Polacy w sowieckich łagrach. Nie tylko Kołyma (okładka miękka)

Kołyma – nieformalne określenie największej grupy obozów pracy przymusowej na północnym wschodzie ZSRR. Nazwa pochodzi od położenia w dorzeczu Kołymy. Przez więźniów obszar ten był nazywany Przeklętą Wyspą. Sowiecki system obozów karnych został założony zaraz po rewolucji październikowej. Zalążkiem Gułagu jako miejsca izolowania i niewolniczej pracy więźniów politycznych był obóz założony w 1923 na Wyspach Sołowieckich. Surowy klimat i nieludzkie warunki bytowe - pracę przerywano dopiero przy -54 °C . Z łagrów nie było ucieczki; bezwzględni strażnicy w mundurach i kryminaliści, stanowiący swoistą elitę łagru. Praca ponad siły i głodowe racje żywnościowe, wszystko to powodowało, że odsetek śmiertelności w łagrach był przerażająco wysoki. Pierwsi Polacy zaczęli trafiać do sowieckich obozów zagłady w latach 30. w ramach tzw. Akcji Polskiej. Po zagarnięciu wschodnich ziem polskich przez Sowietów w 1939 r. w dalekie ostępy zaczęto deportować tysiącami „polski element kontrewolucjny“; inteligencję, patriotów, zamożnych gospodarzy i ziemian. Wyżej wymienione informacje pochodzą z opisu książki oraz encyklopedii. Książka jest kontynuacją publicji autora za, którą otrzymał nagrodę za książkę historyczną 2019roku. Jednak spokojnie książkę można czytać bez znajomości tamtej publikacji. Książka zawiera relacje osób, które przetrwały piekło sowieckich obozów zagłady w latach 30tych. Oprócz wartościowych i wzruszających tekstów i opowiadań ogromnym plusem są liczne fotografie,rysunki, szkice,plany.Jest ich ogrom dzięki czemu możemy oglądać to o czym czytamy. Chociaż trochę próbować wyobrazić sobie co Ci ludzie przeżywali, jak cierpieli. I za co? Za to że byli Polakami? Opowieści o tym co działo się w obozach przybliżają nam min Stanisław Kowalski, ks. Wojciech Darzycki, Alina Kolosowska- Kawecka. Historia pani Aliny wzruszyła mnie do łez. Prosiła by ją dobili, gdy zobaczyła, że jej stopa została obcięta. Podczas pracy wagonik zleciał, a gruba lina owinęła się wokół kostki. Amputowali jej nogę aż po kolano, tak na wszelki wypadek. Takich przerażających historii znajdziecie w książce dużo więcej. Dodam, że język jakim została napisana książka jest bardzo przystępny nawet dla laika w temacie. Jeżeli interesujecie się taką tematyką myślę , że książka spełni wasze oczekiwania.