finalnie dając efekt w postaci epickiej historii o kreowaniu świata. Jest to opowieść o upadku cywilizacji i jej narodzinach. Wielka literatura, która porusza wiele ważnych wątków z ludzkiego punktu widzenia. Polecam. http://www.mechaniczna-kulturacja.pl/2017/07/adrian-tchaikovsky-dzieci-czasu-recenzja.html