Saga księżycowa. Scarlet (okładka  miękka, 2013-05)

Tym razem pierwowzorem głónej bohaterki była postać Czerwonego Kapturka.Więcej w tej części było Luny co mnie bardzo cieszy, za to mniej Iko nad czym ubolewam, bo to moja ulubiona postać ;)
Mniej też Kaia co mnie szczerze ni grzeje ni ziębi bo jakoś mnie ta postać nie porywa.
Za to Wilk jak najbardziej ;)
Kilka nowych świetnych postaci, dobre rozwiniecie tych starszych.
Były momenty w których umierałam ze śmiechu i takie w których wstrzymywałam oddech.
Twórczość pani Meyer pochłaniam bez zmrużenia oka.
Co z jednej strony jest trochę smutne, bo nie umiem delektować się tą lekturą tylko zachłannie połykam strona za stroną.
Meyer tworzy niesamowite światy i ludzi których aż nie chce się odkładać na półkę.

Wkręciła mnie seria a 3 cześci ani widu ani słychu :(

Mimo tego, że Scarlet okazała się słabsza od Cinder to i tak Saga księżycowa to jedna z moich ulubionych serii, do której jeszcze wiele razy będę wracać. Prawda jest taka, że nie ma książki idealnej, zawsze są dla czytelnika jakieś plusy i minusy, jednak w tym wypadku plusy przeważają, dlatego z ręką na sercu mogę polecić całą tę serię, bo wiem, że spodoba się wszystkim, którzy czytają szeroko pojętą fantastykę, a dodatkowo kiedyś zaczytywali się w bajkach o Kopciuszku bądź Czerwonym Kapturku. Ja nie mogę się doczekać kolejnych części, gdyż końcówka Scarlet zakończyła się naprawdę obiecująco, a mam dobre przeczucie, że w następnych tomach będzie już tylko lepiej. Jeszcze raz bardzo polecam całą Sagę księżycową i wiem, że nikt się na niej nie zawiedzie.

Dziewczyna w czerwieni w mieście pełnym pełnym wilków, gdzie ulice skąpane są w krwi i świetle księżyca. To następna odsłona Sagi Księżycowej - tym razem sekrety skryte są w szkarłacie. Autorka korzysta z furtki, sprytnie pozostawionej jeszcze w pierwszym tomie, do której wówczas czytelniki nie przywiązywał aż tak dużej uwagi. Wiele jest wersji przeszłości, kolejne jej osłony poznają zarówno Scarlet jak i Cinder. Marissa Meyer potwierdza, że doprawdy posiada niesamowity talent do tworzenia bohaterów. To baśń i przyszłość jednocześnie, świat pełen nowych wynalazków, które dla bohaterów sagi są elementami codzienności: androidy towarzyszące, cyborgi, osobowości zapisane w czipie czy przejażdżka koleją magnetyczno-lewitacyją.
Jeśli jakaś historia zasługuje na miano najlepszego debiutu ostatnich dwóch lat - to dla mnie jest to właśnie Saga Księżycowa.
Szczegółowe wrażenia z lektury na: Zakładka do Przyszłości

Cinder była powieścią o kopciuszku w nowym, bardzo dobrym wydaniu. Tym razem mamy styczność z kolejną baśnią, również przedstawioną w zupełnie innym, odświeżonym i nowatorskim świetle. Czerwonego kapturka chyba nie muszę nikomu przypominać. Jest to tak kultowa bajka, że każdy, ale to każdy powinien ją znać. Ja osobiście bardzo byłam ciekawa, co też pani Meyer z niej stworzy. Jak przedstawi nam dziewczynkę w czerwonej pelerynce, biegnącej przez las do domku babci, niosąc jej smakołyki w koszyczku. Jak przedstawi nam złego wilka, i jak to wszystko urzeczywistni po swojemu. Przyznam, że nie spodziewałam się aż takiej dobrej książki! Jestem jak najbardziej mile zaskoczona i, zachwycam się nawet bardziej kontynuacją niż poprzednim tomem, z czego sama się dziwię, bo Cinder była rewelacyjna!

"Scarlet" jest interpretacją baśni o Czerwonym Kapturku. Zresztą bardzo ciekawą interpretacją. Poszukiwanie zaginionej babci z Wilkiem u boku - czemu nie? Tak naprawdę na samym początku bardziej interesowała mnie kontynuacja historii Cinder. Ale w miarę postępu fabuły nie mogłam się zdecydować, która bohaterka bardziej mnie przyciąga :) Podobnie jak w "Cinder" ta powieść również jest luźną interpretacją. Istnieją osoby, czy zdarzenia, które od razu nasuwają nam na myśl konkretną baśń, ale nie jest to dokładnie to samo. Jak oceniam "Scarlet"? Oczywiście rekomenduję całą sagę. "Scarlet" w porównaniu do "Cinder" jest bardziej dynamiczna, może nawet bardziej tajemnicza. Z przyjemnością przeczytałabym natychmiast trzecią część. cała recenzja na kolorowaksiazka.blogspot.com

Intrygująca opowieść nie z tego świata. Fantastycznie wciągająca historia. Wartka akcja. Niebanalne dialogi. Lekki styl pisania. I przede wszystkim nowatorski pomysł dopracowany w 100%. Taka jest „Cinder” – pierwsza część Sagi Księżycowej Marissy Meyer. I taka jest „Scarlet” – kontynuacja.
Scarlet, podobnie jak Cinder to stara baśń w oryginalnym wydaniu. Cechuje ją jeszcze lekkie pióro, wielowątkowość, bohaterowie z charakterem i niepowtarzalna fabuła. Marissa Meyer stworzyła coś kapitalnego. „Scarlet” wciąga już od pierwszej strony, a zaskakujące wydarzenia i nietypowe tajemnice sprawią, że nie oderwiesz się od lektury.

Marissa Meyer od dzieciństwa interesowała się baśniami, a odzwierciedlenie dużej wiedzy autorki w tej dziedzinie można z łatwością znaleźć w jej najnowszej powieści. Klasyczne teksty zostały przez nią w energiczny oraz twórczy sposób przekształcone w nowoczesną powieść science fiction. Książka zaskakuje formą, stylem oraz narracją pozwalającą czytelnikowi na przeniesienie się do świata baśni oraz poznanie ciekawej wizji cywilizacji z przyszłości, której nie powstydziliby się nawet czołowi twórcy gatunku. Książka spodoba się zarówno młodym jak i starszym miłośnikom literatury.
Mateusz Czubienko, Empik Bielsko-Biała

"Scarlet" to historia z podwójnym dnem, a nie tylko kolejna zwykła paranormalna opowieść dla młodzieży. Nowa wersja losów rudowłosej bohaterki "Czerwonego kapturka" intrygują, a niesamowicie klimatyczna narracja i zaskakujące zwroty akcji sprawiają, że z pewnością każdy czytelnik zakocha się w tym nowoczesnym świecie, w którym klasyczne baśnie miksują się z modernistycznymi wynalazkami. "Scarlet" na pewno jest obowiązkową lekturą dla wszystkich, którzy poznali i pokochali "Cinder". Powieść spodoba się też osobom, które uwielbiają książki z nutką baśniową i futurystyczną.
Ewelina Menkarska, Empik Częstochowa

Nie napisałabym tego gdybym zraziła się początkiem i przestała czytać. Po średnim wprowadzeniu do akcji nie mogłam się oderwać od książki. Miałam wątpliwości po Cinder, ponieważ czegoś mi w niej brakowało i oceniłam książkę na przeciętną. Scarlet okazała się lepsza, autorka zyskała w moich oczach. Chętnie sięgnę po Crees, która ukaże się 4.02.2013 za granicą. Niech egmont nie zwleka z tłumaczeniem.

PS: Okładki są lepsze w oryginale. Myślę, że bardziej oddają klimat tej sagi. Polskie nie przypominają trochę okładek Zmierzchu?