Tartak tortur. Seria niefortunnych zdarzeń. Tom 4 (okładka  twarda)

Bardzo ciekawa książka. Cała seria porusza ważne tematy, dające dość mocno do myślenia. Pomimo iż już obejrzałam serial, wiem jak się skończy ta przykra powieść. Mimo to dalej bym chciała kontynuować czytanie książek z tej serii.

Super że seria ukazuje się ponownie. Już nie możemy się doczekać kolejnej części.

Zakochałam się w tej serii 💕

Ok

Myśleliście, że po ostatnich przygodach rodzeństwa Baudelaire szczęście w końcu się do nich uśmiechnie? Ja również. Liczyłam na to z całych sił. Autor jednak postanowił pokazać mi, jak bardzo się mylę i jeszcze bardziej uprzykrzyć życie niewinnym sierotom. No ale, nie będę uprzedzać faktów. Całą opinię możecie przeczytać poniżej. Tym razem sieroty Baudelaire trafiają do najmroczniejszego miejsca, w jakim przyszło im przebywać. Tartak, którym zarządza ich nowy opiekun, jawi się jako istne miejsce tortur (co wcale nie mija się tak bardzo z prawdą). Co więcej, dzieci dostają nakaz pracy w tym miejscu, co jak wszyscy wiemy, nie jest za dobrym pomysłem - jednak, czy opiekun pójdzie w końcu po rozum do głowy? No i co z tym wszystkim wspólnego ma tajemnicza okulistka, która niby przypadkiem mieszka w miasteczku? W którymś miejscu książki znalazłam słowa od autora, mówiące o tym, że Tartak tortur jest zdecydowanie najsmutniejszą częścią serii do tej pory. Teraz gdy jestem już skończeniu tego tytułu - muszę się zgodzić z tymi słowami. Coś było takiego w tej książce, co po prostu sprawiało, że czułam ogromny smutek i ciężar podczas poznawania kolejnych perypetii głównych bohaterów cyklu. O samych bohaterach nie napiszę za wiele – tak samo, jak przy poprzednich tomach, czułam ogromne pokłady współczucia, ale i sympatii w stosunku do tej trójki. Nie da się ukryć, że Wioletka, Klaus i Słoneczko muszą znosić okropne rzeczy, a tak naprawdę w żadnym stopniu na to nie zasłużyli. Przyznaję, łamie mi to serce, ale waleczność tej trójki zdecydowanie podnosi mnie na duchu, choć to raczej oni sami powinni być wspierani... Mam nadzieję, że wiecie, co mam na myśli. Tytułowy tartak okazał się miejscem nie tylko niebezpiecznym, ale i smutnym – tak po prostu. Nie chciałabym zdradzić tutaj za wiele, ale słowa uznania należą się również pracownikom tego miejsca, za ich wytrwałość, jednak z drugiej strony, gdybym mogła - mocno bym nimi potrząsnęła, bo tak dawać się traktować w pracy, jest dla mnie czymś nie do przejścia. Cieszę się, że autor postanowił przywołać tutaj taki wątek i mam wrażenie, że nie miało to być tylko kolejne miejsce pobytu rodzeństwa Baudelaire, ale też coś więcej - może ukazanie, jak traktowane są dzieci w takich “instytucjach”. Czwarty tom cyklu faktycznie okazał się tym najbardziej przygnębiającym. Jak wspominałam wyżej, czytanie tej książki nie było zbyt łatwe, choć paradoksalnie pochłonęłam ten tom najszybciej z całej czwórki. Cieszę się, że nareszcie mogłam poznać Serię Niefortunnych Zdarzeń oraz głównych bohaterów tego cyklu – wiem już, że na pewno będę czytać o kolejnych przygodach Wioletki, Klausa oraz Słoneczka, a co więcej, z chęcią obejrzę serial na ich podstawie. Jeśli potrzebujecie czegoś, co Was wciągnie i nie pozostawi obojętnym, to zdecydowanie polecam Wam sięgnąć po książki Lemony’ego Snicketa – nie pożałujecie.

Sieroty Baudelaire nie maja czasu na psoty, ponieważ nieszczęście wciąż przyczepia się do nich jak rzep do psiego ogona. Tym razem udają się do miasteczka Paltryville, gdzie mieszka ich nowy opiekun. Jest to bardzo dziwne miejsce. Ich nowy dom przypomina tatuaż na nodze Hrabiego Olafa. Zbieg okoliczności? Dzieci muszą ciężko pracować, a na dodatek jak zawsze pojawia się Hrabia Olaf. Zawsze on występuje w przebraniu. Kim będzie tym razem? Czy tajemniczym doktorem? Przekonacie się sami. Cała seria jest cudowna. Każda z części wciąga bez reszty i czyta się ją jednym tchem. Ciężko jest odłożyć książkę, puki nie dowiemy się zakończenia. Bardzo polubiłam i zżyłam się z dziećmi. I chociaż mają nieprzyjemne przygody to jednak nie da się do nich nie czuć sympatii. Każde zakończenie poszczególnego tomu, sprawia, że nie można się doczekać kolejnych przykrych wydarzeń. Bo chociaż są one smutne, to są pełne emocji i niesamowitych przygód. Książki przeznaczone są dla dzieci od 8 do 12 lat. Napisane są dużą czcionkę, dlatego nie powinny mieć problemu samodzielnie przeczytać przygody dzieci. Na uwagę zasługuje również okładka. Jest ona przepiękna i cudownie prezentuje się na półce. [współpraca reklamowa] @harperkids_polska

"Ogromne oko" i "Tartak tortur" to trzecia i czwarta część serii Niefortunnych Zdarzeń Lemony Snicketta. Po raz kolejny rodzeństwo Baudelaire szuka bezpiecznej przystani i domu,w którym mogliby zamieszkać na dłużej. Czy tym razem zaznają szczęśliwych chwil? Autor już na samym początku uprzedza,że na Wioletkę,Klausa i Słonecznko znów czycha hrabia Olaf. Dzieci nie zagrzeją zbyt długo miejsca u swoich krewnych,a pan Poe po raz kolejny okazuje się roztargnionym i mało przewidującym opiekunem. Ta seria bardzo wciąga, nawet dorosłych,choć przy kolejnych częściach wyczuwa się dużą przewidywalność. Pamiętam,że czytając jako nastolatka w ogóle tego nie czułam i pochłaniałam jedną część po drugiej. Dla młodych czytelników będzie to niewątpliwie duże przeżycie i niesamowita przygoda. Losy rodzeństwa obfitują w mnóstwo zwrotów akcji i dramatycznych zdarzeń. Jest trochę mrocznie,trochę brutalnie,a jednocześnie lekko i bardzo zabawnie. Seria jest pięknie wydana,ze zdobieniami i ilustracjami co kilka stron. Do tego twarde oprawy i większa czcionka,którą bardzo dobrze się czyta. Ja jestem na tak i czekam z niecierpliwością na dalsze losy tych biedaków 😉 Wiek 8+

Przed rodzeństwem smutne czasy. Zostają wysłani do miasteczka Paltryville, do pracy w Tartaku Szczęsna Woń gdzie nie będą miały czasu ani na zabawę, ani inne rzeczy, którymi zajmują się dzieci. Na dodatek przed nimi wiele wyzwań, a Hrabia Olaf ani myśli odpuścić. Z czym tym razem zmierzy się rodzeństwo? Dlaczego trafili do miasteczka? Co wymyśli Hrabia? To już czwarty tom serii, która nam zdecydowanie przypadła do gustu. Historia również tym razem była ciekawa, wciągająca, wywołująca emocje podczas czytania. To książka, przy której można się i wzruszyć i pośmiać. Skierowana do młodego czytelnika, jednak uważam, że i ten całkiem dorosły będzie miał przyjemność z czytania. Okładka twarda i solidna. Dzięki niej książka posłuży dłuższy czas. W książce znajdziemy ładne, czarno białe ilustracje, które przyciągają wzrok i zachęcają do poznania treści. „Tartak tortur. Seria Niefortunnych Zdarzeń. Tom 4” to ciekawa propozycja zarówno dla starszych dzieci, jak i dla dorosłych. My polecamy z wielką przyjemnością. Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

Autor: Lemony Snicket Tytuł: Tartak tortur Wydawnictwo: Harper Collins Polska Czy mieliście tak z książkami, że wiedzieliście z czym macie się spotkać, a i tak was one zaskoczyły? Właśnie u mnie tak było z tą pozycją. Wiedziałam, że nie jest ona radosna, jednak nie spodziewałam się tego, co tutaj dostałam. Bohaterowie zmierzają się z przeciwnościami, na które nie byli przygotowani. Zostali oni postawieni w sytuacji bez wyjścia. Decyzja ich opiekunka była nie do podważenia. Dużo elementów było dla mnie podejrzanych. Nie podobało mi się zachowanie pewnych osób. Chciałam, żeby zmienili swój stosunek do różnych rzeczy, lecz niestety tak się nie stało. Czekałam za pojawieniem się Hrabiego Olafa, ponieważ chciałam zobaczyć, co tym razem wymyśli. Muszę przyznać, że mnie zaskoczył. Nie wpadła bym na taki pomysł. Książka ma w sobie tyle emocji, że nie mogłam się od niej oderwać! Trzymała mnie w napięciu do ostatniej strony. Po przeczytaniu długo o niej rozmyślałam. Świetnie się przy niej bawiłam. Bardzo chciałabym przeczytać kolejne tomy❤️ Ocena ⭐⭐⭐⭐/5