Zbyt inteligentni, żeby żyć szczęśliwie (okładka miękka)

Chcielibyście czasem wyłączyć myślenie? Jeśli na co dzień dokucza Wam natłok myśli i zwiększona wrażliwość to możliwe, że jesteście nadinteligentni i to lektura o Was. Autorką jest psycholożka i psychoterapeutka , specjalistka w zakresie psychologii osób wybitnie uzdolnionych. Stworzyła książkę na pograniczu poradnika i literatury popularnonaukowej, która przybliży nam zagadnienie nadinteligencji. Co to w ogóle za termin? Czy nie chodzi po prostu o osoby bardzo inteligentne? Właśnie nie. Ponadprzeciętna inteligencja jest tylko jedną ze składowych, a cech charakterystycznych jest więcej. To nie jest książka o geniuszach, którym sukces przychodzi z łatwością. To książka o uczniach, którzy znają wszystkie odpowiedzi, ale nie zgłoszą się z powodu braku pewności siebie. O studentach, którzy są świetnie przygotowani do egzaminu, ale polegną na prostych i zbyt oczywistych pytaniach. O dorosłych, którzy nie mogą zasnąć z powodu natłoku myśli, którzy czują za dużo i za mocno, którzy nie mogą się dopasować do obowiązujących ram. Autorka przytacza szczegółową charakterystykę takich osób analizując między innymi ich brak pewności siebie, odczuwanie lęku, perfekcjonizm, rozwiniętą empatię. W książce znajdziemy wiele wypowiedzi osób nadinteligentnych, co pomoże nam lepiej zrozumieć ich perspektywę. Przytaczane są także badania i wiedza z zakresu funkcjonowania mózgu. Chociaż lektura skupiona jest na osobach dorosłych to przyjrzymy się też nadinteligentnym dzieciom i nastolatkom. Poznamy trudności, z jakimi zmagają się te osoby. Zagadnienie jest przedstawione w sposób interesujący, chociaż autorka czasami krążyła wokół tych samych tematów po prostu używając innych słów. Także propozycje polepszenia dobrostanu są dość ogólne, ale rozumiem, że przy bardziej dokuczliwych objawach nie da się sobie pomóc samemu. Jeśli interesuje Was psychologia to myślę, że będzie to fajna, lekka lektura o ciekawym zagadnieniu. Może odkryjecie, że też jesteście nadinteligentni?

“Bycie nadinteligentnym to składnik osobowości, a nie choroba” “Zbyt inteligentni, żeby żyć szczęśliwie” to książka, która opowiada o osobach nadinteligentych. Zanim przejdę do recenzji, wytłumaczę kim są bohaterowie książki. Natinteligentni są to osoby, których mózg funkcjonuje w oparciu o inny rodzaj inteligencji. To osoby, które są bardzo wrażliwe i nieustannie zaangażowane emocjonalnie. “Zbyt inteligentni, żeby żyć szczęśliwie” to lektura zarówno dla nadinteligentnych, jak i ich bliskich. Jest niezbędna, żeby zrozumieć zachowania osób z tą cechą osobowości. Osoby nadinteligentne często nie potrafią sobie poradzić z otaczającymi ich emocjami. Właśnie do tego nawiązuje tytuł “Zbyt inteligentni, żeby żyć szczęśliwie” bo jak można być szczęśliwym, jeśli twój mózg cały czas przetwarza informacje, jeśli na pierwszym miejscu są zawsze emocje, nie tylko twoje ale też otoczenia. Autorka daje konkretne przykłady i wskazówki, dlaczego mózg osób nadinteligentnych działa tak, a nie inaczej w określonych sytuacjach. Pokazuje, że działanie pod wpływem emocji nie jest anormalne, dotyczy ono części społeczeństwa. Im wcześniej ludzie nadinteligentni otrzymają wskazówki jak radzić sobie ze swoim charakterem tym lepiej. Nadinteligencja to siła wrażliwości, autorka przedstawia jak możemy z niej korzystać i jakie ćwiczenia pomogą nam w opanowaniu naszej nadinteligencji. “Zbyt inteligentni, żeby żyć szczęśliwie” to kolejna książka dzięki której zrozumiałam, że moje emocjonalne podejście do wszystkiego nie jest niczym złym i nienormalnym. Dowiedziałam się, że oprócz tego, że jest to cecha mojego charakteru to jeszcze wiem jak mogę z niej korzystać. Bardzo polecam tę książkę wszystkim, którzy są pogubieni w swoich emocjach !

Myślę, że odkrycia tej pani są na zbyt wczesnym etapie i książke niestety służy bardziej jako forma diagnozy i pocieszenia, że nie jest się jedynym człowiekiem który tak się czuje. Odkrycia autorki rodzą pytania na które nie jest sama w stanie dostarczyć odpowiedzi. Pomoc dla osób dotkniętych tematem książki, można streścić do "znajdź świadomego problemu psychologa". Nie jest to z pewnością poradnik czy intruktarz i osoba dotknięta nie znajdzie za wiele drogowskazów. Może kilka zapewnień autorki na styl: "to normalne", "niektórzy tak mają", "przykładowy Tomek lub Asia opisywali swoje uczucia jako..." i tym podobne. Przez pierwsze 100 stron miałem wrażenie, że pani Jeanne zawarła w książce swoją pracę naukową dodała tylko kilka wyjaśnień terminów dla laików. Przeświadczenie zostało. Spodziewałem się znaleźć więcej praktycznych zastosowań jak człowiek nadinteligentny może funkconować i być szczęśliwy.

„Zbyt inteligentni, żeby żyć szczęśliwie” to książka będąca zarówno poradnikiem odpowiednim dla osób zupełnie zielonych w temacie psychologii jak i dla tych, którym profesjonalne podejście do analizowania zachowań i myśli nie jest obce. Autorka dokonała podziału swoich rozważań na 11 części, tak aby w odpowiedniej kolejności przeprowadzić czytelnika przez problemy ludzi nadinteligetnych, bo to właśnie wokół tej grupy koncentruje się treść książki. Zaczynamy od wyjaśnienia czym tak naprawdę charakteryzuje się taka osobowość, bo wcale nie są to ludzie uznawani za geniuszy i porównywani do Einstaina. Wybuchowi, empatyczni, perfekcjoniści, chcący zbawić cały wszechświat, nieustannie poszukujący sensu oraz z wiecznym poczuciem odstawania od ogólnie przyjętych norm. Co prawda przyglądamy się nadinteligentnym dorosłym, ale wszystko ma swoją genezę i wiele możemy przeczytać o tym jak zachowują się także tego typu dzieci czy co ukształtowało wiele lat temu takie, a nie inne podejście do życia tych osób. Znajdziemy tu także informacje o tym jakie są typowe zachowania tytułowych „zbyt inteligentnych”, z jakimi trudnościami przychodzi im się mierzyć, ale autorka nie poprzestaje na przedstawieniu faktów i wyników badań. Niemalże każdy „ogół” jest dodatkowo poparty historią klientów Jeanne, którzy posiadali dane cechy. Co jest dużym plusem to fakt, że łatwiej nam zrozumieć i zobrazować sobie ich postrzeganie rzeczywistości, gdy mamy wszystko przejrzyście opisane na podstawie konkretnej sytuacji. W porównaniu do poradników, które czytałam do tej pory ta pozycja zawierała dużo więcej „naukowych” stwierdzeń i nie zawsze wiedziałam co dany fragment ma mi przekazać . Autorka swoje rozważania poparła wieloma badaniami i były fragmenty, w których miałam poczucie, że wszystko jest zbyt zawiłe i dokładne przez co nie do końca rozumiałam jej wnioskowanie. Bardzo spodobał mi się pomysł na opatrzenie w ramki „złotych myśli” i podsumowań każdej z części, bo cała ta skondensowana wiedza była napisana w najbardziej przystępny sposób. Duży plus należy się tej pozycji także za to, że nie mamy tu tylko spojrzenia na świat przez pryzmat tytułowych zbyt inteligentych, ale wytłumaczone zostało jak inni mogą zachować się w stosunku do tego typu osób. Najważniejsza dla mnie była końcowa część tego poradnika, bo to właśnie w niej omówione zostały metody na radzenie sobie z byciem nadinteligentnym. Zaprezentowane sposoby udowadniały, że zawsze możemy cieszyć się z życia w pełni niezależnie od tego co siedzi w naszej głowie, więc wnioski końcowe to coś co powinien przeczytać każdy! Polecam tę książkę jeśli lubicie poradniki psychologiczne, które zawierają wiele przykładów „ z życia wziętych” oraz analiza ludzkich zachowań i myśli to coś co was intryguje. Co prawda nie będąc specjalistą w tej dziedzinie można wynieść z pewnością masę wartościowych informacji, to tej „fachowości” tu nie zabrakło i to jedne fragmenty, w których było mi ciężko połapać się w treści. Jeśli natłok myśli i poczucie przytłoczenia to coś czego często doświadczacie to sięgnijcie po tę pozycję. Myślę, że warto przeczytać tę książkę, bo być może odnajdziecie się w wielu sytuacjach tu opisanych i odkryjecie coś nowego w samym sobie?

Stykając się ze słowem „nadinteligetny”, zaczynamy wyobrażać sobie zazwyczaj geniuszy, którym sukces przychodzi z łatwością. Rzadko kiedy uruchamia się skojarzenie dotykające aspekt emocjonalny. A nadinteligencja stanowi kombinację nie tylko fenomenalnych umiejętności rozumowania i kreatywności, ale również wrażliwości i intensywności przeżywania świata wszystkimi pięcioma zmysłami. Każdego dnia towarzyszy im natłok myśli, które nie da po prostu się wyłączyć. Ot tak, po prostu. W głowach panuje chaos z pochłaniającymi lękami. Ciągłym zamartwianiem się o cały świat wokół. Działaniem według schematu „wszystko albo nic”, co w gruncie budzi tylko wieczne niezadowolenie. Bo zawsze przecież można coś zrobić szybciej, lepiej i bardziej. Dusi ich niepewność pragnień. Co w gruncie rzeczy przynosi tylko głębokie cierpienie, dyskomfort i nieakceptację przez otoczenie. Autorka książki „Zbyt inteligentni, żeby żyć szczęśliwie” tłumaczy jak oswoić swoją osobowość, aby korzystać w pełni z jej potencjału i zyskać zadowolenie z życia. Co kiedyś słusznie zauważył „Szczęście to w gruncie rzeczy nic innego jak stuprocentowe korzystanie z własnego potencjału”.

Jestem seniorką , przez całe życie borykająca się z trudami życia i niezrozumieniem otoczenia. Rdzę sobie, ale nie ma wokół mnie ludzi, których mogłabym nazwać przyjaciółmi, chociaż znajomych mam wielu. Poszukiwania wyjaśnień, co jest tego przyczyną i zrozumienia, co ze mną nie tak, zabrały mi ponad dwadzieścia lat. Dopiero książka "Zbyt inteligentni, żeby żyć szczęśliwie", wyjaśniła wszystko. Autorka opisuje problemy ludzi postrzegających rzeczywistość wszystkimi zmysłami. Wyjaśnia przyczynę nadwrażliwości związanej ze specyficzną konstrukcją neuronów w mózgach tych ludzi. Przedstawia tę nadinteligencję u dzieci i dorosłych, dając odpowiedź na pytania, które sobie zadają i opisując jak funkcjonują w świecie. Polecam tę książkę wszystkim, którzy nie radzą sobie ze zrozumieniem świata i ludzi wokół siebie. Być może uda się im coś w swoim życiu zmienić i wejść na ścieżkę wiodącą ku szczęściu. Życzę powodzenia.

Książka godna polecenia. Jest napisana w taki sposób, że bardzo szybko się ją czyta. Autorka opisuje wiele historii z życia swoich pacjentów, aby lepiej zobrazować poruszony problem. Mały minus za dosyć częste powtarzanie pewnych zagadnień w kilku rozdziałach, sprawiało to trochę odczucie jakby zabrakło treści na zapełnienie książki, lub jakby autorka zapomniała, że już poruszała dany temat. Pozycja warta przeczytania dla czytelnika interesującego się psychologią, pedagogiką i dla takiego odbiorcy, który ma wrażenie, że nie do końca pasuje do otoczenia. Książka pomaga zrozumieć i oswoić się z pewnymi emocjami.

Powiem wam, że jest to jeden z lepszych poradników, jaki udało mi się przeczytać w ostatnim czasie. Przede wszystkim w moim odczuciu porusza on problem, który jest niezwykle aktualny. Każdy z nas dąży do tego, aby być szczęśliwym. Poszukujemy wielu sposobów, aby osiągnąć nasz cel. Niejednokrotnie okazuje się, że przeszkodą w jego osiągnięciu jesteśmy my sami, ponieważ za dużo i za często analizujemy i doszukujemy się drugiego dna. W tej książce odnajdziecie dystans, który jest Wam tak potrzebny, aby być szczęśliwym. Zakochacie się w tej propozycji i będziecie do niej często wracać. Polecam.

Dobrze, że zaczynamy mówić o inteligencji emocjonalnej, która jest kluczowa w odbieraniu świata. Jestem po lekturze i śmiało mogę ją polecić. Inteligentni myślą przede wszystkim sercem

świetna książka. Daje dużo do myślenia i pociesza tych, którzy się z nią utożsamiają, pozwala zrozumieć siebie.