Vortex. Dziewczyna, która prześcignęła czas (okładka miękka)

cool

Odkąd zobaczyłam zapowiedź drugiego tomu serii, siedziałam jak na szpilkach, bo nie mogłam się doczekać, kiedy zacznę czytać „Dziewczynę, która prześcignęła czas”. Autorka jest niekwestionowaną mistrzynią zakończeń, dlatego zaraz po przeczytaniu pierwszego tomu, chciałam wiedzieć, co wydarzy się dalej. W drugim tomie zresztą ponownie na końcu zastosowała zabieg, który zmusza czytelnika do jak najszybszego sięgnięcia po kolejną część. Kończenie akcji w takim momencie powinno być surowo zabronione, szczególnie jeśli przed czytelnikiem jest długie oczekiwanie na kontynuację. No co tu dużo mówić, finał drugiego tomu wymiata. Ostatnie strony powieści czyta się dosłownie na jednym wdechu, bo dzieje się tam tak dużo, tak szybko i tak niewiarygodnie, że oczy ze zdumienia wychodzą z orbit, a szczęka opada aż do samej podłogi. Rewelacja! Zakończenie jest tak samo świetne, co bolesne i zdecydowanie robi wrażenie. Kiedy zaczynałam czytać pierwszy tom, wydawało mi się, że ta historia nie będzie oryginalna. No bo co może być oryginalnego w pomyśle na fabułę, w której główną rolę gra zwyczajna nastolatka, która zostaje obdarzona wyjątkowymi mocami i która będzie miała niebagatelny wpływ na losy świata. Autorka jednak już wtedy bardzo mnie zaskoczyła, tworząc niepowtarzalny, zdecydowanie oryginalny świat i budując go od podstaw. Świat, który w drugiej części wydaje się rosnąć, rozszerzać na wymiary, których do tej pory nie poznaliśmy. Rzeczywistość, w której przyszło żyć głównej bohaterce jest wielobarwna, intrygująca, piękna i straszna zarazem. Świat przedstawiony zadziwia tym, jak bardzo jest rozbudowany, jak bardzo bogaty i jak bardzo dopracowany. Mimo wielu aspektów, z którymi mamy w powieści do czynienia, nic się tu nie rozłazi, wszystko trzyma się kupy. Świat Elaine to niebezpieczne tunele energetyczne, którymi łowcy w szybkim tempie przemieszczają się w dowolne miejsce na świecie, a teraz również podróżują w czasie. To również istoty zmutowane z ogniem, powietrzem, wodą i ziemią, które energia vortexu zmieniła w rządne władzy i krwi bestie. Mutanci zabrali Elaine bliskich, teraz chcą zawładnąć światem i nie przebierają w środkach. Wizja dystopijnej przyszłości Benning jest niezwykle pociągająca, bo świeża i tak inna od tej, którą znamy z innych publikacji. Równie rozbudowani i interesujący są bohaterowie powieści. Nie tylko są to postaci, które zapadają w pamięć, nie tylko wyróżniają się na tle innych, ale też skrywają pewne tajemnice, które bardzo powoli wychodzą na jaw i burzą znany już nam trochę świat i jego porządek. Autorka stopniowo odkrywa karty, bardzo uważnie dawkuje czytelnikowi informacje, dlatego nie można się domyślić, w jakim kierunku potoczy się ta historia. Dlatego też książka tak bardzo zaskakuje, a nawet szokuje. A końcówka już w ogóle wywraca wszystko na drugą stronę. Nadal nie jestem w stanie ogarnąć, co tak właściwie się tam wydarzyło. To, co wyszło na jaw na ostatnich stronach powieści, to wisienka na torcie tej historii. Brak mi słów na opisanie tego, co ta opowieść robi z czytelnikiem. Nie mogę uwierzyć w takie zakończenie i nadal jestem w ogromnym szoku. Na koniec dodam tylko, chociaż to rzecz oczywista, akcja powieści jest bardzo szybka, bogata w plot twisty i nie brakuje tu momentów pełnych grozy i niesłabnącego napięcia. A także emocji, które zostają z czytelnikiem jeszcze przez długi czas. Autorka stworzyła ciekawy, intrygujący świat, w którym chce się przebywać i bohaterów, których poczynania śledzi się z rosnącym zainteresowaniem. Fabuła książki jest skomplikowana, a jej akcja nie rozgrywa się już tylko w jednym czasie, a w kilku. Zakończenie przynosi szok, zdziwienie i ból. Zostawia czytelnika z kacem książkowym, ale też z licznymi możliwościami, co do kierunków, w których może potoczyć się akcja kolejnego tomu, przez co trudno domyślić się, jak zakończy się ta trylogia. Nie ma w powieści nic oczywistego i za to kocham ją chyba najbardziej. No i ogromnie ją Wam polecam rzecz jasna.

„Vortex 2. Dziewczyna, która prześcignęła czas.” od Anny Benning zdecydowanie zaskoczył mnie końcówką! No takiego plot twistu to za nic się nie spodziewałam🤯 Zwłaszcza, że po przeczytaniu fragmentu książki ze skrzydełka i tytułu, byłam pewna, że wszystko jest już jasne 🤭 Mamy tu motyw podróży w czasie, dużo zwrotów akcji i konflikt sumienia: czy można zabić jedną osobę, jeśli ocali to tysiące? Podobało mi się, że akcja ruszyła od pierwszych stron. Przypomnienie zdarzeń z poprzedniego tomu zostało zgrabnie wplecione w fabułę. Niektórych rzeczy nie pamiętałam, więc fajnie, że autorka nakreśliła kontekst 😊 Lokacja, w której główni bohaterowie spędzili najwięcej czasu była przepiękna.🌊 Tropikalna plaża nad oceanem, wioska w tajemniczej podwodnej stacji badawczej i morskie stworzenia. Plemię, które tam spotkaliśmy pozwoliło nam lepiej poznać pływańców (ludzi zmutowanych z wodą), a tym samym dało tło dla rozwinięcia postaci Susie. To empatyczna, kochana osóbka, która mimo okrutnych tortur Kuratorium, nie szuka zemsty, jest w stanie zaufać drugiej osobie i pozytywnie patrzeć na świat. Cieszyłam się z rozwoju historii Susie, ale nie cierpiałam Rany – przywódczyni plemienia nie chciała nikogo słuchać i tylko by się modliła 🙄 Ellie walczyła o swoje przekonania i uparcie dążyła do celu, ale głównie była narzędziem do narracji i pchania fabuły do przodu. W I tomie przeszła ciekawą, wiarygodną przemianę, a w drugim trochę stała w miejscu. Luka ciągle prowokował Bale’a, a Bale z kolei wrócił do bycia zamkniętym, nieobecnym mrukiem 😔 Niestety środek książki bardzo zwolnił. Początek był podobny do I tomu, więc wolno się wciągałam, a środek książki tylko spotęgował to uczucie. Czytałam dalej, chętnie wracałam do Vortexu 2, ale nie czułam, że muszę koniecznie wieczorem sięgnąć po książkę, żeby dowiedzieć się, co będzie dalej. Miałam wrażenie, że zdarzenia, które można byłoby zmieścić w 100 stronach były rozpisane na 200. Jednak pierwszy tom był lepiej dopracowany i wyważony. Za to ostatnią część pochłonęłam na raz i czekam na finalny tom! Mam nadzieję, że cliffhanger z epilogu, który mocno przywodzi na myśl Kosogłosa (Igrzyska Śmierci), będzie szybko rozwiązany 😄

Od początku fabuły nie zwalniamy ani na chwilę, cały czas coś się dzieje. Jest wiele niebezpieczeństw, ale podczas czytania ma się wrażenie że to trochę jak równanie matematyczne a rozwiązanie jest niezwykle zaskakujące. W początkowych rozdziałach mamy delikatne przypomnienie tego co działo się w poprzednim tomie, a także wstawki o bohaterach. Ten tom jest mniej dystopijny a bardziej skupia się na przeskokach w czasie. Mimo to wplecenie natury jest nadal ważną częścią historii. Podczas czytania czujemy jakbyśmy układali puzzle, a każdy brakujący element musieli znaleźć w innych latach. Fabuła skupia się nie tylko na głównych bohaterach, ale i pobocznych a nawet takich, którzy mocno namieszają w całej historii. Drugi tom rozłoży Was na łopatki, ale i rozerwie Wasze serca na strzępy. Bardzo podobało mi się to, że romans jest zepchnięty na dalszy plan, coś się pojawiło ale delikatnie i nie przysłoniło akcji właściwej. Podobały mi się postawy bohaterów, że potrafili potrząsnąć główną bohaterką, zwrócić jej uwagę i pokazać, że bycie honorowym nie zawsze jest właściwym wyborem. Bo i tak ktoś ucierpi. Opisy przyrody, krajobraz i świat wykreowany bardzo silnie działają na wyobraźnie. Podczas czytania czuje się częścią historii i przeżywa wszystko wraz z innymi. Ta część jest również zaskakująca, nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy oraz rozwiązania. Widać, że wszystko jest przemyślane, nie ma żadnych kwiatków ani absurdów. Przez powieść się płynie i ciężko się oderwać. Uwielbiam każdego bohatera, za różnorodność i za siłę przyjaźni i miłości. Seria jest wspaniała, wraz z każdym tomem uczymy się czegoś nowego o świecie, w którym żywioły odgrywają nieodłączny element. Widzimy walkę między dwoma światami i sami nie wiemy gdzie nakreślić granicę. Po tak emocjonującym tomie, ciężko wrócić do rzeczywistości. Bardzo, bardzo bardzo mocno polecam całą serię. Ten tom jest jednym z najlepszych jakie czytałam, cała seria zasługuje na zachwyty. I mam nadzieję, że niedługo przeczytam kolejny tom. Dajcie się namówić, rzućcie wszystko i idzie czytać Vortex. Gwarantuje Wam, że wejście do tego świata będzie najlepszym co może się Wam przytrafić. Polecam!

Hipnotyzująca okładka "Votrexu" zdecydowanie przyciąga wzrok! O bok tej książki nie można przejść obojętnie i zdecydowanie warto dać się wciągnąć w wir przygody! Po przeczytaniu pierwszego tomu trylogii "Votrex" autorstwa Anny Benning byłam pod ogromnym wrażeniem i na kontynuacje czekałam z wielką niecierpliwością. Rewelacyjny początek sprawił, że wobec drugiego tomu miałam ogromne oczekiwania, ale czy "Dziewczyna, która prześcignęła czas" okazała się być książka równie dobrą co "Dzień, w którym rozpadł się wiat"? Elaine i Bale to para niezwykle utalentowanych nastolatków, którzy odkrywając pilnie strzeżone, państwowe sekrety mogą zmienić bieg historii i uratować świat. Aby zmienić rzeczywistość wraz z grupką przyjaciół udają się w podróż do przeszłości, jednak wyprawa przynosi tyle samo nowych pytań, co odpowiedzi. O samej fabule nie mogę napisać wiele, ponieważ wszytko tutaj może być spojlerem psującym radość z czytania, muszę jednak dodać, że po drugi tom trylogii "Vortex" polecam sięgnąć dopiero po przeczytaniu pierwszego, ponieważ to tam Anna Benning świetnie wprowadziła czytelników do wykreowanego przez siebie dystopijnego świata, a bez znajomości początku serii z pewnością trudno byłoby się odnaleźć w tej niesamowitej historii. Tom pierwszy wciągnął mnie tak, że przeczytałam całą książkę w kilka godzin- tym razem czytałam książkę zdecydowanie wolniej, ale nie dlatego, że była gorsza, tylko dlatego, że była bardziej dojrzała. Tempo jest tu niesamowicie szybkie, pojawiają się nowe niewiadome, a także otrzymujemy więcej głębokich uczuć takich jak miłość i przyjaźń, które dodają zwykłej młodzieżowej historii większej wartości. Uwielbiam duet Ellie+ Bale. To para, której bardzo mocno kibicuje, jednak po elektryzującym zakończeniu, które jest niemałym zwrotem akcji, nie mam pojęcia czego spodziewać się w kolejnym tomie ( i trochę się tego boję!). Rewelacyjne zakończenie sprawiło, że już wypatruję kolejnej części i mam nadzieję, że zwieńczenie trylogii mnie nie zawiedzie!

Czekałam na tą powieść od dnia, kiedy zobaczyłam jej zapowiedź. Niemal skreślałam dni na kalendarzu. Potem jednak, gdy była już niemal w moich rękach to się przestraszyłam. Bo co ze "słynną" klątwą drugiego tomu? Wszystko to było niepotrzebne! Vortex kolejny raz odciął mnie od rzeczywistości i porwał w swoje wiry. Po dramatycznym wydarzeniach w przeszłości sprawy zamiast się wyjaśnić, zdają się być skomplikowane jeszcze bardziej. Ludzie i zmutowani trwają w napięciu nie wiedząc co tak naprawdę ich czeka. Oczywiście Ellie i Bale mają do odegrania swoje role, które nie wydają się być ani łatwe, ani przyjemne. Jednak, gdy sprawy zaczynają się coraz bardziej komplikować, a ich przeciwnik Varus Hawthorne ponownie wysyła ludzi do przeszłości, nie mają wyjścia – muszą ponownie skoczyć w nieznane. Ale czy rzeczywiście w nieznane? Miejsca, w których się znajdą zamiast odpowiedzi zaczną zadawać kolejne pytania, a relacje między bohaterami mogą się odrobinę pokomplikować… Anna Benning w drugim tomie swojej trylogii "Vortex. Dziewczyna, która prześcignęła czas" zabiera nas ponownie w zapierającą dech w piersiach przygodę. Świat, który poznaliśmy w pierwszym tomie, w tym zdaje się rozszerzać i wciągać nas coraz bardziej. Od pierwszych stron akcja porwie was i nie będziecie mogli złapać oddechu, aż do samego końca! Bohaterowie, który staną się waszymi przyjaciółmi, z którymi będziecie chcieli przeskoczyć przez vortexy i ratować świat. Niesamowite zwroty akcji, zaskakujące tajemnice i cliffhanger, który sprawia, że chcecie sięgnąć po ostatnią część trylogii natychmiast. To wszystko i parę rzeczy więcej czeka was w tej niesamowitej powieści. Nie wiem jak wytrzymam do ostatniego tomu, ale ta powieść to coś pod czym mogę się podpisać swoimi wszystkimi czterema kończynami . Ta historia was porwie, przytuli, a na koniec zostawi was w takim stanie, że nie będziecie wiedzieli co robić. Wtedy pozostaje jedno pytanie: kiedy ciąg dalszy historii? 😀

Anna Benning ma niesamowitą moc - jej powieści czyta się w tak zastraszająco szybkim tempie, że nim się obejrzymy, przewracamy ostatnią stronę. I chcemy więcej! Pierwszą część "Vortexu" pochłonęłam prawie na raz i z drugą było dokładnie tak samo, bo tutaj cały czas coś się dzieje! Często nie mamy nawet chwili na złapanie oddechu między kolejnymi wydarzeniami, skokami w czasie i przestrzeni, czy następnymi vortexami, które wciągają nas coraz głębiej w tę zawrotną fabułę i coraz bardziej budują napięcie! Z drugiej strony muszę przyznać, że większość tajemnic, zwrotów akcji i niesamowitych wydarzeń, których żaden z bohaterów zupełnie się nie spodziewał - było tak oczywistych, że już po sekundzie wiedziałam, co się stanie. I to nie tak, że jestem jakimś niesamowitym Sherlockiem Holmesem książek fantastycznych. One naprawdę były aż do bólu przewidywalne. Chociaż znalazła się tu też na szczęście rzecz, która całkowicie mnie zaskoczyła! Cieszę się, że to jedna z tych książek, w której wątek miłosny nie przesłania całej historii, ale wciąż jest na tyle wyrazisty, że można się nim cieszyć. Po przeczytaniu jednej z opinii czekałam również na relację, która miała rozwinąć się między bohaterami drugoplanowymi. I tutaj akurat mocno się zawiodłam, bo moim zdaniem zawiązała się na szybko, po łebkach i zupełnie do mnie nie przemówiła. Mimo aspektów, o których wspomniałam wyżej, i które nieszczególnie mi się podobały, nie mogę nie zwrócić uwagi na jeden niesamowicie ważny fakt - tę książkę naprawdę świetnie się czyta! Mamy okazję poznać jeszcze więcej aspektów czarującego świata i jego historii, tarcia między ludźmi i zmutowanymi stają się coraz bardziej niebezpieczne, a zakończenie znów pozostawia nas w stanie, na który może pomóc jedynie trzecia część - na już i na teraz!

" - Mam złe przeczucie — mruknęłam i rzuciłam Bale'owi zmartwione spojrzenie. - Ty zawsze masz złe przeczucie, jeśli chodzi o moje plany — zwrócił się do mnie. - Nieprawda — skłamałam i przygryzłam dolną wargę." * Elaine dopiero, co uratowała świat. Niestety było to tylko pozorne zwycięstwo, ponieważ widmo wojny z każdym dniem staje się coraz bardziej realne. Czy jesteś gotow* wyruszyć razem z bohaterami w niesamowitą podróż do przeszłości, sprawdzić gdzie wyrzuci ich Vortex oraz odkryć tajemnice, które mogą zaważyć na losach świata ? * "Dziewczyna, która prześcignęła czas" to dla mnie taka trochę książką PARADOKS. Dlaczego? Cóż, jak inaczej mogę nazwać sytuację, gdy historia mnie zachwyciła, a jednocześnie zawiodła na całej linii... * To, co bezapelacyjnie działa na korzyść tej historii to: 💠 Dopracowany motyw Vortexu i związanych z nim podróży w czasie. 💠 Intrygujący wstęp i FENOMENALNY finał. ( JA SIĘ PYTAM, KIEDY 3 TOM!) 💠 Genialna kreacja świata i jego mieszkańców. Szczególnie mowie tu o mutacjach, które zarówno w pierwszym, jak i drugim tomie bardzo mnie intrygowały. 💠 Fajna kreacja bohaterów — ze szczególnym wyróżnieniem dla drugoplanowych. * W czym więc leży problem? Otóż w 250 stronach, pomiędzy wstępem i zakończeniem. Niestety, ale fabuła ze środka książki nie porwała mnie tak bardzo, jakbym sobie tego życzyła. Akcja albo gnała na łeb na szyję do tego stopnia, że zanim zdarzyłam przegryźć jeden zwrot akcji, już dostawała drugi, albo z drugiej strony niesamowicie się wlekła, nie wnosząc do książki nic poza kolejnymi opisami. * Tym więc sposobem początek i zakończenie drugiego tomu serii "Vortex" oceniam na 10/10, środek niestety na 5/10. Całokształt natomiast dostaje ode mnie 7½/10 - głównie za sprawą finału i bomby, jaką na mnie zrzucił...

~W 2020 roku, czyli 79 lat temu na świecie pojawił się pravortex, który zapoczątkował wielką mutację. Wir zmieszał ludzkie DNA z ogniem, powietrzem, wodą i ziemią. Dodatkowo w różnych miejscach na świecie pojawiły się vortexy, które służą łowcom do błyskawicznego przemieszczania się. ~Przywódca Kuratorium, Varus Hawthorne chce oczyścić świat z energii vortexu, więc wysyła swoich łowców w przeszłość. ~Elaine oraz Bale mogą kontrolować tunele przestrzenne co daje im możliwość podróży w czasie. Wraz z przyjaciółmi wyruszają za ludzmi Varusa, aby zapobiec najgorszemu. Jak tylko skończyłam pierwszy tom tej fantastycznej przygody to nie mogłam się doczekać, aż sięgnę po kontynuację i poznam dalsze losy bohaterów, których bardzo polubiłam. Wreszcie nadszedł ten moment i oczywiście jestem bardzo zadowolona z powrotu do świetnie wykreowanego, oryginalnego uniwersum stworzonego przez autorkę. Sięgając po książki z tej serii wkraczamy do świata zawiłej technologi, podróży tunelami przestrzennymi oraz mutacji, które sprawiają, że połączeni z żywiołami posiadają nadzwyczajne zdolności. Taką wybuchową mieszankę autorka zdecydowała się doprawić motywem podróży w czasie, więc jak widać w lekturze dzieje się naprawdę wiele. Losy bohaterów śledziłam z zainteresowaniem i bardzo się cieszę, że Anna Benning zdecydowała się również na więcej wątków z drugoplanowymi postaciami. Oczywiście w tej historii nie zabraknie niebezpiecznych sytuacji, trudnych wyborów oraz zwrotów akcji, które prowadzą do zaskakującego zakończenia. Zakończenia, po którym finałowy tom trylogii chciałoby się mieć już w swoich rękach. Mam nadzieję, że nie przyjdzie nam długo na niego czekać. Oczywiście bardzo polecam oba tomy!

🌀”Vortex. Dziewczyna, która prześcignęła czas” 🌀 Czy mocno czekałam na tą kontynuacje? Tak! Czy się zawiodłam? Tak😬 ~ Nie chcę tu teraz robić negatywnego wydźwięku tej książki bo miała ona i dobre i złe strony. Postaram się konstruktywnie napisać Wam moją opinie, wyciągając dobre i złe strony tej pozycji aby - mam nadzieję - pomóc komuś z Was w decyzji sięgnięcia po tą książkę😊 Na początku zaznaczę, że nie żałuje że ją przeczytałam! Za 3 tom zamierzam sięgnąć tylko jak się pojawi jednak będzie to już bardziej wina przywiązania się do bohaterów i ich losów, niż pochłonięcia każdego wątku i biegu akcji 🌀 Plusy: motyw podróży w czasie, dalej się tu tym zachwycałam! ciekawe zwroty akcji więcej wątków z bohaterami pobocznymi wątek romantyczny między bohaterami drugoplanowymi - tak!! poznawanie nowych, fantastycznie opisanych miejsc konflikt zaufania fenomenalne zakończenie, które zostawia głód na 3 tom!! 🌀 Minsusy - przemiana bohaterów z 1 tomu mam wrażenie tutaj zatrzymała się albo nawet cofnęła - wątek romantyczny głównych bohaterów - nie czułam już między nimi więzi - przydługie rozdziały, dla mnie można by to napisać o wiele zwięźlej - Natłok akcji, brak czasu na chwile oddechu, wiele razy miałam musiałam odkładać tą pozycje i wracać do niej po czasie - Czy powinno się czytać książkę dla połowy jej treści? Myśle że nie;( 🌀 Niczego wam tu nie narzucam. Są to moje odczucia i otwarcie Wam tu o nich pisze. Rozumiem też, że jest tu wiele czytelników którym ta książka jak najbadziej może przypaść do gustu😉 Mam nadzieje że teraz kiedy wylałam kawę na ławę nie będziecie się bali podjąć ze mną dyskusji o tej książce, wierzcie mi mocno na to czekam😂💜 @lii_bookishly