Śniadania świata (okładka twarda)

Tytuł i tekst z tyłu okładki opisuje książkę jako zbiór śniadań z całego świata z autorskimi przepisami. Nie ma ani słowa o tym, że to tylko wegetariańskie lub praktycznie wegańskie śniadania, a odzwierzęce wersje są wspomniane okazyjnie z wielką odrazą. Autorka ostro krytykuje wszystkie trendy żywieniowe, które nie pasują do jej opinii. Oczywiście brak w tym wszystkim zastrzeżenia, że dieta autorki nie jest jedyną słuszną i zdrową dietą, i nie wszystkim będzie służyć... Wielki zawód - spodziewałam się rzetelnej książki z prawdziwymi śniadaniami, a nie czegoś w rodzaju wegetariańskiego pamiętnika. Nawet przepisy trudno brać na poważnie, gdy cała książka jest tak bardzo subiektywna. Zresztą przepisy nijak nie mają się do światowych śniadań. Niby ładna książka, ale tytuł i opis wprowadzają w błąd. To nie są fakty i przepisy na śniadania świata, tylko przemyślenia jednej pani na temat śniadań.

Ta książka jest prawdziwą, kulinarną wyprawą po najdalszych zakątkach Ziemi. Jest barwna, treściwa, pełna inspiracji. Zadziwia prostotą życia w niektórych rejonach świata i różnorodnością jedzonych tam śniadań. Sprawia, że człowiek ma ochotę porzucić swoje zabiegane życie, zwolnić i spacerkiem ruszyć tropem autorki, by móc osobiście skosztować specjałów z ulicznych kuchni, gdzie noga sanepidu nigdy nie postała. Jest to książka mniej do czytania, bardziej do wertowania. Autorka postawiła na krótkie, zwięzłe opowieści i przemyślenia, oddające klimat odwiedzanych miejsc, dorzuciła do tego garść ciekawych przepisów i zwieńczyła wszystko genialnymi, bardzo apetycznymi zdjęciami. "Śniadania świata" to świetna pozycja dla wszystkich wielbicieli podróży i niebanalnego jedzenia. Książka bardzo ładnie wydana, kolorowa, pełna cudownych fotografii - moim zdaniem idealna pozycja na prezent!

Książka o śniadaniach dookoła świata. Ciekawe opisy, różne kultury, pomysłowe rozwiązania i oczywiście perspektywa innych zakątków globu. Miło czytało się o różnorodności smaków i anegdotach bohaterki ale niestety przeszkadza mi ograniczenie kulinarne autorki. Rozumiem, że chce pokazać swój sposób życia jednak jeśli chce obiektywnie pokazać inne kultury i inne śniadania to dlaczego krytykować spożywających mięso? Nabiał? Smażenie potraw? Moim zdaniem otwartość umysłu i pokazywanie świata jako globalnej wioski a następnie ograniczenie się wyłącznie do warzyw i owsianek (przepisy autorskie wyłącznie na owsianki przez połowę książki) trochę przytłaczają... Można kupić inną książę, tu nieco wieje hipokryzją.

Już dawno nie czytałam tak dobrej książki! Przepisy banalnie proste z lokalnych składników ( dosłownie kilku które znajdzie się WSZĘDZIE! ) na dodatek przepyszne w smaku, kochana dziękuje za książkę! Będzie ze mna długo :)

Już dawno nie dostałam takiej dawki inspiracji :) po tej książce aż chce się ruszyć z fotela i przeżyć na własnej skórze te cudowne przygody :) Pani Beato dziękuję inspirujesz jak zawsze :)

Nie spotkałam się wcześniej z twórczością Beaty Pawlikowskiej i być może nie nastąpiłoby to szybko, gdyby nie fakt, że stworzyła taką podróżniczo- kulinarną opowieść. Myśląc o zwiedzaniu świata, w dużej mierze poświęcam się fantazjom dotyczącym miejscowej żywności, możliwości poznawania nowych smaków i ulicznym przysmakom. Dlatego też nowa książka Pawlikowskiej okazała się dla mnie lekturą obowiązkową. „Śniadania świata” to lektura lekka i bardzo przyjemna w odbiorze, za sprawą znakomitego połączenia krótkich tekstów i wspaniałych zdjęć. Z jednej strony autorka opisuje, co można zjeść w każdym z przedstawianych krajów, zwraca uwagę na nawyki żywieniowe mieszkańców i standardy śniadaniowe, nie szczędząc przy tym czytelnikom wskazówek i dobrych rad. Z drugiej wszystkie opisywane posiłki dokumentuje przy pomocy barwnych i zachęcających fotografii, ukazujących nie tylko posiłki, ale także ludzi i ich codzienność. Niektóre z opisywanych dań, to przysmaki, które są nam znane. W dzisiejszych czasach znalezienie somosy czy kupienie enchilady nie stanowi dużego wyzwania. Ale możliwość zjedzenia ich w krajach, w których stanowią podstawę żywienia, przygotowywane są z miejscowych składników, na oczach głodnych przechodniów… to już zupełnie co innego. Pawlikowska udowadnia, ze streetfood ma się bardzo dobrze, a takie jedzenie to coś, co każdy z nas powinien poznać podczas podróży. Co ciekawe, kryje się w tym pewien paradoks- hotele i miejsca przygotowane dla cudzoziemców kładą nacisk na śniadania kontynentalne- żywność, którą znamy, a przecież większość z nas chciałaby spróbować czegoś ichniego, miejscowego i egzotycznego. Pawlikowska pisze krótko i na temat. Chętnie opisuje wady i zalety miejscowej żywności, dokumentując przy tym największe przysmaki i najgorsze wpadki. Jednocześnie, między wierszami, zachęca nas do zdrowej diety, zwraca uwagę czytelnika na istotną rolę śniadania w naszym codziennym życiu, opisuje swoje nawyki i przyzwyczajenia. Bardzo podoba mi się, że autorka nie robi tego w nachalny sposób, nie irytuje swoimi racjami. Po prostu zwyczajnie i po ludzku tłumaczy, jak zmiana odżywienia wpłynęła na jej samopoczucie i podejście do świata. Między wizytami w kolejnych krajach mamy możliwość poznać ulubione przepisy autorki. Jej propozycje śniadaniowe to dania niezbyt wyszukane, dość proste, a przy tym zdrowe i pożywne. Sama od niedawna przekonuję się, że warto poświęcić nieco czasu na przygotowanie owsianki, rezygnując przy tym z prostych i powtarzających się kanapek. Dobrze wiem, że nie jest łatwo odżywiać się bezbłędnie, eliminując z diety szkodliwe czy bezwartościowe składniki. Wiem też, że nigdy nie będę miała tak silnej woli i samozaparcia, jak autorka. A jednak dzięki jej przepisom mogę nad tym swoim jadłospisem nieco popracować, mogę go wzbogacić i wypróbować nowe przepisy na późne weekendowe śniadania. „Śniadania świata” to książka lekka, ale przy tym interesująca i pozwalająca nam przemyśleć to, w jaki sposób podchodzimy do tematu odżywiania. Pawlikowska próbuje nas nie tylko zaintrygować, ale również skłonić do refleksji, podkreślając, że to od nas należy, czy z tych wskazówek skorzystamy. Ja na pewno wypróbuję kilka przepisów, a do tej pięknie wydanej książki jeszcze nie raz wrócę.

Śniadanie to najważniejszy posiłek w ciągu dnia. To właśnie on daje nam zastrzyk energii po kilku(nastu) godzinach snu, dlatego powinien być wartościowy. Nie każdy jest wielbicielem tradycyjnej owsianki, którą wiele osób kojarzy z papką z dzieciństwa serwowaną przez rodziców, bądź w przedszkolach. Jednak co kraj, to obyczaj. Beata Pawlikowska zabiera czytelnika w kulinarną podróż dookoła świata, w trakcie której prezentuje tradycyjne śniadania dla ponad pięćdziesięciu krajów. Beata Pawlikowska to człowiek-orkiestra. Kobieta, która zna się prawie na wszystkim. Polska podróżniczka, fotografka, pisarka, dziennikarka i tłumaczka. Przygodę z pisaniem książek rozpoczęła wieku 18 lat i trwa ona do dzisiaj. W swoim dorobku ma książki podróżnicze, reportaże, poradniki dotyczące nauki języków obcych, psychologii oraz zdrowego odżywiania. Do sięgnięcia po tę książkę skusiła mnie nie tylko wizja kulinarnej podróży u boku Beaty Pawlikowskiej jako mojego przewodnika, ale również jej autorskie przepisy. Niejednokrotnie słyszałam, że podróżniczka tworzy małe cuda w kuchni, dlatego chciałam spróbować coś, co stworzyła. „Śniadania świata” to prawdziwe tomiszcze, które liczy ponad 500 stron i otwiera je przemowa autorki dotycząca roli pierwszego posiłku w życiu człowieka, a także jak to, co spożywamy wpływa na nasze samopoczucie. Nie pozostawia suchej nitki na produktach i potrawach, które dla wielu są synonimem pysznego śniadania – chrupiące grzanki, pyszny dżem owocowy – ale mimo zjedzenia ich, nadal odczuwalny jest głód. Pawlikowska w przystępny sposób tłumaczy przyczynę tego zjawiska i dorzuca garść ciekawostek. Po części teoretycznej przychodzi czas na prezentację rzeczonych śniadań. Czytelnik wraz z autorką odwiedza takie kraje jak Australia, Argentyna, Brazylia, Egipt, Indie, Kolumbia, Meksyk, Peru, Sri Lankę, Tanzanię, a nawet Tybet. W wielu przypadkach Pawlikowska podkreśla, że potrawy uzależnione są od trybu życia, klimatu oraz dostępu do danych składników, co idealnie widać w zestawieniu śniadań z krajów górskich i typowo miejskich, np. amerykańskich. W książce oprócz prezentacji kilkudziesięciu śniadań z całego świata czytelnik dostaje autorskie przepisy na pyszne, pożywne i przede wszystkim zdrowe śniadania na bazie kaszy jaglanej, kaszy gryczanej, quinoi, czy ryżu, a także receptury na placuszki, ciastka, muesli i owsianki. Wszystko to uzupełniają cudowne fotografie, dzięki którym czytelnik bez najmniejszych problemów może przenieść się oczami wyobraźni do danego kraju i wraz z Beatą Pawlikowską kosztować wielu pysznych (lub nie) potraw. Podsumowanie: Pozycja to prawdziwy must have dla osoby, która uwielbia podróże. Dzięki Beacie Pawlikowskiej pozna nie tylko najodleglejsze zakątki świata, ale będzie miała okazję zobaczyć, co jada się w danym kraju. Uwielbiam tego typu książki, dlatego cieszę się, że ta pozycja zagościła u mnie na półce. „Śniadania świata” to książka dopracowana w każdym calu. Piękna oprawa graficzna, cudowne zdjęcia, a wielbiciele zdrowego odżywiania znajdą w niej wiele śniadaniowych inspiracji. Ja jestem w pełni usatysfakcjonowana i z chęcią sięgnę po inne książki autorki. ___________ http://ja-ksiazkoholik.blogspot.com/2018/02/beata-pawlikowska-sniadania-swiata.html

Beaty Pawlikowskiej chyba nie trzeba nikomu przedstawiać. Ta polska podróżniczka, pisarka, dziennikarka, tłumaczka, fotografka oraz ilustratorka stworzyła kolejną cudowną pozycję. „Śniadania świata” zostały przepięknie wydane. Gdy tylko złapałam książkę w swoje ręce, nie mogłam się od niej oderwać… Te kolory! Te fotografie! Na przeszło pięciuset stronach możemy znaleźć rozmaitości. Z całą pewnością każdy znajdzie tu coś dla siebie. W pozycji tej znajdziemy przepisy na ciastka, kanapki, muesli, owsianki, placki, śniadania z kaszą gryczaną, jaglaną, quinna i z ryżem. Podrozdziały podzielone zostały na poszczególne państwa, a te z kolei zawierają ciekawostki oraz historie, które przytrafiły się autorce. Dodatkowo dowiedzieć możemy się jakie śniadanie odpowiednie jest dla motyli, co można zjeść na pustyni oraz czym uraczyć obcokrajowca. Ta książka to prawdziwa skarbnica wiedzy. Bardzo podoba mi się to, że nie jest to zwykły zbiór przepisów, tylko splot różnorodnych informacji. Moja dusza estety oraz fotografa amatora wprost zakochała się w zdjęciach, którymi wypełnione jest dzieło Beaty Pawlikowskiej. Jestem pewna, że będę często zaglądać do tej książki. Prócz spisu treści, możemy znaleźć również indeks potraw oraz państw, dzięki temu z łatwością odnajdziemy interesujący nas fragment. Parę przepisów już wypróbowałam, ale wiele jeszcze przede mną. Okazuje się, że moja wiedza dotycząca śniadań była bardzo ograniczona. Nie wiedziałam, że na pierwszy posiłek można wykorzystać tyle ciekawych przepisów. Przyznam, że ta pora dnia nie sprzyja mi w jedzeniu, ale dzięki Beacie Pawlikowskiej znacznie chętniej znajduję rano czas, by zjeść coś zarówno smacznego, jak i pożywnego. Moja mama zapowiedziała mi, że z chęcią zapozna się z książką, co dowodzi temu, że jest to idealna rzecz na prezent dla naszych mam, sióstr, cioć i babć. Jeśli lubicie podróżować albo marzy Wam się poznanie kultury najróżniejszych zakątków świata, to jest to pozycja idealna dla Was. Przeniesiecie się wraz z nią między innymi na Bliski Wschód, gdzie króluje humus, do Gwatemali, gdzie poznacie przepis na pyszną herbatę imbirową oraz do Kenii, by dowiedzieć się, co to jest Ugali. Polecam Wam serdecznie tę książkę, ja jestem oczarowana!

Śniadanie to najważniejszy posiłek w ciągu naszego dnia. A kto z Was nie chciałby spróbować potrawy z najbardziej odległego miejsca na Ziemi? Dzięki tej pięknej książce "Śniadania świata", której autorką jest Beata Pawlikowska, mamy taką możliwość. Naszą kulinarną przygodę zaczynamy w Anglii, poprzez Belize i Bhutan, przez Bliski Wschód, do Gwatemali, Kambodży, Japonii po Nepal i Zanzibar. To właśnie te i wiele, wiele więcej miejsc poznamy dzięki autorce książki. To właśnie główny, największy plus tej pozycji. Nie jest to typowa książka kulinarna, z przepisem i zdjęciem danej potrawy. Tutaj oprócz standardowej treści z przepisami widzimy ogromną ilość zdjęć, które ja uwielbiam. Dodatkowo, autorka opisuje swoje doświadczenia, to co jej smakowało, a co mniej. Całą swoją przygodę opowiada z przymrużeniem oka co sprawia, że wszystkie historie i przepisy w niej zawarte są bardzo interesujące i powodujące coraz większy apetyt na nowe doznania smakowe. Poza cudownymi zdjęciami, efektownymi komentarzami, mamy tutaj smakowite przepisy na śniadania. Są to autorskie receptury Beaty Pawlikowskiej, ale i również oryginalne, takie które jadają mieszkańcy danego rejonu. Dobrym rozwiązaniem jest również zastosowany podział na potrawy, nie jesteśmy zmuszeni przeglądać całej książki, aby znaleźć przepis na kanapki czy muesli bo wszystko to oddzielone jest odpowiednim kolorem w lewym górnym rogu. W środku znajdziemy przepisy na śniadania z różnych rodzajów kasz, owsianek czy ryżu. Nawet dla osób lubiących ciasteczka znajdzie się odpowiedni dział, który pokazuje, że można jeść zdrowe, owocowe śniadanie w formie smakowitych ciasteczek! Ta książka to cudowny zbiór pięknych zdjęć, przepisów i autorskich historii, których możliwe, że nigdy nie przeżyjemy. Książka ta jest idealna dla osób, które lubią eksperymentować w kuchni, lubią poznawać nowe smaki, jak i odkrywać stare przepisy w całkowicie innej odmianie. Czuję, że w najbliższym czasie śniadania w moim domu będą iście światowe!

Książka ładnie wydana, bardzo barwna, pełna fotografii. Zawiera wiele krótkich anegdotek podróżniczych. Poznajemy trochę ciekawostek kulinarno-śniadaniowych na temat różnych krajów + skład tradycyjnych pierwszych posiłków dnia w poszczególnych częściach świata. Trzeba od razu podkreślić, że przepisy autorskie (a stanowią one zdecydowaną większość tej książki) są w całości pozbawione mięsa i prawie wszystkich produktów odzwierzęcych. Świetnym pomysłem jest połączenie tekstu pisanego z bezpłatną aplikacją multimedialną TAP20, dzięki której możemy uzyskać dostęp do krótkich filmików, rozszerzających i urozmaicających poruszany temat. Niestety aplikacja w paru miejscach nie działa. Bez absolutnie zbędnego zagłębiania się w preferencje żywieniowe ludzi [również tego, co sama autorka je na porządku dziennym, i co uważa za dobre dla siebie - dopóki nikogo nie wprowadza w błąd - nie ma to dla mnie znaczenia] kiedy czytam, że mięso jest tak bardzo rakotwórcze, że autorka stawia je na równi z azbestem i nikotyną, a o krowim mleku mówi, że zakwasza organizm, wypłukuje wapń i powoduje osteoporozę... mogę tylko i wyłącznie załamać trochę ręce, bo takie teorie zostały obalone całymi stosami obiektywnych, znanych powszechnie od dłuższego czasu badań naukowych. Brakuje rzetelnej wiedzy w dziedzinie żywienia - gdyby autorka nie brnęła w tego typu kwestie - mój osobisty odbiór tej pozycji byłby z pewnością dużo lepszy. Podsumowując: kilka fajnych przepisów na owsianki i ciasteczka, które kiedyś z chęcią wypróbuję. Cała reszta ładna, kolorowa, dość ciekawa, ale pseudonaukowy bełkot dość mocno mi przeszkadza i niestety zniechęca do kupienia innych pozycji Pani Pawlikowskiej, związanych z tematem żywienia.