W krematoriach Auschwitz (okładka  miękka, 01.2021)

Po wielu przeczytanych książkach, po wielu filmowych dokumentach dotyczących Zagłady i eksterminacji niearyjczyków w II WS, po wielu wizytach w Muzeum Auschwitz-Birkenau sądziłem, że ta lektura nie będzie odebrana przeze mnie tak emocjonalnie. Książka działa na wyobraźnię, odbieramy treść całym sobą, niemal fizycznie czujemy udrękę narratora. Dla empatycznego czytelnika jest to trudna podróż przez Zagładę. Lektura ważna, dopełniająca obraz fabryki śmierci, chociażby wspomnieniem ostatnich minut życia ofiar, którym autor towarzyszył niemal do końca, zapisem jego uczuć... Obowiązkowa pozycja w bibliotece interesujących się Zagładą. Technicznym minusem wydania miękka okładka.

Wstrząsające wspomnienia więźnia Auschwitz, który za karę znalazł się w składzie komando pracującego w krematorium. Autor skupia się wyłącznie na tym okresie swojego pobytu w obozie. Plastyczne opisy dopełniają całości dzieła. Książka jest jaskrawym świadectwem zbrodni popełnionych przez Niemców podczas II wojny światowej. Jest nie tylko poruszająca i wzruszająca, ale stanowi znakomite dopełnienie wiedzy o obozie i zbrodniach w nim popełnianych. Polecam.

Bardzo dobra książka, wstrząsająca, ale warta przeczytania.

Takie książki lubie czytac,oby takich książek było wiecej

Bardzo dobra książka. Polecam wszystkim.

Bardzo dobra i mocna książka.

Ciekawa książka Polecam

Prosty język

„W krematoriach Auschwitz. Sonderbehandlung - mord na Żydach” to kolejne świadectwo zbrodni hitlerowskich Niemiec, śmiem twierdzić, że jedno z ważniejszych, a w Polsce jedyne takie. Filip Müller był jeden z kilkudziesięciu członków Sonderkommando, specjalnej grupy „operacyjnej” powstałej w obozie Auschwitz, mającej za zadanie „oczyszczanie” miejsca zbrodni. Sonderkommando w czasie swojej działalności liczyło dwa tysiące dwustu więźniów, z czego około setki udało się przeżyć, natomiast Müller był jedną z pięciu osób, które pracowały w obozie głównym. Świadek eksterminacji setek tysięcy niewinnym ludzi, przeżył, jak sam przyznaje, dzięki szczęśliwym przypadkom, ale też dzięki sile tych, dla których to życie już się kończyło (fragment, kiedy młode kobiety wypychają Müllera z komory gazowej, jest czymś tak poruszającym, że nie sposób się potem zebrać). Relacja słowackiego Żyda jest niezwykle szczegółowa i zaczynając czytać, trzeba się nastawić na masę detali, niespotykaną w innych książkach tego typu. Z początku może to nieco przytłaczać, ale warto się przemóc, bo po kilkunastu stronach kartki przewracają się same. Ogrom bólu i cierpienia nie do pojęcia. To, z jakimi emocjami mierzy się człowiek, który jest świadkiem spalania ciał swoich najbliższych, wie tylko on sam. To, co jest niezmienne, to niewiara w to, co się dzieje. Nikt nie jest w stanie przetłumaczyć sobie, jak to możliwe, żeby w środku Europy, w XX wielu działy się takie rzeczy. Świat widzi. Świat milczy. Jest w tym wszystkim też ziarno sprawiedliwości, kaci, choć nie wszyscy, zostali osądzeni. To ogromna zasługa tych, którym udało się przetrwać. Książkę polecam ogromnie, zwłaszcza tym, których interesuje ta tematyka. Nie będziecie zawiedzeni. IG @angelkubrick