Astrofizyka dla zabieganych (okładka twarda)

„Astrofizyka dla zabieganych” ma zaledwie 200 stron. Trochę mało jak publikację poświęconą tajemnicom wszechświata, prawda? W dodatku ma mniejszy format niż większość powieści. Taka forma może dziwić do momentu, gdy spojrzymy na nazwisko autora, którym jest Neil deGrasse Tyson. To znany i ceniony popularyzator nauki. Doskonale zdaje sobie sprawę, że jeśli chce dotrzeć do laików, musi stawiać na zwięzły przekaz. I tak właśnie zrobił w swojej najnowszej książce. Czy istnieje coś takiego jak typowy naukowiec? Prędzej można mówić o stereotypach. Najpopularniejszy to poważny naukowiec w marynarce z łatami na łokciach. Poważny i poważnie traktujący swoją pracę. Mamy też stereotyp naukowca szaleńca, ale ten jest rozpowszechniony raczej w popkulturze. Natomiast Tyson to naukowiec przystępny, który jest zwyczajnym człowiekiem, a do tego geekiem i wcale się tego nie wstydzi – już na 39 stronie przyznaje, że miał nerdowską koszulkę z napisem „przestrzegam prawa powszechnego ciążenia”. Autor dopiero na ostatnich stronach pisze, dlaczego w zasadzie każdy powinien interesować astrofizyką. Prawda jest taka, że bez ciekawości, jakie kosmiczne prawdy zostały jeszcze pozostały do odkrycia „(...) nie różnimy się niczym od zaściankowego rolnika, który nie wyściuba nosa poza swój powiat, bo jego kilkanaście hektarów daje mu wszystko, czego potrzebuje. A jednak gdyby wszyscy nasi przodkowie mieli takie podejście, rolnik ten mieszkałby w jaskini i gonił swój obiad z kamieniem i patykiem w ręku”. Kosmiczna perspektywa sprawia, że przestajemy traktować się jak pępek (wszech)świata. Pomaga nabrać pokory. Każe zastanowić się nad przeszłością, ale przede wszystkim przyszłością naszego gatunku. Tyson pisze lekko i błyskotliwie (choć nie próbuje robić stand-upu – zależy mu na jasnym przekazie). Opowiada o początkach wszechświata, ciemnej energii, ciemnej materii (i czemu jest tak istotna dla funkcjonowania... wszystkiego), ale nie stroni od sugestywnych porównań np.: „(...) pojedyncza subatomowa cząstka niesie dostatecznie wiele energii, żeby wbić piłeczkę golfową do dołka z odległości kilkunastu metrów z dowolnego miejsca na greenie”. W książce nie brakuje też anegdotek. Jedna szczególnie zapadła mi w pamięć: „Kilka lat temu w Pasadenie w Kalifornii zamówiłem w cukierni gorące kakao na dobry sen, oczywiście z bitą śmietaną. Kiedy znalazło się przede mną na stole, nie było w nim ani śladu śmietany. Powiedziałem o tym kelnerowi, a on na to, że jej nie widzę, bo opadła na dno. Ale przecież bita śmietana ma małą gęstość i unosi się na powierzchni każdego spożywanego przez ludzi płynu. Zaproponowałem więc kelnerowi dwa możliwe wytłumaczenia: albo ktoś zapomniał dodać bitej śmietany do mojego napoju, albo prawa fizyki w jego lokalu tracą uniwersalność. Nieprzekonany kelner, żeby dowieść swoich racji, bezczelnie przyniósł porcję bitej śmietany. Zakołysawszy się raz czy dwa, śmietana wypłynęła na powierzchnię i spokojnie się na niej unosiła. Jakie jeszcze trzeba dowodu na uniwersalność praw fizyki?” Fizyka zajmuje się badaniem (i odkrywaniem) zasad, które rządzą światem, więc to naturalne, że powinniśmy się nimi interesować. Czasami ludzie wytykają innym, że nie obchodzi ich własny kraj, nie interesują się polityką czy gospodarką. Skoro to uznajemy za ignorancję, to jak nazwać brak zainteresowania własnym wszechświatem i to w czasach, gdy wiemy o nim tak wiele, a dostęp do informacji jest tak duży? „Astrofizyka dla zabieganych” faktycznie skierowana jest do zabieganych. Książkę czyta się szybko, a część rozdziałów można czytać niezależnie od innych – to ważne, bo jeśli nie czujemy się na siłach, żeby przeczytać całą książkę o tej tematyce, nie warto w ogóle rezygnować z lektury. Nie bądźmy ignorantami. Słońce jest jedna ze stu miliardów gwiazd w naszej galaktyce. A we wszechświecie galaktyk jest ponad sto miliardów. Musimy patrzeć dalej.

Jestem typowym humanistą i od zawsze polski, historia i muzyka były bliższe mojemu sercu niż fizyka, chemia czy matematyka. Jestem jednak osobą ciekawą świata. Sięgając po tę książkę miałam lekkie obawy, czy z moją znajomością fizyki i astronomii w ogóle zrozumiem coś z tej książki. Teraz, jakiś czas po lekturze, mogę stwierdzić, że tę książkę zrozumieją wszyscy - nawet tacy laicy jak ja :) Serdecznie polecam! Pełna recenzja: http://zaczytanad.blogspot.com/2018/02/astrofizyka-dla-zabieganych-neil-de.html

Fantastyczna, zabawna, merytoryczna! Polecam serdecznie!

JELENKA.PL W tym roku na rynku wydawniczym pojawiło się mnóstwo fantastycznych książek o fizyce i wszechświecie w roli głównej. Nie powiem i ja się zachłysnęłam tak łatwo dostępną i przystępnie podaną wiedzą. No bo czemu nie skorzystać? W końcu na naukę zawsze jest odpowiednia pora. Tyle ile się dowiedziałam o wszechświecie w kilku ostatnich miesiącach, nie dowiedziałam się przez całą swoją szkolną karierę. A książka Neil`a DeGrasse Tyson`a miała okazać się perełką w swojej klasie. Istną wisienką na torcie… TO CI HISTORIA Nie sądziłam, że historię wszechświata można opowiedzieć w tak fascynujący i błyskotliwy sposób. Czyta się ją jak najlepszą powieść przygodową z elementami fantastyki. A podczas lektury mimo ogromnego zainteresowania odczuwałam również pewnego rodzaju bezbronność. Tyson określił, że jesteśmy „gwiezdnym pyłem” uprawnionym do zrozumienia wszechświata, a my „zaledwie zaczęliśmy z tego korzystać”. I ja się w z tym w 100% zgadzam. Kiedy sobie to tak wzięłam do serca to poczułam się taka malutka i nieistotna, ale konkretnie zafascynowana. MAŁA WIELKA KSIĄŻECZKA Kiedy trzymałam „Astrofizykę dla zabieganych” po raz pierwszy byłam bardzo zdziwiona jej rozmiarami. Słysząc zewsząd ochy i achy spodziewałam się obszernego tomiska. A tu takie kuku. Maleńka książeczka, rozmiar niemalże kieszonkowy. Niech to pierwsze wrażenie jednak Was nie zmyli. To jest pigułka z maksymalną niezbędnej astrofizycznej wiedzy, jaką każdy z nas powinien posiadać. Moim ulubionym i najbardziej fascynującym zjawiskiem czy też prawem fizycznym ( niepotrzebne skreślić) jest prędkość światła. To jest tak trudne do wyobrażenia, że aż szok. W każdej popularyzującej fizykę książce jest to wytłumaczone trochę inaczej i trochę z innej perspektywy. I za każdym razem, jestem jeszcze bardziej zaciekawiona i po raz kolejny zdaję sobie sprawę, że im więcej się dowiaduję to tak suma summarum mniej wiem. ZDECYDOWANIE NIE NA RAZ Książka Tysona ma jedynie 200 stron i zdawałoby się, że w jeden wieczór można ją pochłonąć w całości. Jednak w moim przypadku tak nie było. Czytałam sobie po rozdziale i cieszę się, że tak zrobiłam. Każdy z rozdziałów jest naszpikowany wiedzą z zakresu astrofizyki i czasami po przeczytaniu niektórych akapitów trzeba się solidnie zastanowić nad poznanym przed chwilą stanem rzeczy. Tyson nie upraszcza za bardzo wszelkich zawiłości, ale klarownie je tłumaczy. I to w błyskotliwy sposób. Przyznam, że bardzo lubię ten lekko zabawny i ironiczny nauczycielski ton. Normalnie widzę, kiedy Tyson puszcza do nas oko i uśmiecha się porozumiewawczo. PODSUMOWANIE Książką Tysona naprawdę okazała się być perełką w swojej klasie i popularyzacja nauki w tym przypadku jest na najwyższym poziomie. Z lekturą każdej tego typu książki pojęcie wszechświata, kosmosu, praw fizyki staje się bliższe, ale jednocześnie zdajemy sobie sprawę jak mało wiemy. Nie tylko jeśli chodzi o indywidualną wiedzę, ale i ogólny stan rzeczy otaczającego wszechświata. Książka Tysona nie jest najprostsza w odbiorze, ale zdecydowanie warta poznania. Myślę, że i laicy i zapaleni sympatycy astrofizyki i oczywiście zabiegani będą zachwyceni lekturą tej książki. Absolutnie polecam jako prezent pod choinkę! „Astrofizyka dla zabieganych” w trzech słowach: błyskotliwa, mądra, dla głodnych astrofizycznej wiedzy.

Wszechświat jest ogromny, a teorii o jego powstaniu jest tyle, ilu naukowców się tym zajmuje. Mamy więc teorię że się rozszerza, kurczy, jest tylko wirtualną symulacją, w ogóle nie istnieje i inne. Oczywiście niektóre trzeba traktować ze sporym przymrużeniem oka, bo wiadomo, nie wszystkie można brać na poważnie. Jedno jest pewne, od dawna fascynuje wszystkich i trzeba naprawdę sporej wiedzy, żeby zrozumieć cokolwiek z niektórych rozważań naukowych. Na szczęście są tacy, którzy swoją wiedzę przekazują w sposób zwięzły i zrozumiały. Takim przykładem może być książka”Astrofizyka dla zabieganych”. Autor jest uznanym autorytetem w tym temacie, a swoją wiedzę przekazuje w sposób niezwykle interesujący a przede wszystkim zrozumiały. Nie językiem naukowym, ale takim, który trafia do wszystkich. W swoim dziele przedstawia wszechświat, który po Wielkim Wybuchy wyłonił się z niebytu i od tego czasu nic już nie było takie jak dawniej. Z humorem i interesująco przedstawione tu są różne teorie na temat otaczającego nas świata. Wszystko to czyta się niezwykle szybko i ani się nie obejrzymy a dochodzimy do końca. Krótkim podsumowaniem, ta niewielka rozmiarowo książeczka stanowi niezłe kompendium wiedzy na temat wszechświata. Co istotne przedstawione tu informacje trafią do każdego. A to ze względu na to, że nie jest to pseudo bełkot, ale jasno wyłożone informacje które powinny trafić do każdego, kto choćby minimalnie interesuje się tym tematem. Polecam wszystkim.

Spośród licznych możliwości, jakie daje nam miasto, podczas majówkowej przerwy wybrałam najbliższe memu sercu: książki oraz jedzenie 📚 &🍳🥓 Kończąc błogi tumiwisizm oraz nicnierobizm, żegnam się również z „Astrofizyką dla zabieganych” autorstwa Neil deGrasse Tysona. „Astrofizyka...” to wyjątkowo dobra książka popularnonaukowa dla laików, tym lepsza, że dotyczy trudnej dyscypliny nauki - astrofizyki. ☄️🌜🌏 Pośpieszny wykład wyłożony przez profesora unika wodolejstwa i nawijania niepotrzebnej waty słów, niemniej jest podany bardzo estetycznie i klarownie. Te zabiegi spinają klamrą całą stylistykę „książki dla zabieganych”. Sprzyjająca temu jest również forma wydania - kieszonkowa, poręczna, idealna dla młodych, żyjących w nieustannym pędzie. Warto złapać kilka głębszych oddechów nad doprowadzeniem jej do ostatnich stron, na końcu których czeka nas chwila wytchnienia i autorska zaduma nad kosmiczną perspektywą.

Jeśli ktoś chociażby troszkę interesuje się fizyką i astronomią to nie znajdzie w tej książce nic nowego. Zawiera ona podstawy i osoby zainteresowane tematem, ale nie zgłębiające tej dziedziny wiedzy, dostaną świetne spojrzenie na to jak daleko obecnie jesteśmy w odkrywaniu tajemnic kosmosu i będą zachwycone każdym kolejnym rozdziałem,który w bardzo przystępny sposób objaśnia dotychczasowe odkrycie i teorie. Jeśli ktoś ma chęci na więcej to polecam książki Hawkinga oraz wykłady polskiego profesora K. Meissnera.

Z pozycji laika muszę ocenić książkę na bardzo dobry: zwięzła, nie zanudza, nie przytłacza, stawia pytania także metafizyczne (za co chwała!), język potoczysty, ot - takie kompendium w pigułce, wystarczająco intrygujące dla początkujących, nie nużące dla nieco obeznanych z tematem. Dla zaawansowanych natomiast nieprzydatne, ale przecież adresatem są tytułowi "zabiegani", a nie dociekliwi specjaliści.

Jeśli coś ma Cię zainteresować wszechświatem i astrofizyką to będzie to właśnie ta pozycja - nic innego nie nadaje się tak bardzo do tego celu jak "Astrofizyka dla zabieganych " - to jest jak początek wspaniałej podróży, na którą trzeba się przygotować, ale jeśli już wyruszysz, to nie będziesz chciał przestać ...

Kupiłem tą książkę z ciekawości bo często oglądam de Grasse Tyson Neila w programach chyba w National G. i zawsze są ciekawe. I nie zawiodłem się bo autor w przystępny sposób przybliża trudne tematy o wszechświecie.