Słowiańskie skarby. Tajemnice zabytków runicznych z Retry (okładka  miękka, 04.2018)

Bardzo wartościowa książka. Opisuje artefakty (posążki) z Retry, związane z połabską, słowiańską świątynią Radogosta (Radogoszcz). Bardzo stare (zresztą niemieckie!) znalezisko, dziś całkowicie przemilczane oraz tendencyjnie okrzyknięte (bez przeprowadzenia gruntownych badań) jako falsyfikat, ponieważ posążki mają napisy runiczne(!). A przecież "prymitywni, niepiśmienni" Słowianie nie mogli mieć run! Wielkie dzięki za odświeżenie i to gruntowne tego tematu oraz za bogatą ikonografię zabytków retrzańskich prezentowaną w książce. Dla przypomnienia Radogoszcz (rejon dzisiejszego Berlina) i nadmorska Arkona, były to najważniejsze miejsca kultu i słowińskiej duchowości na (nie tylko) Połabiu. Bez znajomości historii słowiańskiego Połabia nie zrozumiemy prawdziwej historii Polski.

„Słowiańskie skarby. Tajemnice zabytków runicznych z Retry” jest ciekawą książką autorstwa Tomasza Kosińskiego, opisującą liczne słowiańskie znaleziska archeologiczne. Kosiński opisuje między innymi odkrycie run słowiańskich z Retry, które przez długi czas pozostawały tematem tabu, głównie w nauce niemieckiej, gdyż nie pasowały do nacjonalistycznych teorii o wyższości cywilizacyjnej ludności germańskiej nad słowiańską. Książka ukazuje losy Prasłowian oraz tak zwanego Imperium Lechitów, czyli starożytnej Polski. Jest to jedna z nielicznych publikacji, która traktuje o Ario-Słowianach (Prasłowianach), a także o Scytii Europejskiej. Ostatnie odkrycia archeologiczne potwierdzają istnienie wielu grobowców, grodów oraz osad zamieszkiwanych przez Ariów, Prasłowian, którzy byli naszymi przodkami. Historia z terenów obecnej Polski kryje w sobie jeszcze bardzo wiele tajemnic. W XVII wieku we wsi Prilwitz w Meklemburgii pastor Fryderyk Sponholtz wykopał w przykościelnym ogrodzie wiele figurek z brązu oraz naczynia i sprzęty obrzędowe pokryte napisami runicznymi. Odkrycie to wstrząsnęło archeologicznym światem, jednak dopiero kilkadziesiąt lat po dokonaniu znaleziska. Według ówczesnych archeologów były to pamiątki po średniowiecznej świątyni słowiańskiej w Retrze, Radogoszczy, która znajdowała się ona na terytorium wspólnoty plemiennej Redarów. W świątyni czczono boga Radegasta (Swarożyca), ponoć miał się w niej znajdować również jego złoty posąg, opisywany przez chrześcijańskich kronikarzy. Odnalezione figurki określone jako idole prilwickie, stały się niewygodna dla propagandy germańskiej. Według mocno przyjętej teorii Słowianie mieli być niepiśmienni do czasu stworzenia alfabetu przez misjonarzy Cyryla i Metodego. Jednak odnalezione figurki pokryte starymi runami dobitnie świadczą o tym, że na terenach dawnej słowiańszczyzny potrafiono posługiwać się pismem. Nasza historia posiada bardzo wiele luk, a liczne, nowe znaleziska z biegiem czasu zdają się coraz bardziej wypełniać braki w naszej wspólnej historii. Tomasz Kosiński jest jednym z nielicznych polskich autorów starających się omówić zaskakujące odkrycia archeologiczne, które przez współczesną naukę są odrzucane. Autor, chociażby omawia Pochodzenie Słowian, w tym Polaków, snuje opowieść o dawnych dziejach Europy Środkowej, od prehistorii do wczesnego średniowiecza. Na potwierdzenie swych przypuszczeń autor przytacza wyniki najnowszych badań DNA, które podważają przekłamaną z powodów politycznych wiedzę historyczną o dziedzictwie i pochodzeniu narodów europejskich. Okazuje się, że to właśnie Ario-Słowianie byli protoplastami euroazjatyckich cywilizacji, a język polski uchodzi za najbardziej zbliżony do prajęzyka całej grupy praindoeuropejskiej. Tomasz Kosiński informuje również, że protoplaści Polaków, najprawdopodobniej żyją na Nizinie Środkowoeuropejskiej znacznie dłużej, niż mogło się dotychczas wydawać. Serdecznie polecam lekturę tej książki. http://fantasy-bestiarium.blogspot.com/2018/07/sowianskie-skarby-tajemnice-zabytkow.html

Kolejna nic nie warta książka Bellony. Fałszerstwo idoli z Prillwitz udowodniono już w XIX wieku, mimo ogromnego uporu Lelewela, który był święcie przekonany, że są autentyczne. Znaleziono je w 1768 roku, kiedy archeologia dopiero raczkowała. Wraz z rozwojem tej nauki udało się ustalić, że były to tylko marnej jakości odlewy z brązu, które wykonał Gideon Nathanael Sponholz, złotnik z Neubrandenburga (o czym oczywiście autor nie napisał w opisie książki). Niestety takich fałszywych zabytków jest dużo, w XVIII-XIX wieku była moda na starożytności i kolekcjonowanie zabytkowych przedmiotów, dlatego wielu rzemieślników takich jak Sponholz czy pisarzy jak Dyjamentowski produkowało takie "zabytki" (inny przykład kamienie mikorzyńskie) i kroniki (np. Kronika Prokosza). Autor tej książki nie zna się na metodach badawczych historii i kieruje się wyłącznie własnymi emocjami, które ewidentnie są antyniemieckie. Wmawia czytelnikowi, że istnieje jakiś spisek Niemców, którzy chcą ukrywać historię Słowian i w ten sposób gra mu na uczuciach. Autor znany jest też z wrzucania wątków kosmicznych i nadprzyrodzonych. Niestety teorie spiskowe sprzedają się lepiej niż rzetelna wiedza naukowa. Na przykładzie tej i innych książek Bellony widać, że wydawnictwo poszło w stronę kiczu i pseudonauki. Ocena oczywiście 1 bo niżej się nie da.

Nie było słowiańskich run, książka do niczego, kolejny gniot od Bellony.

Kolejne nic nie znaczące w komentarzach dyrdymały czytelników strony Sigillum Authenticum, ta storna to jakiś żart a nie poważne informacje warte uwagi tak jak czytelnicy tej żałosnej strony pod komiczną nazwą " Dowód Autentyczności ". Słowianie znali pismo i to uwodniła współczesna nauka, tylko czytelnicy strony Sigillum Authenticum jak i jej autorzy mają wybiórcze postarzanie nie tylko rzeczywistości ale i nauk. Proszę się nie sugerować tymi krytycznymi recenzjami tylko samodzielnie myśleć oraz poszerzać swoją wiedzę poza szkolną / podręcznikową

Kolejna porcja turbolechickich idiotyzmów od Bellony - producenta wyrobów książkopodobnych. A tu więcej w tym temacie: http://seczytam.blogspot.com/2017/09/o-rzekomym-sowianskim-pismie-1-idole-z.html

Idole prilwickie i kamienie hagenowa z runami wendyjskimi ukrywane przez lata w niemieckich magazynach z przylepioną łatką fałszerstwa przez niemieckich propagandystów i ich polskie marionetki znowu ożyły i może dzięki tej solidnej publikacji ktoś w końcu zajmie się ich datowaniem nowoczesnymi metodami by rozwiać wątpliwości w tym temacie. Czemu Niemcy nie chcą podjąć się takich badań, a i z polskich uczonych nikt się do tego nie kwapi? Kolekcja prilwicka obejmuje kilkaset przedmiotów, nie tylko figurki, wśród których są i podrzucone fałszywki, ale także akcesoria sakralne z Retry jak obuchy do zabijania zwierząt ofiarnych, noże, tace, nakładki na kapłańskie laski, ozdoby itp. Komu zależało na podrabianiu tego wszystkiego i po co? To Niemiecki pastor znalazł przy pracach ziemnych przy kościele w skrzyni to znalezisko, inny Niemiec je opisał, a niemiecki książę wystawiał je na swoim zamku jako dziedzictwo Meklemburgii. Dopiero w czasie zaborów zrobiono z kolekcji fałszywki i zamieciono temat pod dywan, a niemieccy i polscy naukowcy na ich usługach to sprzedają dzisiaj w świecie jako przykład nieudolnej walki Słowian o własną tożsamość.

Kolejna porcja bzdur od niedouczonego fantasty - Kosiński nie ma zielonego pojęcia o sprawach, o których się wypowiada.

Informacja, która porusza i zmusza do przemyśleń. Oceniający na 1 zapewne do niej nawet nie zajrzeli. Dziękuję

Zakazana wiedza o słowiańskim dziedzictwie. Ukrywane słowiańskie skarby. Kosiński przywraca nam prawdę o naszej przeszłości. Dziękuję