Trudna miłość. Mama i ja (okładka  twarda, 09.2020)

Ksiazka przyszła w tragicznym stanie.

Warto przeczytać - żeby zrozumieć..

Do przeczytania

Książka super

Mocna książka

Wartościowa

Polecam.

Super

Recenzja https://www.instagram.com/zaczytana.querida/ - Gdy byłam mała, uwielbiałam zasypiać na ramieniu mamy. Wsłuchiwałam się w jej oddech i dostosowywałam własny do jego tempa. Wdech. Wydech. Zastanawiałam się, czy inni też tak robią. Uwielbiałam chwile, w których oddychałyśmy jednocześnie. Wyobrażałam sobie, że nasze serca są wtedy idealnie zsynchronizowane. - Ostatnio przyłapałam się na tym, że leżąc przy moim mężu zdarza mi się robić dokładnie tak samo. Wraca uczucie sprzed wielu lat. To już wtedy, w dzieciństwie, nauczyłam się odczuwać miłość poprzez... spokój. - I myślę teraz o dzieciństwie, o którym długo się milczy, chociaż chciałoby się krzyczeć. Myślę o dzieciństwie Reginy Brett. I o wszystkich dzieciństwach do niego podobnych. Mama, która nie potrafi kochać. Córka, której nikt nie nauczył miłości. Tata, który krzywdzi. Mama, która nie reaguje. Dziecko. Przerażone dziecko. - „Trudna miłość. Mama i ja” - Regina Brett - Przeczytałam ją w ciągu jednego dnia. To jedna z najbardziej przejmujących historii, które miałam okazję poznać w tym roku. I jedna z tych, które skłaniają do refleksji. O łapczywym pragnieniu miłości. O jej braku. O cierpieniu. O wybaczaniu. Jest smutna, ale nie jest po prostu smutna. Przeraża, ale nie na przerażeniu się opiera. Daje nadzieję. Jest nasączona nadzieją i wiarą, ale taką nienachalną. Taką, którą chłonie się całym sobą. - Chciałabym, żeby nie miała swoich adresatów, ale wiem, że ich ma. Skrzywdzonych. Niekochanych. Jednak stojąc po tej drugiej stronie - tych, których miłość otulała od samego początku miękkim kocem, mówię - to też dla nas. Żeby się zatrzymać. Żeby pomyśleć. I dodaję, że porusza także inne istotne kwestie. Mówi o bardzo ważnej roli terapii. O chorobie Alzheimera. Uniwersalnie o radzeniu sobie z traumami. - O życiu. Trudnym, które zawsze ma szanse stać się lepsze.

Regina Brett dała się poznać swoim czytelnikom jako osoba głęboko uduchowiona, ale także nosząca w sobie traumę z dzieciństwa. Dziś o jej niełatwych relacjach z mamą w publikacji ,,Trudna miłość. Mama i ja". Miałam okazję brać udział w spotkaniu autorskim podczas pobytu Reginy Brett w Polsce w listopadzie 2018 roku w Bydgoszczy. Już wtedy autorka ciepło wypowiadała się o Polakach, którzy zawsze miło ją przyjmują. Z tego co pamiętam już wówczas wspominała coś o niełatwej relacji z mamą. Okazuje się, że Regina została wychowana w domu, gdzie przebywało łącznie z nią 11 dzieci. Mama nie reagowała na przemoc ze strony ojca, jeszcze sama ,,skarżyła" i donosiła o przewinieniach dzieci. Książka, jak i zachowanie opiekunów jest pełne sprzeczności. W dorosłym życiu Regina uświadamia sobie jeszcze jedną brutalną prawdę - była molestowana. Zarówno przez ojca, jak i dziadka. Jak na to reaguje mama, kobieta, która powinna ją wspierać? Nie wierzy jej, uważa, że córka wymyśla. Warto tutaj też podkreślić, że z relacji autorki wynika, że rodzicielka nigdy przesadnie nie przejmowała się działaniami swoich dzieci, być może cierpiała na depresję, która nie pozwalała jej brać czynnego udziału w tych aktywnościach. Okazuje się jednak, że mama Brett zaczyna mieć zaniki pamięci, z czasem lekarze stawiają diagnozę - choroba Alzheimera. Wtedy właśnie Regina postanawia opiekować się nią, trochę wbrew sobie. Okazuje się, że dzięki grupom wsparcia, wyjazdom medytacyjnym wybacza jej i czuje w stosunku do niej miłość. ,,Trudna miłość. Mama i ja" Reginy Brett to nie pozycja łatwa i przyjemna, o której za chwilę zapomnimy. Zmusza nas do przemyślenia, jakim dzieckiem jestem, jaką mamą chcę być - czy nie powielam błędów, których miałam się wystrzegać? Z pewnością zmusza do zatrzymania się i spojrzenie na nasze zachowania rodzicielsko-dziecięce z innej, nowej perspektywy. Serdecznie polecam.